Ауылшаруашылық дақылдардың зиянкестері



Жоспар

І.Кіріспе.

ІІ.Негізгі бөлім.
1.Ауылшаруашылық дақылдардың зиянкестері.
2.Арамшөптерден қорғау тәсілдері:
а)Биологиялық күрес тәсілі.
ә)Химиялық күрес тәсілдері.
б)Агротехникалық күрес тәсілдері.

Әдебиеттер.
Кіріспе.
Көптеген аурулардың қурайларға да шабуыл жасайтынын, ал насекомдардың арамшөп жапырағын «сүйсіне жейтінін» диқандар бұрыннан білген. Қазір зиянды организмдермен биологиялық жолмен күресу әдісі өсімдік қорғаудың бүкіл жүйесінің құрамды бір бөлігі болып отырғанда, оның шүбәсіз артықшылығын дәлелдеп жатудың қажеті жоқ.
Ең бастысы — белгілі бір, оның ішінде екпе өсімдіктердіц қаһарлы жауын химияның қатысуынсызақ жою мүмкіндігінің тууы өйткені химия өзінін, қуаттылығының арқасында толып жатқан зардаптар туғызатыны мәлім. Сондықтан да кейінгі кезде Совет және шет ел ғалымдары арамшөптермен биологиялық әдіспен күресу жолдарын зерттеп іздестіруде.
Биологиялық күрес деп арамшөптердің табиғи жауларын (насекомдарды, фитофагты, ауру қоздырғыш жәндіктерді), оларға қарсы пайдалануды айтады.
Сонымен бірге, арамшөптерге қарсы насекомдарды пайдалану мысалы орынды қауіптенушілік туғызды. Мүнда шамамен былай деп ойлайды.
Біз түйетікеннің зиянкестерін тауып, оны көбейте аламыз дейік, ол түйетікенді түгелдей жеп қояды. Одан әрі не болады? Ешқандай қорексіз қалған миллиондаған мұндай жұлдызқұрттар немесе қоңыздар басқа, оның ішінде керекті өсімдіктерге ауыз салады, мұнда оларды ешқандай күш тоқтата алмайды.
Арамшөптермен биологиялық күресте ең басты көңіл аударатын мәселе — қауіпсіздік. Арамшөптерді толық жойған соң не болмақ? Бұған жауап ретінде ғылымда кептеген тәсілдер қабылданған. Олардың ішіндегі маңыздысы — зиянкестерді белгілі бір мол жерде көбейте отырып, оларды ұзақ мерзім ашықтырады, осыдан кейін оларға әр түрлі өсімдіктерді, оның ішінде осы насекомдар биологиялық күрес үшін пайдаланылатын екпе дақылдарды да ұсынып көреді.
Ұзақ уақыт бойы өзінің заңды қорегі арамшөптен айырылғандары басқа қорекке ауыспастан, тіршілігін жоятын болса, солар ғана бұл сынаудан ойдағыдай өтті деп есептеледі.
Қазір насекомдар арасынан көптеген арамшөптердің жаулары табылып, олардың кейбіреуін егістіктер мен жайылымдарды тазартуға пайдалану жақсы нәтиже беруде.
Мысалы, ССРО-да күнбағыс егіндігінде сұңғыламен күресуге фитомиза шыбынын қолданудан пайдалы тәжірибе бар. 1974 жылы Ростов облысында фитомиза шыбыны 31 мың гектарға жақын алаңға жіберілді. Биологиялық әдістің нәтижесінде сүңғыланьщ 82...90 проценті жойылды. Осы арамшөпті азық етуші — фитомиза.
Шіркей жұмыртқасын сұңғыланың гүлшанағы мен гүліне салады, ал жұмыртқадан пайда болған личинкалар тұқым қауашағына тесіп кіріп, онда сұңғыланың тұқымдарымен қоректенеді.
