Созылмалы гастрит туралы



1. Созылмалы гастрит
2. Созылмалы гастриттің патогенезі
3. Этиология және патогенезі.
4. Емделуі.
Созылмалы гастрит ¬– асқынып білінетін созылмалы , дистрофиялық ауру . Ауру белгісі ретінде асқазанның шырышты қабығының морфологиялық өзгерістері және де сонымен қатар асқазанның негізгі функцияларының , секреторлы және моторлы т.б. , бұзылыстары болып табылады . Бірінші ретте олар асқазанның пепсин және тұз қышқылы секрециялары қызметіне әсер етеді .
Созылмалы гастрит – асқорыту органдары ауруларының ішінде бірінші орынды иеленеді ( 35 пайыз көлемінде ), ал асқазан ауруларының 80-85 пайызын құрайды. Сондықтан бұл аурулар асқазан және ішек жараларының пайда болуына ықпалын тигізеді.
Таралуы . Өте кең таралған асқорыту жолдарының ауруы. Атап айтқанда тұрғындардың , оның ішінде ересектердің 50-80 пайызында кездеседі. Ал жас ұлғайған сайын ауыру деңгейі артады. Мамандардың айтуы бойынша, солардың ауруға байланысты тек қана 10-15 пайызы дәрігер-гастроэнтерологқа шағымданады. Ауру адамдардың көпшілігінде ауру симптомсыз немесе аз ғана әсерімен , асқазанның эпигастральды аймағында сирек болатын ауырсыну арқылы білінеді . Асқазанның шырышты қабығының прогрессивті атрофиялық өзгерістері нәтижесінде асқазан рагі және витамин В12 –дефицитті анемия пайда болады. Созылмалы гастрит адам өміріне айтарлықтай қауіп туғызатын асқазан және он екі елі ішек жарасы , созылмалы дуоденит және оның асқынуына әкеледі.

Жіктелуі . Ауру түрлері бойынша мынадай топтарға жіктейміз :
Этиологиясы бойынша: 1) микробты ( Helicobacter pylori ); 2) микробты емес ( аутоиммунды, алкогольді, пострезекционды, химиялық агенттердің шартты әсері ); 3) әр түрлі жағдайлар әсерінен пайда болған (соның ішінде микроорганизмдер).
Типі бойынша : 1) атрофиялық емес ( В типі, жоғарғы, диффузды – антральды, гиперсекреторлы ); 2) атрофиялық ( А типі, диффузды – асқазан қабырғасы витамин В12-дефицитті анемиямен ассоциирленген ); 3) ерекше түрлері ( химиялық, радиациялық, лимфоцитарлық, үлкен гипертрофиялық және т.б. ).
Локализацияланған орны бойынша: 1) антральді; 2) асқазан қабырғасының гастриті; 3) пангастрит.
Қазіргі кездегі классификация бойынша былай жіктейміз. Бұл классификациялауды 1989 жылы Бұл классификациялауды 1989 жылы Неміс Бірлестігінің паталогтары және 1990 жылы Сиднейлік жүйе бойынша:
- аутоиммунды- фундальді гастрит ( А типті созылмалы гастрит ).
- Helicobacter pylori-мен ассоцирленген-антральді гастрит (В типті созылмалы гастрит ).
- Шартты-химиялық, соның ішінде рефлюкс-гастрит (С типті созылмалы гастрит ).
- Аралас гастрит ( А+В типті созылмалы гастрит ).
- Созылмалы гастриттің ерекше түрлері ( лимфоцитарлы, эозинофильді, гранулематозды, гиперпластикалық ).
1. Амосов Н.М. Денсаулық туралы толғаныстар. Алматы: Қазақстан баспасы,1988 ж.
2. Жатқанбаев Валеология. Алматы, 2003
3. Торманов Н. Валеология: Дэрістер жинағы. - Алматы: Қазақ университеті, 2000. - 153 бет.

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
ЖОСПАР
1. Созылмалы гастрит
2. Созылмалы гастриттің патогенезі
3. Этиология және патогенезі.
4. Емделуі.

