Музыкалық білім және музыкалық ғылымның өзекті мәселелері

Төл музыка дәстүр тереңінен тамыр тартып, біліктілік пен кәсіпқойлық деңгейде шыңдалса ғана өрге шабады. Қазақтың дәстүрлі музыкасын жоғары кәсіптік деңгейде өркендету мәселесіне түбегейлі бет бұрылып, ұлттық ділге, мемлекеттік тілге деген көзқарас оңғарыла бастаған сыңайлы. Бұл нышан таяуда Алматыда Құрманғазы атындағы қазақ ұлттық консерваториясының 60 жылдығына арналып өткізілген «Музыкалық білім және музыкалық ғылымның өзекті мәселелері» атты ғылыми-тәжірибелік мәслихат барысында айқын танылды. Әрі бұл мәслихаттың осыған дейін өткізілген шаралардан өзгешелігі айтарлықтай болды. Мұнда 120-дан астам баяндама тыңдалып, алысты-жақынды шет елдің музыкалық жоғары оқу орындарынан келген 170-тен астам өкіл, ұстаздар қазақтың дәстүрлі музыкасының жанрлық және салалық тұрғыдан өркендеп, классикалық өнермен қатар дами бастағандығына көз жеткізді.
Бұл жиынның бір ерекшелігі консерватория тарихында тіл мен өнердің бірлігі, музыкалық оқу орындарындағы мемлекеттік тілді қолдану мәселесі тұңғыш рет ауқымды деңгейде қозғалып, мәслихат аясында қазақ тіліне қатысты мәжіліс тұңғыш рет өз алдына дербес өткізілді.
Профессор, даңғайыр күйші Қаршыға Ахмедияровтың «Тіл мен музыканың бірлігі» баяндамасында да нақ осы мәселе әңгімеге арқау болды. Ол музыканың тілді дамытудағы рөлі туралы айта келіп, «нарды тіл емес, күй иіткені рас, дегенмен, «өнер алды – қызыл тіл», ал сол тілді үйретудің барлық әдіс-мүмкіндіктерін жеткілікті қолдана алып жүрміз бе? Жоқ! Неге? Өйткені, бүгінгі күнге дейін таза жеткен тілдің бірден-бір қолдаушысы ән, саз, әуез, ырғақ, мақам екендігін ескермей отырмыз! Әрі, табиғатынан сазды, үнді қазақ тілінің мәйегі, мақамы жойылып, теледидар мен радио арналарындағы сөйлеу мәдениетінен жұрдай жүргізушілер мен