Фитомиза сұңғыламен күресте қолданылады, оны арнайы жинастырады немесе қолдан көбейтеді, ал көктемде сұңғыламен ластанған күнбағыс егісінің әр гектарына 500-ден 1500-ге дейін фитомиза жіберіледі. «Танапты фитомизациялау» деген термии де енгізілген.
Кейінгі кезде арамшөптермен биологиялық күресу жолдарьг біздің республикада да кеңінен зерттелуде. Мысалы, Қазақстанда биологиялық күрес кекіре, ақ мия, дала шырмауығы, сарықалуен, күнбағыс сұңғыласы және басқа да арамшөптердің зиянкестерін іздеуден басталады.
Мысалы, 1967 жылы біздің республикада кекіреге қарсы алғаш рет биологиялық әдіс ретінде оның табиғи жауы кекіре құрты (нематоды) қолданылды. Осының нәтижесінде осы арамшөптін. 22 проценті жойылып, 30 проценті құрттың жеуінен шіріп, өсімдіктердің таралып өсу қабілетін жойды.
Кекіре құрты республикамыздың солтүстік-шығыс облыстарында кеңінен қолдануға болатындығы дәлелденсе, ал 1971 жылы бұл тәжірибе Жамбыл, Алматы, Талдықорған облыстарында да жүргізілді.
Ең бір қауіпті карантиндік арамшөп жусан жапырақты амброзия. Қазақстанда ең көп тараған жері Алматы облысы, оның ішінде Еңбекшіқазақ,
Әдебиеттер.

1.Абдрақманов.С.Жасыл желен.-Алматы,1994.
2.Сейітов.И. Агрономия негіздері.-Алматы,1996.
3.Саудабаев.Т.Табиғаттағы және егіншіліктегі жасыл өсімдіктер.-Алматы,1991.
4.Өсімдіктер және олардың тіршілік жағдайлары.-Алматы,2001.

Пән: Ауыл шаруашылығы
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 12 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар

І.Кіріспе.
ІІ.Негізгі бөлім.
1.Ауылшаруашылық дақылдардың зиянкестері.
2.Арамшөптерден қорғау тәсілдері:
а)Биологиялық күрес тәсілі.
ә)Химиялық күрес тәсілдері.
б)Агротехникалық күрес тәсілдері.
Әдебиеттер.

Кіріспе.
Көптеген аурулардың қурайларға да шабуыл жасайтынын, ал насекомдардың
арамшөп жапырағын сүйсіне жейтінін диқандар бұрыннан білген. Қазір зиянды
организмдермен биологиялық жолмен күресу әдісі өсімдік қорғаудың бүкіл
жүйесінің құрамды бір бөлігі болып отырғанда, оның шүбәсіз артықшылығын
дәлелдеп жатудың қажеті жоқ.
Ең бастысы — белгілі бір, оның ішінде екпе өсімдіктердіц қаһарлы жауын
химияның қатысуынсызақ жою мүмкіндігінің тууы өйткені химия өзінін,
қуаттылығының арқасында толып жатқан зардаптар туғызатыны мәлім. Сондықтан
да кейінгі кезде Совет және шет ел ғалымдары арамшөптермен биологиялық
әдіспен күресу жолдарын зерттеп іздестіруде.
Биологиялық күрес деп арамшөптердің табиғи жауларын (насекомдарды,
фитофагты, ауру қоздырғыш жәндіктерді), оларға қарсы пайдалануды айтады.
Сонымен бірге, арамшөптерге қарсы насекомдарды пайдалану мысалы орынды
қауіптенушілік туғызды. Мүнда шамамен былай деп ойлайды.
Біз түйетікеннің зиянкестерін тауып, оны көбейте аламыз дейік, ол
түйетікенді түгелдей жеп қояды. Одан әрі не болады? Ешқандай қорексіз
қалған миллиондаған мұндай жұлдызқұрттар немесе қоңыздар басқа, оның ішінде
керекті өсімдіктерге ауыз салады, мұнда оларды ешқандай күш тоқтата
алмайды.
