Кәсіпорын капиталы



Кіріспе 3
I. Кәсіпорын капиталының экономикалық негіздері 4
1.1. Кәсіпорынның қаржы ресурстары және олардың қалыптасу көздері 4
1.2. Кәсіпорынның капитал түсінігі және жіктелуі 6
1.3. Капитал құрамы және басқару бағыттары 11
1.4. Кәсіпорын капиталының құрылымын талдау 16
II. Кәсіпорындардың капитал құрылымын қалыптастыруды оңтайландыру мен Қазақстандық кәсіпорындарда капиталдың қалыптасу ерекшеліктері 19
2.1. Капитал бағасы және оған әсер ететін факторлар 19
2.2. Кәсіпорын капиталының құнын басқарудың нарықтық экономикадағы маңызы 24
2.3. Қазақстандық кәсіпорындарда капиталдың қалыптасу ерекшеліктері 26
2.4. Кәсіпорындардың капитал құрылымын қалыптастыруды оңтайландыру 28
Қорытынды 30
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі: 31
Нарықтық экономика жағдайларында кез-келген кәсіпорын алдында өзінің өндірістік қызметін қажетті қаржы ресурстарымен қамтамасыз ету мәселесі тұрады. Кәсіпорынның қаржы ресурстары – бұл кәсіпорынның қарамағында орналасқан ақшалай табыстардың, түсімдердің және кірістердің жиынтығы болып табылады. Олар бюджеттің, банктердің, жеткізіп берушілердің және басқа да контрагенттердің алдындағы міндеттемелерді өтеу үшін қолданылады. Сонымен қатар, қаржы ресурстары ұдайы өндірісті дамыту және жұмысшыларды экономикалық ынталандыру мақсатында да қолданылады.
Ал енді, кәсіпорынның айналымға салған және осы айналымнан табыс алып келетін қаржы ресурстарының бөлігі капитал деп аталады және ол қаржы ресурстарының құны өскен формасы ретінде қызмет етеді. Басқаша айтатын болсақ, капитал – бұл табыс алу мақсатында өндіріске салынған және инвестицияланған қаржы ресурстарының бір бөлігі болып табылады.
Қазіргі таңда отандық кәсіпорындардың капитал құрылымын басқару жүйесі қалыптасып, қаржылық менеджменттің классикалық әдістері Қазақстан жағдайларына бейімделу үстінде. Осы орайда кәсіпорындардың алдындағы басты мәселе – меншікті капиталды қалыптастыру және қарыз капитал тарту мен міндеттемелерді өтеу болып табылады.
Кәсіпорындардың меншікті және қарыз қаражаттар тарту нәтижесінде қалыптасқан капитал құрылымы оның қызметінің тиімділігін, бәсекелсетік ортадағы өміршеңдігін, қызметінің түпкі мақсаты болып табылатын табыстылығын анықтап беретін бастапқы фактор болып табылады. Әрине, кәсіпорындар өз қызметі барысында меншікті капиталға арқа сүйейді. Олардың кәсіпкерлік табыстан алған табысы – бизнестің дамуының бірден-бір көзі болып табылады. Алайда, меншікті капитал кәсіпорындардың экономикалық-әлеуметтік дамуы мәселелерін шешу үшін жеткіліксіз, сол себепті кәсіпорындар өз қызметі барысында шеттен қаражаттар тартуларына мәжбүр болады. Дәлірек айтсақ, қарыз қаражаттар тарту кәсіпкерлікті дамытудың басты шарты болып табылады.
Кәсіпорындар үшін оңтайлы капитал құрылымын қалыптастырудағы ең маңызды сұрақтар – бұл қажетті қаржы ресурстарын қандай бағамен тарту керек екендігі. Кәсіпорынның нарықтық экономика жағдайларындағы басты стратегиялық мақсаты өзінің ағымды және келешектегі нарықтық құнын арттыру және оны қолдау болып табылады, ал бұл жетістікке жетудің бірден бір жолы – капиталдың құнын тиімді басқару. Капитал құны неғұрлым жоғары болса, кәсіпорын қызметінің тиімділігі де соғұрлым төмендей береді және керісінше. Сол себепті кәсіпорынның қаржы менеджерлері капитал құрылымын қалыптастыру көздерінің құнын анықтауға үлкен назар аударулары қажет.
1. Сапарова Б «Финансовый менеджмент» 2008.
2. Ілиясов Қ.Қ. Құлпыбаев С. Қаржы. Алматы: «Қазақ Университеті», 2005;
3. Шим Джей. К, «Финансовый менеджмент», Москва –2006.
4. Тургулова А.К. «Финансовый менеджмент» 2011.
5. Есенгельдин «Қаржылық менеджмент» Алматы 2010.
6. Жаксыбекова «Стоимость компаний теория и практика оценки финансового менеджмента» Астана 2010.
7. Арыстанов А., «Корпоративные облигации как инструмент долгосрочного финансирования», Рынок ценных бумаг Казахстана, 2008, №12.
8. Дүйсенбаев К.Ш., «Кәсіпорынның қаржылық жағдайын талдау», Алматы – 2008 .
9. Ковалев В.В. «Курс финансового менеджмента» 2008.
10. Ковалева А.М., «Финансы фирмы», Москва – 2009.
11. Турганалиев Е., «Управление стоимостью капитала в системе корпоративного финансового управления», Финансы Казахстана, 2009, №6.
12. Ибришев Н.Н., «Корпоративное финансирование», Алматы – 2005.
13. Өсербайұлы А., «Корпоративтік қаржы», Алматы – 2005.
14. Игликов Е., «Инвестиционный потенциал финансовых институтов Республики Казахстан: состояние и перспективы», Рынок ценных бумаг Казахстана, 2005, №2.
15. «Микрокредитование – источник финансирования малого бизнеса», Рынок ценных бумаг Казахстана, 2005, №11.
16. Yandex.kz
17. Қазақстан Заман. 2005, 5-сәуір.
18. Егемен Қазақстан. 2004, 11-маусым. Бөкенов А.Ж. Аканаева Т.А. Корпаративтік қаржы. Қарағанды, 2005;
19. Дүйсенбаев.К. «Кәсіпорынның қаржылық жағдайын талдау». Алматы: «Көкжиек» баспасы, 2006;

