Тұлғаның әлеуметтік типі туралы түсінік



Мазмұны :

І Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 3

ІІ Негізгі бөлім
2.1. Тұлғаның әлеуметтік типі туралы түсінік ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .5
2.2. К. Маркс З. Фрэйд, Т. Парсонс және т.б. әлеуметтанушылардың тұлғаның әлеуметтік типі туралы ойлары ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...9
2.3. О. Крегер мен Дж.Тьюсонның тұлғалық 16 психотипін көрсетуі ... ... ... ... ..19

ІІІ Қорытынды ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 23

ІҮ Пайдаланылған әдебиеттер ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..25

Ү Сілтемелер ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..26
І Кіріспе
Жеке тұлғалардың әлеуметтік тыныс-тіршілігін сан жағынан да бағалауға болады. Мәселен, адамдарды әлеуметтік белсенділігінің деңгейі мен сапалық жағынан бағалайтын болсақ, оның бойындағы бұл сипаттар мен қасиеттер оның сипаты мен бағыты бойынша іске асады.Өйткені оның белсенділігі ұнамды, пайдалы дүниелер жасау және білдіру арқылы саналы және стихиялы, т.б. сипатта болуы мүмкін. Бұлардың қайсысы болса да, біріншіден, қоғамның әлеуметтік құрылымына, екіншіден, қоғамның нормативті мәдениеті мен құнды бағыт-бағдарына, соның ішінде ол қандай болуы керек немесе болмауы қажет деген түсінік шеңберінде адамның нормативтік қағидасына, үшіншіден, жекелеген тұлғалардың ойлау стилі мен өзіндік санасына тәуелді болып келеді.
Тұлғаның әлеуметтік типі дегеніміз-адамдардың тарихи, мәдени және әлеуметтік - экономикалық тұрғыдан алғанда тұрмыс құру, тіршілік ету жағдайларының күрделі жиынтығының жемісі. Әлеуметтануда тұлғаны әлеуметтік түрге бөлудің әртүрлі варианттары ұсынылған. Мысалы, М. Вебер түрге бөлудің негізіне әлеуметтік әрекеттің ерекшелігін, дәлірек айтқанда, оның ұтымдық дәрежесін алса, К. Маркс формациялық және таптық ұғымға осы тегін жатқызған. Э. Фром болса орныққан мінез-құлықты тұлғаның әлеуметтік түрі, индивид пен социумның байланыс формасы деп қарайды.
Әлеуметтік мінез-құлықтың түбегейлі қалыптасуын Э. Фром әрбір тұлғаның қоғам талаптарына мейлінше тиімді бейімделуінде және қауіпсіздік пен өзін-өзі қорғадағы сана-сезімін нығайтудың мүмкіндігінде деп бағалайды. Адамзат тарихын сараптаудың нәтижесінде Э. Фром әлеуметтік мінез-құлықтың бірнеше типтерін: рецептік (енжар), қанаушылық, дүние жинаушылық және нарықтық деп түр-түрге бөледі.
Қазіргі әлеуметтану саласында тұлғаларды олапрдың құнды бағыт-бағдары мен қадір – қасиеттеріне байланысты бөлу кең түрдде тарады.
Олар:
-дәстүршілдер негізінен мынадай құндылықтарды: міндетті, тәртіпті, жөнге салушылықты, заңды қолдаушылықты ұстанса, ал креативтік болса: адамдардың өзін-өзі көрсету, өз бетімен жүру сияқты сапаларды басшылыққа алады. Мұндай мінез-құлықтар ешкімге ұнамайды. Оны өр мінезділікке ұқсатады;
-ал идеалистер, керісінше, дәстүрлік нормаларға, тәуелсіздікке бейім болады және басқа адамның беделін мансұқ етпейді, өзін-өзі ғана басқарады, басқаларға еліктеп алаңдамайды;
-фрустрировтік мінез –құлыққа адамның өзін өзгеден төмен бағалауы, көңіл –күйінің басыңқы болуы, өзін өмір ағымынан тыс қалдым деп сеніуі жатады;
-реалистер өзін-өзі ел алдында айрықша көрсетуді міндет санайды және халыққа деген жауапкершілік сезімін дамыта түсуге тырысады, орынды скептицизмді өзін-өзі дәріптеу мен өз-өзіне бақылау жасау арқылы жүзеге асырылады;
-гедонистік материалистер ең алдымен «осы жерде және дәл қазір» рахатқа кенелуге бағыт ұстайды және бұл «өмір ләззатының» ізіне түсуге тырысу қабілеті молшылық тілеуді қанағаттадыру формасына айналады.
