Аю — аңғал,
Түлкі — айлакер.




Түлкі түсінде
Тауық көреді.




Түлкіні түн асырайды.




Ұрының арты қуыс.




Ұры байымайды,
Сараң семірмейді.




Ұры ұрлығын қойса да,
Ұры аты қалмайды.




Адам тілінен жазады,
Ұры ізінен жазады.




Ұры азығы мен бөрі азығы




Ұрының қатыны өзіне лайық.




Бөлінгенді бөрі алар,
Ұзағанды ұры алар.




Ауыл үйдің моншағын
Күндіз ұрлап, түнде тақ.




Ұры бір түнде — бай,
Бір күнде — кедей.




Ұры — көптің жиені.




Аты шулы ұры аштан өлер.




Ұрыны ұры ұрмай-соқпай ұстайды.




Барымташының басы бодаудан,
Ұрының басы төлеуден шықпайды.




Өтірік сөз — жанғақас,
Өткір пышақ – қынға қас.




Өтіріктің құйрығы бір-ақ тұтам.




Өтірік деген дұшпан бар,
Отқа сүйреп салады.
Әділет деген аға бар,
Дұшпанның қолын қағады.




Түстік жерге өтірік айтсаң,
Кешке артыңнан қуып жетеді.




Таң атпайын десе де
Күн қоймайды.
Өтірікті қуалап
Шын қоймайды.




Жыртық үйді жел табар
Өтірік сөзді шын табар.




Қамыс отын емес,
Жалыны бар да шоғы жоқ.
Өтірік сөз досым емес,
Айтқан жерде өзі жоқ.




Өтірікті — шындай,
Ақсақты — тыңдай.




Ойнап айтса да ойындағысын айтады.




Пәндер