Пән: Экономика
Жұмыс түрі:  Дипломдық жұмыс
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 30 бет
Таңдаулыға:   
ЖОСПАР

Кіріспе 3

I. Кәсіпорын капиталының экономикалық негіздері 4

1.1. Кәсіпорынның қаржы ресурстары және олардың қалыптасу көздері 4

1.2. Кәсіпорынның капитал түсінігі және жіктелуі 6

1.3. Капитал құрамы және басқару бағыттары 11

1.4. Кәсіпорын капиталының құрылымын талдау 16

II. Кәсіпорындардың капитал құрылымын қалыптастыруды оңтайландыру мен
Қазақстандық кәсіпорындарда капиталдың қалыптасу ерекшеліктері 19

2.1. Капитал бағасы және оған әсер ететін факторлар 19

2.2. Кәсіпорын капиталының құнын басқарудың нарықтық экономикадағы маңызы
24

2.3. Қазақстандық кәсіпорындарда капиталдың қалыптасу ерекшеліктері 26

2.4. Кәсіпорындардың капитал құрылымын қалыптастыруды оңтайландыру 28

Қорытынды 30

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі: 31

Кіріспе

Нарықтық экономика жағдайларында кез-келген кәсіпорын алдында
өзінің өндірістік қызметін қажетті қаржы ресурстарымен қамтамасыз ету
мәселесі тұрады. Кәсіпорынның қаржы ресурстары – бұл кәсіпорынның
қарамағында орналасқан ақшалай табыстардың, түсімдердің және кірістердің
жиынтығы болып табылады. Олар бюджеттің, банктердің, жеткізіп берушілердің
және басқа да контрагенттердің алдындағы міндеттемелерді өтеу үшін
қолданылады. Сонымен қатар, қаржы ресурстары ұдайы өндірісті дамыту және
жұмысшыларды экономикалық ынталандыру мақсатында да қолданылады.
Ал енді, кәсіпорынның айналымға салған және осы айналымнан табыс
алып келетін қаржы ресурстарының бөлігі капитал деп аталады және ол қаржы
ресурстарының құны өскен формасы ретінде қызмет етеді. Басқаша айтатын
болсақ, капитал – бұл табыс алу мақсатында өндіріске салынған және
инвестицияланған қаржы ресурстарының бір бөлігі болып табылады.
Қазіргі таңда отандық кәсіпорындардың капитал құрылымын басқару
жүйесі қалыптасып, қаржылық менеджменттің классикалық әдістері Қазақстан
жағдайларына бейімделу үстінде. Осы орайда кәсіпорындардың алдындағы басты
мәселе – меншікті капиталды қалыптастыру және қарыз капитал тарту мен
міндеттемелерді өтеу болып табылады.
Кәсіпорындардың меншікті және қарыз қаражаттар тарту нәтижесінде
қалыптасқан капитал құрылымы оның қызметінің тиімділігін, бәсекелсетік
ортадағы өміршеңдігін, қызметінің түпкі мақсаты болып табылатын
табыстылығын анықтап беретін бастапқы фактор болып табылады. Әрине,
кәсіпорындар өз қызметі барысында меншікті капиталға арқа сүйейді.
Олардың кәсіпкерлік табыстан алған табысы – бизнестің дамуының бірден-бір
көзі болып табылады. Алайда, меншікті капитал кәсіпорындардың экономикалық-
әлеуметтік дамуы мәселелерін шешу үшін жеткіліксіз, сол себепті
кәсіпорындар өз қызметі барысында шеттен қаражаттар тартуларына мәжбүр
болады. Дәлірек айтсақ, қарыз қаражаттар тарту кәсіпкерлікті дамытудың
басты шарты болып табылады.
Кәсіпорындар үшін оңтайлы капитал құрылымын қалыптастырудағы ең
маңызды сұрақтар – бұл қажетті қаржы ресурстарын қандай бағамен тарту керек
екендігі. Кәсіпорынның нарықтық экономика жағдайларындағы басты
стратегиялық мақсаты өзінің ағымды және келешектегі нарықтық құнын арттыру
және оны қолдау болып табылады, ал бұл жетістікке жетудің бірден бір жолы –
капиталдың құнын тиімді басқару. Капитал құны неғұрлым жоғары болса,
кәсіпорын қызметінің тиімділігі де соғұрлым төмендей береді және керісінше.
Сол себепті кәсіпорынның қаржы менеджерлері капитал құрылымын қалыптастыру
көздерінің құнын анықтауға үлкен назар аударулары қажет.