Батыс әлеуметтанушыларының зерттеулері көрсеткендей, қоғамдық өмірдің әр саласындағы бітім-болмыс пен ерекше іс-әрекеттер тұлғаның белгілі бір сапалары мен мінез-құлық тұрпаттарырының қандай тұрғыда көрінетінін айғақтайды. Мысалы, бұл сипаттар нарықтық қатынастар прагматизмінің, қулық-сұмдықтың өріс алуына, өндіріс саласындағы эгоизмнің, мансапқорлықтың қалыптасуына және еріксіз түрде кооперациялауға көшуге, ал отбасы саласында және жеке өмірде – көңіл күй мен адамның ішкі сезімімен т.б. ықпал етеді. Сонымен қатар, әлеуметтануда осы айтылғандарға кегеғар механизмдердің болатыны белгілі.
ІҮ Пайдаланылған әдебиеттер
1. Ануфриев Е.А. Личность. //Социология. /Под ред. Г.В. Осипова. М., 1995.
2. Бабосов Е.М. Личность как уникальная социальная система. //Социо-логия. Мн., 1998.
3. Бодалев А.А. Акме - эффект личностного осушествления в процессе социализации и индивидуализации взрослого человека. //Мир пси-
хологии. М., 1998. № 1.
4. ИнкельсА. Личность и свалъная структура. //Американская со-циология. М., 1973.
5. Кови С. Навык 1: Будьте «(вактивны. /// навыков лидера. Деловой
бестселлер Мн., 1996.
6. Кон И.С. В поисках себя. М. 1984.
7. Крегер О., Тьюсон Дж. Тт людей и бизнес. М., 1995.
8. Маркс К. К критике гегелаской философии права. //Соч. Т. 1. М., 1955.
9. Маркс К. Тезисы о Фейербе. //Соч. Т. 3. М, 1955.
10. МарксК. Экономическо-фшософские рукописи 1844 года. //Соч. Т. 42. М., 1974.
11. Мид Дж. Интернализованн другие и самость. //Американская со-циологическая мысль. Тексьі. М., 1996.
12. Моисеев Н.Н. С мыслями будущем России. М., 1997.
13. Парсонс Т. Система координат действия: культура, личность и ме сто социальных систем. /Американская социологическая мысль
Тексты. М., 1996.
14. Пелипенко А.А., ЯковенкоЛ-Г. Индивидуализация и самореализаци субъекта культуры в миром цивилизационном процессе: от инди-вида к личности. //Мир психологии. М., 1998. № 1.
15. СорокинП.А. Положение шчности в системе социальных коорди-нат. //Система социологии Г 2. М., 1994.

Пән: Психология
Жұмыс түрі:  Курстық жұмыс
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 24 бет
Таңдаулыға:   
Мазмұны :

І
Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 3

ІІ Негізгі бөлім
2.1. Тұлғаның әлеуметтік типі туралы түсінік
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..5
2.2. К. Маркс З. Фрэйд, Т. Парсонс және т.б. әлеуметтанушылардың тұлғаның
әлеуметтік типі туралы
ойлары ... ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... .9
2.3. О. Крегер мен Дж.Тьюсонның тұлғалық 16 психотипін
көрсетуі ... ... ... ... ..19
ІІІ Қорытынды
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... 23
ІҮ Пайдаланылған
әдебиеттер ... ... ... ... ... ... . ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... 25
Ү Сілтемелер
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... ... ... ... ... ... ... ... ..2 6

І Кіріспе

Жеке тұлғалардың әлеуметтік тыныс-тіршілігін сан жағынан
да бағалауға болады. Мәселен, адамдарды әлеуметтік белсенділігінің деңгейі
мен сапалық жағынан бағалайтын болсақ, оның бойындағы бұл сипаттар мен
қасиеттер оның сипаты мен бағыты бойынша іске асады.Өйткені оның
белсенділігі ұнамды, пайдалы дүниелер жасау және білдіру арқылы саналы және
стихиялы, т.б. сипатта болуы мүмкін. Бұлардың қайсысы болса да, біріншіден,
қоғамның әлеуметтік құрылымына, екіншіден, қоғамның нормативті мәдениеті
мен құнды бағыт-бағдарына, соның ішінде ол қандай болуы керек немесе
болмауы қажет деген түсінік шеңберінде адамның нормативтік қағидасына,
үшіншіден, жекелеген тұлғалардың ойлау стилі мен өзіндік санасына тәуелді
болып келеді.
