Христиан діні жайлы



Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..2

1. Христиан діні ... ... ... ... ... ... .4

Қорытынды ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 8
Пайдаланылған әдебиет тізімі ... ... ... ... ... 9
Христиандық рухы өсіп шыққан негізді мистерия даналығынан іздеу керек. Иисус дәуірінде бұл христиандыққа жаппай тән қасиет еді, ал мистерия тектес кішкентай қауымдастықтарда шектеулі болатын. Мистерияларда адам белгілі бір сатыда рухани өмірдің пайда болатынына жасанды түрде дайындалады.
Адам тұлғасы дүниеге қайта-қайта келу арқылы жоғарылай, құнарлана түседі. Руханилық жоғарылған сайын ұлы істер жасау мүмкіндігі де молаяды. “Иисус тұлғасы Христостың, Логостың жанын қабылдауға қабілетті болды, Ол оның тәніне айналады” (Штейнер Р. Ежелгі дәуір мен христиандық мистериясы М.,1992 ж.-129-б.).
Христиандықта “рухпен тұтасу” жалпыға ортақ, ал мистерия дәуірінде бұл ең таңдаулы адамдарға ғана мүмкін болған. Әрі қарай Штейнер “бұдан былай Логос жеке тұлғаларға бөлшектенбеген, әрқашан бізбен бірге”* деп жазады.
Жеке тұлға болу – жанның өзгеруі. Барлық өзгерістер Иисустың жеке тұлғасына келіп тірелген, ол жеке Құдай адамға айналған. Иисус Христос - өзгерудің ең соңғы жоғарғы сатысы. Бұдан былай жеке тұлғадан мәңгілік пен ажалсыздық қасиеті алынады. (Ол бұрын болды ма?). Енді ажалдан мәңгілік емес Иисус Христос оянады. “Жанның мәңгілік өзгерісіне сенімнен жеке өзінің ажалсыздығына сенім оянды”.* Бұдан былай жеке тұлға ғана маңызды, адамда қалған жалғыз нәрсе осы. Құдай мен адам арасында еш нәрсе қалған жоқ. Бұдан былай өзін төменгі немесе жоғарғы деңгейге шығармайды. Әркім қарапайым ғана адам болып табылады.
1. Штейнер Р. Ежелгі заман мистериясы және христиандық М., 1992
2. Биффи О Христ және Антихрист туралы М.,1994
3. Дмитриева Н.К. Еркін рух пәлсапашысы М.,1993
4. Зеньковский В. Христиандық антропологиядағы тәрбие мәселесі М.,1993
5. Радугин А.А. Дінтануға кіріспе М.,1996
6. Феофан Затворник Христиандық ілімнің жобасы М.,1997

Пән: Дінтану
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:   
Мазмұны:

Кіріспе ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ..
... 2

1. Христиан діні ... ... ... ... ... ... .4

Қорытынды ... ... ... ... ... ... .. ... ... ... ... ... ... ..8
Пайдаланылған әдебиет тізімі ... ... ... ... ... 9

Кіріспе

Христиандық рухы өсіп шыққан негізді мистерия даналығынан іздеу керек.
Иисус дәуірінде бұл христиандыққа жаппай тән қасиет еді, ал мистерия
тектес кішкентай қауымдастықтарда шектеулі болатын. Мистерияларда адам
белгілі бір сатыда рухани өмірдің пайда болатынына жасанды түрде
дайындалады.
Адам тұлғасы дүниеге қайта-қайта келу арқылы жоғарылай, құнарлана
түседі. Руханилық жоғарылған сайын ұлы істер жасау мүмкіндігі де молаяды.
“Иисус тұлғасы Христостың, Логостың жанын қабылдауға қабілетті болды, Ол
оның тәніне айналады” (Штейнер Р. Ежелгі дәуір мен христиандық мистериясы
М.,1992 ж.-129-б.).
Христиандықта “рухпен тұтасу” жалпыға ортақ, ал мистерия дәуірінде
бұл ең таңдаулы адамдарға ғана мүмкін болған. Әрі қарай Штейнер “бұдан
былай Логос жеке тұлғаларға бөлшектенбеген, әрқашан бізбен бірге”* деп
жазады.
Жеке тұлға болу – жанның өзгеруі. Барлық өзгерістер Иисустың жеке
тұлғасына келіп тірелген, ол жеке Құдай адамға айналған. Иисус Христос -
өзгерудің ең соңғы жоғарғы сатысы. Бұдан былай жеке тұлғадан мәңгілік пен
ажалсыздық қасиеті алынады. (Ол бұрын болды ма?). Енді ажалдан мәңгілік
емес Иисус Христос оянады. “Жанның мәңгілік өзгерісіне сенімнен жеке өзінің
ажалсыздығына сенім оянды”.* Бұдан былай жеке тұлға ғана маңызды, адамда
қалған жалғыз нәрсе осы. Құдай мен адам арасында еш нәрсе қалған жоқ. Бұдан
былай өзін төменгі немесе жоғарғы деңгейге шығармайды. Әркім қарапайым ғана
адам болып табылады. Бұндай жағдай христиандық пайда болған алғашқы
ғасырларда ғана болған. Олар мистерия туралы білген, бірақ егер олар
христиандықты қабылдағылары келсе, мистерияны ұмытуға тиіс болатын. Бұл
басында өте ауыр рухани күресті тудырды. Мист өз ішіндегі Құдаймен және өз
нәпсісімен жеке қалатын. Христиандар болса нәпсісімен және мінсіз Құдаймен
бірге еді.
Мистика - өз ішіңдегі Құдайды тікелей сезіну.
Адамилықтан шынайы мағынасында жоғары тұрған Құдай болса, ешқашан
Рухты мекен ете алмайды. Адам өз ішінен құдайлық әлдебір қасиеттерді таба
алады, әрине, бірақ ол бәрібір белгілі бір деңгейге тәуелді болады.
Христиандық құдай - өздігінен мінсіз. Білім мен Сенім және Таным мен діни
сезім арасында құрдым әрқашан болады.
Ежелгі мист тылсым күшті сезінгісі, құдайға жақындағысы келген, бірақ
Құдайға сырттай қатысты болғысы келмеген. Христиандық мистик Құдайды өз
ішінен тапқысы келеді, бірақ Христостың өмірбаянына қайта-қайта жүгінуге
тиіс. Ол Христос арқылы ғана Құдайға көтеріле алады. Адам рухы Құдайға
салған соқпақты майда-шүйдесіне дейін сезініп шығуға тиіс. Әрбір жанның
ішінде әлемдік драма болуға тиіс. Бірақ Құдайға ұмтылыс пен адами, тәндік
нәпсіні бір адамның бойында қалай қатар ұстап жүруге болады?
Христиандықтың пайда болуына байланысты ежелгі дүниедегі дүниетаным да
қақ айырылады. Бір жағнан, ол Христос идеясына ұмтылады (бұл заңды да).
Екінші жағынан бұл Иисустың Христосқа сіңуі болып табылады. Ежелгі кезде
мистикалық құбылыс болып табылған нәрселер христиандықта тарихи шындыққа
айналады. Штейнер үшін христиандық “адамзаттың кезеңдік дамуындағы
баспалдақ”*, ал Голгофа – мистерия, акт қана.