Арамшөптермен биологиялық күресте ең басты көңіл аударатын мәселе —
қауіпсіздік. Арамшөптерді толық жойған соң не болмақ? Бұған жауап ретінде
ғылымда кептеген тәсілдер қабылданған. Олардың ішіндегі маңыздысы —
зиянкестерді белгілі бір мол жерде көбейте отырып, оларды ұзақ мерзім
ашықтырады, осыдан кейін оларға әр түрлі өсімдіктерді, оның ішінде осы
насекомдар биологиялық күрес үшін пайдаланылатын екпе дақылдарды да ұсынып
көреді.
Ұзақ уақыт бойы өзінің заңды қорегі арамшөптен айырылғандары басқа
қорекке ауыспастан, тіршілігін жоятын болса, солар ғана бұл сынаудан
ойдағыдай өтті деп есептеледі.
Қазір насекомдар арасынан көптеген арамшөптердің жаулары табылып,
олардың кейбіреуін егістіктер мен жайылымдарды тазартуға пайдалану жақсы
нәтиже беруде.
Мысалы, ССРО-да күнбағыс егіндігінде сұңғыламен күресуге фитомиза
шыбынын қолданудан пайдалы тәжірибе бар. 1974 жылы Ростов облысында
фитомиза шыбыны 31 мың гектарға жақын алаңға жіберілді. Биологиялық әдістің
нәтижесінде сүңғыланьщ 82...90 проценті жойылды. Осы арамшөпті азық етуші —
фитомиза.
Шіркей жұмыртқасын сұңғыланың гүлшанағы мен гүліне салады, ал
жұмыртқадан пайда болған личинкалар тұқым қауашағына тесіп кіріп, онда
сұңғыланың тұқымдарымен қоректенеді.
Фитомиза сұңғыламен күресте қолданылады, оны арнайы жинастырады немесе
қолдан көбейтеді, ал көктемде сұңғыламен ластанған күнбағыс егісінің әр
гектарына 500-ден 1500-ге дейін фитомиза жіберіледі. Танапты
фитомизациялау деген термии де енгізілген.
Кейінгі кезде арамшөптермен биологиялық күресу жолдарьг біздің
республикада да кеңінен зерттелуде. Мысалы, Қазақстанда биологиялық күрес
кекіре, ақ мия, дала шырмауығы, сарықалуен, күнбағыс сұңғыласы және басқа
да арамшөптердің зиянкестерін іздеуден басталады.
Мысалы, 1967 жылы біздің республикада кекіреге қарсы алғаш рет
биологиялық әдіс ретінде оның табиғи жауы кекіре құрты (нематоды)
қолданылды. Осының нәтижесінде осы арамшөптін. 22 проценті жойылып, 30
проценті құрттың жеуінен шіріп, өсімдіктердің таралып өсу қабілетін жойды.
Кекіре құрты республикамыздың солтүстік-шығыс облыстарында кеңінен
қолдануға болатындығы дәлелденсе, ал 1971 жылы бұл тәжірибе Жамбыл, Алматы,
Талдықорған облыстарында да жүргізілді.
Ең бір қауіпті карантиндік арамшөп жусан жапырақты амброзия.
Қазақстанда ең көп тараған жері Алматы облысы, оның ішінде Еңбекшіқазақ,
Іле, Талғар, Қаскелең аудандары және Алматы қаласы. Бұл арамшөпке қарсы
амброзияны залалдайтын фузариум, амброзия темір қоңызы қолданылады. Дала
шырмауығына қарсы филлотрета қоңызын, шырмауық қаракүйесін, ал сары
қалуенге қарсы сары қалуеннің көк қанатты қоңызын, сарықалуен пьявица
қоңызын және теңбіл қанатты урафора шыбынын қолданады.