Тұлғаның әлеуметтік типі дегеніміз-адамдардың тарихи, мәдени және
әлеуметтік - экономикалық тұрғыдан алғанда тұрмыс құру, тіршілік ету
жағдайларының күрделі жиынтығының жемісі. Әлеуметтануда тұлғаны әлеуметтік
түрге бөлудің әртүрлі варианттары ұсынылған. Мысалы, М. Вебер түрге бөлудің
негізіне әлеуметтік әрекеттің ерекшелігін, дәлірек айтқанда, оның ұтымдық
дәрежесін алса, К. Маркс формациялық және таптық ұғымға осы тегін
жатқызған. Э. Фром болса орныққан мінез-құлықты тұлғаның әлеуметтік түрі,
индивид пен социумның байланыс формасы деп қарайды.
Әлеуметтік мінез-құлықтың түбегейлі қалыптасуын Э. Фром әрбір
тұлғаның қоғам талаптарына мейлінше тиімді бейімделуінде және қауіпсіздік
пен өзін-өзі қорғадағы сана-сезімін нығайтудың мүмкіндігінде деп бағалайды.
Адамзат тарихын сараптаудың нәтижесінде Э. Фром әлеуметтік мінез-құлықтың
бірнеше типтерін: рецептік (енжар), қанаушылық, дүние жинаушылық және
нарықтық деп түр-түрге бөледі.
Қазіргі әлеуметтану саласында тұлғаларды олапрдың құнды бағыт-бағдары
мен қадір – қасиеттеріне байланысты бөлу кең түрдде тарады.
Олар:
-дәстүршілдер негізінен мынадай құндылықтарды: міндетті, тәртіпті,
жөнге салушылықты, заңды қолдаушылықты ұстанса, ал креативтік болса:
адамдардың өзін-өзі көрсету, өз бетімен жүру сияқты сапаларды басшылыққа
алады. Мұндай мінез-құлықтар ешкімге ұнамайды. Оны өр мінезділікке
ұқсатады;
-ал идеалистер, керісінше, дәстүрлік нормаларға, тәуелсіздікке бейім
болады және басқа адамның беделін мансұқ етпейді, өзін-өзі ғана
басқарады, басқаларға еліктеп алаңдамайды;
-фрустрировтік мінез –құлыққа адамның өзін өзгеден төмен бағалауы,
көңіл –күйінің басыңқы болуы, өзін өмір ағымынан тыс қалдым деп сеніуі
жатады;
-реалистер өзін-өзі ел алдында айрықша көрсетуді міндет санайды және
халыққа деген жауапкершілік сезімін дамыта түсуге тырысады, орынды
скептицизмді өзін-өзі дәріптеу мен өз-өзіне бақылау жасау арқылы жүзеге
асырылады;
-гедонистік материалистер ең алдымен осы жерде және дәл қазір
рахатқа кенелуге бағыт ұстайды және бұл өмір ләззатының ізіне түсуге
тырысу қабілеті молшылық тілеуді қанағаттадыру формасына айналады.
Батыс әлеуметтанушыларының зерттеулері көрсеткендей, қоғамдық өмірдің
әр саласындағы бітім-болмыс пен ерекше іс-әрекеттер тұлғаның белгілі бір
сапалары мен мінез-құлық тұрпаттарырының қандай тұрғыда көрінетінін
айғақтайды. Мысалы, бұл сипаттар нарықтық қатынастар прагматизмінің, қулық-
сұмдықтың өріс алуына, өндіріс саласындағы эгоизмнің, мансапқорлықтың
қалыптасуына және еріксіз түрде кооперациялауға көшуге, ал отбасы саласында
және жеке өмірде – көңіл күй мен адамның ішкі сезімімен т.б. ықпал етеді.
Сонымен қатар, әлеуметтануда осы айтылғандарға кегеғар механизмдердің
болатыны белгілі.

ІІ Негізгі бөлім
2.1.Тұлғаның әлеуметтік типі туралы түсінік
Әлеуметтануда солармен қатар тұлға типтерін модальдық, идеалдық және
базистік деп ерекшелеу көзқарастары да қабылданған. Тұлғаның модальдық типі
- қоғамда нақты көпшіл болып көрінгісі келетін, соған лайық орындарда
отырғандар. Тұлғаның идеалдық типі нақты жағдайға араласпайды, оған
байланыспайды. Тұлғаның бұл түрі болашаққа тілек-ұсыныс білдірумен
шектелетін адамдар, мысалға алсақ, олар К. Маркстің - жан-жақты дамыған
тұлғасы немесе Э. Фромның жаңа адамы. Тұлғаның базистік түр-тұлғасы қазіргі
кезендегі қоғамдык дамудың қажеттіліктеріне барынша жауап бере алатындар.
