Карл X



Карл X - XV Людовиктiң немересi, 1765 жылы қайтыс болған марқұм Дофин Людовиктің ұлы, XVI Людовиктің және Прован графының (келешек Людовик XVIII) інісі. 1757 жылы 9 қазанда Версаль қаласында туып, 1836 жылдың 6 қарашасында қазіргі Италиядағы Гориция қаласында дүниеден қайтқан, француз тағындағы бурбондардың соңғы өкiлi, 1824—1830 жылдары Франция корольі. Туылғаннан таққа отырғанға дейiн д’Артуа графының титулымен болды. Карл жас кезінен бастап адамға үйiр, қарқынды темпераментпен және әйел жағымпазы сияқты атақпен белгiлi болып, “бiршама сұлулардың қаталдығына ұрынды”, - деп оның замандастары айтып кеткен болатын. 16 жасында Карлдан бір жасқа үлкен, Сардин корольінің қызы Мария – Терезаға үйлендірді. Кейін д’Артуа графы әйелімен ажырасады. Ұлдары: Ангулем герцогы мен Беррий герцогы, және жастық шағында қайтыс болған қыздары болды. Карлдың тұрақты өмiрлік серiгі - герцогиня де Полиньяктың әпкесі, мадам де Поластрон болды; оған ханзада шын ниетпен байланған еді.
Карлдың саяси көзқарастары демократия және үшiншi сословиенiң өкiлеттiктерiнiң үлкеюiн көздеді; бұл оның атақсыздығына себепшi болды. Және оның Мария-Антуанеттамен байланысы туралы саяси жаулары сыбыстар жіберуі мүмкін. Әйтсе де, ол төңкерiлiс алдындағы мерзiмге дейін Франция экономикасының күшейтуге бағытталған кейбiр реформаларды қолдады. Граф д’Артуа 1789 жылдың басында Ұлттық жиналысты соншама кенет сынағандықтан XVI Людовик iнiсін “Ханға қарағанда, үлкен роялист” деп атап, кейін халық арасында мәтелге айналып кетті.
1789 жылы бастилияның құлауынан кейiн жұрт сонша ханзада-керiтартпаға қарсы болды,сонда XVI Людовик Карлды отбасысымен Франциядан кетуін сұрады. Бұл шешiмде саяси көзқарас та болды, граф д’Артуа ағасын еуропалық аулаларда ұсына алды, сонымен бiрге, егер XVI Людовиктiң жанұясымен төңкерiс барысында бірдене болса - екi ұлды карл, қуғында әулеттi жалғастыра алды. Ақырында, XVI Людовик, оның әйелi және әпкесі 1793 жылда эшафоттарда қаза тапты, оның жасөспiрiм ұлы XVII Людовик 1795 жылда қамалу және жәбiрлеулерден кейiн өлдi.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:   
Карл X - XV Людовиктiң немересi, 1765 жылы қайтыс болған марқұм Дофин Людовиктің ұлы, XVI Людовиктің және Прован графының (келешек Людовик XVIII) інісі. 1757 жылы 9 қазанда Версаль қаласында туып, 1836 жылдың 6 қарашасында қазіргі Италиядағы Гориция қаласында дүниеден қайтқан, француз тағындағы бурбондардың соңғы өкiлi, 1824 -- 1830 жылдары Франция корольі. Туылғаннан таққа отырғанға дейiн д'Артуа графының титулымен болды. Карл жас кезінен бастап адамға үйiр, қарқынды темпераментпен және әйел жағымпазы сияқты атақпен белгiлi болып, "бiршама сұлулардың қаталдығына ұрынды", - деп оның замандастары айтып кеткен болатын. 16 жасында Карлдан бір жасқа үлкен, Сардин корольінің қызы Мария - Терезаға үйлендірді. Кейін д'Артуа графы әйелімен ажырасады. Ұлдары: Ангулем герцогы мен Беррий герцогы, және жастық шағында қайтыс болған қыздары болды. Карлдың тұрақты өмiрлік серiгі - герцогиня де Полиньяктың әпкесі, мадам де Поластрон болды; оған ханзада шын ниетпен байланған еді.
Карлдың саяси көзқарастары демократия және үшiншi сословиенiң өкiлеттiктерiнiң үлкеюiн көздеді; бұл оның атақсыздығына себепшi болды. Және оның Мария-Антуанеттамен байланысы туралы саяси жаулары сыбыстар жіберуі мүмкін. Әйтсе де, ол төңкерiлiс алдындағы мерзiмге дейін Франция экономикасының күшейтуге бағытталған кейбiр реформаларды қолдады. Граф д'Артуа 1789 жылдың басында Ұлттық жиналысты соншама кенет сынағандықтан XVI Людовик iнiсін "Ханға қарағанда, үлкен роялист" деп атап, кейін халық арасында мәтелге айналып кетті.
