Этика және мораль

1.Этика терминінің мәні мен мазмұны.
2.Аристотель іліміндегі этика мен адамгершілік ұғымы
3.Ойшыл ғалымдарының этика және мораль терминінің тарихы жөніндегі теориялық пікірлер.
4.Әл.Фараби этикасының негізгі нысандары

1. Этика-грек ethos тілінен аударғанда " дағды ,әдет - ғұрып " деген мағынаны білдіреді. Зерттеу нысаны мораль, адамның мінез-құлқы болып табылатын ежелгі теориялық пәндердің бірі. Термин және айрықша зерттеу пәні ретінде өз бастауын Аристотель б.з.б.4 ғасырда Аристотель қолданысқа енгізген.. “ Этизм” термині Аристотельдің ар-ождан мәселесіне арналған үш шығармасының “Никомах этикасы”, “Евдем этикасы”, “Үлкен этика” атауына кірген. Аристотель Этизм жайлы сөз қозғағанда негізгі үш мәселеге тоқталып, этикалық теория, этикалық кітаптар, этикалық іс-тәжірибе туралы айтады. Аристотель этиканы адамгершілік пен моральтуралы ғылым деп түсіндірген.Этиканы біз мораль сөзімен тығыз байланыстырамыз.Алайда этика мен моральды бір бірімен шатастырып алмауымыз қажет. Этика дегеннің нақты анықтамасына тоқталсам, Этика- мораль туралы, оның шығуы мен дамуы туралы, адамның өмір сүруі салтының аса мәнді жақтарының бірі болып табылатын адамгершіліктің түрлі қоғамдық құрылыстарға сан алуан формалары мен нормалары туралы ілімдер жүйесі. Мораль - адамның мінез-құлқын, сана-сезімін реттейді, қарым-қатынас мәдениетін жасайды. Қоғамдық сананың бір түрі.

1.Әл – Фараби." Философиялық трактаттар". 1972 . Алматы

Пән: Философия
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан республикасы білім және ғылым министірлігі Семей қаласындағы Шәкәрім атындағы мемлекеттік университет

СӨЖ

Тақырыбы:
1.Этика терминінің мәні мен мазмұны.
2.Аристотель іліміндегі этика мен адамгершілік ұғымы
3.Ойшыл ғалымдарының этика және мораль терминінің тарихы жөніндегі теориялық пікірлер.
4.Әл-Фараби этикасының негізгі нысандары

Орындаған: Толеубекова Дина
Жу-301
Тексерген: Абеуханова Е.Б

Семей, 2015
Жоспар:
1.Этика терминінің мәні мен мазмұны.
2.Аристотель іліміндегі этика мен адамгершілік ұғымы
3.Ойшыл ғалымдарының этика және мораль терминінің тарихы жөніндегі теориялық пікірлер.
4.Әл-Фараби этикасының негізгі нысандары

1. Этика-грек ethos тілінен аударғанда " дағды ,әдет - ғұрып " деген мағынаны білдіреді. Зерттеу нысаны мораль, адамның мінез-құлқы болып табылатын ежелгі теориялық пәндердің бірі. Термин және айрықша зерттеу пәні ретінде өз бастауын Аристотель б.з.б.4 ғасырда Аристотель қолданысқа енгізген.. " Этизм" термині Аристотельдің ар-ождан мәселесіне арналған үш шығармасының "Никомах этикасы", "Евдем этикасы", "Үлкен этика" атауына кірген. Аристотель Этизм жайлы сөз қозғағанда негізгі үш мәселеге тоқталып, этикалық теория, этикалық кітаптар, этикалық іс-тәжірибе туралы айтады. Аристотель этиканы адамгершілік пен моральтуралы ғылым деп түсіндірген.Этиканы біз мораль сөзімен тығыз байланыстырамыз.Алайда этика мен моральды бір бірімен шатастырып алмауымыз қажет. Этика дегеннің нақты анықтамасына тоқталсам, Этика- мораль туралы, оның шығуы мен дамуы туралы, адамның өмір сүруі салтының аса мәнді жақтарының бірі болып табылатын адамгершіліктің түрлі қоғамдық құрылыстарға сан алуан формалары мен нормалары туралы ілімдер жүйесі. Мораль - адамның мінез-құлқын, сана-сезімін реттейді, қарым-қатынас мәдениетін жасайды. Қоғамдық сананың бір түрі. Ол адамдардың арақатынасынан туындайды: адамгершілікке жататын немесе адамгершілікке жатпайтын қылықтар арқылы белгіленеді. Әр мекемеде не болмаса ұйымдарда мектепте болсын өзінің бір белгіленген этикасы бар.
2. Ең алғаш этика, эстетика, логика, ғылым, саясат және метафизика сияқты мәселелерді толық қамтитын жан-жақты философиялық жүйені құраған Аристотель атамыздың еңбегі ерекше екеніндігін білеміз.Этика тақырыбында Аристотельдің ерекше аталатын еңбегі "Бақыт этикасы". Аристотельдің көптеген шығармаларында этика талқыланғанымен, бұл саладағы ең сүбелі ойлар оның ұлы еңбегінің бірі Никомах этикасы кітабында пайымдалады. Аталған кітаптың аты Аристотельдің әкесі Никомахтың құрметіне осылай аталған.Аристотель бойынша этикалық білімді рухани білім деуге болмайды, этика да логика мен математикадан өзгеше сипатқа ие. Ол бейне азықтық және іс істеу, спорт білімдері секілді жалпылық білімдер мен ұстанымдарға құрылады. Мысал үшін, жақсы спортшы болу үшін теорияны жеттік білумен шектелмей, алдымен тәжірибеге, нақты жаттығу мен шынығуға мән беру керек. Аристотель ізгі қасиеттің өлшемін бекітті. Ол алдымен адамның іс-әрекетті мақсатты болады деп есептеп, бұл мақсатты жақсылық деп атады. Ал, оның айтып отырған этиканың ең негізгі категориясы болған Ізгілігінің түп өлшемі -- бақыт. Грек тілінде eudaimonia деген сөзді тіке түрде "жақсы өмір сүру" деп аударуға да болады. Аристотельдің ойынша, бақыт сөзсіз түрде шаттықпен тең болмайды, немесе жай ғана атақ-бедел арқылы келе салмайды. "Адамзаттың түрлі арнайы іс- қимылдарын саралаған соң" Аристотель бақыттың қайнарын байқадым деп есептейді. Ал адам көңіліне талдау жасап үш бөлікті жіктейді: "Азықтану көңілі" (астық, жер, адамға тән), "Сезу көңілі" (хайуанда және адамда бар) және "Ақыл көңілі" (тек адамда ғана бар). Сондықтан, адамзаттың қабілет міндеті дегеніміз- адам істеуге тиісті іске кірісу, адамға тән қабілетті пайдалану -- ақыл қабілетіне жүгіну деп есептеді. Осындай іс істеген адам бақытты, өйткені ол ақыл көңілінің мақсаты мен мәніне жетті және соны іске асырды. Адамның ақыл көңіліне талпыну дәрежесіне орай адамзат баласы төрт дәрежеге бөлінеді. олар: 1. Ізгі ; 2. Тежемді; 3. Тидаусыз; 4. Сұрқия. Аристотельдің сенімі бойынша , күллі ізгілік атаулы "Әсіре" және "Кем" ортасындағы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.