Басқаша айтар болсақ, тұлғаның әлеуметтік типі - бұл адамның құнды бағыт-
бағдарына қоғамдық жүйенің ықпал жасауының және сол арқылы оның нақты мінез-
құлқына әсер етудің көрінісі болып саналады.
Батыс әлеуметтанушыларының зерттеулері көрсеткендей, қоғамдық өмірдің
әр саласындағы бітім-болмыс пен ерекше іс-әрекеттер тұлғаның белгілі бір
сапалары мен мінез-құлық тұрпаттарының қандай тұрғыда көрінетінін
айғақтайды. Мысалы, бұл сипаттар нарықтық қатынастар прагматизмінің, қулық-
сұмдықтың өpic алуына, өндіріс саласындағы эгоизмнің, мансапқорлықтың
қалыптасуына және еріксіз түрде кооперациялауға көшуге, ал отбасы саласында
және жеке өмірде - көңіл-күй мен адамның ішкі сезіміне, т.б.
Сонымен қатар әлеуметтануда осы айтылғандарға кереғар механизмдердің
болатыны белгілі. Белгілі бір коғамдық қатынастар үрдісінің пайда болуы мен
дамуына тұлғалық сапалардың ықпал ететіні анық. М. Вебер өз
тұжырымдамасында сана саласындағы өзге-рістерді, қүнды бағыт-бағдарларды
қайта құру және еңбекхе деген көзқарасты жаңа тұрғыда қалыптастыру
капитализмнің пайда болуына серпіліс бергенін дәлелдеді. Демек, белгілі бір
жеке тұлғаның бойындағы сапалардың кешені қайсыбір бағытта қоғамдық дамуды
тездете алады, керісінше, оның дамуына кедергі келтіруі немесе оны тіптен
тоқтатуы да мүмкін.
Әлеуметтанушылар мен психологгар социалистік қоғамда мейлінше тұрақты
түрде қалыптасқан бірнеше мінез-кұлық стереотиптерін, тұлғалық
комплекстерді айрықша атап көрсетті. Бұл - "жаттанды шарасыздық", "ұзаққа
созылған инфантилизм", екі мағыналық және кең көлемді екі стандарттық
практика, "паразиттік жаңашылдық".
Кез-келген тұлға өзінің әлсіздігі мен шарасыздығын психологиялық
тұрғыдан сезінсе - ол сол қоғамдағы құрылыстың заңды түрдегі салдары болып
саналады, өйткені мұндай қоғамда жеке адамның рөлі мүлде төмендетіледі.
Тоталитарлық жағдайда немесе соған жақын сипаттағы өмірді қатаң бақылауға
алатын және ондағы жағдайларды реттеп отыратын, өз мүддесіне орай
үйлестіріп отыратын елде ерте ме, кеш пе, әйтеуір бұқараның шарасыздыққа
ұшырайтыны анықталды. Бұл эффектінің мәні мынаған саяды. Адам қоғамдағы
жағдайдың (ситуация) байқаусыздыққа ұшырағандығына әлденеше рет көз
жеткізген соң, оқиғалардың барысын өз әрекетімен өзгертуге мүмкін еместігін
түсінеді де, оны жөндеудің жолдарын ізденуден жалпы бас тартады. Сейтіп,
бас ию мен айтылғанды атқарушылық мінез-құлықтың бөлінбес белгісіне
айналады. Тұлға өзіне сырттан ықпал еткісі, беделі арқылы әмірін жүргізгісі
келетін билік құрылымының шешімінен тыс өзі қабылдаған шешімге сүйенген
кезде өзін-өзі еркін сезінеді. Бұған көнбеген жағдайда тұлға тек қана
әлгілердің айтқанын орындаушы болудан бетен жол таба алмайды.
Тұлғаның әлеуметтік типі дегеніміз-адамдардың тарихи, мәдени және
әлеуметтік - экономикалық тұрғыдан алғанда тұрмыс құру, тіршілік ету
жағдайларының күрделі жиынтығының жемісі. Әлеуметтануда тұлғаны әлеуметтік
түрге бөлудің әртүрлі варианттары ұсынылған. Мысалы, М. Вебер түрге бөлудің
негізіне әлеуметтік әрекеттің ерекшелігін, дәлірек айтқанда, оның ұтымдық
дәрежесін алса, К. Маркс формациялық және таптық ұғымға осы тегін
жатқызған. Э. Фром болса орныққан мінез-құлықты тұлғаның әлеуметтік түрі,
индивид пен социумның байланыс формасы деп қарайды.
