Заман айнасы — замандас.




Замандасы жоққа
Амандасатын адам табылмайды.




Елдестірмек — елшіден,
Жауластырмақ — жаушыдан.




Заман түзелсе,
Жаман да түзеледі.




Ханның басын хан алар,
Қардың басын қар алар.




Кілемге бергісіз алаша бар,
Ханға бергісіз қараша бар.




Қойды құртаң бүлдіреді,
Елді сұлтан бүлдіреді.




Хан — қарақшы,
Халық — сарапшы.




Хан көп болса — жау көп,
Би көп болса — дау көп.




Хан жарлығынан
Қатын жарлығы күшті.




Ойында өрелік жоқ,
Ханында төрелік жоқ.




Хан сарайы демесең,
Қатын өсек қаптаған.
Қошеметшіл қу өңшең
Ханды ғана мақтаған.




Халық қаласа,
Хан қайығын береді.




Ханның ісі қараға түседі,
Бидің ісі параға түседі.




Басыңа іс түссе:
Бекке барма, көпке бар,
Бек беліңді сындырады,
Көп ісіңді тындырады.




Хан халықтан үлкен емес.




Арғымақ аттың құйрығы –
Әрі жібек, әрі қыл,
Асыл мінез азамат,
Әрі төре, әрі құл.




Көп толқыса — хан құлайды,
Көл толқыса — жар құлайды.




Ханның қызы шөміш ұстаса,
Қолы жауыр болады.




Айырдан туған жампоз бар,
Нар емес десең нанғысыз,
Қарадан туған жігіт бар,
Ханға күнін салғысыз.




Төренің тілі тәтті,
Діні қатты.




Тура биде туған жоқ,
Туғанды биде иман жоқ.




Би екеу болса,
Дау төртеу.




Әулекі би
Ат үстінен билік айтар.




Туғанына бұрғаны —
Биді құдай ұрғаны.




Пәндер