Есептеудің инженерлік тәсілдері

1. НҮКТЕДЕГІ ДЕФОРМАЦИЯЛАНҒАН ЖАҒДАЙ. ГЕОМЕТРИЯЛЫҚ ТЕҢДІКТЕР ЖӘНЕ ҮЗІЛІССІЗДІК ТЕҢДЕУЛЕРІ
2. ИЗОТОПТЫ ДЕНЕ ҮШІН СЕРПІМДІЛІК ТЕОРИЯСЫНЫҢ ФИЗИКАЛЫҚ ТЕҢДЕУЛЕРІ. ГУКТЫҢ ЖАЛПЫЛАНҒАН ЗАҢЫ
3. СЕРПІМДІЛІК ТЕОРИЯСЫН ШЕШУДІҢ МҮМКІН ЖОЛДАРЫ
4. ШЕКТІ КЕРНЕУЛІК ЖАҒДАЙЛАРДЫҢ ТЕОРИЯСЫ
5.Әдебиеттер

Денені жүктеу кезіндегі оның нүктелерінің орын ауыстыруы сәйкес координаталық өс бойымен қозғалатын, үш функциялардың жиынтығы (п 1.5 қара) ретінде қарастыруға болады. Деформация (сызықтық және бұрыштық) орын ауыстыру функциясы арқылы өрнектелетінің оңай көрсетуге болады.
(1.16)
мұнда – і координаталық өс бойындағы деформация, -жазықтықтағы бұрыштық деформация (сурет 1.1.қара).
Белгі ережесі келесіні қабылдайды: сызықтық деформация –созылу үшін оң деформация, бұрыштық деформация үшін оң мәні оң бағытталған өстердің арасындағы тік бұрыштың кемуі сәйкес келеді. Мұнда координатар өсіне байланысты болатын инвариативті болып табылатын басты деформациялар мен деформацияның басты алаңдары болады.
Деформацияланатын дене механикасында қабылданған орта тұтастығы жайындағы ілім, айталық, кеңістіктің бір нүктесіне екі материалды нүкте келе алмайтынынында көрінісін табады, сол секілді отраның ажырауы болмайтыны деформацияның ажырамауының теңдеуінде көрінісін тапты. (10.16) деформацияның алты құрамдас бөлігі арқылы өрнектеледі, яғни олардың арасында келесідей түрдегі байланыс бар:
(1.17)
Бірінші теңдіктен басқа, жазық есеп кезінде (1.17) теңдеулер жүйесі (1.16) көшеді.
Ортаның әр деформацияланатын нүктесінде ығысуға ұшырамайтын үш өзара перпендикуляр жазықтық болатынын айту керек. Бұл жазықтықтарды құрайтын координаталық өстер деформацияланатын жағдайдың басты өстері деп аталады.

5.1. «Расчет на прочность в машиностроении» С.Д. Понамарев и др. Том І –ІІІ, -М: Машгиз, 1956-1959.
5.2. Прочность и устоичивость колебания. Справочник Том І-ІІІ-М: Машиностроение, 1968.
5.3. Тимошенко С.П. Теория упругости. -М:НСУКА, 1975-576с.
5.4. Работнов Н.Н. Механика твердого деформируемого тела. -М: 1979-744с.