I. Кәсіпорын капиталының экономикалық негіздері

1.1. Кәсіпорынның қаржы ресурстары және олардың қалыптасу көздері

Нарықтық экономика жағдайларында кез-келген кәсіпорын үшін өзінің
шаруашылық-қаржылық қызметін қажетті қаражаттармен (қаржы ресурстарымен)
қамтамасыз ету мәселесі маңызды басқару объектісі болып табылады.
Қаржы ресурстары дегеніміз, жалпы алғанда, – бұл кәсіпорынның
қарамағындағы және оның қаржылық міндеттемелерін орындауға, өндірісті
қаржыландыруға бағытталатын ақша қаражаттарының жиынтығы болып табылады.
Қаржы ресурстары өндіріс барысын дамытуға, өндірістік емес сала
объектілерін қолдауға және дамытуға, сондай-ақ резервтік қорларды
қалыптастыруға бағытталады.
Кәсіпорын қызметін қаржы ресурстарымен қамтамасыз ету – бұл өндіріс
барысын қаржыландыру нысандарының, әдістерінің және принциптерінің жиынтығы
болып табылады. Бір сөзбен айтқанда кәсіпорынның қаржы ресурстарының
көздерін қалыптастыру деп кәсіпорын капиталының қалыптасу процесін айтады.
Кәсіпорынның қаржы ресурстарын тартуының ішкі және сыртқы көздері болады.
Ішкі қаржыландыру көздері дегеніміз – бұл кәсіпорын қызметі барысында
қалыптасатын меншікті қаражаттардан қалыптасады. Бұлардың қатарына
кәсіпкерліктен алынған табыс, амортизациялық аударымдар, кәсіпорынның
активтерін сатудан немесе қажетсіз мүлікті, қосалқы бөлшектерді сатудан
түскен қаражаттарды жатқызуға болады.
Ішкі қаржыландыру көздерімен қатар кәсіпорындар сыртқы қаражат
көздерін тартуға да мүмкіндіктері бар. Сыртқы қаржыландыру көздері
дегеніміз өндіріске қажетті қаржы ресурстарының сыртқы инвесторлар мен
кредиторлар салымдары есебінен қалыптасуын білдіреді. Сыртқы қаражат
көздерін тартудың негізгі нысандары – құнды қағаздар эмиссиясы, банктік
несиелер тарту, коммерциялық несиелер тарту, лизингтік және факторингтік
операциялар, қайтарымсыз және демеушілік қаржылық көмектер алу және
басқалар болып табылады.
Қаржы ресурстарының қалыптасу көздері түсінікті түрде 1 суретте
бейнеленген.
Ішкі қаржыландыру көздерінің құрамында табыстың маңызы ерекше. Табыс
– меншікті капитал өсімінің бірден-бір көзі. Нарықтық қатынастар
жағдайларында акционерлер мен қаржы менеджерлері, кәсіпорын қарамағында
қалатын табыс мөлшеріне икемделе отырып, кәсіпорынның даму
перспективаларына сәйкес дивидендтік және инвестициялық саясаттар бойынша
шешімдер қабылдайды. Нарықтық экономикада табыс - өндірістік активтердің
және өндірілетін өнімнің қозғаушы күші болып табылады.
Амортизациялық аударымдар негізгі құралдар мен материалдық емес
активтердің тозу құнын көрсетеді. Амортизациялық аударымдар өндірістік
актив толық істен шыққанша амортизациялық қорға жинақталып, кәсіпорын
қызметі үшін қосымша бос қаражаттарды қалыптастырады. Кәсіпорынның табысы
жеткіліксіз немесе оның басым бөлігі акционерлер арасында бөлуге түскен
жағдайларда амортизациялық аударымдар өндірісті қаржы ресурстарымен
қамтамасыз етуде маңызды роль атқарады.
Қаржы ресурстарының сыртқы көздеріне тоқталатын болсақ, кәсіпорындар
үшін қаражаттар тартудың алуан түрін таңдауға мүмкіндіктері бар. Сыртқы
қаражат көздерінің құрылымында құнды қағаздар эмиссиясы кеңінен
қолданылады. Құнды қағаздар эмиссиясының мақсаты – қажетті қаражаттарды
барынша аз уақыт ішінде тарту болып табылады. Құнды қағаздардың бастапқы
және қосымша эмиссиялары болады. Бастапқы эмиссия кәсіпорын құрылар кезде
орын алады. Қосымша эмиссия қаржылық қиындықтарға душар болып, қосымша
қаражаттарға мұқтаж болған жағдайда жүзеге асырылады.
Кәсіпорындар өз қызметін қаржыландыру үшін құнды қағаздардың көптеген
түрлерін шығара алады (облигациялар, акциялар, опциондар, фьючерстер,
варранттар), алайда солардың ішіндегі ең кеңінен қолданылатыны – бұл
акциялар мен облигациялар.
Акция – бұл оның иегеріне (акционерге) дивиденд түрінде кәсіпорын
табысына және жойылар кезінде кәсіпорын мүлкіне құқық беретін құнды қағаз.
Акциялар кәсіпорын құрылар кезде шығарылады, сондай-ақ меншікті капиталды
ұлғайту туралы шешім қабылданған жағдайда қосымша акциялар шығарылуы
мүмкін.
Облигация – бұл қарыздық құнды қағаз болып табылады. Қосымша
қаражаттар қажет болған жағдайда кәсіпорындар облигациялар шығару арқылы
белгілі бір мерзімге және пайыздық төлемдер төлеу негізінде несие беруші
тұлғалардың қаражаттарын тарта алады.
Коммерциялық несиені қолданудың бірқатар артықшылықтары бар: тауардың
сатылуын жылдамдатады; айналым қаражаттарының айналымдылығын арттыруға
септігін тигізеді; банктік несиелермен салыстырғанда қарыз алушы кәсіпорын
үшін арзан қаражат көзі болып табылады; кәсіпорындарға бір-біріне қаржылық
жәрдем көрсетуге септігін тигізеді. Көптеген шағын кәсіпорындар үшін
коммерциялық несиелер қаржыландырудың бірден-бір көзі болып табылады.
Факторингтік операциялар есеп айырысуды жылдамдатуға, кәсіпорынның
айналым қаражаттарын үнемдеуге, сондай-ақ ағымды активтердің айналымдылығын
арттыруға септігін тигізеді. Факторингтік қызметтер, бірінші кезекте,
дебиторлық қарыздың уақтылы өтелмеуіне байланысты қаржылық қиындықтарға жиі
кездесетін шағын кәсіпорындар үшін өте қолайлы. Осылайша, факторингтің
кәсіпорындар үшін бірқатар артықшылықтары бар.
Қаржы ресурстары кәсіпорынның өндірістік, инвестициялық және қаржылық
қызметтері барысында қолданылады. Олар үнемі қозғалыста болады, сол
себепті өзгеріп отырады.

