Абай дәуірі



Абай дәуірі - Абай өмір сүріп, шығармашылық қызметпен айналысқан кезең – XIX ғасырдың екінші жартысы қазақ қауымының әлеуметтік, экономикалық саяси және мәдениет өміріндегі түбегейлі өзгерістермен сипатталады. Бұл өзгерістер соншама белгілі деңгейде бір жарым ғасырға созылып, 19 ғасырдың 60 жылдарында аяқталған қазақ жерінің Россияға қосылуына байланысты туындады. Патша әкімшілігіне өлкені отаршылдық тұрғыда игеру үшін қазақ даласына басқарудың барлық біріңғай жүйесін енгізу және басқа да шараларды жүзеге асыру арқылы Қазақстанды түгел дерлік бағындыру қажет болды. Сібір қырғыздары аймағына Орта жүз жайлаулары, Ұлы жүздің Батыс Сібір губернаторлығының қарамағындағы бөлігі қарайтын. «Жарғыға» сәйкес бұл жерлер, болыстар мен ауылдарға бөлінеді. Округтар қауымының рулық бөліністерін ескере отырып, қысқа қоныстар негізінде ұйымдастырылды. 19 ғасырдың бас кезінде патшалық құрылыстың ең басты тірегі болған сұлтандардың экономикалық және саяси жағдайы үлкен өзгерістерге ұшырады. Олардың феодалдық билеуші ретіндегі праволары мен ықпалы барған сайын шектеле түсті. Бірте – бірте батырлар да қоғамдағы өз мәнінен айырыла бастады. Сұлтандар өкіметінің құлдырауына байланысты алым – салық жинайтын төлеңгіттердің де қажеті болмай қалды. Жаңа әкімшілік құрылыс бойынша басқаратын округтарға бөлінді. Орта жүз жері сұлтандар басқаратын округтарға бөлінді,аға сұлтандар бұрынғыдай емес, сайланып қойылатын болды. Сайлау барысында жергілікті патша әкімшілігі бақылау жасады. Бұдан былай билеуші сұлтандыққа бұрынғыдай « Ақсүйек» атанған Шыңғыс әулетінің өкілдері ғана емес, ру феодалдарынан көтерілген дәулетті адамдар да сайланатын болды.
Ру феодалдарының ішінде руларды басқарған билердің шарты күшті болды. Экономикалық билікті қолдарына жинақтап, сот ісін жүргізген билер өздері басқарған рулар ішінде көптеген артықшылықтар болды. Жерді бөлу билігі солардың қолына көшті, ру аралық соғыстар мен қақтығыстарда саяси белсенділігі артты. «Жарғыда» билер сотына шектеу қойылып оны бірте – бірте жалпы мемлекеттік сотпен алмастыру көзделді. Ірі байлардың, сондай – ақ, болыстардың, сайланып қойылатын соттардың, ауы ақсақалдарының ықпалы күшейді. Халықтың басым көпшілігін әр түрлі патриархалдық – феодалдық қанауға ұшыраған қазақ шаруалары құрды.
19 ғасырдың екінші жартысында өзара кереғар келетін түрлі право нормалары: әдет (Қазақтардың әдет – ғұрыптық правосы), шариғат (мұсылмандық право нормалары) және жалпы орыстық право нормалары қатар қолданылды. Тарихи деректерге қарағанда Абай Павлодар, Қарқаралы, Семей, Өскемен уездері мен Семей облысы Зайсан приставтығы билерінің 1885 жылы ру аралық Шар съезіне қабылданған ережені дайындауға қатысқан. Ол ұсынған жоба 93 баптан тұрды. Онда қазақтың дәстүрлік праволық заң жүйелері көрініс тапқан, сонымен қатар азаматтық және отбасылық – некелік қатынастарға байланысты жаңа дәуір талабы да ескерілген. Отарлық саясаттың күшеюіне қазақтың әдет –ғұрып заңдарының бірқатар негізгі ережелері бірте –бірте патша өкіметінің қылмысты істер заңдары нормаларымен алмастырыла бастады. 19- ғасырдың ортасында Қазақстанның саяси өмірі ру аралық күреске

Пән: Тарихи тұлғалар
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Абай дәуірі - Абай өмір сүріп, шығармашылық қызметпен айналысқан кезең –
XIX ғасырдың екінші жартысы қазақ қауымының әлеуметтік, экономикалық саяси
және мәдениет өміріндегі түбегейлі өзгерістермен сипатталады. Бұл
өзгерістер соншама белгілі деңгейде бір жарым ғасырға созылып, 19 ғасырдың
60 жылдарында аяқталған қазақ жерінің Россияға қосылуына байланысты
туындады. Патша әкімшілігіне өлкені отаршылдық тұрғыда игеру үшін қазақ
даласына басқарудың барлық біріңғай жүйесін енгізу және басқа да шараларды
жүзеге асыру арқылы Қазақстанды түгел дерлік бағындыру қажет болды. Сібір
қырғыздары аймағына Орта жүз жайлаулары, Ұлы жүздің Батыс Сібір
губернаторлығының қарамағындағы бөлігі қарайтын. Жарғыға сәйкес бұл
жерлер, болыстар мен ауылдарға бөлінеді. Округтар қауымының рулық
бөліністерін ескере отырып, қысқа қоныстар негізінде ұйымдастырылды. 19
ғасырдың бас кезінде патшалық құрылыстың ең басты тірегі болған
сұлтандардың экономикалық және саяси жағдайы үлкен өзгерістерге ұшырады.
