Жүгері өсіру технологиясымен танысу және зерттеу жайлы



I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
1. Жүгері дәнінің құрамы
2. Шығу тарихы
3. Жүгеріні өсіру технологиясы
III. Қорытынды
Пайдаланылған әдетиеттер тізімі
Мал азықтандыру малдан алынатын сүт, ет, жүн жəне тағыбасқа өнімдерді арттыру үшін берік азық қорына негізделеді.Сондықтан мал шаруашылығын өркендетуді жеткілікті жем-шөп қорынан бастайды. Жем-шөп қорын нығайту үшін азық түрімен мөлшерін көбейтумен қатар, жиналған қолдағы бар азықтыүнемдеп, физиологиялық жəне экономикалық тұрғыдан тиімдіжұмсай білу қажет. Азық сапасы ең алдымен оның химиялыққұрамына жəне құрамындағы қоректік заттарға байланысты малғаберілген азықтың жұғымдылығымен анықталады.Мал азығын құнарлы да сапалы етіп даярлау - бүгінгі таңдағыалда тұрған міндеттердің бірі.Малға сапалы да құнарлы азық дайындауды ұйымдастыружүйесінде тек азықтың берік корын ғана жасап қоймай,дайындалатын азықтың сапасы мен қоректілігіне да көп көңілаудару қажет. Азық сіңімділігі жоғары болу үшін оның құрамындағыбиологиялық белсенді заттар құнарлы жəне сапалы болуы керек.Рациондағы азық қоректілігін көрсететін бақылау көрсеткіштерініңсанын 5-6-дан 20-50-ге дейін жеткізіп, оны одан да жоғары көтеружəне қоректілігін анықтаудың жаңа тəсілдеріне көшу, соныменқатар қоректік заттарды мөлшерлеп, олардың құнарлығын 1 азықөлшеміне жеткізу немесе 1 кг құрғақ азықтағы өлшемін келтіруқажет.
Ал енді осыған байланысты жүгері дақылы жайында толық айтып тоқталып кетсем деймін. Малға жоғары сапалы жемшөп даярлап, тиімді нəтижеге жету үшін ғылыми тұрғыдан дəлелденген əдістердіқолданып, қол жеткізуге болады.
Негізгі әдебиеттер
1. Қ. К. Әрінов, Қ.М. Мұсынов, А.Қ. Апушев, Н.А. Серекпаев, Н.А. Шестакова, С.С. Арыстанғұлов «Өсімдік шаруашылығы» , Алматы-2011жыл
2. М.М. Жанзақов. Өсімдік шаруашылығы. Алматы, 2007 жыл
3. М.И. Кондрашкина Лабороторно-практические заниятия по растениеводству, Москва-2006 г
Қосымша әдебиеттер:
1. И.А. Абугалиев. Справочник агронома. Алма-Ата, Қайнар,1985 ж
2. В.Ф. Белик. Бахчевые культуры. М., Колос,1980 г.

Пән: Өнеркәсіп, Өндіріс
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 12 бет
Таңдаулыға:   
Қазақстан Республикасының білім және ғылым министірлігі
Семей қаласының Шәкәрім атындағы Мемлекеттік Университеті

СӨЖ

Тақырыбы: Жүгері өсіру технологиясымен танысу және зерттеу.

Тексерген: Татенов А.Б
Орындаған: Тулеубаева А

Семей - 2015
Жоспар
I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
1. Жүгері дәнінің құрамы
2. Шығу тарихы
3. Жүгеріні өсіру технологиясы
III. Қорытынды
Пайдаланылған әдетиеттер тізімі

Кіріспе

Мал азықтандыру малдан алынатын сүт, ет, жүн жəне тағыбасқа өнімдерді арттыру үшін берік азық қорына негізделеді.Сондықтан мал шаруашылығын өркендетуді жеткілікті жем-шөп қорынан бастайды. Жем-шөп қорын нығайту үшін азық түрімен мөлшерін көбейтумен қатар, жиналған қолдағы бар азықтыүнемдеп, физиологиялық жəне экономикалық тұрғыдан тиімдіжұмсай білу қажет. Азық сапасы ең алдымен оның химиялыққұрамына жəне құрамындағы қоректік заттарға байланысты малғаберілген азықтың жұғымдылығымен анықталады.Мал азығын құнарлы да сапалы етіп даярлау - бүгінгі таңдағыалда тұрған міндеттердің бірі.Малға сапалы да құнарлы азық дайындауды ұйымдастыружүйесінде тек азықтың берік корын ғана жасап қоймай,дайындалатын азықтың сапасы мен қоректілігіне да көп көңілаудару қажет. Азық сіңімділігі жоғары болу үшін оның құрамындағыбиологиялық белсенді заттар құнарлы жəне сапалы болуы керек.Рациондағы азық қоректілігін көрсететін бақылау көрсеткіштерініңсанын 5-6-дан 20-50-ге дейін жеткізіп, оны одан да жоғары көтеружəне қоректілігін анықтаудың жаңа тəсілдеріне көшу, соныменқатар қоректік заттарды мөлшерлеп, олардың құнарлығын 1 азықөлшеміне жеткізу немесе 1 кг құрғақ азықтағы өлшемін келтіруқажет.
Ал енді осыған байланысты жүгері дақылы жайында толық айтып тоқталып кетсем деймін. Малға жоғары сапалы жемшөп даярлап, тиімді нəтижеге жету үшін ғылыми тұрғыдан дəлелденген əдістерді қолданып, қол жеткізуге болады.