1.2. Кәсіпорынның капитал түсінігі және жіктелуі

Нарықтық экономика жағдайларында кез-келген кәсіпорын алдында өзінің
өндірістік қызметін қажетті қаржы ресурстарымен қамтамасыз ету мәселесі
тұрады. Кәсіпорынның қаржы ресурстары – бұл кәсіпорынның қарамағында
орналасқан ақшалай табыстардың, түсімдердің және кірістердің жиынтығы болып
табылады. Олар бюджеттің, банктердің, жеткізіп берушілердің және басқа да
контрагенттердің алдындағы міндеттемелерді өтеу үшін қолданылады. Сонымен
қатар, қаржы ресурстары ұдайы өндірісті дамыту және жұмысшыларды
экономикалық ынталандыру мақсатында да қолданылады.
Әрі қарай қаржы ресурстары негізінен табыстың және амотизациялық
аударымдардың есебінен қалыптасады. Олармен қатар қаржы ресурстарының
көздеріне мыналарды жатқызуға болады: істен шыққан мүлікті сатудан түскен
қаражаттар, түрлі мақсатты түсімдер, ішкі ресурстарды құрылыстардан
жұмылдыру және т.б.
Қаржы ресурстарының басым бөлігі, ең алдымен жаңадан құрылып жатқан
және қайта құрылымдалып жатқан кәсіпорындар бойынша, қаржы нарығында
жұмылдырылады. Бұл жерде акцияларды, облигацияларды, басқа да бағалы
қағаздарды сату, сондай-ақ түрлі несиелер түріндегі несиелер қолданылады.
Кәсіпорындар қаржы ресурстарын көптеген бағыттар бойынша қолдана
алады, солардың ішіндегі ең негізгілері мыналар:
қаржылық міндеттемелерді орындаумен байланысты қаржы-банк жүйесінің
ұйымдарына төлемдер (бюджетке салықтар төлеу, несиенің қолданғаны үшін
банктерге пайыздар төлеу, бұрын алынған несиелерді қайтару, сақтандыру
төлемдері);
өндірісті дамыту және техникалық жаңғырту үшін капитал салымдарына меншікті
қаражаттарды инвестициялау;
қаржы ресурстарын басқа фирмалардың бағалы қағаздарына салу;
қаржы ресурстарын ынталандыру және әлеуметтік сипаттағы ақша қорларын
қалыптастыруға бағыттау;
қаржы ресурстарын қайырымдылық мақсаттарына, демеушілік бағыттарға қолдану.

