Моноклоналдық антиденелер технологиясы
1. Кіріспе.
• Моноклондық антиденелер технологиясы
2. Негізгі бөлім.
• . Антиденелерді алудың классикалық технологиясы.
• Гибридомаларды алудың технологиясы.
• Моноклоналдық антиденелерді бөлу мен тазарту.
• Моноклоналдық антиденелерді қолдану.
3. Қорытынды.
• Моноклондық антиденелер технологиясы
2. Негізгі бөлім.
• . Антиденелерді алудың классикалық технологиясы.
• Гибридомаларды алудың технологиясы.
• Моноклоналдық антиденелерді бөлу мен тазарту.
• Моноклоналдық антиденелерді қолдану.
3. Қорытынды.
Антиденелер немесе иммуноглобулиндер жоғары арнайылы ақуыздар болады, бөтен антигендердің организмге енуіне жауап ретінде В-лимфициттермен (плазмоциттер) өндіріледі және тек сол антигендермен өзара байланысуға қабілетті. Антигендер есебінде инфекцияның қоздырушылар (бактериялар, өңездер, қарапайымдылар, вирустар) инфекциялық сипатта емес биоорганикалық заттар (бөтен сарысу, өсімдік тозаңшалары, әр түрлі ксенобиотиктер, улар, ферменттер, гормондар, трансплантат жасушалары).
Иммунокомпетенттік жасушалар айыратын бөтен антиген организмге енгенде қанда, көкбауырда, лимфотүйіндерінде орналасқан және антидене продуценттерінің, бұрынғы жасушалары болатын В-лимфоциттерден плазматикалық жасушалар түзіледі (жетілдіріледі)—антидене және иммуноглобулиндердің нағыз продуценттері.
Антиденелерді алудың классикалық технологиясы
Антиденелер немесе иммундық сарысулар алудың классикалық технологиясы бөтен антигендерді зертханалық жануарларға бірнеше рет енгізу болады – гипериммунизация әдісі. Иммунизацияланған жануардың қанының сарысуында 10-14 тәулікте жоғары титрлі антиденелер жиналады. Иммунизацияланған жануардың қанының сырысуын алып, оны бөгде заттардан тазалайды немесе гамма-глобулендік фракция бөлінеді; тиісінше иммундық сарысу немесе иммундық гамма-глабулендер (иммуноглабулендер) алынады.
Иммунокомпетенттік жасушалар айыратын бөтен антиген организмге енгенде қанда, көкбауырда, лимфотүйіндерінде орналасқан және антидене продуценттерінің, бұрынғы жасушалары болатын В-лимфоциттерден плазматикалық жасушалар түзіледі (жетілдіріледі)—антидене және иммуноглобулиндердің нағыз продуценттері.
Антиденелерді алудың классикалық технологиясы
Антиденелер немесе иммундық сарысулар алудың классикалық технологиясы бөтен антигендерді зертханалық жануарларға бірнеше рет енгізу болады – гипериммунизация әдісі. Иммунизацияланған жануардың қанының сарысуында 10-14 тәулікте жоғары титрлі антиденелер жиналады. Иммунизацияланған жануардың қанының сырысуын алып, оны бөгде заттардан тазалайды немесе гамма-глобулендік фракция бөлінеді; тиісінше иммундық сарысу немесе иммундық гамма-глабулендер (иммуноглабулендер) алынады.
1. Биотехнология негіздері. Қ. Х. Әлмағамбетов
2. Биотехнология. Под редакцием Воронина
2. Биотехнология. Под редакцием Воронина
Моноклоналдық антиденелер технологиясы
Жоспар.
1. Кіріспе.
• Моноклондық антиденелер технологиясы
2. Негізгі бөлім.
• . Антиденелерді алудың классикалық технологиясы.
• Гибридомаларды алудың технологиясы.
• Моноклоналдық антиденелерді бөлу мен тазарту.
• Моноклоналдық антиденелерді қолдану.
3. Қорытынды.