ХРИСТИАН ДІНІ

Рим империясы құлағаннан кейінгі мәдениеттің жаппай құлдырау процесі
етек алған жағдайда, діни шіркеулер Еуропа елдері үшін жалғыз әлеуметтік
институт болып қалды. Христиан шіркеулері үстемдік етуші саяси институт
болуымен қатар, адамдар санасына да мейлінше ықпал етті. Өмірдің қиын
жағдайында қоршаған дүние туралы білімнің шектеулі болуы, тіпті оған қол
жете бермейтіндей жағдай орын алған кезде христиан діні- халыққа дүние
жөнінде, онда үстемдік ететін күштер мен заңдар жайында біртұтас білімдер
жүйесін ұсынды. Бұл тарихи дәуірде шіркеу соборларында християндық діни-
уағыздардың басты қағидалары – сенім – белгілері қабылдана бастады. Бұл
қағидаларды барлық християндар орындауға міндетті деп жарияланды.
Христяндық ілімнің негізі – Иссус Христостың тірілгеніне, о дүниедегілердің
тірілетініне, құдыретті “Үштіктің” бар екендігіне кәміл сену болып саналды.
“Үштік” ұғымы құдайдай дәріптелді. Ол өзінің үш бейнесінде де біртұтас:
өйткені дүниені жаратушы: құдай - әке, құдай – бала, қасиетті Рух және
күнәларді өтеуші Иссус Христос - әрі мәңгілік, бір-біріне тең. Християн
діні адам өзінің табиғатынан – ақ әлсіз және күнә жасау бейім тұрады, міне
сондықтан да оны шіркеудің көмегімен ғана құтқарып қалуға болады деп
үйретті. Шіркеудің қоғамдағы ықпалы әр елде әртүрлі болғанымен тұтастай
алғанда өте күшті болды.
Византия империясы деп аталған Шығыс Рим империясында християндық
шіркеу күшті империяторлық билікке тәуелді болды. (Византия империясы ұлан-
ғайыр жерді алып жатты. Оған Кіші Азия, Эгей теңізінің аралдары, Сирия,
Палистина, Египет, Крит және Кипр аралдары, Мессопотамия мен Арменияның бір
бөлігі, Арвияның жекелеген аудандары, Қырым жерлерінің біраз бөлшегі кірді.
Империяның этникалық құрамы әркелкі болды). V ғасырдың өзінде-ақ Византия
императорлары шіркеулік – діни өмірде басты рөл атқарды: олар шіркеу
соборларын шақырудан бастап дін мәселесіне байланысты қабылданатын
қаулыларды бекітуді де өз қолдарына алды.
Ал Батыста жағдай мүлде басқаша болды, мұнда шіркеу мемлекетте дәл
мұндай тәуелділікке ұшыраған ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Христиан дініндегі провасловиялық ағым
Ортағасырлық Ислам философиясы
Христиан діні, мәдени ерекшеліктері
Римнің рухани құлдырауы
Құқық және дін
Елуліктер дәстүрлі емес діни қозғалысы
Орта Азия халықтарының философиясы
Әлемдік діндер
Христиан діні пайда болу тарихы
Христиан діні және отбасы
Пәндер