Өндірістік процестің үздіксіз қызмет етуін қамтамасыз ету үшін қаржы
резервтері үлкен маңызды роль ойнайды. Нарыққа өту жағдайларында олардың
ролі арта түсуде. Қаржы резервтері үлкен көлемдегі шығындар және күтпеген
оқиғалар болған жағдайда да ұдайы өндірістік процестегі қаражаттардың
үздіксіз айналымын қамтамасыз етуге қабілетті. Қаржы резервтерін меншікті
қаражаттардың есебінен кәсіпорынның өзі (өзін өзі сақтандыру), оның
басқарушылық құрылымдары (нормативтік аударымдар негізінде), арнайы
сақтандыру ұйымдары (сақтандыру әдісімен) және мемлекет (резервтік қорлар)
құра алады.
Қаржы ресурстарының есебінен үнемі өзгеріп отыратын қоғамның
қажеттіліктерін қанағаттандыруды қамтамасыз ететін жағдайларды дайындауға
арналған қаржы қорлары қалыптасады.
Кәсіпорынның айналымға салған және осы айналымнан табыс алып келетін
қаржы ресурстарының бөлігі капитал деп аталады және ол қаржы ресурстарының
құны өскен формасы ретінде қызмет етеді. Басқаша айтатын болсақ, капитал –
бұл табыс алу мақсатында өндіріске салынған және инвестицияланған қаржы
ресурстарының бір бөлігі болып табылады.
Мұндай түсініктемедегі қаржы ресурстары мен кәсіпорын капиталының
айырмашылығы мынада: кез-келген уақытта қаржы ресурстары кәсіпорын
капиталынан көп немесе оған тең болады. Бұл теңдік кәсіпорынның ешқандай
міндеттемелерінің жоқтығын және оның барлық қаржы ресурстарының айналымға
жіберілгенін білдіреді. Алайда, капитал мөлшері қаржы ресурстарына
қаншалықты жақын болса, кәсіпорын соншалықты тиімді жұмыс істеп жатыр
дегенді білдірмейді.
Кәсіпорынның жалпы каиталы деп әдетте оның қолындағы барлық қаржы
ресурстарының түрлерін қарастырады. Сол себепті кәсіпорын капиталын түрлі
белгілері бойынша классификациялау керек (2 сурет).
Меншік формасына қарай меншікті және қарыз капиталды бөліп көрсетеді.
Меншікті капитал дегеніміз – бұл кәсіпорынның құрылу барысында
қалыптасқан бастапқы капиталы мен қызмет етуі барысында ішкі қаржы
ресурстарының есебінен қалыптасқан және оның жеке меншінде қалатын
қаражаттары болып табылады. Меншікті капиталдың құрамына жарғылық
капиталды, резервтік капиталды, түрлі қорларды, бөлінбеген табысты
жатқызуға болады.
Қарыз капитал дегеніміз – бұл кәсіпорынның өндіріс барысына
орналастырылған қаражаттарының сырттан тартылған түрлері болып табылады.
Қарыз капиталдың құрамына өндірісті қаржыландыру үшін қайтарымды негізде
тартылған ақша қаражаттары мен басқа да құндылықтар кіреді. Капиталдың
барлық нысандары белгілі бір мерзімде қайтаруды талап ететін кәсіпорынның
міндеттемелері болып табылады.
Инвестициялау объектілері бойынша негізгі және айналым капиталын бөлуге
болады. Негізгі капитал кәсіпорынның негізгі құралдар мен материалдық емес
активтеріне салынған қаржы ресурстары болып табылады. Айналым капиталы,
сәйкесінше, кәсіпорынның қаржы ресурстарының айналым қаражаттарына салынған
бөлігі болып табылады.
Қолдану мақсаттарына қарай капиталдың келесі түрлері кездеседі:
өндірістік, несиелік және спекулятивтік капитал. Өндірістік капитал
кәсіпорынның өндірістік активтеріне салынған қаражаттарын сипаттайды.
Несиелік капитал кәсіпорынның инвестициялық қызметі барысында қолданылатын
қаражаттарын (банктерге депозиттер салу, облигациялар сатып алу және
т.с.с.) сипаттайды. Спекулятивтік капитал кәсіпорынның сатып алу – сату
операцияларында, яғни баға айырмасына негізделген операцияларында
қолданылады.
Өндірістік процеске қатысу нысанына қарай капиталдың жіктелу механизмі
түсінікті түрде 3 суретте берілген.
Өндірістік процестің бірінші кезеңінде ақша нысанындағы капитал
кәсіпорынның ұзақ мерзімді және айналым активтеріне инвестицияланады,
осылайша ол өндірістік нысанға ауысады. Екінші кезеңде өндірістік капитал
өнім өндіру барысында тауарлық нысанға ауысады. Үшінші кезең - өнімді
сатуға байланысты тауар нысанындағы капиталдың ақша нысанындағы капиталға
ауысу кезеңі болып табылады. Сонымен қатар капитал қозғалысының нысандары
өзгерген сайын оның құны өзгеріске ұшырап отырады.
Өндіріспен,саудамен немесе кәсіпкерліктің басқадай түрімен айналысатын
шаруашылық субъектілері қайсыларының болса да шаруашылық қызметпен айналысу
үшін белгілі бір мөлшерде материалдық құндылықтарды, ақшалай қаражаттары,
қаржылық салымдары мен алдағы уақыттарда табыс табу мақсатында жұмсаған
шығындары және алашақтары болуы қажет. Осы жоғарыда аталғандардың ақшалай
жиынтығы капитал болып саналады.Шаруашылық субъектісі алғашқы құрылған
кезде оның капиталы Қазақстан Республикасы заңында қаралған мөлшерден
кем болмауы тиіс және де ол сол субъекті құрылтайшыларының,
акционерлерінің ақшалай, заттай және басқадай түрде қоғамға қосқан
үлестерінен құралады. Кейінгі уақыттарда субъектінің капиталы өзінің
қызметі барысында тапқан таза табысы және сондай-ақ басқа да көздерден,
тегін түскен мүліктер мен ақшалай қаржылар есебінен өсіп отырады.
Субъекті мүліктернің (капиталының)құралу көздері
Субъекті мүлкі оның негізгі құралдары мен айналымдағы қаржыларының
құнынан құралады.Шаруашылық субъектісі меншікті капиталның көздері болып
мыналар саналады:
➢ жарғылық қор;
➢ резервтік капитал;
➢ бөлінбеген пайда.
Қосымша төленген капитал–қоғамның өзінің акцияларын атаулы
(номиналдық) құнынан артық құнмен сатқаннан пайда болған құн
айырмашылығынан туындайды.
Қосымша төленбеген капитал–негізгі құралдар мен инвестицияларды
бағалағанда олардың құнының өскен сомасынан және т.б. туындайды.
Резервтік (сақтық, сақтаулы) капитал–келешекте (алдағы уақыттарда)
болуы мүмкін зияндармен шығындардың орнын толотыруға арналып шаруашылық
субъектісі өзінің таза пайдасынан (табысынан) бөлінген меншіктік капиталдың
мөлшері мен құрылу тәртібі Қазақстан Республикасының заңдары мен
шаруашылық субъектісінің (қоғамның) жарғысында қаралады (көрсетіледі).
Бөлінбеген пайда (табыс)–шаруашылық субъектінің (кәсіпорынның) жалпы
табысының (пайдасының) барлық шығындарын өтегеннен,бюджетке төленген салым
сомаларынан және табыстан (пайдадан) басқадай бағыттарға пайдаланғаннан
қалған бөлігі.
Жалпы акционерлік қоғамның немесе субъектінің құрылғаннан бастап
жұмсалынбаған (бөлінбеген) таза пайдасы оның капиталы болып саналады. Кез
келген шаруашылық субъекті меншікті капиталының жалпы сомасы яғни,барлық
активтер сомаларының қосындысынан міндеттемелері сомаларының қосындысын
алып тастағандығы қалған сомасы субъектінің немесе акционерлік қоғамның
жарғысында көрсетіліп белгіленген жарғылық капиталының сомасынан кем
болмауы тиіс.Егер баланс активінің нетто сомасы қоғамның жарғысында
белгіленген жарғылық қордан кем болған жағдайда субъекті қызметінің
рентабельділігі төмен екендігін көрсетеді. Бұндай жағдайда шаруашылық
субъектісі жарғылық қорының мөлшері қайта қаралуға тиісті.

1.3. Капитал құрамы және басқару бағыттары

Кез-келген компанияның қызметі көп мақсатты мәнге ие; көбінде, фирма
капиталының көлемі мен акция табыстылығы және пайда туралы айтуға болады.
Қаржы менеджменті теориясында келесідей екі түсінікті ажыратып
қарастырады, олар коммерциялық ұйымның капиталының құрылымы мен қаржылық
құрылым. Қаржылық құрылым термині, коммерциялық ұйымның қызметін
қаржыландыруды бүтіндей қарастырады, басқа сөзбен айтқанда, қысқа мерзімді
құралдарды қосқанда, барлық құрал көздерінің құрылымы. Екінші термин болса,
құрал көздерінің тар ауқымына арналған – ұзақ мерзімді пассивтер (меншікті
құрал көздері мен ұзақ мерзімді қарыз капиталы). Компанияның ұзақ мерзімді
тәртіптегі шешім қабылдау саясаты қарастырылу себепті, алдағы уақытта
капитал құрылымы ғана қарастырылады.
Меншікті және қарыз құралдары бірқатар параметрлер бойынша
ерекшеленеді, олардың негізгілері төменде кестеде келтірілген. (1 кесте)

