Ауыздың қайда екенін қол біледі,
Ауылдың қайда екенін жол біледі.




Қойыннан төгілген— қонышқа.




Ағайынның аразы болса да,
Азары болмайды.




Отты үрлей берсең, өшіресің,
Көршіні күндей берсең, көшіресің.




Бедері жоқ қамқадан,
Бек тоқыған бөз жақсы,
Бейкемі жоқ туғаннан
Бек сөйлескен сөз жақсы.




Көңіл кең болса,
Үйдің тарлығы білінбес.




Әділ айтсаң,
Ағайынға жақпайсың,
Әзіл айтсаң,
Маңайыңа жақпайсың.




Ағайын бір өліде,
Бір тіріде керек.




Тұзсыз тамақ піссе де,
Тұздықсыз тамақ піспейді.




Жақсы да болса — өз үйім,
Жаман да болса — өз үйім,
Кең сарайдай боз үйім.




Күншіл сорлы көре алмай өледі,
Сараң сорлы бере алмай өледі.




Туысқан өкпеге тепсе де,
Өлімге қимайды.




Сыйласайық,
Сырласайық, сыбайлас!
Сыйлы көңіл,
Сыршыл көңіл мұңаймас.




Тойлы ауылда тойлап тоймаған,
Ойнап тояды.




Құм үстінде ине сабақтама,
Түсіп кетсе, табылмас.
Қонар үйді бір күнде адақтама
Қоналқы ертең табылмас.




Өз ауылымның түтіні түзу шықсын.




Үй болған соң,
Шыны-аяқ сылдырламай тұрмайды.




Қожасы жуас үйдің қонағы билейді.




Үйлері қоңыр екен деп,
Көп ауылдан кетпеңіз.
Үйі аппақ екен деп,
Оңаша үйге түспеңіз.




Сараңның асын сары ит ішсін.




Сұмырай келсе — су қат.
Ашаршылық келсе — ағайын жат.




Сараңның етін сасыған соң
Сары күшік жейді.




Тату үйдің
Табағы салдырламайды.




Күбі де май,
Күбінің түбі де май.




Не еріншек өлер,
Не келіншек өлер.




Пәндер