Махаббаттың түрлері және оның психологиялық маңызы

Махаббат ер жүректің үрдісі

Махаббат - ер жүректің үрдісі

Махаббат құдіреті - жер жүзіндегі күллі ізгі, таза риясыздық атаулының қайнар көзі.

Жүректің нәрі - махаббат,

Сыйластық сәні - махаббат.

Тірлікке тірек болатын,

Өмірдің мәні - махаббат.

Строгэ- нәзік достық, бір-бірін түсінуі және қабылдауы, қатынастары сезімге негізделген және теріс, негативті сезімдермен ластанбаған.

Агапэ- өз мүддесін құрбандыққа шалу, бас тарту, шексіз қадірлеу, албырттығы басым, строгэмен салыстырғанда шын көңілден шыққандығы төмендеу.

Эрос- өз сипаты жағынан албырт жастық махаббат, бірақ оны жас емес адамдарда басынан кешіпуі мүмкін.

Маниу (грек. ”құштарлық, іңкәрлік, есінен тану” ) немесе сезім кернеген махаббатты көбінесе өзіне- өзі сенімсіз, өзін- өзі бағалауы төмен адамдарда болады.

Прагма- психологиялық сәйкестік пен салауатты ақыл-ойға негізделген сабырлы, байыпты, рационалды сезім.

Лудус (лат. Махаббат -ойын) - жеңіл, қамсыз қарым- қатынастар, олар терең үйірлікпен де, жекеменшік сезімімен де сәйкес келмейді.

Махаббат стильдері

Прагма

Маниу

Строгэ

Эрос

Агапэ

Лудус

Өмір шіркін қызық қой ойнап күлсе,

Сүйгеніңмен сырласып, қатар жүрсе.

Махаббаттың маңызы сонда емес пе,

Бірін- бірі сағынып күте білсе.

- Құс боп ұшып жоғалсам, не етер едің?

-Сені іздеумен мәңгілік өтер едім.

-Отқа түсіп өртенсем не етер едің?

-Күл боп бірге соңыңнан кетер едім.

-Бұлдырасам сағымдай не етер едің?

-Жел боп, ақыры жетер едім.

-Қайғы әкелсем басыңа не етер едің?

--Қойшы сәулем бәрін де көтеремін.

Махаббат диалогы

Ең бірінші махаббат

Құмартасың жете алмай.

Қайғырасың сағынып.

Қыл көпірден өте алмай,

Қиыласың табынып.

Жүрегіңді бос етіп

Жүдеп жүріп сүйесің.

Өзіңе - өзің қас етіп,

Өз отыңа күйерсің.

Өзіңе бал, басқаға у,

Сезімдегі ең қымбат.

Қайғы, сүю, құмарту,

Ең бірінші махаббат.

Жүректі шын күйдірсе, махаббат азабының өзі де бір қуаныш емес пе. Иә, зор қуаныш. Өйткені, жүрек күю үшін шын махаббат керек. Ал, ондай махаббат жаныңа қанша азап салса да - қуаныш, бақыт.

І. Есенберлин