1.1 Кесте. Негізгі құралдардың араларындағы негізгі ерекшеліктер

Белгілер Капитал түрі
Меншікті Қарыз
Салық бойынша жеңілдіктер Жоқ Бар
Ұйымды басқаруға қатысу құқығы Беріледі Берілмейді
Мүлік пен пайданың қалдық принципі бірінші кезекте
бөлігін алуға құқық бойынша
Күтілетін табыстылық Өзгереді алдын ала
анықталған
Капиталдың инвесторға Белгіленбеген шарт бойынша
қайтарылу мерзімі белгіленген

Капитал құрылымын басқару мүмкіншілігі мен мақсаттылығы сұрағын
шешудің екі негізгі бағыты бар: а) дәстүрлі; б) Модильяни-Миллер теориясы.
Дәстүрлі әдіс
Бірінші бағытты ұстанушылардың айтуынша, фирма капиталының құны -
капиталдың құрылымына тәуелді; ал екінші бағытты ұстанушылардың пікірі
бойынша, фирманың нарықтық бағасын max –лайтын, WACC көрсеткішін min
–лайтын, оптималды капитал құрылымы бар. Сонымен қатар, келесідей
аргументтер келтірілген. Капиталдың орташа есептелген бағасы, оның құрамдас
бөліктеріне тәуелді. Бұл бөліктер, жалпы екі түрге бөлінеді – меншікті және
қарыз капиталы. Бұл көрсеткіш көздерінің бағасы, капитал құрылымына тәуелді
түрде өзгеріп отырады. Сонымен қатар, өзгеру жылдамдықтары әр түрлі.
Көптеген зерттеулер көрсеткендей, акционерлер қарыз құралының қалыпты өсуі
кезінде, яғни қаржы тәуекелінің біршама өсуі кезінде, табысты ұлғайтуға
бірден талаптар жасамайды. Бірақ, белгілі-бір қауіпсіздік шегінен асқанда,
акционерлер тәуекелдің орнын жабу үшін жоғары табыстылықты талап етеді.
Компания басында тек меншікті капиталды қолданады (ke), уақыт өткеннен
кейін ол арзақ қарыз құралдарын қолдануға тырысады және фирманың жалпы
капитализациялау деңгейі өседі, немесе WACC көрсеткіші өседі, уақыт өте
келе фирма қарыз капиталын қолдануды өсіреді. Және WACC көрсеткіші min –ды
мәнге ие болатын нүкте капиталдың оптималды құрылымы болады.
Капитал ke
құны

WACC

kd
WACC min

Қарыз
капиталының
Оптимум үлесі
Нүктесі
1.4 сурет. Капиталдың құрылымы мен құнының арасындағы байланысқа
дәстүрлі көз-қарас.
Екінші бағытты ұстанушылардың пікірі бойынша керісінше – кейбір
шарттар орындалғанда фирманың нарықтық құны мен капиталдың құны, капиталдың
құрылымына тәуелді емес. Яғни, онда оларды оңтайландыруға болмайды, және
капитал құрылымын өзгерту арқылы фирманың нарықтық құнын өсіруге болмайды.
Бұл соңғы бекітпені кейде принцип пирога деп те атайды: пирогты әртүрлі
бөлуге болады, бірақ оның көлемі ешқалай өзгермейді.
Модильяни мен Миллер әдісі
Өз көз-қарастарын негіздегенде Модильяни мен Миллер бірталай
шектеулерді еңгізді, оның ішінде:
– Инвесторлардың рационалдығы, капитал нарығының тиімділігі, мәліметтердің
тегін болуы, трансакциялық шығындардың болмауы;
– Компания міндеттемелердің тек екі үлгісін ғана эмиссиялайды: тәуекелсіз
ставкалармен міндеттемелер және акциялар (тәуекелді капитал);
– жеке тұлғалар тәуекелсіз ставкалар бойынша ссуда - займдық операцияларды
жүргізе алады;
– банкроттықпен байланысты шығындар жоқ;
– барлық компаниялар бір тәуекел тобында деп есептеледі;
– күтілетін ақша ағымдары мерзімсіз аннуитет деп танылады. (яғни, табыс
өлшемі болжандайды);
– салық жоқ.

1.5 сурет. Пирог принципі.
Бұл шектеулердің кей бірін ғажайып елес деп атауға болады. Бірақта
кейінгі зерттеулер көрсеткендей, бұл шектеулер негізгі қорытындыларға
елеулі әсер етпейді.
Модильяни мен Миллер ұсынған негізгі тұжырымдамалар.
Заңды және жеке тұлғалардың табысына салық салынбау шартында Модильяни
– Миллер теориясының логикасы
Келесі белгілерді еңгіземіз:
Vu – қаржылық тәуелсіз U компаниясының нарықтық құны. (яғни, қарыз
капиталын қолданбайды);
Vg – қаржылық тәуелді G компаниясының нарықтық құны;
E – компаниясының меншікті капиталының нарықтық құны;
D – компаниясының қарыз капиталының нарықтық құны;
NOI – таза операциялық пайда (% мен салықтарды шегергенге дейінгі
пайда);
σNOI – NOI-дың орташа квадраттық ауытқуы; Тәуекел мінездемесі
ретінде;
keu – U компаниясының "меншікті капиталы" көзінің құны.
keg – G компаниясының "меншікті капиталы" көзінің құны;
keu – "қарыз капиталы" көзінің құны.
Жоғарыдағы шарттар негізінде Модильяни мен Миллер келесі екі
бекітпені дәлелдеді.
Бекітпе 1. Компанияның нарықтық құны капиталдың құрылымына тәуелді
емес және оның операциялық пайдасын капитализациялау арқылы анықталады.

