Қой шаруашылығы туралы



I. Кіріспе
1.1. Қой шаруашылығы
1.2. Қой қолтұқымдары
II. Негізгі бөлімі
2.1. Қой тұқымдарын шығару әдістері
2.2. Жаңа тұқым қойла¬рының артықшылықтары
III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер
Қой шаруашылығы - мал шаруашылығының басты саласының бірі. Қойдан күнделікті тұрмысқа қажетті жүн, тері, елтірі және тағамдық өнімдер - ет, май, сүт алынады. Халық шаруашылығында қой жүнінің алатын орны ерекше.
Қой – қуысмүйізділер тұқымдасына жататын, күйіс қайыратын жұптұяқты мал. Қой неолит дәуірінде қолға үйретіле бастаған жабайы қойлардан (арқар және муфлон) шыққан. Дүние жүзінің 170-тен аса елінде 650-дей қой тұқымдары мен тұқымдық топтары бар. Қойдың дене ұзындығы 60 – 110 сантиметр, шоқтығының биіктігі 55 – 100 сантиметр. 12 – 15 жыл тіршілік етеді. 5 – 7 айлығында жетіледі, 15 – 18 айында ғана күйекке жіберіледі. Саулықтарының буаздық мерзімі 145 – 155 тәулікке созылады. Көпшілігі жалқы, кейде егіз туады. Отар – бірге бағып- күтуге арналған қой тобы. Бір отардағы қой саны жасына, жынысына, басқа да ерекшіліктеріне байланысты алты жүз бен мыңның арасында болады. Үлкен фермаларда, шаруашылықтарда қойларды саулық, тұсақ, тоқты, ісек, қошқарлар отарына бөледі. Биязы жүнді және асыл тұқымды қозыларды үш жарым төрт айларында, қылшық жүнді үш төрт айлығында бөліп, отар құрады. Еркек және ұрғашы тоқтылардан бөлек отар жасалынады. Жас төлдерден құралған отарларды бөлек жақсы жайылымдарға жаяды, жеммен үстеп қорректендіреді. Қойларды жасына қарай қозы, марқа қозы, тоқты, ісек, тағыда басқа деп атайды; төлдеген қойлар – саулық, 1 жыл төлдемеген қойлар – қысыр, бірнеше жыл төлдемегендерін – ту қой деп атайды.
Қой бұдан 10-11 мың жыл, ешкі 11-12 мың жыл бұрын қолға үйретілген. Қойдың жабайы арғы тегі - жабайы қой муфлон және арқар таулы алқаптарда таралған. Қойдың алғаш қолға үйретілген орталықтарын Жерорта теңізінің маңы, Орта Азия, Қазақстан, Орталық Азия, Оңтүстік Африка.
1) Байжұманов Ә.Б. “Мал өсіру”, Алматы, Қайнар, 1987ж.
2) Бегімбеков Қ.Н., Төреханов А.Ә., Байжұманов Ә.Б. “Мал өсіру және селекция”, Алматы, 2006ж.
3) Қарабаев Ж. “Қой шаруашылығы негіздері”, Алматы, 1993ж.
4) Сабденов Қ.С. “Қой шаруашылығын интенсивтендіру”, Алматы, Қайнар, 1991ж.

Пән: Ауыл шаруашылығы
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар:
I. Кіріспе
1.1. Қой шаруашылығы
1.2. Қой қолтұқымдары
II. Негізгі бөлімі
2.1. Қой тұқымдарын шығару әдістері
2.2. Жаңа тұқым қойла - рының артықшылықтары
III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Қой шаруашылығы
Қой шаруашылығы - мал шаруашылығының басты саласының бірі. Қойдан күнделікті тұрмысқа қажетті жүн, тері, елтірі және тағамдық өнімдер - ет, май, сүт алынады. Халық шаруашылығында қой жүнінің алатын орны ерекше.
Қой - қуысмүйізділер тұқымдасына жататын, күйіс қайыратын жұптұяқты мал. Қой неолит дәуірінде қолға үйретіле бастаған жабайы қойлардан (арқар және муфлон) шыққан. Дүние жүзінің 170-тен аса елінде 650-дей қой тұқымдары мен тұқымдық топтары бар. Қойдың дене ұзындығы 60 - 110 сантиметр, шоқтығының биіктігі 55 - 100 сантиметр. 12 - 15 жыл тіршілік етеді. 5 - 7 айлығында жетіледі, 15 - 18 айында ғана күйекке жіберіледі. Саулықтарының буаздық мерзімі 145 - 155 тәулікке созылады. Көпшілігі жалқы, кейде егіз туады. Отар - бірге бағып- күтуге арналған қой тобы. Бір отардағы қой саны жасына, жынысына, басқа да ерекшіліктеріне байланысты алты жүз бен мыңның арасында болады. Үлкен фермаларда, шаруашылықтарда қойларды саулық, тұсақ, тоқты, ісек, қошқарлар отарына бөледі. Биязы жүнді және асыл тұқымды қозыларды үш жарым төрт айларында, қылшық жүнді үш төрт айлығында бөліп, отар құрады. Еркек және ұрғашы тоқтылардан бөлек отар жасалынады. Жас төлдерден құралған отарларды бөлек жақсы жайылымдарға жаяды, жеммен үстеп қорректендіреді. Қойларды жасына қарай қозы, марқа қозы, тоқты, ісек, тағыда басқа деп атайды; төлдеген қойлар - саулық, 1 жыл төлдемеген қойлар - қысыр, бірнеше жыл төлдемегендерін - ту қой деп атайды.
Қой бұдан 10-11 мың жыл, ешкі 11-12 мың жыл бұрын қолға үйретілген. Қойдың жабайы арғы тегі - жабайы қой муфлон және арқар таулы алқаптарда таралған. Қойдың алғаш қолға үйретілген орталықтарын Жерорта теңізінің маңы, Орта Азия, Қазақстан, Орталық Азия, Оңтүстік Африка.
Қой шаруашылығы ет-жүн бағытындағы және биязы, жартылай биязы жүн бағытындағы болып бөлінеді. Ет-жүн бағытындағы қой шаруашылығы ылғалы жеткілікті және климаты біршама жұмсақ аудандарда, ал биязы жүнді қой шаруашылығы неғұрлым құрғақ аудандарда таралған. Дүниежүзі бойынша қой саны 1,2 млрд басқа жетіп отыр. Қой шаруашылығының ет-жүн бағытындағы тауарлы өндірісі Солтүстік және Оңтүстік Американың, Аустралия мен Оңтүстік Еуропаның, Орталық және Орта Азияның, Оңтүстік Африканың қоңыржай және субтропиктік белдеулерінің құрғақ аудандарында жақсы дамыған. Биязы жүнді қойлар өте сапалы жүн береді, ол жүн маталарын жасау, кілем тоқу мен тері-былғары өнеркәсібінде қолданылады. Алдыңғы Азия, Орта Азия және Оңтүстік Африка елдерінде қаракөл елтірісін дайындау жолға қойылған. Дүниежүзіндегі қойы ең көп ел -- Аустралия (130 млн астам), одан кейін Қытай (112 млн-нан астам). Ал Қазақстандағы қойдың саны 2008 жылы 16 млн-нан сәл ғана асты. Жүн өндіруден жетекші елдер қатарына Аустралия, Қытай, Жаңа Зеландия, Уругвай және Ресей жатады. Қой шаруашылығының дүниежүзіндегі аса ірі аймағы -- Аустралияның шөлейтті аудандары. Қойдың басым көпшілігі жеке иелерге немесе компанияларға қарайтын ірі қой шаруашылығында өсіріледі. Ондай шаруашылықтар "шипстейшнз" деп аталады. "Шипстейшнз" ондаған, кейде тіпті жүздеген мың гектарды алып жатады. Оның ең үлкенінің ауданы 2 мың км²-ден асады. Мұнда бір мезгілдегі қой басы 10 -- 20, тіпті 50 -- 100 мыңға дейін жетеді. Қой бүкіл жыл бойы табиғи жайылымдарда жайылып бағылады. Көбінесе жоғары сапалы жүн беретін биязы жүнді қой тұқымы -- Аустралия мериносы өсіріледі. Гоулберне қаласында осы қойға "Үлкен Меринос" деп аталатын ескерткіш орнатылған.

Қой қолтұқымдары
Ертеде кең тараған қойдың қолтұқымдары етті-майлы бағытта өсірілген. Тарихи деректер бойынша Қазақстанның әрбір табиғи аймақтарын бейімделіп, қолтұқымдар өсірілген. Халықтық сұрыптау арқылы шығарылған қолтұқымдарға - еділбай, баданалы, ырғыз, сарысу, қарқаралы қойлары жатады. Еділбай қойы Бөкей ордасында өсірілген. Денесі ірі және салмақты. Жетісу мен Шу өңірінде кетпен құйрықты қоңыр қой өсірілді. Әрбір аймақтық табиғи жағдайына бейімделген қолтұқымдарын халық ғасырлар бойы іріктеп, сақтап отырған. Моңғолиядағы Баян-Өлгей аймағында VI ғасырдан әйгілі болған қолтұқым - қазақы қызылқой. Басқа мал шыдамайтын қыстың қатаң аязына бейімделген. Оны жергілікті халық өте жоғары бағалап, әлі күнге дейін сақтап, өсіріп келеді.