Әлеуметтік мінез-құлықтың түбегейлі қалыптасуын Э. Фром әрбір
тұлғаның қоғам талаптарына мейлінше тиімді бейімделуінде және қауіпсіздік
пен өзін-өзі қорғадағы сана-сезімін нығайтудың мүмкіндігінде деп бағалайды.
Адамзат тарихын сараптаудың нәтижесінде Э. Фром әлеуметтік мінез-құлықтың
бірнеше типтерін: рецептік (енжар), қанаушылық, дүние жинаушылық және
нарықтық деп түр-түрге бөледі.
Социологиялық білімнің ерекше бір саласын тұлға социологиясы. Не үшін
ерекше, не қандайда бір социалдық саласын алмайық, экономикалық, саяси,
хұқықтық, экологиялық, немесе арнайы социалдық теория болмысын онда ең
бірінші жоспарда тұлға мәселесі тұрады. Оның басқа тұлғамен экономикалық
саяси қарым-қатынасы. Тұлға социалдық ерекшелігі неге негізделген? Ол
арнайы социалдық пәнді ұсынады. Тұлғаға әлеуметтік –типтік белгі және
қоғамдық қарым-қатынаста белгілі бір дербес жетлуі ретінде зерттейді. Тұлға
социалдық пәндік бөлімін әлеуметтік тарихи, және әлеуметтік мәдени тұлғаның
типін, сонымен қатар тұлға құрылымының әлеуметтік типтік компоненттерін
зерттеу құрайды.
Әлеуметтік тарихи даму процесінде индевид ең алдымен мүшеленбеген
тайпалық адам қауымдастығынан тұлғаға қарағанда индивид бөлінеді дегеннен
социология шығады.
Көптеген зерттеушінің пікірінше индивидтің әлеуметтік қауымдастықтан
тарихи процестің және мәдениеттің кезеңдердің алғашқы субъект ретінде
бөлінуі теологиялық революцияда басталады. Ол дәуір б.э.д ҮІІІ-ҮІІ
мыңжылдықта өтті және қазіргі өркениетте бастау қойды.
Әлдеқайда кешірек, қола ғасырының мемлекеттің алғышарттары
құлағаннан кейін, шамамен б.э.д. екінші мыңжылдықтың аяғынан сол кезеңнің
соңына дейін, неміс философы К. Ясперс айтқандай, остік уақытта
индевидтің палиативті типі қаланады. Онда индивидтің негізгі белгілері және
тұлғаның кейбір белгілері сақталған.
Және тек остік уақыттың жетістігі негізінде, жазудың ұлы әлеуметтік
мәдениет пен діннің этика рефлексиясының дамуы, тұлғаның қоғамға және
қауымдастыққа қатысты автономды тұлға ретінде жоғарғы кристалдануды
бастады.
Бұл процесс бірнеше жүзжылдыққа созынды және қайта өрлеу дәуірінің
жетілуімен, содан кейінгі буржуазиялық революцияның болуымен аяқталады. Дәл
осы кезеңдерде индустриалдың өркениет басталады. Оны толығымен тұлғаның
өркениеті деп айтсақ болады. Дәл осы өркениет шеберінде, ресей социалды
И.С. Конның анықтамасы бойынша, орта ғасырлық емес, антикалық емес,
белгісіз түсінік тұлғаның қалыптасуы пайда болады.
Дәл осы өркениетте тұлғаның белгілі бір адамзаттық котоламераттан
бөлінуі, өзінің толыққанды жетілуіне бастау алады.

2.2. К. Маркс, З. Фрэйд, Т. Парсонс және т.б. әлеуметтанушылардың
тұлғаның әлеуметтік типі туралы ойлары
Социология алғашқы назарың тұлғаның әлеуметтік құрылымына аударады.
Кеңестік әлеуметтік экономикалық жүйесіндегі маркстік әлеуметтік
философиялық дәстүр шеңберінде пайда болған тұлғаның әлеуметтік құрылымының
теориялық моделі ең белгілі еді. Бұл теорияның алғашқы қағидасы былай:
Адамның мәні жеке индивидтегі абстракт емес, өзінің шындығында адамның
мәні оның барлық қоғамдық қарым-қатынастағы жиыны.
К. Маркстің айтуынша тұлғаның мәнін түсіну және оның құрылымын
анықтау гегельдіктердің жанның өзіндік дамуы көзқарасымен Л. Фейербахқа
және француз материалистеріне тән тарихтан тыс гуманизмнің абстарктік
көзқарасымен мүмкін емес К. Маркстік көзқарасы бойынша адамның мәнін және
ерекшелігін, тұлғаға айналу құрылымын түсіну нақты тарихизм қағидасы
негізінде мүмкін болады. Оның түсінігінде адам тарихи жетілген және әрекет
объекті болған. Адамның мақсатын және идеалын дамытады, іске асырады.
Өзінің адамдық мәнін қалыптастырады және дамытады. Бұл әрекеттер оның
тұлғасын ашады. Бұл заттың әлем пайдалықтың қандай-да бір ішкі қарым-
қатынасы ретінде болады. Сондықтан ерекше тұлғаның мәнін бақыла,
әлеуметтік сапасы құрайды.
Ал бұдан келіп шығатыны, адам тұлғасының құрылымдық компоненттері оның
физикалық немесе биологиялық табиғатымен емес, оның қоғамдық қатынастағы
жиыны мен анықталады.
Қоғамдық қатынаста адам белсенді әлеуметтік әрекеттің субъектісі
ретінде қосылады. Нақты-тарихи әлеуметтік ортада белсенді әрекеті
процесінде адам өзіне ықпал ететін идеаларды нормаларды, құндылықтарды
игеріп, индивид әлеуметтік, экономикалық, әлеуметтік факторлардың қысымымен
тұлғаға айналады. Тұлғаның дамуы мен қалыптасуындағы шешуші мән
экономикалық қарым-қатынаста деп К. Маркс санады. Өйткені экономикалық
қарым-қатынас қоғамның нақты базисін құрайды. Ал экономикалық қатынастың
үстінде әллеуметтік, саяси, социомәдени, отбасылық-тұрмыстық қатыанстар
жүреді. Бұларда тұлғаның белгілі бір құрылымының орнауына ықпал етеді.
Тұлға әлеуметтік құрылуына австрия психологы З. Фрейд жасаған
психологиялық теория айтарлықтай әсер етті. Фрейдің пікірінше тұлғаның
әлеуметтік пихологиялық құрылымы үш компоненттен тұрады. Осы құрылым
негізінде Ол – (ид) тұлғаның ең төменгі ең терең құрылымы. Ол санадан төмен
деңгейде орналасқан. Ол өзіне ұстамсыз инстинктік қызығушылықты қосқан
(тамақтану, көбую, қауіптен қашу, агрессивтіліктен қашу). Оның ішіндегі ең
күшті әсер етуші сексуалды қажеттілік. Осы қызығушылықтардың барлығы рахат
қағидасы шеңберінде әрекет етеді.
Ол танымсыз құрылымдық компонентінен жоғары орналасқан. мен ол
өзінің қызмет етуінде екі өзара-қатынастың қағиданы қамтиды: шындық және
рационалды. Бұл танымдық инстанция танымсыз инстинктерді басқара алады.
Және оның әрекет ету саласын шектейді.
Бұл шектеулер қоғамда әрекет етуші белгілі бір құндылықтар мен
нормалар аясында реттелуі үшін, тұлғаның тағы бір құрылымдық компоненті
қажет. Менен жоғары, ол ценсоздың, ардың ролін ойнайды. Яғни адамгершілік
бақылау мен тұлға әрекетінің моралдық бағасы.
Оның бағалау Ол және мен осы аталған тұлғаның құрылымдық
талаптарымен сәйкес келмесе, тұлғааралық конфликт пайда болады. Егер осы үш
инстанция өздерінің іс-әрекетінде азды-көпті гармондалды болса, индевид өз
күшімен, өзінің арының талабымен, еріктік күшімен қалып қояды. Бұл пайда
болған ішкі конфликтті шешуге ықпал етеді.
Егер өзінің ресурсы бұған жетпесе, онда оған психиатрлік көмек қажет.
Тұлғаның әлеуметтік құрылымының өзінше бір теориялық моделін белгілі
орыс-американ социалогы П.А. Сорокин жасады. Өз өзінің алғашқы рет 1930 ж.
Петроградта шыққан Социология жүйесі деп аталатын капиталды еңбегінде
тұлғаның белгілі бір әлеуметтік координат жүйесінде әрекет етіп,
қалыптасып, дамитынын жанжақты негіздейді. Дегенмен, әр индививд қоғамда
бір емес, бірнеше әртүрлі әлеуметтік топта жатады (кәсіби, мүліктік, саяси
т.б.).
Дәл осындай топтардың конфигурациясы әр топ үшін оның әлеуметтік
физиологиясын, әлеуметтік салмағын және әлеуемттік жағдайын анықтайды.
Өйткені тұлға біркүрделі емес, немесе бір орталықтың әлеуметтік құрылымға
ие. Ал көпжоспарлыққа мазаикалық он бір және тұтастай. Онысымен қоса Мен
қатарына болады. Олар бір-біріне мүлдем сәйкес келмейді және бір-біріне
қарсы орналасқан. өз кезегінде біздің Мен мозаикалы және моральді.
өзіңіз ойлап көріңіздер, француз революциясының белгілі –көсемі
Робесрьердің қарапайым пәтерінде, ол сөйлеп жатыр. Берн Сент-пьердің
романстарымен немесе оның Конвенттің немесе Қоғамдық құтқару Комитетінде
отырысында жирондистер Дантан, Гебер, және Демциэннің басын талап етуі Осы
екеуінің ортасында не ортақтық бар?
-дене қабығынан басқа ештеңе. Бірінші, және екінші Робеспьердің іс-
әрекеті бір-біріне қарама –қарсы. Біздің алдымызда екі түрлі адам, түб-
тамырымен алғанда бір-біріне сәйкес келмейді. Біздің алдымызда бір ағзаға
негізделген екі әртүрлі мен.
Бұндай шындық, бір индевидтің Менінің көптігін немесе оның тұғасының
мозаикалығы Порокин бойынша өзінің болмысына міндетті. Яғни қазіргі
заманғы адам бір қоғамның емес, бір-біріне сәйкес келмейтін бірнеше топтың
мүшесі болып табылады. Әр әлеуметтік топ өз мүшелеріне мінез-құлық
императивтерін береді. Ал көпүлгілік императивтер бір индивидте жиналып
тұлғаның әлеуметтік құрылымының мозаикалылығына алып келеді. Бір индивидте
бірнеше әртүрлі Мен болады,, деп айтады. Сарокин. Әр индивидке әртүрлі
қызмет атқаруына тура келеді. Отбасы талап ететін қызметтерді (отбасыны
асырау үшін ақша табу, отбасылық қамқорлық, балалр тәрбиесі), мемлекет
алдындағы қызметі (сайлауға қатысу, заң талаптарын орындау) мамандығының
(емдеу дәрігерлік этиканы орындау т.б.) саяси партияның партиялық
жиналыстарға бару (шіркеу қызметі) шіркеулерге бару, жалбарыну. Осы
қызмететр барысында әлеуметтік өмір сахнасына жекелік мен шығады. Олар
бір тұлға шеңберінде басқалармен бірігеді. Осы жерден негізгі тұжырым
шығады. Әлеуметтік координаттар жүйесінде индевидтің орны өқзгерсе, оның
қоғамдағы орны да өзгереді. Бұл оны жаңа адамға айналдырады.
Өйткені индевидтің әлеуметтік жағдайының өзгеруі қоғамда экстремалдық
жағдайдың орын алуымен болады. Осы сияқты мысалдар ұлы көпшілікке алып
келуі мүмкін. Қазан революциясысының дәуірі, кеңес билігінің мойындалуы,
содан кейін азаматтық соғыстың келуі.
Сорокиннің көзқарасы бойынша әртүрлі Мен өзара -әрекеттесуші
тұлғаның мозаикалық құрылымында тұлға мен қоғам арасында оның конфликт
болуы мүмкін емес.
Біз баорлық жерден тұлға мен қоғамның антатомиясын көреміз; бір
ьұлғаның екінші тұлғамен антинамиясы, бір топтың екінші топпен
антиномиясы.
Әрине, бұл схема жалпағынан емес, көлеидік сфералық нұсқада, футбол
добына ұқсас көрінуі керек. Әлеуметтік ахуалдың айтарлықтай өзгерісінде,
тұлғалық қрылымда меннің мозаикалық компоненттерінің бірі тұрады-мысалы
отбасылық, кәсіби, немесе саяси.
Тұлға құрылымының дамуына американ социологы Т. Парсонс жасаған
құрылымдық –функционалдық анаиздің теориясы айтарлықтай өз әсерін тигізді.
Бұл теорияның шеттік бұрыштың күйі постулат болып табылады. Осыған сәйкеес,
әр әлеуметтік жүйені зерттегенде, сонымен қоса тұлға әлеуметануын
зерттегенде құрылымдық аспект ерекше маңызға ие. Г. Парсорс атап
көрсеткендей, құрылымдық категориялардың жүйесі динамикалық анализдің
реттелуін қамтамаыз ететін концептуалды схема болады.
Осы методологиялық әдісті қолдану Парсонсты мынадай тұжырымға әкеледі.
Тұлға оқуды меңгерумен мнез-құлық жүйесін көрсетеді. Осы процеске
қатысушы индивидтер бірмезгілде, ағза, тұлға және мәдени жүйеге
қатысушылар болады. Ал осы жерден маңызды екі қағидалық тұжырым шығады.
