Балық жаны суда.




Аң таппаған,
Атынан көреді,
Ата алмаған
Мылтығынан көреді.




Ажалды киік адырға қашады.




Бөлтірікті қанша асырасаң да,
Тоғайға қарап ұлығанын қоймайды.




Қағынан жеріген құлан
Қаңғырып жүріп шөлден өлер.




Қоянның қарасын көріп,
Қалжасынан түңіл.




Ителгінің қызығына қызсаң,
Қаршығаңды қамшы етерсің.




Борсық ұрған сайын семіреді.




Қасқыр байлағанға көнбес,
Шошқа айдағанға көнбес.




Ақсұңқардың баласы,
Алдына қоймай ас жемес.
Анық жақсы баласы
Адамнан туса жат демес.




Қасқыр жүйрік — жылыс жоқ.
Түлкі жүйрік — дыбыс жоқ,
Қоян жүйрік — тыныс жоқ.




Сақ қарға сағағынан ілінер.




Түлкі жатарында
Жер таңдамайды...




Жар құласа жайын өледі.




Мысық жоқта тышқан төбеге шығады.




Сұмырай келсе су құрыр.




Құстың алғанынан,
Салғаны қызық.




Алпыс күн аспанға қарағанша,
Алты көште айдынға құла.




Бақсы көрінсе, дерт қозады,
Ұста көрінсе, таға тозады.




Арыстанның ойнынан
Түлкінің мойны үзіледі.




Құзғын ас таңдамайды.




Ажалды киіктің
Аяғы тыныш жатпайды.




Алса — құсым,
Алмаса — желпуішім.




Балықшы суда жүрсе де
Сусап жүреді.




Жеріне қарай — жыланы,
Жауына қарай— құланы.




Пәндер