Қазақстандағы қой шаруашылығы әрбір аймақтық табиғат ерекшеліктеріне сәйкес 4 бағытта жүргізіліп келеді. Биязы жүнді қолтұқымдар жүні өте сапалы әрі жіңішке салалы биязы жүнді. Осы бағытта сегіз қой тұқымы өсіріледі. Әлемдік сұрыптау жетістіктердің бірі - Қазақстанда шығарылған арқар-меринос қойы. Ол 1934-1950 жылдары арқардың құлжасы (қошқары) мен жергілікті саулық қойларды жұптастыру арқылы алынды. Бұл - қазақстандық ғалымдар И. С. Бутарин, Ө. Есенжолов, А. Жандеркин, т.б. ұзақ жылғы ғылыми еңбектерінің жемісі.
Арқар-меринос қолтұқымы таулы аймақтың табиғатына төзімді. Қазіргі кезде Алматы, Павлодар, Шығыс Қазақстан аймақтарында өсіріледі. Қазақтың биязы жүнді қойы - 1934-1946 жылдар аралығында қазақстандық белгілі ғалым В. А. Бальмонттың жетекшілігімен шығарылды. Қолтұқым Қазақстанның оңтүстік өңірлерінде өсіріледі. Оңтүстік қазақ меринос қойы - Жамбыл мен Оңтүстік Қазақстанда өсірілетін жүнді-етті бағыттағы қолтұқым. Солтүстік қазақ меринос қойы Павлодар, Шығыс Қазақстан, Қостанай, Ақмола, Солтүстік Қазақстанда өсіруге бейімделген.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Жартылай биязы жүнді қолтұқымдар. Қазақстанда бұл бағытта дегерес, қазақтың етті-жүнді, гемпшир және кроссбред қолтұқымдары өсіріледі. Дегерес қойы - етті-жүнді, әрі етті-майлы (құйрықты) бағытта шөл-шөлейтті жердің табиғатына бейімделген. Ол Орталық және Оңтүстік Қазақстан өңірінде де өсірілуде.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Ұяң жүнді құйрықты қолтұқымдар. Қазақстанда бұл бағытта қарғалы және саралжын қолтұқымдары өсіріледі. Қарғалы қойы қазақтың қылшық жүнді, құйрықты саулықтарын еділбай, дегерес қойларының қошқарларымен жұптастыру арқылы шығарылған. Ол әрі етті, әрі жүнді мол береді. Қарағанды өңірінде өсіріледі. Саралжын қойы ертеде Түрікменстанда халықтық сұрыптаудың нәтижесінде шығарылған. Жүнінің түсі ақ, жібек тәрізді талшықтары біркелкі, кілем тоқуға өте ыңғайлы. Ақтөбе алқабындағы шөлейтті жерлерде өсіріледі.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Қылшық жүнді құйрықты қолтұқымдары. Қазақстанда бұл бағытта еділбай, қазақтың қылшық жүнді және қаракөл қойлары өсірілуде. Еділбай қойы еліміздің батыс аймағында ертеден өсіріліп келеді. Еті дәмді, жүні мол, шөл-шөлейтті жерлерге бейім, ірі тұлғалы. Қазіргі кезде еділбай қойы Атырау, Батыс Қазақстан, Ақтөбе, Қарағанды өңірінде өсірілуде. Қазақтың құйрықты қылшық жүнді қойы - Қазақстанда ертеден келе жатқан қолтұқым. Ол шөл-шөлейтті аймақта өсіруге ыңғайлы, еділбай қойынан кішілеу. Ақмола, Қарағанды, Шығыс Қазақстан облыстарында өсіріледі.
----------------------------------- ----------------------------------- ----------
Қаракөл қойы - әдемі және қымбат бағалы елтірісі арқылы дүние жүзіне белгілі қой тұқымы. Ол бұдан 3-3,5 мың жыл бұрын Орта Азия жерінде халықтық сұрыптау тәсілімен шығарылған. Оның 2-3 күндік сойылған қозыларының елтірісі өте сапалы болады. Қаракөл қойы құрғақ далалы, шөл-шөлейтті аймақта өсіруге бейімделген. Қатаң ауа райына шыдамды, тұлғасы берік, терісі жұқа, бірақ тығыз. 1990 жылдары Қазақстанда қаракөл қойының саны 6 млн болса, 2000 жылғы саны 2 миллион шамасында. Қаракөл қойы Атырау, Батыс Қазақстан, Қызылорда, Оңтүстік Қазақстан, Жамбыл, Маңғыстау облыстарында өсіріледі.

