Дифтерия (Corynebacterium diphtheriae): эпидемиологиясы, патогенезі, клиникалық белгілері, иммунитеті және емдеу мен алдын алу шаралары

ЖОСПАР:

І. Кіріспе.

Дифтерия қоздырғышы.

ІІ. Негізгі бөлім:

Эпидемиологиясы

Патогенезі.

Клиникалық белгілері.

Иммунитеті.

Емдеуі және алдын алуы.

ІІІ. Қорытынды.

Әдебиеттер тізімі.

Дифтерия қоздырғышы.

Дифтерия (күл) - Corynobacterium diphteriae туғызатын антропонозды, ауа - тамшылы арқылы тарайтын токсинемиялық жұқпалы ауру, ол көмей, жұтқыншақ, кеңірдек т. б. Мүшелерде фибринозды қабынумен және организмнің жалпы интоксикациясымен сипатталады. Аурудың аталуы грек сөзінен diphthere - үлбір, қабықша, тері - деген мағынаны білдіреді. Ол аурудың клиникалық белгілермен байланысты. Дифтерия қоздырғышын 1883-1884 жылы Т. Клебс және Ф. Леффлер ашқан.

Эпидемиологиясы.

Инфекция көзі - тасымалдаушы және ауру адамдар. Инфекцияның таралу негізгі таралу жолы ауа - тамшылы, бірақ ойыншықтар, ыдыс - аяқ, киім арқылы (тұрмыстық қатынас жолы) да жұғуы мүмкін.

Эпидемиологиясы.

Дифтерияға сезімталдық жоғары, көбінесе қоздырғышқа балалар сезімтал, бірақ соңғы жылдары аурудың «есейгені» байқалады. Ауру әсіресе күзде жиі кездеседі.

Патогенезі.

Инфекцияның ену қақпасы - көмей, мұрын, тыныс алу жолдары және тағы басқадың шырышты қабаттары. Ену қақпасында фибринозды қабыну байқалады, астында жатқан тіндерден қиын ажыратылатын дифтериялық қабықша түзіледі.

Патогенезі.

Бактериялармен түзілетін экзотоксин қанға түседі, соның нәтижесінде токсинемия дамиды. Токсин миокард, бүйрек, бүйрекүсті безі, жүйке жүйесін зақымдайды.

Клиникалық белгілері.

Орналасуы бойынша дифтерияның бірнеше түрлері бар: мұрын, көмей, көз, сыртқы жыныс мүшелері, тері, жара дифтериясы және тағы басқа 85-90% жағдайда көмей дифтериясы байқалады. Жасырын кезеңі - 2-10 күн. Ауру дене қызуының көтерілуімен, жұту кезіндегі ауырсыну сезімі, бадамша бездерінде қабықшаның пайда болуымен, лимфа түйіндернің ұлғаюымен басталады. Ересек адамдарда дифтерия лакунарлы баспа түрінде өтуі мүмкін.

Клиникалық белгілері.

Кішкентай балаларда әдетте көмей мен мұрынға қоса патологиялық үрдіске жұтқыншақ қосылады. Көмей ісінуінің нәтижесінде дифтериялық круп дамиды, ол асфиксия мен өлімге әкелуі мүмкін. Токсикалық миокардит, гипофизарлы - бүйрекүсті жүйесінің жедел жетіспеушілігі, тыныс алу бұлшықеттерің сал сияқты ауыр асқынулар өлімнің болуы мүмкін.

Иммунитеті.

Ауырғаннан кейін тұрақты иммунитет қалыптасады. Вакцинадан кейінгі иммунитет жеткілікті түрде ұзаққа созылады. Антитоксиндік антиденелерді ПГАР арқылы анықтайды. Антитоксикалық иммунитет қалыптасқан жағдай бактерия - тасымалдаушылықтан қорғамайды.

Емдеуі және алдын алуы.

Емдеудің негізгі әдісі - дифтерияға қарсы антитоксиндік сарысуды жедел енгізу. Дифтерияға қарсы антитоксиндік жылқының тазартылған сұйық сарысу еңгізілмейді. дифтерияға қарсы адамның иммунды глобулині өңделген. Сонымен қатар аннтибиотиктермен емдеу жүргізеді.

Емдеуі және алдын алуы.

Арнайы сақтандыруы АДС, АКДС препараттарын үш айлық жастан бастап балаларға егу болып табылады. АДС - анатоксині арқылы ревакцинация тек балалық шақта емес, сонымен қатар ересек адамдарда әр 10 жыл сайын жүргізіледі.

Емдеуі және алдын алуы.

Ауру адаммен қатынаста болған антитоксиндік иммунитетінің деңгейі төмен адамдарға дифтериялық анатоксин енгізеді. Айтылған препараттардан басқа, аллергияға сезімтал адамдарды иммунизациялау үшін құрамында антиген мөлшері аз АКДС - М, АДС - М, АД - М, анатоксиндерін қолданады, бірақ осы препараттардың иммуногендігі төмен болады.