V u = Vg = NOI (1.1)

keu
Бекітпе 2. Қаржылық тәуелді компанияның меншікті капиталының құны,
оған ұқсас қаржылық тәуелсіз компанияның меншікті капиталы + тәуекелге
төленетін сыйақыға тең. Яғни, қаржылық леверидж шегінде айырмаға тең.
keg = keu + тәуекелге төленетін сыйақы = keu (keu – ked) * DE
(1.2)
Бірінші бекітпені дәлелдеу үшін Модильяни мен Миллер, арбитраждық
негіздеу тәсілін қолданды. Бұл тәсілді мысалмен қарастырамыз.
Модильяни мен Миллер бойынша, U мен L компанияларының нарықтық құндары
әр түрлі болмауы керек, себебі олар бір тәуекел сыныбында және табыстары
бір.
Келесі бекітпені қарастырсақ, онда салықтың болмауы себепті. Қаржылық
тәуелді компанияның меншікті капиталы келесі формуламен есептеледі.
keg = NOI –kd * D
(1.3)
Бекітпелердің нәтижесінде, WACC мәнінің тұрақты екенін көре аламыз.
Шынындада, егер компания сыртқы қаржы көздерін тартпаса, онда WACC = keu.
Сонымен, капитал құрылымының өзгеруі, WACC мәнінің өзгеруіне еш
әсеретпейді.
Салық болмаған жағдайда, фирманың нарықтық құны, капитал құны мен
қаражат көздерінің арасындағы тәуелділік көрсетілген.
Капитал құны ke

WACC

kd

Қарыз
Капиталы
ның
үлесі
1.6 сурет. Модильяни – Миллер теориясына сай, салық болмаған жағдайда
капиталдың құрылымы мен құнының арасындағы тәуелділік.
Нарықтық
бағалау

компания
бағасы
қарыз
капиталын
бағалау

меншікті
капиталды
бағалау
Қаржылық
леверидж
деңгейі
1.7 сурет. Салық болмаған жағдайда, фирманың нарықтық құны мен қаражат
көздерінің құрылымы арасындағы байланыс.
Заңды және жеке тұлғалардың табысына салықты ескеру шартында Модильяни
– Миллер теориясының логикасы
Модильяни мен Миллер салық салыну жағдайын ескерген жағдайда, капитал
құрылымы компанияның нарықтық құнына әсер ететінің атап, жаңа бекітпелер
ұсынды. Бұл бекітпелер қайта екеу болды.
Бекітпе 1. Қаржылық тәуелді компанияның нарықтық құны, тәуекелі
бойынша оған ұқсас қаржылық тәуелсіз компанияның нарықтық құны + пайдаға
салық ставкасы * қарыз капиталының құнына тең.
Vg = Vu + Tc * D
(1.4)
Бекітпе 2. Қаржылық тәуелді компанияның капиталының құны қаржылық
тәуелсіз компанияның капитал құны + тәуекелге сыйақыға тең.
keg = keu + тәуекелге сыйақы = keu + (keu - kd) * DE * (1 –Tc)
(1.5)

1.4. Кәсіпорын капиталының құрылымын талдау

Кәсіпорынның капиталының құрылымы екі тұрғыдан қарастырылады:
капиталдың орналасу тұрғысынан (активтер) және оның қалыптасу көздері
тұрғысынан (меншікті капитал және міндеттемелер).
Кәсіпорын капиталының құрылымын талдау барысында активтер олардың
өтімділік деңгейіне қарай топтастырылады, ал меншікті капитал мен
міндеттемелер олардың төлем мерзімдерінің деңгейіне қарай топастырылады.
Аталған көрсеткіштерді динамикалық тұрғыдан талдау (көлденең, немесе
деңгейлес, талдау) кәсіпорын капиталының өсуін немес кемуін және өсу
қарқынын анықтауға мүмкіндік береді. Мысалға, активтер құнының динамикасы
кәсіпорынның өндірістік қуаты туралы ақпараттар береді.
Кәсіпорын капиталын құрылымдық талдау (тікелей, немесе сатылас, талдау)
да ерекше маңызды. Бұл кәсіпорын қызметінің өндірістік бағыты туралы
мәліметтерді түйіндеуге мүмкіндіктер береді.
Кәсіпорынның активтерін динамикалық және құрылымдық талдау арнайы
талдау кесетесін құру арқылы орындалады. Мұндай талдаудың мысалы кәсіпорын
активтеріне байланысты 1 кестеде берілген.

1.2 кесте. Кәсіпорын активтерінің құрамы мен құрылымы
мың теңге
Көрсеткіштер Жылдың басы Жылдың соңы Ауыт-қуӨсу
ы (+.–)қар-қыны,
%
Сомасы Үлесі Сомасы Үлесі
1 2 3 4 5 6 7
Активтер, барлығы 2265 100,0 2914 100,0 +649 128,7
Негізгі құралдар 1465 64,7 1971 67,7 +506 134,5
Ағымды активтер 800 35,3 943 32,3 +143 117,9
- материалдық 600 26,5 653 22,4 +53 108,8
құндылықтар
- дебиторлық қарыз 85 3,7 94 3,2 +9 108,2
- ақша қаражаттары 115 5,1 196 6,7 +81 170,4