Жүгері - дақылдардың бірі. Еуропалықтар Оңтістік Американы ашқан кезде маис деп аталатын, осы күнгі жүгері дақылдарын кездестірген. Оның алғашқы өкілін Еуропаға Христофор Колумб әкелген. Бұл данасын Х.Колумб испан короліне сыйға тартады. Ал біздің жүгерінің алғаш орныққан жері Молдавия болған. Дала ауылына кең таралуына оның мол өнім, көк балаусаны аса көп беруі де себепші болды. Бір жылдық астық тұқымдас жылылықты сүйетін өсімдік. Дара жынысты, бір үйлі өсімдік. Жүгері 12-140 С-та қаулап өседі. Аталық гүлшоғыры - собық. Тамыр жүйесі - шашақ, қосалқы тамырлары болады. В,Е дәрімендері, техникалық май, линолеум, желім, жасанды жібек алынады. Азот, фосфор тыңайтқыштары қажет.
Халық шаруашылығындағы маңызы. Дүниежүзінде жиналатын жүгері дәні өнімінің 20-25%-ы азық-түлік ретінде қолданылады, соның өзінде ол, осымақсатта ең көп пайдаланылатын дақыл болып есептеледі. Жүгері дәнінен ұн, жарма, барлығы 250-ден астам тағам түрлері дайындалады. Кондитер бұйымдарын даярлау үшін оны бидай ұнына қосады, өнеркәсіптік жағдайда жүгері дәні крахмал, декстрин, спирт, глюкоза, қант, май, бал, аскорбин және глютамин қышқылдарын алуға қолданылады. Оны техникалық дақыл ретінде де кеңінен пайдаланады.

Жүгері дәнінің құрамында 9-12% ақуыз, 65-70% азотсыз экстракты заттар (АЭЗ), 4-6% май, 1,8-2,2% клетчатка, 1,2-1,5% күлді заттар, 12-14% су болады. АЭЗ құрамына 90% крахмал, 10% тростник қанты кіреді. Крахмал эндоспермде, қант ұрықта шоғырланады, дәннің 262 майлылығы 6,5%, ал ұрықтың майлылығы 40%-ға дейін жетеді. Ұнның сапасын көтеру үшін, тартар алдында бөлініп алынған дәннің ұрығынан тағамдық және дәрілік май өндіріледі. Дән құрамында ақуыз, көмірсулар, майлар, күлді заттардан басқа ферменттер мен витаминдер бар. Ферменттер тұқымдағы қоректік заттар қорын өніп келе жатқан ұрыққа сіңімді жағдайға дейін ыдыратады. Негізгі ферменттер: диастаз көмірсуларды ыдырататын (крахмалды қантқа дейін), липаза, майларды ыдырататын, ақуыз заттарды өзгертетін-протеолетикалық ферменттер, тотықтырушы ферменттер-пероксидаза. Витаминдер- адам, жануарлар, өсімдіктер өмірінде маңызды рөл атқаратын күрделі және әртүрлі химиялық қосындылар.
Жүгері дәнінде В витаминінің кешені (В1, В2, РР, В6) және А провитамині. Жүгері егісін табиғи - экономикалық аудандарға дұрыс орналастырғанда және жоғары агротехника қолданып өсіргенде одан өте жоғары, тұрақты дән және көк балауса өнімі алынады. Малазықтық дақыл ретінде де жүгерінің маңызы зор. 100 кг жүгері дәнінің қоректік құндылығы 134 малазық өлшеміне тең болса, ондағы қорытылатын ақуыздың мөлшері 7,9 кг, 1 кг дәнде 2-3,4 г лизин, 1-2 -метионин, 0,5-1 г триптофан болады. Демек, жүгері дақылының дәнібарлық мал түрлеріне бағалы құнарландырылған жемазық. Жүгері біздің елімізде сүрлемдік дақыл ретінде бірінші орында. Оның сүттену-балауыздану мен балауызданып пісу кезеңінде жеке собықтарынан, немесе собықтарын жапырақтары және сабақтарымен қосып сүрлем дайындайды. Жүгері сүрлемінің жемдік қасиеті өте жоғары. Сүрлемнің ақуыздық тепе-теңділігін арттыру үшін оған бұршақты шөптерді немесе жембұршақты қосқан дұрыс. Жүгерінің құрғаған жапырақтары мен сабағын малға азық ретінде туралған күйінде, әсіресе шырынды жемдермен араластырып та пайдаланады. Ал жүгерінің жасыл жапырақтары мен сабақтары өңдемей-ақ тамаша мал азығы. Жүгерінің жасыл балаусасында жинаудың алдында 21,8% құрғақ зат, 2,5% протеин, 1,8% ақуыз, 0,9% май, 4,7% клетчетка және 12,4% АЭЗ болады. Жүгеріні өнеркәсіптің түрлі салаларында да кеңінен пайдаланады. Дәнінен спирт, крахмал, сірне, глюкоза, өсімдік майын өндіреді; сабағынан, собық өзегі мен орамынан - линолеум, қағаз және тағы да басқа заттар жасайды. Жүгерінің агротехникалық мақызы да зор. Отамалы дақыл болғандықтан, өзінен кейін егістік жер жақсы қопсыған, арамшөптерден тазарған және тамыр, сабақ қалдықтары түрінде органикалық заттармен молайтылған күйде қалады. Сондықтан жүгері басқа дақылдар үшін жақсы алғы дақыл. Оны сүрі жерлерге ықтырма жасауға да себеді. Жүгерінің шыққан тегі - Орталық Америка.
Бұл дақыл XV ғасырда Америкадан Испанияға әкелінген. Россияда, Қавказда, Молдавияда және Украинада екпе дақыл ретінде XVII ғасырдан бастап егіле бастаса, қазір басқа да солтүстік аудандарға тараған. Жүгері дуниежүзінде кең тараған дақыл, егіс ауданы жөнінен (140,1млн га) бидай мен күріштен кейін үшінші орында. Егістік ауданы бойынша алдыңғы қатарда Солтүстік және Орталық Америка, Азия. Жүгері, сүрлемге өсіріле бастағаннан бері көптеген солтүстік аймақтарда орналасқан мемлекеттерде де өсіріле бастады. Кеңестер Одағы кезінде Қазақстанда жүгерінің жалпы егіс ауданы 2,5 млн гектар болатын, оның 134,2 мың гектарына (1985 ж) дәндік жүгері себілетін. Қазіргі уақытта егіс ауданы күрт азайды, республика бойынша жүгері 170 мың гектарға өсіріледі, оның 100 мың гектары дәнді, 70 мың гектары сүрлемдік жүгері. Жүгеріні астыққа өндіруде бірінші орынды АҚШ-28,8 млнга, екінші орынды Қытай 23,5 млнга , үшінші орынды Бразилия елі иеленеді 12,0 млнга. Жоғары өнімді будандар өндіріске ендірілгенінің арқасында көптеген елдер жүгерінің потенциалды өнімділігін алуға қол жеткізіп отыр.
Олар: Қытай әр гектардан орта есеппен 48,5 ц астық өнімін алып отыр, Иран - 76,2, Египет - 77,1, Канада - 78,2, Германия - 72,2, Испания - 77,4, Франция - 71,7, АҚШ - 89,2 ц, Австрия - 80,3, Италия - 87,0, Чили - 91,3 және Греция - 95,0. Еліміздегі әр гектар жүгері егістігінен орта есеппен 44,6 ц астық алынып жүр. Республикамыздың мемлекеттік жүгері будандарын сынау учаскелерінде әр гектардан алынған жүгері астығы Алматы облысында - 94,4, Жамбыл облысында - 101,8 ц жетті. Жамбыл облысындағы сортсынау нәтижесі бойынша Южный 3 буданы жоңышқадан кейін өсіргенде - 116,7 ц, ВИР-156 ТВ - 106,1 ц астық берген. Морфологиялык ерекшеліктері. Жүгері (Zea mays L.), қоңырбастар тұқымдасына (Роасеае L.) жатады, бірақ морфологиялык белгілері мен биологиялық қасиеттері бойынша осы тұқымдастың басқа дақылдарынан көп айырмашылықтары бар. Оның жалғыз мәдени түрі белгілі, жабайы түрлері табылған жоқ. Жүгері тұқымынан бір ғана тамыр өніп шығады. 2-3 жапырақ кезеңінде түптену буынынан буын тамырларының бірінші кезегі, 5-6 жапырақ кезеңінде екінші кезегі өсіп шығады.
Буын тамырлары кезегі әрі қарай да пайда болып, көпқабатты тамырлар жүйесінің жетілуі жүгері өнімінің мөлшеріне үлкен әсер етеді. Жүгерінің тамыры оңтайлы жағдайларда топырақтың 2-3 м тереңдігіне дейін бойлап, 1-1,5 м жан- жағына тарайды. Оның ұзынсабақты сорттарының төменгі сабақ буынынан ауа тамырлары өсіп, өсімдіктің жапырылып қалуына қарсы тұрады және қоректену мүмкіншілігін жақсартады. Жүгерінің астық пен жасыл балаусадан жоғары өнім қалыптастыруы тереңге бойлаған қуатты тамыр жүйесінің болуынан. Тамыр жүйесінің жетілуіне терең өңделген және ылғал жеткілікті топырақ, күннің қарқынды сәулесі, тыңайтқыштар мен жоғары агротехника септігін тигізеді. Жүгері. 1, 2 - көктеу және гүлдену кезеңіндегі өсімдіктер; 3, 4 - аталық гүл шоғыры және масақша; 5, 6 - аналық гүл шоғыры және масақша.
Жүгерінің сабағы мықты, іші өзекшемен толтырылған, орташа биіктігі 2-2,5 м, буынаралықтар саны 8-25 дейін. Жапырақтары - таспалы, ірі, шет жақтары кірпікті, тақтасының үстіңгі жағы түкті. Тілшесі қысқа, мөлдір, құлақшасы жоқ. Жүгері - екі ұялы, бірақ даражынысты өсімдік. Аталық гүл шоғыры - шашақгүл (сіпсебас) сабақтың басында орналасады, ал аналық гүл шоғыры - собық (сұлтан) жапырақ қолтығында жайғасқан. Бір өсімдікте бір-екі, кейде үш собық қалыптасады. Оның орташа массасы 250-300 г. Собық өзектен тұрады.
Оның ұяшықтарында тік қатарда жұптасып аналық гүлдерімен (200-800) масақшалар орналасқан. Тұқымның қатарлары жұп, көбіне олар - 10-12. Собық бірнеше қабатты түрі өзгерген жапырақпен жабылып тұрады. Гүлдену кезеңінде түйін бағаншалары жапырақ орамынан сыртқа шығып, буда түрінде салбырап тұрады. Жүгерінің дәні көпшілік түр тармақтарында ірі, 1000 санының массасы 250-300 г. Дән пішіні сортқа, қатарлардың орналасу тығыздығына байланысты, түсі - ақ, сары, қызыл және басқа да реңді болады. Түр тармақтары. Жүгері қазіргі жіктеу бойынша төмендегідей түр тармақтарына немесе топтарға (дәннің сыртқы және ішкі құрылысы бойынша) бөлінеді. Жүгері. Пісіп жетілген жүгері түр тармақтарының собықтары, бүтін дәндері және олардың көлденең кескіндері: 1-тіс тәрізді; 2-кремнийлі; 3-крахмалды; 4-қанттық; 5-жарылмалы Тіс тәрізді (Z.m. indentata Sturt).
Дәні ірі, ұзынша, үстіңгі жағы жаншылған. Оның ақуызы 8-20,0%, крахмалы -68-75%. Өсімдігі мықты, собығы ірі. Түр тармақ кең таралған, негізінен малазықтық мақсатқа арналған. Кремнийлі (Z.m. indurata Sturt.). Дәні ірі және ұсақ, домалақ, беті тегіс, шыны тәрізді, ақуыз мөлшері 8-18,0%, крахмалы - 65-83%. Осы кең таралған түр тармақтың ұсақ собықты ерте пісетін сорттары көп. Кремнийлі жүгерінің азық-түліктік ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Жүгері өсіру технологиясымен танысу және зерттеу туралы ақпарат
Жүгері өсіру технологиясымен танысу және зерттеу туралы
Жүгері өсіру технологиясымен танысу және оны зертеу
Жүгерінің өсіру технологиясымен танысу және зерттеу
Сұлы, қарақұмық өсіру технологиясымен танысу және зерттеу жайлы
Жүгері өсіру технологиясымен танысу және зерттеу
Жарма өндіру технологиясы
Жүгеріні өсіру технологиясы жайлы
Биомасса - жаңғыртылатын энергия көзі
Жүгері өсіру технологиясымен танысу және оны зерттеу
Пәндер