Ауыспалы егісте дақылдар алмасқанда арамшөптермен күресу тиімдірек
болатыны ертеден белгілі. Ауыспалы егістің әр танабындағы арамшөптердің
мөлшері мен құрамы бірдей болмайды.
Егіп өсірілетін мәдени дақылдар мен арамшөптер құрамында айқын байланыс
байқалады. Мәселен, күріш арамшөбінің барлық түрлерімен, оның ішінде,
әсіресе қамыспен күресуде негізгі шара ретінде көпжылдық шөппен қоса,
ауыспалы күріш егісін игеру ұсынылады.
Қамыспен күресуде беде егісін пайдалану, осы өсімдіктің биологиялық
ерекшеліктеріне негізделген. Қамыс арамшөбінің тамырының су тарту күші өте
төмен, сондықтан ол жер асты сулары жақын жатқан учаскелердегі топырақтың
ылғалы жоғары болғанда ғана өсіп өнеді.
Ал беде тамырының күшті су тартқыштық ерекшелігімен қамыстан ылғалды
тартып алып, топырақты кептіреді, сөйтіп арамшөпті құртады.
Әдетте, күздік дақылдар бәсекелес өсуімен арамшөптерді құртады. Бұл
жағдай күздік дақылдар өсіп жетілгенде ғана байқалады.
Ауыспалы егіс танаптарындағы дақылдар ішінде арамшөптердің мүлде
қорғана алмайтындары отамалы дақылдар болып табылады және оның егістері
бүкіл өсіп-өну кезеңі бойы күтуді қажет етеді.
Арамшөптермен күресте отамалы дақылдардың орны ерекше. Бұл жағдай
Қазақстанның тәлімі жері жағдайында өте маңызды болып табылады. Отамалы
дақылдарды егіп өсіру технологиясын сақтаған кезде олар арамшөптерден
тазартушы болады, ал күтім нашар болса, арамшөптер қорына айналады.
Биологиялық ерекшеліктері өте алшақ, әртүрлі дақылдарды кезектестіру,
белгілі бір дақылға және оның өсіп-жетілу жағдайына бейімделген
арамшөптердің көбейіп өсуін тежейді. Бүл арамшөптерге тән емес өзгеше
жағдайға душар етеді, сөйтіп, өсіп көбеюін бәсеңдетеді.
Дақылдарды алмастырып егу жүйесіне қара пар енгізу арамшөптермен
күресудің ең тиімді құралы болып табылады. Қара пардың үлес салмағы егіс
көлемі құрылымында дұрыс сақталса, оның әсері де ұзаққа барады.
Ауыспалы егіс (мәдени өсімдіктер түсімін арттыру және арамшөптермен
күрес шарасы ретінде) егіншілік тәжірибесінде ғасырлар бойы қолданылып
келеді.
Дақылдарды кезектестіріп егу өсімдіктердің топыраққа және оның
қасиеттеріне әр түрлі әсер етуіне ғана негізделмейді, сонымен қатар
егілетін өсімдіктердің басқа өсімдіктермен, атап айтқанда арамшөптермен
өзара қатынасына да негізделеді. Бір дақылды сол танапқа қайталап егу
кезінде, әсіресе жаппай шашып егілетін дақылдарды қайталап еге беру
кезінде, сол дақылға бейімделген арнайы арамшөптер көбейіп қаптап кетеді.
Астық дақылдарын қайталап егу кезінде қара сүлының көбейіп кетуі ерекше
қауіпті.
Отамалы дақылдардың қатар аралығын үнемі өңдеп, тазартып отырса, ал
жаппай шашып егілетін дақылдар егісінде химиялық күрес шаралары қолданылса,
қайталап егу кезеңіндегі арамшөптермен ластануы едәуір азаяды.
Солтүстік Қазақстан жағдайында арамшөптермен күресуде дәнді-парлы
ауыспалы егістерінде арамшөптермен күресудің ең үлкен ауыртпалығы пар
танаптарына түседі.
