Аға өлсе жеңге мұра,
Іні өлсе келін мұра.

Бұл мақал-мәтел қазақ қоғамындағы отбасы мен туыстық қатынастардың маңыздылығын көрсетеді. Онда ерлі-зайыптылардың бірі қайтыс болған жағдайда, жесір қалған адамның қайтыс болған жұбайының туыстарымен үйленуі арқылы отбасылық және әлеуметтік байланыстарды сақтау дәстүрі сипатталады. Бұл дәстүр отбасылық қолдауды нығайтып, жесірлерді қорғауға бағытталған. Дегенмен, қазіргі заманғы құндылықтар мен жеке бостандықтар тұрғысынан бұл дәстүр ескірген болып саналады.