1789 жылы бастилияның құлауынан кейiн жұрт сонша ханзада-керiтартпаға қарсы болды,сонда XVI Людовик Карлды отбасысымен Франциядан кетуін сұрады. Бұл шешiмде саяси көзқарас та болды, граф д'Артуа ағасын еуропалық аулаларда ұсына алды, сонымен бiрге, егер XVI Людовиктiң жанұясымен төңкерiс барысында бірдене болса - екi ұлды карл, қуғында әулеттi жалғастыра алды. Ақырында, XVI Людовик, оның әйелi және әпкесі 1793 жылда эшафоттарда қаза тапты, оның жасөспiрiм ұлы XVII Людовик 1795 жылда қамалу және жәбiрлеулерден кейiн өлдi.Қуғында XVI Людовиктің ағасы, ағалық бойынша Прован графы (XVIII Людовик) өзiн келесi Франция корольі ретінде жариялады; ол баласыз, ақылға және жiгерлiлiк бойынша Карлға орын беретiн болғандықтан - граф д'Артуа оның мұрагерi және эмиграциядағы монархиялық партиясының нақты көсем болып қалыптасты.
Карл мiндеттi түрде Францияға қарсы барлық негiзгi әскери акция төңкерiстерінің ұйымдастырушысымен және қатысушы болды: 1792, Киберон түбегіндегі десанттың түсiруi және 1795 жылғы Вандеяға экспедициясы. Монархиялық контрреволюцияның ұтылуы оны құмарын азайтқызды.

Карл 1803 жылда де Поластрон ханымның өкпе ауруынан қайтыс болғаннан кейiн Ұлыбританияда (Лондон және Эдинбургта) тоқтады, әсiресе, бұзақылардан кейін мiнсiз таза жеке өмiр бар дiншiл католикке айналып кеттi. Ол өзi Римдiк-католик шiркеудiң консервативті қанатын - ультрамонтанизмді қолдады. 1805 жылы Грацтағы граф д'Артуаның заңды әйелі Мария-Тереза Савой қаза тапты. 1814 жылы Карл монархияның реставрациясында белсене қатысты. Ол наурызда одақтастарымен келiссөздер жүргізді, ал 12 сәуiрде Парижға келіп, ағасы XVIII Людовиктiң келуiне дейiн, бiрнеше күндер бойы Франциямен iзбасар ретiнде басқарды. 1815жылдың наурызында, жүз күндердiң мерзімінде, ол әскерді басқару үшiн Лионға жiберiлдi, бiрақ оның барлық әскерлері, шайқаспай Наполеонның жағына шықты. Карлға қашуға тура келдi. I Наполеон құлаған және XVIII Людовик мырза (1814 ) таққа отырған кезде,Месье лауазымын алған граф д'Артуа Эдинбургте тұрып, Францияға көшкiсi келмедi: ол ағасын (Людовик Конституцияға шындығында келісіп, және көп патша өлтiрушi адамдарды кешiрiм жасады) дiнсiзбен, циникпен және монархизмның идеалдарының жолдынан тайған деп санады. Карл үшiн үлкен трагедия 1820 жылдағы Лувельстің жұмысшысы оның кенже баласы герцог Беррийскийдi қанжармен бауыздағаны болды. Ол оның шын мәнінде біршама жақын адамдарының бірі болды.
1824 жылдың 16 қыркүйегiнде XVIII Людовигiнiң қайтыс болғаннан кейiн, Француз тағына Карл отырды. Бұл XIX ғасырдағы жалғыз ғана Франциядағы өкiметтің бейбiт және жүйелi ауысуы болды. Тәж кимеген ағасына қарағанда, сол сияқты X Карл 1825 жылдың 28 майының Реймстiң шiркеуiндегi патшалыққа некелесіп, монархиялық өкiметтiң дәстүрлi негiздерiн көрсетті. Орта ғасырлық тәж кигiзулердiң жаңадан өндiрген өте ұсақ бөлшектерді, орасан зор және салтанатты рәсiм замандастарына үлкен ықылас тартты, бiрақ түбегейлi сынағыштықты да шақырды. Жеке алса, 31 наурызға дейiн екi ай бұрын марапатқа дейін Карлмен өткізілген, мысқыл аурулы аурулардың сауығу ырымына негізделді, бұл провинциал монархисттердің тұндыруы бойынша өткізілді, ал аула дiн басшысының бiр бөлiгi ырымды алып тастауға көңiлiн аударды; Маркс Блоктың "хан-керемет iс жасаушылары". Карлдың тәж кигiзу рәсiмдерi уақытында хандық және Конституциялық хартияның заңдарына адал болуға ант бердi; әйтсе де, Конституция адалдығынан бас тарытпайтындығын және оны екiншi орынға орнатты. "Хан сері" атағымен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Вена конгресі және Бурбондарды реставрациялау
Жүз жылдық соғыс
Орта ғасырлардағы Батыc Еуропа мәдениеті
Франк державасындағы феодализмнің дамуы
Батыс Еуропаның орта ғасыр кезеңдері
Корреляция коэффициентін есептеу
Орта ғасырлардағы Батыс Еуропа өнері
Германиядағы Феодалдық мемлекеттің құрылу тарихы
Орта ғасырдағы Қазақстан туралы
Ғылыми еңбектерін араб және парсы тілінде жазған түркі ғұламалары (X—XII ғ.)
Пәндер