Созылмалы гастрит – асқынып білінетін созылмалы , дистрофиялық ауру . Ауру
белгісі ретінде асқазанның шырышты қабығының морфологиялық өзгерістері және
де сонымен қатар асқазанның негізгі функцияларының , секреторлы және
моторлы т.б. , бұзылыстары болып табылады . Бірінші ретте олар асқазанның
пепсин және тұз қышқылы секрециялары қызметіне әсер етеді .
Созылмалы гастрит – асқорыту органдары ауруларының ішінде бірінші
орынды иеленеді ( 35 пайыз көлемінде ), ал асқазан ауруларының 80-85
пайызын құрайды. Сондықтан бұл аурулар асқазан және ішек жараларының пайда
болуына ықпалын тигізеді.
Таралуы . Өте кең таралған асқорыту жолдарының ауруы. Атап айтқанда
тұрғындардың , оның ішінде ересектердің 50-80 пайызында кездеседі. Ал жас
ұлғайған сайын ауыру деңгейі артады. Мамандардың айтуы бойынша, солардың
ауруға байланысты тек қана 10-15 пайызы дәрігер-гастроэнтерологқа
шағымданады. Ауру адамдардың көпшілігінде ауру симптомсыз немесе аз ғана
әсерімен , асқазанның эпигастральды аймағында сирек болатын ауырсыну арқылы
білінеді . Асқазанның шырышты қабығының прогрессивті атрофиялық
өзгерістері нәтижесінде асқазан рагі және витамин В12 –дефицитті анемия
пайда болады. Созылмалы гастрит адам өміріне айтарлықтай қауіп туғызатын
асқазан және он екі елі ішек жарасы , созылмалы дуоденит және оның
асқынуына әкеледі.

Жіктелуі . Ауру түрлері бойынша мынадай топтарға жіктейміз :
Этиологиясы бойынша: 1) микробты ( Helicobacter pylori ); 2) микробты
емес ( аутоиммунды, алкогольді, пострезекционды, химиялық агенттердің
шартты әсері ); 3) әр түрлі жағдайлар әсерінен пайда болған (соның
ішінде микроорганизмдер).
Типі бойынша : 1) атрофиялық емес ( В типі, жоғарғы, диффузды –
антральды, гиперсекреторлы ); 2) атрофиялық ( А типі, диффузды – асқазан
қабырғасы витамин В12-дефицитті анемиямен ассоциирленген ); 3) ерекше
түрлері ( химиялық, радиациялық, лимфоцитарлық, үлкен гипертрофиялық және
т.б. ).
Локализацияланған орны бойынша: 1) антральді; 2) асқазан қабырғасының
гастриті; 3) пангастрит.
Қазіргі кездегі классификация бойынша былай жіктейміз. Бұл
классификациялауды 1989 жылы Бұл классификациялауды 1989 жылы Неміс
Бірлестігінің паталогтары және 1990 жылы Сиднейлік жүйе бойынша:
- аутоиммунды- фундальді гастрит ( А типті созылмалы гастрит ).
- Helicobacter pylori-мен ассоцирленген-антральді гастрит (В типті
созылмалы гастрит ).
- Шартты-химиялық, соның ішінде рефлюкс-гастрит (С типті созылмалы
гастрит ).
- Аралас гастрит ( А+В типті созылмалы гастрит ).
- Созылмалы гастриттің ерекше түрлері ( лимфоцитарлы, эозинофильді,
гранулематозды, гиперпластикалық ).
- Созылмалы гастриттің идиопатикалық ( этиологиясы және патогенезі
белгісіз ).
Созылмалы гастритпен ауыратындардың 70 пайызы – Helicobacter pylori-
мен ассоцирленген гастрит, 15-18 пайызы - аутоиммунды- фундальді гастритпен
ауыратындығы дәлелденген. Созылмалы гастриттің С типті рефлюкс-гастритпен 5
пайыз, ал 10 пайызы – қабынуға қарсы заттармен ассоцирленген болып келеді .
ал созылмалы гастриттің ерекше түріне бір ғана пайызы жатады, сондықтан
созылмалы гастриттің бұл түрін ’сирек кездесетін ’ түріне жатқызамыз.

