Neisseria gonorrhoeae: биологиясы, патогенезі және клиникалық-лабораториялық диагностикасы

Тақырып:

Гонококты

инфекцияларды

экстрагениталды жолмен микробиологиялық зерттеу

Кіріспе

Негізгі бөлім: 1. Соз қоздырғышы гонококк туралы түсінік

2. Қоздырғыштың биологиялық қасиетті,

этиологиясы

3. Патогенділік факторлары

4. Аурудың сипаттамасы

Қолдынылған әдебиеттер тізімі

ЖОСПАР:

Гонорея-Neisseria gonorrhoeae туғызатын жыныстық жұқпалы ауру, несеп-жыныс жүйесінің шырышты қабығының іріңді қабынуымен сипатталады. Соз қоздырғышы гогококкты А. Нейссер ашқан. Neisseriaceae тұқымдастығына, Gracilicutes бөліміне жатады.

Ол көз конъюктивасы және басқада мүшелер қабынуымен жүреді.

Бұлар грам теріс аэробты диплококтар, жаңа дақылдары капсула түзеді, қозғалыссыз, аспорогенді. Полиморфты. Аналинді бояулармен жақсы боялады.

Пенициллин әсерінен L формаға енеді. Химиялық препараттар әсерінен өз қасиеттерін тез өзгертіп, грам оңға айналады. Қоректік орталарға талғамды, тек жаңа дайындалған қоректік орталарда нативті белоктар, сарысу қосу арқылы өседі.

Капнофилен СО2 көп ортада, 37 градуста өседі, 24 сағаттан кейін майда көпіршік тәріздес колониялар түзейді. Таза дақыл алу үшін техникалық жағынан өте күрделі.

Гонококктың диференциациясы мен идентификациясы үшін тәжірибелік лабораторияларда морфологиялық белгісімен және оксидазалық тест қолданылады.

Патогенді факторлары:

Факторы:капсула, пили, эндотоксин, протеазалар, сыртқы мембрананың беткей ақуыздары. Инфекция гонококктың адгезиндер көмегімен эпителей беткейіне бекуден басталады. Пили микробты тек эпителийге жабысуына ғана емес, сонымен қатар жасушаның инвазиясына әсер етеді.

Гонококктардың инвазиясы үшін LgA-протеазаны туындатады, ол өз ретінде жасушуішілік протеиндерді бұзады, осының нәтижесінде гонококк эпителиальды жасушаларда өз тіршілігін сақтап қалады.

Гонококк субэпителиальді тінге еніп, жедел қабыну реакциясын шақырады. Бұл әсердің мәні әлі түсініксіз, гемолизин әсерінен эндотоксиннің көп бөлінуі нәтижесінде деген болжам бар. Гонококк нейтрофильдер ішінде дамиды.

Көп гонококктар тіршілігін жояды, дегенмен тірі қалған жасушалар тұрақты клондардың бастамасы. Жаңа пайда болған клондарды фагоцитозға төзімді пилдер болады. Гонококктың қабынуды таралу қаупінен науқас сарысуыны бактерецидті әсері сақтайды.

Гонорея атауды б. д. з. 130 жылы Гален ұсынған. Сонымен қатар неміс тілігде триппер деп атаған. Гонококкпен инфицирленген ауру әйелдердің балаларында іріңді конъюктивит немесе бленорея дамиды. Патогенезі негізінде эпителийдің зақымдануы жатады:ер адамдарда көбінесе уретра алдының, әйелдерде цервикальды өзекте.