Жарық көрмей жатсаң да ұзақ, кен – тілім,
Таза, терең, өткір, күшті, кең тілім,
Таралған түрік балаларын бауырыңа,
Ақ қолыңмен тарта аларсың, сен, тілім!
(М.Жұмабаев)

Мағжан Жұмабаевтың өлең жолдары қазақ тілінің байлығын, күшін және маңызын дәріптейді. Тіл – ұлттың жаны мен мәдениетінің орталығы, ол арқылы тарих пен философияны жеткіземіз. Өлеңде тілдің түркі халықтарын біріктірудегі рөлі мен оның тазалығы, даналығы айтылады. Тіл – халықтың рухы мен мәдени мұрасын сақтаушы құрал.