Созылмалы гастриттің патогенезі

Э т и о л о г и я л ы қ ф а к т о р л а
р

Асқазан,
асқорыту
бездерінің
шырышты
қабығының
зақымдалуы
Асқазан
диспепсиясы

Ішек
диспепсиясы

Ауырсынулар

Этиология және патогенезі. Созылмалы гастриттің өте көп жағдайдағы,
80 - 94 пайызы , Helicobacter pylori-дің инфицирленуіне байланысты .
Инфицирлену балалық шақта, жеткіншек шақта, сонымен қатар жас шақта ( 20
жасқа дейін ) фекальді-оральді, оральді жолдармен жүреді. Атрофиялық емес (
микробты ) гастрит осы аурудың патогенезі болып табылатын , сонымен қатар
асқазан және он екі елі ішек жарасының жедел асқынумен байқалады.
Аурудың дамуы бактерияның ауыз арқылы асқазанға түсуі. Асқазанда
бактерия шырыштың қорғаныш қабығына еніп, эпителий клеткасының апикальді
бөліміне бекінеді. Олар өзіне тән ісік, гиперемия, зақымдалған жердегі
трофиканың бұзылуымен байқалады. Ол шырышты эпителийдің дегенерациялануына
және бездердің жоғалуына – асқазанның шырышты қабығының атрофиясына
әкеледі. Шырышты қабық үстінде эрозия пайда болып , кейіннен ол жараға
айналуы мүмкін. Helicobacter pylori-мен инфицирленген ауруларда асқазан
секрециясын реттеп тұратын гормондардың – тұз қышқылы және пепсин –
концентрациясы жоғарылайды. Созылмалы гастриттің, асқазан және он екі елі
ішек жарасының пайда болуына гиперсекреция өте қатты әсер етеді.
Созылмалы гастриттің бактериальді типінің алғашқы стадиясында
асқазанның антральді бөлімі зақымдалады. Уақыт өте келе асқазанның жоғарғы
бөлімдерін қамтып, бүкіл асқазанға жайылады ( пангастрит ).
Созылмалы гастриттің бұл типі ( басқа типтерден айырмашылығы )
асқазан және он екі елі ішек жарасының 100 пайызын құрап, жара пайда
болатын жағдай туғызады.
Атрофиялық ( микробты емес ) созылмалы гастрит – бұл аурудың
этиологиясы көп жағдайда белгісіз болып келеді. Атрофиялық ( микробты емес
) созылмалы гастрит патогенезінің негізгі рөлін аутоиммунды механизмдер
атқарады. Аутоантиденелерді асқазанның шырышты қабығының париетальды
клеткаларына шығару ( тұз қышқылын шығаратын клеткалар ) бадамша бездердің
атрофиясына және витамин В12-дефицитті анемиясының дамуына ,клеткалардың
өліміне алып келеді. Атрофиялық ( микробты емес ) созылмалы
гастриттің бұл типі негізінен бадамша бөлімінің және асқазан денесінің
шырышты қабығының зақымдануымен түсіндіріледі ( париетальді клеткалар
орналасқан аймақта ) . Сонымен қатар бұл типке әрқашан прогрессивті
атрофиялық процестердің алғашқы сатылары жүретіндіктен, асқыну процесі
келесі кезекте жүреді . Аурудың алғашқы сатыларында атрофия ошағы болады,
ал соңғы сатыларында ғана атрофиялық өзгерістер асқазанның барлық шырышты
қабығын қаптайды.
Мұнан басқа , созылмалы гастриттің асқынуына себеп болатын
жағдайларды үлкен екі топқа бөлеміз – экзогенді және эндогенді . бұл
жағдайлар себеп болмағанымен аурудың асқынуы мен прогрессивтенуіне әкеледі.

Экзогенді факторларға : 1) тамақтанудың бұзылуы ( ас қабылдау
ритмінің бұзылуы, асты мөлшерден тыс көп қабылдау, асты толығымен шайнамай
жұту, құрғақ, қышқыл, ысеық және ащы тағамдарды өте көп мөлшерде қабылдау,
асты уақытымен қабылдамау ); 2) темекі шегу және алкоголь қолдану; 3)
өндірістік зияндар ( қышқыл және сілті буларын жұту, металл және мақта т.б.
өндірістік шаңдарды жұту ); 4) кейбір дәрілік заттарды ұзақ уақыт бойы
үзбей қабылдау ( салицилаттар, преднизолон т.б. препараттар ) жатады.
Эндогенді факторларға : 1) созылмалы инфекциялар ( ауыз және мұрын
қуысының, тыныс алу органдарының аурулары және туберкулез, созылмалы
холецистит және т.б. ); 2) эндокринді жүйе аурулары ( Аддисон ауруы,
гипотиреоз, диффузды токсикалық зоб, Иценко-Кушинг ауруы, қант диабеті); 3)
зат алмасу процесінің бұзылуы ( семіздік , темір жетіспеушілік, подагра );
4) ұлпа гипоксиясын туғызатын аурулар ( жүрек және өкпе кемістіктері және
т.б. ); 5) аутоинтоксикация ( уремия ).
Экзогенді факторлар арасында ең бірінші орынды иеленетін –
алиментарлы бұзылыстар, ал эндогенділердің арасында – құрсақ қуысы
органдарының қабыну аурулары, эндокринді ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Асқорыту ағзаларының аурулары
Созылмалы гастрит
Гастрит
Асқазан- ішек жолдарының және билиарлық жүйенің аурулары
Студенттер арасындағы дұрыс тамақтану режимін сақтану маңызы
Асқазан - ішек жолдарының ауруларының негізгі себептері студенттерде
Гастрит себептері, дамуы
Ішектің қабынуы аурулары
Бұзаудың гастроэнтерит ауруы
Асқазан ауруымен науқастарды жүргізу тәсілдері
Пәндер