Малға кедей – жарлы,
Тілге кедей – сорлы.

Бұл мақал-мәтелде екі түрлі кедейлік қарастырылады: материалдық және рухани. "Малға кедей – жарлы" дегені – экономикалық тұрғыдан кедейлік, яғни мал-мүліктің аздығы немесе жоқтығы. Бұл кедейлікті еңбек пен үнемдеу арқылы жеңуге болады. Ал "Тілге кедей – сорлы" – рухани және мәдени кедейлік, яғни білім мен тіл байлығының аздығы. Бұл кедейлік адамның ойлау, қарым-қатынас жасау қабілеттерін шектейді және өмірде табысты болуды қиындатады. Мақал-мәтел рухани байлық пен білімнің маңыздылығын көрсетеді.