Сиырда аунамақ жоқ,
Жылқыда күйсемек жоқ,
Тамда белдеу жоқ,
Таста тамыржоқ,
Суда қаймақжоқ.

Бұл мақал-мәтел табиғаттың заңдылықтарын, әр нәрсенің өзіне тән қасиеттері мен орны бар екенін еске салады. Ол адамдарға табиғатты, өмірдің әртүрлі қырларын түсініп, сыйлауды үйретеді. Әрбір тіршілік иесі мен заттың өз ерекшеліктері бар, сондықтан оларды өз орнында, өз функциясына сай қолдану қажет. Мақал-мәтелдің рухани маңыздылығы - адамдарды табиғат заңдылықтарын құрметтеуге, өмірдің әртүрлі аспектілерін дұрыс бағалауға және еңбектің маңыздылығын түсінуге шақыруында.