Вирустардың нәсілдік қасиеттері,олардың өзгергіштігі.Мутация түрлері

Презентация қосу

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министирлігі
Семей қаласының Шәкәрім атындағы Мемлекеттік Университеті.

БӨЖ
Тақырыбы:Вирустардың нәсілдік қасиеттері,олардың
өзгергіштігі.Мутация түрлері.Гендік инженерия.Вирустарды
лабораториялық жағдайда өсіру ерекшеліктері,торша өсінділерін алу
және олардың классификациясы.

Орындаған: Ктанова У
Тексерген:Омарбеков.Е.О

Семей
2015-2016 оқу жылы
Жоспар:
І. Кіріспе
ІІ. Негізігі бөлім
1.Вирустардың нәсілдік
қасиеттері,олардың өзгергіштігі.
2.Мутация түрлері.Гендік инженерия.
3.Вирустарды лабораториялық жағдайда
өсіру ерекшеліктері,торша өсінділерін
алу және олардың классификациясы.
ІІІ. Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Вирустарды тірі дүниеге
жатқызуға 1915-1917
жылдардағы
бактериофагтың —
бактериялар вирусының
ашылуы әсер етті (ағылшын
ғалымы бактериолог Туорт
пен канадалық
микробиолог Д’Эррель).
Демек бактерия клеткасының ішінде тіршілік ететін тірі
арамтамақ бар екені дәлелденді. Содан соң да көптеген
деректер белгілі болды. Сөйтіп, вирус қоздыратын
темекі ауруының бар екені, бактерияны құртатын
бактериофаттың ашылуы, адам және жануарлар
дүниесіндегі жұқпалы аурулардың қоздырушылары —
вирустармен байланысты екені анықталды.
Мутация (латын тілінде mutatіo – өзгеру) – табиғи жағдайда кенеттен
болатын немесе қолдан жасалатын генетикалық материалдың өзгеруі.
Соның нәтижесінде ағзаның белгілері мен қасиеттері тұқым
қуалайтын өзгергіштікке ұшырайды. Ғылымға мутация терминін 1901
ж. голланд ғалымы Х. де Фриз (1848 – 1935) енгізді. Генетикалық
аппараттың өзгеруіне байланысты мутацияның: геномдық,
хромосомалық, гендік немесе нүктелік деген түрлері бар.
1. Гендік немесе нүктелік мутация -
ген құрылымы шегіндегі өзгерістер.
Бұл нәруыздың бір молекуласын
өзгерте алады.
2. Хромосомалық мутация (аберрация)
- хромосома құрылымындағы
өзгерістер. Бүтін хромосоманың
мөлшері мен пішінін өзгерте алады.
3. Геномдық мутация - хромосома
санының өзгеруі, яғни құрам санының
ауытқуы.
Ген инженериясы мынадай кезеңдерден тұрады: 1)
генді (ДНҚ фрагментін) алу; 2) рекомбинантты ДНҚ .
молекуласын құрастыру; 3) реципиент клеткасына
рекомбинантты ДНҚ молекуласын енгізу; 4) қажет
рекомбинантты ДҢҚ молекулалары бар клондарды
(бактерияық клеткаларды) ортадан табу.
Пайдаланылған әдебиеттер:
1. Ветеринариялық вирусология- Ш.Б.
Мырзабекова Алматы Білім 2004.
2. Вирусология пәнінің зертханалық сабақтары-
Омарбеков.Е.О
3. Сюрин В.Н., Белоусова Р.В., Фомина Н.В.
Ветеринарная вирусология. М. ВО
«Агропромиздат», 1991.
4.Сюрин В. Н., Фомина Н. В. Частная
ветеринарная вирусология. Справочная книга.
М., Колос, 1979 г.
5.Троценко Н. И., Белоусова Р. В.,
Преображенская Э. А. Практикум по
ветеринарной вирусологии М., Агропромиздат,
1989 г.
6.. Толысбаев, Б.Т. Ветеринариялық санитарлық
микробиология.- Алматы, 2008
7.. Толысбаев, Б.Т. Микробиология және

Ұқсас жұмыстар

Вирустардың нәсілдік қасиеттері, олардың өзгергіштігі.Мутация түрлері.Гендік инженерия. Вирустардың лабораториялық жағдайда өсіру ерекшеліктері

Вирустарды лабораториялық жағдайда өсіру ерекшеліктері, торша өсінділерін алу және олардың классификациясы

ТОРША ӨСІНДІЛЕРІНІҢ ЛАБОРАТОРИЯЛЫҚ ЖАНУАРЛАР МЕН ТАУЫҚ ЭМБРИОНДАРЫНАН

Вирустардың ерекшелігі

Вирустардың нәсілдік қасиеттері, олардың өзгергіштігі. Мутация түрлері. Гендік инженерия. Вирустарды лабораториялық жағдайда өсіру ерекшеліктері, торша өсінділерін алу және олардың классификациясы»

Вирустардың нәсілдік құрылымы.Мутация.Гендік инженерия

Микроорганизмдер генетикасы

МУТАЦИЯЛЫҚ ӨЗГЕРГІШТІК

СРО МИКРООРГАНИЗМДЕРДІҢ ӨЗГЕРУ ТҮРЛЕРІ

Бактериялардың плазмидалары

Пәндер