Кестенің мәліметтері бойынша аталған кәсіпорынның жалпы салынған
капиталы жыл соңында 2914 мың теңгені құрап, жыл ішінде 649 мың теңгеге,
немесе 28,7% артқанын байқаймыз.
Кәсіпорын активтерінің артуына, бірінші кезекте, негізгі құралдар мен
ақша қаражаттарының өсуі себеп болып отыр. Негізгі құралдардың көлемі жыл
басындағы 1465 мың теңгеден жыл соңында 1971 мың теңгеге дейін, яғни 134,5%-
ға өскен. Бұл кәсіпорынның өзінің өндірістік потенциалын арттыруға
бағытталған инвестициялық саясатты ұстанып отырғанын көрсетеді.
Ақша қаражаттары талданып отырған кезеңде 81 мың теңгеге немес 170,4%-
ға өскен. Бұл өз кезегінде кәсіпорынның ұзақ мерзімді активтерінің өсуіне
байланысты баланс өтімділігін қамтамасыз етуге септігін тигізетіні сөзсіз.
Демек, кәсіпорын қосымша қаражаттар тарту барысында кредиторлар үшін
сенімді қарыз алушы ретінде қарастырылатыны белгілі.
Өндіріске салынған капиталдың түрлерін басқарудың өз мазмұны мен
мақсаттары бар. Бұл өз кезегінде капиталдың меншікті және қарыздық болып
бөлінуіне де байланысты. Сол себепті капитал құрылымын талдау барысында
зерттеушілер үшін кәсіпорынның активтері қандай қаражат көздерінен
қалыптасқаны туралы мәліметтер маңызды болып табылады. Бұл талдаушылар үшін
кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығын, қарыз қаражатардан тәуелділігін, не
болмаса қаржылық тәуелсіздігін бағалауға мүмкіндік береді. Сонымен қатар,
кәсіпорын активтері мен олардың қалыптасу көздерін салыстыра отырып,
мүдделі тұлғалар кәсіпорынның өтімділігі, несие қабілеттілігі туралы
шешімдер қабылдауына жауаптар табады.
Меншікті және қарыз капиталдың (міндеттемелердің) талдау мысалы 2
кестеде берілген.
1.3 кесте. Кәсіпорынның меншікті капиталы және міндеттемелері
мың теңге

Көрсеткіштер Жылдың басы Жылдың соңы Ауыт-қуӨсу
ы (+.–)қар-қыны,
%
Сомасы Үлесі Сомасы Үлесі
1 2 3 4 5 6 7
Капитал көздері, барлығы 2265 100,0 2914 100,0 +649 +128,7
Меншікті капитал 1932 85,3 2468 84,7 +536 +127,7
Қарыз капитал 333 14,7 446 15,3 +113 +133,9
- ұзақ мерзімді – – – – – –
несиелер
- қысқа мерзімді 81 3,6 169 5,8 +88 +208,6
несиелер
- кредиторлық қарыз 252 11,1 277 9,5 +25 +109,9

2 кестенің мәліметтерінен байқайтынымыз, кәсіпорынның меншікті
капиталы мен қарыздық міндеттемелері (жалпы қаржыландыру көздері) талданып
отырған кезеңде 2265 мың теңгеден 2914 мың теңгеге дейін, яғни 649 мың
теңгеге, немесе 128,7%-ға өскен.
Капитал көздерінің динамикасына көз салатын болсақ, онда меншікті
капиталдың 536 мың теңгеге, немесе 127,7%-ға артқанын аңғарамыз. Бұл
аталған кәсіпорынның өзінің қаржылық-шаруашылық қызметінен алынатын табысы
меншікті капиталды ұлғайтуға жетерлік деңгейде екенін, яғни кәсіпорын
қызметінің тиімді екенін білдіреді.
Қарыздық міндеттемелер жыл басындағы 333 мың теңгеден жыл соңында 446
мың теңгеге дейін, немесе 133,9%-ға өскен. Кәсіпорынның ұзақ мерзімді
несиелерінің жоқ екенін, өзінің қызметін толық қысқа мерзімді несиелер мен
кредиторлық қарыз есебінен қаржыландыратынын байқаймыз.
Сонымен қатар, қаражат көздерінің құрылымына көз жүгіртетін болсақ,
онда кәсіпорын өзінің өндірістік қызметін негізінен меншікті капитал
есебінен қаржыландыратынын көреміз. Мәселен, меншікті капиталдың жалпы
капиталдағы үлесі жыл басында 85,3%-ды құраса, жыл соңында 84,7%-ды
құраған, яғни оның үлесі 0,6%-ға азайып кеткен. Алайда, қарыз капиталдың
үлесінің аз екендігін ескерсек (сәйкесінше 14,7% және 15,3%), аталған
өзгерістердің кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығына кері әсерін тигізе
қоймайтыны анық. Керісінше, бұл кәсіпорынның қарыз қаражаттар тарту
потенциалының жоғары екендігінің айғағы болып табылады.

II. Кәсіпорындардың капитал құрылымын қалыптастыруды оңтайландыру мен
Қазақстандық кәсіпорындарда капиталдың қалыптасу ерекшеліктері

2.1. Капитал бағасы және оған әсер ететін факторлар

Капитал бағасы кәсіпорындардың өзінің активтерінің нарықтық құнын
қалыпты деңгейде сақтап қалу үшін ұсанатын табыс мөлшері болып табылады.
Қаржы менеджерлері капитал құнын білу келесідей сұрақтар үшін маңызды:
капитал салымдары туралы шешімдер қабылдау; капиталдың оңтайлы құылымын
қалыптастыру; ұзақ мерзімді қаржылық лизингтік несиелер тарту; ескі
облигацияларды жаңа обликацияларға ауыстыру; айналым капиталын басқару.
Кәсіпорын капиталының әрбір қалыптасу көзі өзінің бағасына ие болады.
Капиталдың құрамдас бөліктерінің құнын келесідей тәртіппен анықтауға
болады:
ki – салық салынғанға дейінгі қарыз капиталдың бағасы;
kd = ki (1- t) – салықтан кейінге қарыз капиталдың бағасы, мұнда t –
салық мөлшерлемесі;
kp – артықшылығы бар акциялардың бағасы;
ks – бөлінбеген табыстың бағасы (капиталдың ішкі бағасы);
... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Кәсіпорындағы айналым капиталдарының тиімділігін арттыру
Меншікті капиталдың маңызы, орындайтын функциялары мен құру тәртібі
ААҚ «Тұк казхром» кәсіпорынның экономикалық қызметін талдау
Кәсіпорын капиталының құрылымы
Кәсіпорынның айналым капиталын бағалау
Айналыс қорлары
Айналым капиталы түсінігі
Компанияның қарыз капиталын басқару
Кәсіпорынның айналым капиталын жетілдіру жолдары
Капитал құрылымын оңтайландыру
Пәндер