Жылқының
Мінсең — үсті жел,
Ішсең қымызы — бал,
Жесең еті — бал.
Асауға ноқта,
Жүйрікке — тұмар.

Бұл мақал-мәтел қазақ халқының жылқыға деген ерекше құрметін және оның өміріндегі маңызын көрсетеді. Жылқыны міну еркіндік пен жылдамдық сезімін береді, қымыз денсаулыққа пайдалы әрі дәмді, ал еті қоректік құндылығы жоғары. Асау аттар күшті болғандықтан, оларды баптау ерекше көзқарасты талап етеді, ал жүйрік аттарға тұмар байлап, жеңіске жетуге тілек білдіреді. Бұл мақал-мәтел жылқының қазақ мәдениетіндегі рөлін және оның табиғи ресурстарды қадірлеу идеясын білдіреді.