Моноклоналдық антиденелер технологиясы
Антиденелер немесе иммуноглобулиндер жоғары арнайылы ақуыздар болады,
бөтен антигендердің организмге енуіне жауап ретінде В-лимфициттермен
(плазмоциттер) өндіріледі және тек сол антигендермен өзара байланысуға
қабілетті. Антигендер есебінде инфекцияның қоздырушылар (бактериялар,
өңездер, қарапайымдылар, вирустар) инфекциялық сипатта емес биоорганикалық
заттар (бөтен сарысу, өсімдік тозаңшалары, әр түрлі ксенобиотиктер, улар,
ферменттер, гормондар, трансплантат жасушалары).
Иммунокомпетенттік жасушалар айыратын бөтен антиген организмге
енгенде қанда, көкбауырда, лимфотүйіндерінде орналасқан және антидене
продуценттерінің, бұрынғы жасушалары болатын В-лимфоциттерден плазматикалық
жасушалар түзіледі (жетілдіріледі)—антидене және иммуноглобулиндердің нағыз
продуценттері.
Антиденелерді алудың классикалық технологиясы
Антиденелер немесе иммундық сарысулар алудың классикалық технологиясы
бөтен антигендерді зертханалық жануарларға бірнеше рет енгізу болады –
гипериммунизация әдісі. Иммунизацияланған жануардың қанының сарысуында 10-
14 тәулікте жоғары титрлі антиденелер жиналады. Иммунизацияланған жануардың
қанының сырысуын алып, оны бөгде заттардан тазалайды немесе гамма-
глобулендік фракция бөлінеді; тиісінше иммундық сарысу немесе иммундық
гамма-глабулендер (иммуноглабулендер) алынады.
Гипериммунизация әдісімен алыған антиденелер поликлоналды болады.
Оның мәнісі, кез келген бөтен жасуша (микроптық, жануар немесе өсімдік
текті) немесе вирустық бөлшек әр түрлі арнайылы оншақты антигендік
дитерминанттарға ие. Ал организмде әр түрлі В-лимфоциттердің 107-108
клондары болады, олардың әрқайсысы нақты антигенге комплементарлы бір
арнайылы антидене өндіреді. Сондықтан енетін антигендер кешеніне В-
лимфоциттердің әр түрлі клондары әртүрлі арнайылы антидененің тиісті
мөлшерлі санын синтездейді, яғни поликлоналдық, поливаленттік сарысу пайда
болады.
Поливаленттік сарысудан моноваленттік алу үшін, оны белгілі
антигендермен Кастелани ұсынған өңдеу әдісі бар. Мысалы, гипериммунизацияда
антиген есебінде О, К, Н-антигендері бар микроорганизмдердің
инактивацияланған жасушаларын енгізген, онда сарысуға тек О мен К-
антигендерін қосса моноваленттік сарысу алынады. Ол тек Н-антигенге қарсы
антиденеге ие. Бірақ антиденелердің біртектілігінің деңгейі мұндай
сарысудың моноклоналдығы жөнінде айту қиын.
Антиденелердің моноклоналдығы жөнінде айтуға болады, егер әуел баста
антидене продуценті есебінде тек бір клон, in vitro өсіріп, көбейту қажет,
антигенмен белсендіріп, онымен синтезделген антиденені бөліп алған дұрыс.
Өкінішке орай, В-лимфоцит, in vitro басқа да кез келген жетілдірілген
жасуша секілді 5-10 пассаждан өтіп, әрі қарай өспей, арнайылығын жоғалтады.
Қызметтік белсенділігі мен ұзақ жасауын қалай қамтамасыз ету керек (ұзаққа
өсу мен көбеюін in vitro-да сақтау).
1950 жылдан биологияда құрамы жағынан бірдей қоректік ортаны
қолданып, in vitro, тіндік культураны өсіру технологиясы пайдаланады. Тек
жетілдірілген жасушаларды ғана емес, атиптік жасушалар, соның ішінде
антидене өндіретін плазмоцитомаларды да өсіреді.
Жануар мен адам жасушасының культуралары жалпы биология, цитология,
генетика, вирусология, иммунология және инфекциялық патологияның ғылыми
мәселерін шешу үшін қолданады. Ғылыми зерттеулердің бағыттарының біреуіне
әртүрлі жасушаларды біріктіру жатады. Плазматикалық мембранамен қоршалған
жасуша фрагменттерін біріктіру арқылы (ядро, цитоплазма, хромосомалар)
жаңа, табиғатта бұрын болмаған гибриттік жасуша жасауға болады.