Қой тұқымдарын шығару әдістері
Дүниежүзінде 500-ден аса қой тұқымдары бар болса, оның ішіндегі биязы жүнді етті тұқымдар бірнешеу: Германияда дейчемеринофлейшшаф, Оңтүстік Африка Республикасында доне және Австралияда австралиялық етті меринос тұқымдары. Әлемге танымал осындай тұқымдар қатарын толықтыруға Қа - зақстан да өз үлесін қосты, өйткені 2011 жы - лы биязы жүнді қойдың етті бағыттағы жаңа тұқымы Етті меринос селекциялық жетістік ретінде танылды.
Жаңа тұқымның қалыптасу тарихы отыз жылдық ғылыми-селекциялық жұмыстардың нәтижесімен тікелей байланысты. Биязы қой - дың жаңа тұқымы Етті меринос ғы - лы - ми тұрғыдан алғанда, жалпы тұқым шы - ғару үрдісінде өз төлінен өсіру әдісімен шығарылған алғашқы тұқым. Бұл тұқым шы - ғару үрдісіндегі тың жол. Өйткені, жаңа тұқымдарды қалыптастыру, көбіне, будандастыру негізінде адамзат қажет - тілігіне қарай ұнамды малдарды сұрыптау жолымен жүргізіліп келді. Оңтүстік Африка Республикасындағы доне және Австралиядағы австралиялық етті меринос тұқымдары да немістің дейчемеринофлейшшаф тұқымымен будандастыру арқылы шығарылған малдар.
Жаңа тұқым малдарының еттілік қасиетін қалыптастыру қазақтың биязы жүнді қойының еттілік қасиетін арттыру бағытымен жүргізілді. Қазақтың биязы жүнді қойы негізінен Талдықорған және Алматы өңірлерінің шөл және шөлейт жерлерінде өсірілетін. Осы қойлардың жергілікті жерге бейімділігін пайдалана отырып, олардың етті - лігін арттыру мақсатында етті малдар таң - далып, тұқымішілік селекция әдісімен ет - ті бағыттағы отарлар саны көбейтілді. Мал асыл - дандыру жұ - мыстары жан-жақты және кең ауқымды ұстаныммен жүргізілді, кей - бір отарларға тән өзіндік ерекшеліктерді сақтап қалу мақсатында аталық тәсілі бойынша қойлардың жаңа типтері мен тұқым ішіндік типтерін қалыптастыру қол - ға алынды. Осындай сын - дарлы сұрыптау негізінде Сарыбұлақ тұқымішіндік типі шығарылды. Бұл типтің қойлары ірі, еті мол және жүн сапасы да жақсы болды. Селекциялық үрдістің соңғы кезеңдерінде еттілік қасиетті күшейту мақсатында етті бағыттағы әлемдік қой тұқымдарының тек - тілік әлеуеттілігі пайдаланылды. Немістің дейчемеринофлейшшаф қошқарларының ге - - не - - - ти - калық әлеуеттілігі жергілікті қойлардың ет - тілік бағыттағы кейбір олқылықтарын жедел толықтыру үшін қолданылды. Осындай будандастырудан алынған тұқымдарды да өз төлінен өсіру жолымен көбейтіп, көбінесе тұқымішіндік сұрыптауға басымдылық беріл - ді. Замана ағы - мына орай, селекция бағытын бойындағы қуа - тын құйрыққа емес, бөксесіне, арқасына, қабырғасына жинайтын қойлардың отарларын қалыптастыруға қарай бағыттады. Біріншіден, еттілігі жоғары, яғни, бөксесі толық, кеудесі мен арқасы кең, қабырғасына ет жиналатын малдарды таңдап алса, екіншіден, осы малдардың тез жетілуіне және салмағына мән берілді. Сөйтіп ерте жетілген қозыларды аталық ретінде пайдалану әдістерін қолданылды. Сұрыптау кезінде 6-7 айлығында 50 кг асатын қошқар тоқтылар, еттілігі жағынан және жүн сапасы бойынша қатаң сұрыптаудан өткізіліп, көбіне, қолдан ұрықтандыру жолымен қар - қынды пайдаланылды. Осы әдіс өндірістік сынақтан өтіп, ғылымға жаңалық ретінде енді. Ғалымдардың қолданған осы батыл шешімі өте ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
«Қой шаруашылығындағы шығындар есебі мен өнімнің өзіндік құнын калькуляциялауды жетілдіру» (Алматы облысының мәліметтері негізінде)
Асыл тұқымды қой шаруашылығын қолдау шаралары
Қазақстандағы мал шаруашылығының қалыптасуы
Қой шаруашылығы
Қой тұқымдарының жіктелуі
Қазақстанның мал шаруашылығы
«Ауыл шаруашылығы малдарын өсіру және селекциясы»
Мал тұқымын будандастыру
Ауыл шаруашылығы малдарын өсіру әдістері
Қой шаруашылығы және Қазақстандағы жағдайы
Пәндер