Олардың феодалдық билеуші ретіндегі праволары мен ықпалы барған сайын
шектеле түсті. Бірте – бірте батырлар да қоғамдағы өз мәнінен айырыла
бастады. Сұлтандар өкіметінің құлдырауына байланысты алым – салық жинайтын
төлеңгіттердің де қажеті болмай қалды. Жаңа әкімшілік құрылыс бойынша
басқаратын округтарға бөлінді. Орта жүз жері сұлтандар басқаратын
округтарға бөлінді,аға сұлтандар бұрынғыдай емес, сайланып қойылатын болды.
Сайлау барысында жергілікті патша әкімшілігі бақылау жасады. Бұдан былай
билеуші сұлтандыққа бұрынғыдай Ақсүйек атанған Шыңғыс әулетінің өкілдері
ғана емес, ру феодалдарынан көтерілген дәулетті адамдар да сайланатын
болды.
Ру феодалдарының ішінде руларды басқарған билердің шарты күшті болды.
Экономикалық билікті қолдарына жинақтап, сот ісін жүргізген билер өздері
басқарған рулар ішінде көптеген артықшылықтар болды. Жерді бөлу билігі
солардың қолына көшті, ру аралық соғыстар мен қақтығыстарда саяси
белсенділігі артты. Жарғыда билер сотына шектеу қойылып оны бірте – бірте
жалпы мемлекеттік сотпен алмастыру көзделді. Ірі байлардың, сондай – ақ,
болыстардың, сайланып қойылатын соттардың, ауы ақсақалдарының ықпалы
күшейді. Халықтың басым көпшілігін әр түрлі патриархалдық – феодалдық
қанауға ұшыраған қазақ шаруалары құрды.
19 ғасырдың екінші жартысында өзара кереғар келетін түрлі право
нормалары: әдет (Қазақтардың әдет – ғұрыптық правосы), шариғат (мұсылмандық
право нормалары) және жалпы орыстық право нормалары қатар қолданылды.
Тарихи деректерге қарағанда Абай Павлодар, Қарқаралы, Семей, Өскемен
уездері мен Семей облысы Зайсан приставтығы билерінің 1885 жылы ру аралық
Шар съезіне қабылданған ережені дайындауға қатысқан. Ол ұсынған жоба 93
баптан тұрды. Онда қазақтың дәстүрлік праволық заң жүйелері көрініс
тапқан, сонымен қатар азаматтық және отбасылық – некелік қатынастарға
байланысты жаңа дәуір талабы да ескерілген. Отарлық саясаттың күшеюіне
қазақтың әдет –ғұрып заңдарының бірқатар негізгі ережелері бірте –бірте
патша өкіметінің қылмысты істер заңдары нормаларымен алмастырыла бастады.
19- ғасырдың ортасында Қазақстанның саяси өмірі ру аралық күреске толы
болды.Бұл күресте феодалды билеуші топ әдеттегісінше тек қана өздеріне
пайдалы экономикалық және саяси мақсаттарды көздеп, ол алауыздық
қақтығыстарды бұқара халыққа ру мүддесін қорғау жолындағы күрес етіп
көрсетуге тырысты.Құнанбайдың заңға қарсы әрекеттегі істерді қозғау ұзаққа
созылды, ол 1862 жылға дейін созылып нәтижесіз қалды. Бұл тергеудің мұнша
ұзаққа созылуы – ру аралық күресті бәсеңдету үшін ерекше жағдайларда ғана
болмаса батыл шаралар қолдана қоймайтын патша өкіметінің отаршылдық
саясатын айқын дәлелдейді. Патша өкіметі оларды әдетте отаршылдыққа қарсы
күрестен бұрып әкету үшін жергілікті жерлерде қазақ руларын іштей өзара
қақтығыстар жағдайында ұстауға тырысты.