Моноклоналдық антиденелер технологиясында басты позицияға гибридома
алу жатады. 1975 жылы Д. Келер және Ц. Милштейн өздерінің гибридома алу
тәжірибиесінде ісік клеткалары мен иммунизащияланған жануардың көк бауыр
клеткасын біріктірді. Бұл тәжірбиенің нәтижесінде алынған гибридомалық
клетка ісік клеткаларының шексіз бөліну қабілеттілігін тұқым қуаласа,
көкбауыр клеткаларының антидене синтездеу қабілеттілігін тұқым қуалады.
Антиденелерді алудың классикалық тәсілі (немесе дәстүрлі биотехнология)
берілген антигенмен зертханалық жануарларды гипериммунизациялау
болады.Бірақ класикалық тәсілмен алыған сарысулар елеулі кемшіліктерге ие.
Оған біріншіден, сарысуда тек берілген антигенге ғана антидене болмайды,
басқа да антидене болатыны мүмкін. Екіншіден, таза антиденелерді алу үшін
антигенді тазалау қажет,бұл тапшылық антигендер (гормондар, ферменттер)
үшін техникасы күрделі. Одан басқа, кез-келген антиген - бұл бүкіл
биополимерлер емес: антигендік арнайылы детерминанттық топтар деп аталатын
белгілі бөліктер ғана ие. Жануарларды Иммунизациялау үшін, керекті мөлшерде
оларды бөліп алу үлкен технологиялық қалдықтармен байланысты. Ал
гетерогендік қоспаларды енгізгенде әртүрлі арнайылы антиденелер түзіледі;
қосымша қоспалар иммуногендік жағынан қажетті антигенге қарағанда күштірек
болуы ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Жоспар.
1. Кіріспе.
• Моноклондық антиденелер технологиясы
2. Негізгі бөлім.
• . Антиденелерді алудың классикалық технологиясы.
• Гибридомаларды алудың технологиясы.
• Моноклоналдық антиденелерді бөлу мен тазарту.
• Моноклоналдық антиденелерді қолдану.
3. Қорытынды.
Моноклоналдық антиденелер технологиясы
Антиденелер немесе иммуноглобулиндер жоғары арнайылы ақуыздар болады,
бөтен антигендердің организмге енуіне жауап ретінде В-лимфициттермен
(плазмоциттер) өндіріледі және тек сол антигендермен өзара байланысуға
қабілетті. Антигендер есебінде инфекцияның қоздырушылар (бактериялар,
өңездер, қарапайымдылар, вирустар) инфекциялық сипатта емес биоорганикалық
заттар (бөтен сарысу, өсімдік тозаңшалары, әр түрлі ксенобиотиктер, улар,
ферменттер, гормондар, трансплантат жасушалары).
Иммунокомпетенттік жасушалар айыратын бөтен антиген организмге
енгенде қанда, көкбауырда, лимфотүйіндерінде орналасқан және антидене
продуценттерінің, бұрынғы жасушалары болатын В-лимфоциттерден плазматикалық
жасушалар түзіледі (жетілдіріледі)—антидене және иммуноглобулиндердің нағыз
продуценттері.
Антиденелерді алудың классикалық технологиясы
Антиденелер немесе иммундық сарысулар алудың классикалық технологиясы
бөтен антигендерді зертханалық жануарларға бірнеше рет енгізу болады –
гипериммунизация әдісі. Иммунизацияланған жануардың қанының сарысуында 10-
14 тәулікте жоғары титрлі антиденелер жиналады. Иммунизацияланған жануардың
қанының сырысуын алып, оны бөгде заттардан тазалайды немесе гамма-
глобулендік фракция бөлінеді; тиісінше иммундық сарысу немесе иммундық
гамма-глабулендер (иммуноглабулендер) алынады.
Гипериммунизация әдісімен алыған антиденелер поликлоналды болады.
