1926 – 1927 ж.ж. Қытайдың ұлттық- революциялық армиясының Солтүстік жорығы

Жоспар
Кіріспе

1. Қытайдағы әлеуметтік жағдай

2. Билік басындағылар

3. Сунь Ятсен бастамасы

4. КСРО көмегі

5. Солтүстік жорық

6. Революция жетістіктері

7. Чан Кай.ши

8. Империалистік мемлекеттердің қатысуы

9. Қорытынды

Ресейдегі Ұлы Қазан төңкерісі жеңіске жеткен уақытта, Қытай қатардан қалған , әлі де жартылай феодалды, жартылай құлиеленушілік қалпында болған еді. Формальді түрде ол республика болып саналғанымен, мүлдем басқа түрде билік жүргізілді. Провинцияларда толық билік жүргізген милитаристер, әскери генерал-губернаторлар болды. Оның ішіндегілері У Пэй-фу, Чжан Цзо-линь, Сунь Чуан-фан, т/б.
Жарты миллиардтан асатын елде халықтың 90%-ы қарапайым шаруалардан құрылған болатын. Міне, осыларды билеп, жаншып қинап отырғандар – помещиктер еді. Шаруалардың көбісі помещиктерден жерді жалға алып отырды, кейбіреулері толықтай жалға беретін ақшаларын беруге мәжбүр болды. Осындай қиын жағдайдан шығатын жол таппаған шаруа балаларын құлдыққа сатты.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

1. Қытайдағы әлеуметтік жағдай

2. Билік басындағылар

3. Сунь Ятсен бастамасы

4. КСРО көмегі

5. Солтүстік жорық

6. Революция жетістіктері

7. Чан Кай-ши

8. Империалистік мемлекеттердің қатысуы

9. Қорытынды

Ресейдегі Ұлы Қазан төңкерісі жеңіске жеткен
уақытта, Қытай қатардан қалған , әлі де жартылай феодалды,
жартылай құлиеленушілік қалпында болған еді. Формальді түрде
ол республика болып саналғанымен, мүлдем басқа түрде билік
жүргізілді. Провинцияларда толық билік жүргізген милитаристер,
әскери генерал-губернаторлар болды. Оның ішіндегілері У Пэй-фу,
Чжан Цзо-линь, Сунь Чуан-фан, тб.
Жарты миллиардтан асатын елде халықтың 90%-ы
қарапайым шаруалардан құрылған болатын. Міне, осыларды билеп,
жаншып қинап отырғандар – помещиктер еді. Шаруалардың көбісі
помещиктерден жерді жалға алып отырды, кейбіреулері толықтай
жалға беретін ақшаларын беруге мәжбүр болды. Осындай қиын
жағдайдан шығатын жол таппаған шаруа балаларын құлдыққа сатты.
Тек помещиктер ғана емес, сонымен бірге шенеуніктер (салық
жинаушылар, генерал-милитарист, пролетариаттар, тб.) де өз
қалағандарын істеді. Тура айтқанда, қытай жұмысшылары қайыршылар мен
бірге тең еді, өйткені олардың алатын жалақылары италиан
жұмысшыларынан 5 есе, американ жұмысшыларынан 25 есе аз болды.

Қытай әр кезеңде капиталистік мемлекеттермен өзара
келісімдер жүргізіп,мәмілелерді қабылдаған болатын. Осындай бір
мәміленің негізінде шетелдіктер бұл жерлерде өз кәсіпорындарын,
банктерін, кедендерін ,темір жолдардын өз қолдарында ұстап,
өздерінің концессиялары мен сеттльменттерін орнатқан болатын.
Шет елдерінің өзіндік әскері және полициялары болды. Яғни, олар
осы жердегі толық қожайындар болып есептелінді.
Осындай бір қанаушылық жағдай қытай халқының революцияны
бастауына итермеледі. Қазан революциясы Қытайға әсерін
тигізді. Ұлы қытай революцияшыл-демократ Сунь Ятсен мен оның
төңірегіндегілер ( ұлттық және әлеуметтік бостандық үшін
күресушілер ) сол орыс революциясын мұқият зерттеп
талдады. Лениндік большевиктер партиясының помещиктер мен
капиталисттерді жеңіп, шетел интервенттерін қуып салғандары
қызықтырды.
Марксизм-ленинизм ағымдарының қалыптасуы себебтерінен
Қытайда 1921 жылы Қытайдың Коммунистік партиясы құрылады.
Мұнда үлкен көмек Коминтерн ( Сол кездегі дүниежүзілік
коммунистік қозғалыстың жоғарғы билеуші

органы ) берді. Бұл коммунистік партия Сунь Ятсеннің
буржуазияшыл-революциялық гоминьдан партиясымен ( 1912 ж. құрылған,
ұлттық партия ) бірлесті.
Ал 1923 жылы бас қаланың провинциясы Гуандун – Гуанчжоуда
( Кантон ) Сунь Ятсен басқарған революцияшыл-демократиялық
билік (правительство) орнады. Сунь Ятсен алдына мынандай мақсат
қойды -- Гуандунды күшті революциялық базаға айландыру.
Милитаристердің билігін жойып, Қытайды демократиялық негізде
құру үмітінде, ол бұл жерден уақыт өте келе солтүстік
жорығын бастаған дұрыс деп шешті. Бірақ ойлағанын
шындыққа айландыру үшін, Сунь Ятсен Мәскеуге өтінішпен
Гуанчжоуға саяси кеңесшілерді жіберуді сұрады. Саяси кеңесші
ретінде М. М. Бородин ( КПСС-тің ақсақал мүшесі, бірнеше жыл
революциялық қозғалысқа қатысқан адам ) жіберілді. Оның көмегі
тиді.
1924 жылы 31 мамырда бірінші рет совет-қытай
мәмілесі қабылданды. Осыдан екі мемлекеттің арасындағы
халықаралық қатынастар орнай түсті. КСРО сонымен бірге әскери
көмек те көрсетті. Негізгі әскери кеңесшілер: П. А. Павлов және
В. К. Блюхер

келешектегі КСРО Маршалы, Қытайда оның тегін Галин деп
қойған. 1925 жылы ұлттық –революциялық армия жергілікті
милитарист Чэнь Цзюн-мин әскерін талқандап, Гуандунның бүкіл
территориясын тұтқындықтан босатты.
1925 жылы қайтыс болған Сунь Ятсеннің қалағанын орындау
мақсатында гуанчжоу билеушілері солтүстік жорыққа
дайындалды. 1925 жылы 30 мамырда Шанхайда, сонан кейін басқа
да қалаларда антиимпериалистік шерулер мен митингілер
басталды. Осы шерулер 1925 – 1927 ж.ж. ұлттық антиимпериалистік
революцияның бастамасы болған. Және бұл революцияның ең бір
белсенді мезеті Солтүстік жорық еді.
Солтүстік жорықтың стратегиялық жоспарын Блюхердің
бастамасымен орындалды. Жорық Хунань, Хубэй және шығыс Қытайдың
жерлерін азат етумен болды. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.