Дақылдар танабы пардан алыстаған сайын, егістіктердің ластануы арта
бастайды. Бірақ, арамшөптермен күресудегі ең сенімдісі таза пар болады.
Үзіліссіз егіспен салыстырғанда, пардан кейін егілген бидай егісі аз
жылдық арамшөптермен 4 есе, ал көпжылдықтармен 18 есе аз ластанған.
Мәдени өсімдіктердің арамшөптерге бәсекелестік қабілетінің артуына,
олардың агротехникалық жекелеген тәсілдерін дұрыс іріктеп алу арқылы жетуге
болады. Ең алдымен бүларға жататындар: тұқым себу мерзімі мен әдісі, себу
мөлшері мен оны сіңіру тереңдігі, тыңайтқыштарды қолдану.
Егіншілікте топырақ қорғау жүйесінің жағдайларында дәнді дақылдарды ең
қолайлы мерзімінде себу ерекше маңызды.
Іс жүзінде жаздық бидайды ерте себуді пайдаланудан, тың жерлерді
игерудің алғашқы жылдарында, қара сұлы танаптарда жаппай басып кетіп, өнім
күрт төмендеді.
Кеш пісетін жаздық арамшөптермен күресуде (итқонақ, қарабас, қаңбақ)
егінніқ себу мерзімінің атқаратын ролі шамалы, өйткені олардың көгі
бидайдың егісінде жаздыкүнгі жауын-шашыннан кейін пайда болады.
Арамшөптерді жоюда себу нармасы мен себу сапасының белгілі маңызы бар.
Ұсынылған себу мөлшерімен салыстырғанда, оны біраз тығыздығын арттыру бір
шаршы метр жердегі арамшөптер массасын төмендетеді.
Дақыл түқымын терең немесе тайыз сіңіру егістіктің сиреуіне әкеп
соғады, демек мәдени өсімдіктердің арамшөптерге қарсы күресу қабілеттілігін
нашарлатады. Сондықтан, бидай тұқымын себуді тиімді тереңдікте қолдану
үсынылады.
Көптеген арамшөптер белгілі бір мәдени өсімдіктермен бірге өсуге
бейімделген. Өніп шығу және пісу мерзімі, өсімдіктің биіктігі, жемісінің
формасы мен көлемі, оларда осылардың бәрі екпе дақылдарымен бірдей болады.
Мәселен, күздік бидайды негізінен күздік және қыстайтын арамшөптер
басады, бүршақ, сүлы, арпа, бидай, сияқты ерте пісетін дақылдарды ерте
шығатын жаздық арамшөптер, ал өніп шығуы кешігетін жүгері, соя, үпілмәлік
сияқты жылу сүйетін өсімдіктерді — кеш өсетін арамшөптер басады.
Егер келер жылы дақылды бұрынғы орнына қайта сепсе, оның үйреншікті
арамшөптері емін-еркін өседі, өйткені танапта өткен жылдан қалған көптеген
тұқымдар мен олардан өніп шыққан арамшөптер өзіне жақсы таныс екпе дақылды
басып ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Жер шаруашылығының қолданбалы биологиядағы орны, міндеттері мен кемшілішгі
Ауыл шаруашылығы дақылдарын зақымдаушы шекшектер мен шілделіктердің басты түрлері
Картоп дақылының, мақта дақылының, техникалық дақылдардың карантинді зиянкестері және таралған аймақтары
Картоп көкеніс дақылдарының зиянкестері
Жаздық бидай дақылының ауылшаруашылығы аурулары
Ауыспалы егіс
Ауыл шаруашылық өндірісінің қазіргі жағдайы
Қазақстанда Ауылшаруашылықтың дамуы
Терең өзек ауданы жүгері дақылын зиянкестер мен арамшөптерінен қорғау шаралары
Көп қоректі зиянкестер.Шегірткелер және оның негізгі түрлері
Пәндер