Оның мәнісі, кез келген бөтен жасуша (микроптық, жануар немесе өсімдік
текті) немесе вирустық бөлшек әр түрлі арнайылы оншақты антигендік
дитерминанттарға ие. Ал организмде әр түрлі В-лимфоциттердің 107-108
клондары болады, олардың әрқайсысы нақты антигенге комплементарлы бір
арнайылы антидене өндіреді. Сондықтан енетін антигендер кешеніне В-
лимфоциттердің әр түрлі клондары әртүрлі арнайылы антидененің тиісті
мөлшерлі санын синтездейді, яғни поликлоналдық, поливаленттік сарысу пайда
болады.
Поливаленттік сарысудан моноваленттік алу үшін, оны белгілі
антигендермен Кастелани ұсынған өңдеу әдісі бар. Мысалы, гипериммунизацияда
антиген есебінде О, К, Н-антигендері бар микроорганизмдердің
инактивацияланған жасушаларын енгізген, онда сарысуға тек О мен К-
антигендерін қосса моноваленттік сарысу алынады. Ол тек Н-антигенге қарсы
антиденеге ие. Бірақ антиденелердің біртектілігінің деңгейі мұндай
сарысудың моноклоналдығы жөнінде айту қиын.
Антиденелердің моноклоналдығы жөнінде айтуға болады, егер әуел баста
антидене продуценті есебінде тек бір клон, in vitro өсіріп, көбейту қажет,
антигенмен белсендіріп, онымен синтезделген антиденені бөліп алған дұрыс.
Өкінішке орай, В-лимфоцит, in vitro басқа да кез келген жетілдірілген
жасуша секілді 5-10 пассаждан өтіп, әрі қарай өспей, арнайылығын жоғалтады.
Қызметтік белсенділігі мен ұзақ жасауын қалай қамтамасыз ету керек (ұзаққа
өсу мен көбеюін in vitro-да сақтау).
1950 жылдан биологияда құрамы жағынан бірдей қоректік ортаны
қолданып, in vitro, тіндік культураны өсіру технологиясы пайдаланады. Тек
жетілдірілген жасушаларды ғана емес, атиптік жасушалар, соның ішінде
антидене өндіретін плазмоцитомаларды да өсіреді.
Жануар мен адам жасушасының культуралары жалпы биология, цитология,
генетика, вирусология, иммунология және инфекциялық патологияның ғылыми
мәселерін шешу үшін қолданады. Ғылыми зерттеулердің бағыттарының біреуіне
әртүрлі жасушаларды біріктіру жатады. Плазматикалық мембранамен қоршалған
жасуша фрагменттерін біріктіру арқылы (ядро, цитоплазма, хромосомалар)
жаңа, табиғатта бұрын болмаған гибриттік жасуша жасауға болады.
Моноклоналдық антиденелер технологиясында басты позицияға гибридома
алу жатады. 1975 жылы Д. Келер және Ц. Милштейн өздерінің гибридома алу
тәжірибиесінде ісік клеткалары мен иммунизащияланған жануардың көк бауыр
клеткасын біріктірді. Бұл тәжірбиенің нәтижесінде алынған гибридомалық
клетка ісік клеткаларының шексіз бөліну қабілеттілігін тұқым қуаласа,
көкбауыр клеткаларының антидене синтездеу қабілеттілігін тұқым қуалады.
Антиденелерді алудың классикалық тәсілі (немесе дәстүрлі биотехнология)
берілген антигенмен зертханалық жануарларды гипериммунизациялау
болады.Бірақ класикалық тәсілмен алыған сарысулар елеулі кемшіліктерге ие.
Оған біріншіден, сарысуда тек берілген антигенге ғана антидене болмайды,
басқа да антидене болатыны мүмкін. Екіншіден, таза антиденелерді алу үшін
антигенді тазалау қажет,бұл тапшылық антигендер (гормондар, ферменттер)
үшін техникасы күрделі. Одан басқа, кез-келген антиген - бұл бүкіл
биополимерлер емес: антигендік арнайылы детерминанттық топтар деп аталатын
белгілі бөліктер ғана ие. Жануарларды Иммунизациялау үшін, керекті мөлшерде
оларды бөліп алу үлкен технологиялық қалдықтармен байланысты. Ал
гетерогендік қоспаларды енгізгенде әртүрлі арнайылы антиденелер түзіледі;
қосымша қоспалар иммуногендік жағынан қажетті антигенге қарағанда күштірек
болуы ... жалғасы
Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz