Қарасан кезінде қолданылатын биопрепараттар

1. Қарасан
2. Індеттік ерекшеліктері.
3. Өтуі мен симптомдары.
4. Жұқпалы аурулардың емі.
5. Қолданған әдебиеттер

Қарасан – жіті өтетін, жұғымтал емес, бұлшық еттердің басып көргенде сықырлайтын қабынуы арқылы ерекшеленетін жұқпалы ауру.
Тарихи деректер. Қарасан өте заманнан белгілі, бірақ, оны ұзақ уақыт топалаңмен шатастырып келді. 1870 ж Ф. Шабер бан жағынұл екі жұқпалы аурудың клиникалық белгілерін талдап, бір – бірінен ажыратты. Қоздырушысын 1887 ж С. Арлуэн мен Ж. Томас ашты. 1925 ж Лекленш пен Валлъ вакцина ұсынды. Ауру бүкіл дүниежүзінде байқалды.
Қоздырушысы – Clostridium chauvoei – түзу, аздап иілген таяқша, ұзындығы 2 – мкм. Ұлпалардан алынған жағындыда жеке дара немесе қосарланып орналасады, қозғалады, жаңа өсіндіде грамоң, ескірген кезде грамтеріс боялады. Өлексе мен сыртқы ортада микробтың ортасында, болмаса шеткерірек орналасқан, оның диаметрінен үлкен спора түзеді, қауашақ түзбейді. Қоздырушысы табиғатта кеңінен тараған, топырақта, көңде, түбі лай су қоймаларында кедеседі. Дені сау сиыр, қой, жылқы т.б. жануарлардың ішектерінің ішіндегісінен бөліп алуға болады.
CL. chauvei – нағыз ауасыбағасыз микроб. Қан, бауыр, ми қосылған қоректік орталарда ( китт - троцци, Хотингер орталары) өседі. Қоздырушысының қн бойындағы соматикалық О – антигені осы микроб түрінің барлық өкілдеріне ортақ. Жіпшелеріндегі Н – антигені бойынша қойдан және сиырдан юөлінген штамдарының айырмашылығы бар.

1. Булашев А Иммунология, Астана, 2002.
2. Омарбеков Е.О.Вирусология пәнінің зертханалық сабақтары. Семей,2001
3. Толысбаев Б.Т, Шоқанов Н, Булашев А, Бияшев Қ, Мал дәрігерлік
микробиология. Алматы,1999
4. Мырзабекова Ш.Б. Ветеринариялық вирусология. Алматы ,2004
5.КостенкоТ.С,Скаршевская Е.И, Гительсон С.С Практикум по ветеринарной микробиологии и иммунологии, Москва, 1989
6.Сайдулдин Т.С Основы серологии.-Алматы: Ғылым, 1992
7. Сайдулдин Т.С Ветеринариялық індеттану,1-2 кітап.Алматы,1999