Туған жеріне оралып, Көкше – Тобықты болысының ел билігін қолына алып,
болыстық қызметке қайта отырумен аяқталған Құнанбай ісінің ақыры - патша
өкіметінің осы саясатының айқын көрінісі. Бұл жер тұтастығы – қандас
туыстық (Бір атаның) ұрпақтары туралы түсінікпен қатар идеологиялық
мәселеде көбіне патриархалы – рулық сарқыншақтарды мүдде тұтып, руды
экономикалық және саяси жағынан біріктіруге негіз болды. Халықтың
санасындағы патриархалы – рулық сарқыншақтар еңбекшілердің таптық сана –
сезімінің қалыптасуын кешеулетеді. Таптық күрестің дамуына тежеу болып,
феодалдардың оны өз мүдделерін қорғау үшін пайдалануларына көмектесті.
Қазақ қоғамының экономикалық - әлеуметтік қатынастарындағы бұл ерекшеліктер
оның негізгі өндіріс саласы. Жайылымдық – көшпелі мал шаруашылығымен тығыз
байланысты болады. Қазақтардың бүкіл экономикалық - өмірі – жайылымдықтарды
маусым сайын үнемі ауыстырып тұруды қажет ететін көшпелі мал шаруашылығының
талаптарына сай қыста тебіндеп жайылатын малдың жаңа жайылымдықтары үшін
көшіп – қонуға негізделе құрылды. Көшпелі мал шаруашылығы кездейсоқ
құрудан, табиғи апаттардан шығынға ұшырап отырады. Әсіресе, ауық – ауық
қайталанып тұрған жұрттардың зияны елеулі болды. Жасақ пен басқа да
қазыналық алымдар көлемін ауылдар үшін отарлық басқару апаратының
жергілікті өкілдерімен бір елубасылар белгіленді. Қазақ халқы қазынаға
төленетін ресми салықтардан басқа болыстардың қарамағына түсетін қара
шығын деп аталатын алым төлеп отырды қазақтың феодалдық билеуші тобы патша
өкіметі өкілдерімен бірге жергілікті жерлер де орталық саясатты жүргізуге
асырудың негізгі тірегіне айналды. 1868 жылы қабылданған Орынбор және
Батыс Сібір Губернаторлықтарының дала аймақтарының басқарудағы уақытша
еңбегі. Қазақстандағы орталық игеруді жеңілдетіп орыс помещиктерді және
өнеркәсіп буржуазиясының экономикалық мүддесін көздеді. Реформадан кейін
бұрынғы ұлан - ғайыр басқару аудандары (округтар мен ірі облыстар)
неғұрлым ұсақ әкімшілік бірліктерге бөлшектеніп, жергілікті жерлерде патша
әкімшілігінің билігі күшейе түсті. Патша өкіметі ірі руларды әр түрлі
болыстарға ыдырату арқылы бұрын кең байтақ аудандарда бірегей қожалық еткен
ру ақсақалдары билеген қазақ қоғамының рулық негізінде қатты соққы берді .
Реформа орталық қанауды бұрынғыдан да күшейте түсті, алым – салықтың көлемі
едәуір ұлғайды: әр үйден жиналатын түтін салығы жер төлемімен жылына 1,15
мың, сомға дейін өсті. Бұл салықтардың негізгі ауыртпашылықтары – олардың
мөлшері салық төлеушілердің материялық әл ауқатына байланыста болғандықтан.
Қазақ шаруаларының иығына түсті. Реформа орталық езгімен қатар
феодалдық қанауды да күшейтті, өйткені ауылдар арасында салықтарды бөлу
болыс басшыларының қолдарында болды да олар бар ауыртпашылықты
қарамағындағы кедей де, тәуелді ауылдарға ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Қазақ әдеби тілі тарихының мәселелері
Қазақ әдебиеті тарихын дәуірлеудің ғылыми негіздері
Тәуелсіздік тұсындағы қазақ әдебиеттану ғылымының даму бағдары
Мұхаметжан Қожаcбайұлы Қаратаев – әдебиет сыншысы
Мұхтар Әуезовтың «Қазақ халқының эпосы мен фольклоры» мақаласы
Мұхтар Әуезовтің қазақ әдебиеттануына байланысты жазған ғылыми еңбектері
Қазақ әдебиет тарихын қай дәуірден, кімнен бастау керек деген мәселеде
ӘДЕБИЕТТАНУДЫҢ ЖАҢА БАҒЫТТАРЫ
Алаш жолы
Сын және әдебиет
Пәндер