Оның біріншісі – тұлға аналистикалық тәуелсіз жүйені түзеді. Екіншісінде
тұлға жүйе бола тұрып, бірмезгілде кристализацмяны, басқа организм
жүйелерінің ядросын құрайды. Олар өздеріне тән ерекшеліктерін игере отырып,
оны қажетті биологиялық, мәдени және элементті даму энергиясымен қамтиды.
К. Маркстік және П. Сарокиннің концепцияларында жасалған тұлғаның
құрылымдық модельдерінің схемасы Парсонстың концепциясындағы тұлғаның
құрылымдық моделімен сәйкестігі бар екендігін байқаймыз. Бұндай жағдай
толығымен түсінікті. Өйткені парсонстың тұлғаны түсіну маркстікпен өте
ұқсас. Ол былай айтылады. Әрекет етуші жақ қосылған әл қарым-қатынастар
жүйесі тек қана ахуалдық маңызға ие емес, сонымен қоса тұлғаны түзеді.
Осылайша, тұжырымдауға болады. К.Маркс, П.А. Сарокин, өздерінің
концепцияларында тұлға мен қоғамның өзара әрекетіә тұлғаның өзінің және
оның әлеуметтік құрылымының қалыптасуындағы әлеуметтік қатынастардың шешуші
ролін мойындаудан шығады.
Дегенмен парсонстың методологияда әлеуметтік жүйелер анализінің
құрылымдық компоненті өзіне тұлға жүйесін де қоса отырып және оның
функционалды-динамикалық органикалық өзара.
Бұл қөрылымдық функционализмге зерттеу аспектісі міндетті болса, онда
оны қолдану, функцияның күрделі конфигурациясын көрсетеді. Ол функцияларды
тұлға қоғамның әлеуметтіке жүйесінің шеңберін де жеке әлеуметтік жүйе
ретінде орындайды. Осындай мінез-құлық организм деңгейінде орындалатын
функциялардың біріншісін Т. Парсон бейімделу деп атайды. Яғни физикалық-
органикалық қоршаған ортаға бейімделу.
Екінші функцияны т. Парсонс катектикалық жобалау деп атайды. Оның
айтуынша ол мен қарым-қатынасының маңыздылығын қарастыратын объектісіне
береді.
Бірақ адам көбінше саналы түрде әлеуметтік қоршаған ортада өзі қалаған
қанағаттану алып келетін объектіні таңдауға қабілетті. Сондықтан да тұлға
орындайтын функциялдар қатарында жобалаудың когнитивті танымдық аспекті
маңызға ие. Ол ахуалдардың сәйкес аспектісінен құралған.
Индивид әрекетіндегі танымдық жобалау белгілі – бір жағдайда
альтернативті талқылаумен немесе объекттің тұлға үшін маңызы не дегенге
қатысты интеграциямен соқтығысады. Осы альтернативтерге қатысты индевидтің
іс-әрекеттерінде таңдаудың белгілі –бір реті болады. Яғни, әртүрлі
объектерді бағалау. Сондықтан да тұлғаның құрылымдық функционалдық
интеграциясында ерекше рольді бағалау функциясы орындайды. Ал кез-келген
жобалауда барлық уақытта бағалаушылық аспект бар болады.
Өз әрекетін негіздейтін объектіні тұлғаның бағалауы барлық кезде
белгілі –бір күтулермен, экспектациямен байлангысты. Сондықтан да тұлғаның
әрекеті жүйесінде экспектациондық функция маңызды орын алады.
Белгілі –бірп ахуалда әрекет ете отырып, тұлға өзінің күтулерін,
әрекетін белгілі бір құндылықтармен сәйкестендіреді. Ол құндылықтарды
әлеуметтену процесінде белгілі бір нормалармен, мінез-құлық стандарттарымен
игереді. Сондықтан да тұлғаның динамикалық функециясының құрылымында барлық
уақытта аксиологиялық функция болады. Ол құндылықтың жобалауларда жүзеге
асады. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Әлеуметтену түсінігі
Қабілет анықтамасы
Тұлғаның даралық психологиялық ерекшеліктері
ЖЕКЕ ТҰЛҒАНЫҢ СОЦИОЛОГИЯСЫ
Темперамент түрлері
Қылмысқа барған жасөспірімдердің делинквентті жүріс-тұрысының псиологиялық ерекшелігін анықтау
Тұлғаны дамытудың іске асыру мүмкіндіктері
Мінездегі типтілік пен индивидуалды ерекшелігін зерттеу
Коммуникативтік дағдылар түсінігін анықтау
Жеке адам психологиясы туралы
Пәндер