Табиғатта микроағзалардың әсері

Презентация қосу

Табиғатта
микроағзалардың
әсері.

Орындаған:Билалова А.Н
Жоспар:
1. Микроағзалар
2. Микроағзалардың пайда болуы
3. Физиологиялық және биохимиялық
қасиеттері
4. Микроорганизмдерге сыртқы
ортаның факторларының әсері.
Микроағзалар
Микроағзалар- тек қана микроскоппен көруге болатын
өте ұсақ организмдер. Бұларды алғаш рет 17 ғасырда голланд
ғалымы А.В Левенгук ашқан. Антони Ван Левенгук голланд
табиғат зерттеушісі, ғылыми микрографияның негізін салушы,
Өзі құрастырған 150 — 300 есе үлкейтетін оптикалық
шынымен көзге көрінбейтін қарапайымдар, бактериялар,
эритроциттерді микроскоп арқылы көрген.
Микроағзалар
Микроағзалар – көбінесе бір жасушалы, өте
ұсақ, көзге көрінбейтін тірі ағзалар.
Микробтар жасушасы сыртқы ортадан
қабығы мен цитоплазмалық мембранасы
арқылы ажыратылады. Құрылысы жағынан
айырмашылығы бар екі типке бөлінеді: Нағыз
ядролы микроағзалар эукариоттар;
Қарапайым ядросы барлар – прокариоттар.
Микроағзаларды адамдар жете білмесе де өте
ерте заманның олардың әрекеттерімен таныс.
Микробты зерттеу XVII ғасырдың екінші
жартысында қолға алынды. Бұған оптикалық
аспаптың шығуы әсер етті.
Микроағзалардың пайда болуы

Микроағзаның өздігінен пайда болуы 18 ғасырда
ғалымдар арасында көптеген тартыс тудырған тіршіліктің
өздігінен пайда болу мәселесіне көп үлес қосқан.
Микроағзаның тіршіліктегі орны. Бірақ 19 ғ 2-жартысында
неміс биологы Геккель микроағзалар мүлдем
ұқсамайтындығын және оларды жеке топтастыру қажет
екендігін айтады. Сөйтіп микроағзалар жануарлар тобынан
жеке бөлініп алынады. Көптеген микроағзаның жағдайы
түсініксіз шығу тегі белгісіз және микроағзалар
морфологиялық жағынан ерекше. Микроағзаларды атау
бинарлық номенклатура 1760 ж К.Линней ашқан. Туыстық
деңгейі, түрлік сонымен қатар халық ішілік атауда және
паразитті түрлердің қожайындарының атаулары да және
цифрмен атауда қолданған.
физиологиялық және биохимиялық
қасиеттері
Микроорганизмдер физиологиялық және биохимиялық қасиеттері
олардың кейбіреулері басқа организмдер өніп-өсе алмайтын ортада
тіршілік етуге бейімделген. Мысалы, 70 – 1050С ыстықта, жо ғары
деңгейдегі радиацияда және концентрациясы өте к үшті қышқылды
(pH<1,0) немесе сілтілі (рН 9,0 болатын, кейде одан да жо ғары)
орталарда, NaCl-дың жоғары концентрациясында (25 – 30%), оттек жо қ
жерде (анаэробты жағдайда) тіршілік ете алатын микроорганизмдер
белгілі. Олар өте төмен температурада да, құрғақшылы қ ортада да
көбейе алады. Кейбір бактериялар мен балдырлар өз клеткасына қажетті
барлық заттарды синтездеу үшін СО2-ні пайдаланады, бұларды
автотрофтар деп атайды. Бұлардың ішіндегі кейбіреулері (мысысалы, с үт
қышқылы бактериялары және қарапайымдылар) өздерінің дамуына
қажетті өсу факторларын, яғни дайын витаминдер, амин қышқылдары
немесе т.б. органикалық заттарды өздері синтездей алмайды.
Табиғатта
микроағзалардың
әсері.
Микроағзалардың әлемі өте бай және әр қилы.

Табиғатта микроағзалардың өте ұсақ Олар топырақта, суда және
тобы - ультрамикробтар да кездеседі. ауда кең тараған. Олардың
Микроағзалардың бұл тобының кең таралуы табиғатта кез-
ішінен бактериофагтар, сүзілуші келген нәрсені қорек етуіне,
вирустардың адам өмірінде зор тіршілік ортасына тез
маңызы бар. Вирустардың шамасы
бейімделгіш келуі, яғни
миллиметрдің миллиондаған бөлігіне
тең, яғни оларды миллимикрондармен
ыстыққа да, суыққа да,
немесе микромикрондармен өлшейді. ылғалдың тапшылығына
төзімділік танытуы себепші
болады.
Микроорганизмдер жердің
барлық геологиялық
сфераларында –
литосферада, гидросферада,
атмосферада табылады.
Бұлардың екеуі
микроорганизмдер сақталатын
және тіршілік ететін орталар, ал
үшіншісі – уақытша мекендеу
және таралу ортасы. Табиғатта
микроорганизмдерге
абиотикалық факторлармен
қатар олармен бірге тіршілік
ететін организмдер, биотикалық
факторлар да әсер етеді.
Микроорганизмдерге сыртқы
ортаның факторларының әсері.

Табиғатта микроорганизмдерге абиотикалық
факторлармен қатар олармен бірге тіршілік ететін
организмдер, биотикалық факторлар да әсер етеді.
Абиотикалық факторлар
Абиотикалық факторлар – бұл организмдерді қоршаған тіршіліксіз орта,
яғни оларға организмдер тіршілік ететін табиғи ортаны ң жа ғдайларын
жатқызады. Микроорганизмдерге климаттық факторлар (температура,
жарық, ылғал) мен ортаның физикалық-химиялық жағдайлары (рН,
оттек, осмостық қысым, еріген қор заттарының концентрациясы,
сұйық-сұйық және сұйық- қатты фаза шекарасы) әсер етеді.
Биосфераның абиотикалық компоненттері организмдер тіршілігін тежеп
немесе реттеп отырады. Ортаның нақты компоненттерінің жетіспейтін
немесе артық мөлшері организмнің өсуін тежейді немесе лимиттейді.
Сондықтан организмдердің орта факторларына қатынасын олардың
минималды және максималды көрсеткіштері бойынша сипаттайды. Б ұл
көрсеткіштерден тірі организмдердің қолайлы өсуі үшін қажетті
оптимум зонасын бөліп алуға болады. Ауытқу оптимум зонасынан
неғұрлым алшақ байқалса, соғұрлым олардың организмге тежегіш
әсерлері айқын байқалады. Минимум және максимум арасындағы
диапозон организмдердің тіршілік ету немесе толеранттылық
(төзімділік) шегін анықтайды.
Биотикалық факторлар.
• Микробтарға физикалық және химиялық факторлармен
қатар биологиялық факторларда әсер етеді. Табиғатта
олар өзара байланысты және бір-біріне тәуелді. Т ұра қты
экологиялық жүйеге біріккен тірі организмдерді биоценоз
деп атайды. Олардың әрбіреуіне популяцияның түрлік
және сандық қарым-қатынасы тән. Әр түрлі
ценоздардың ішінде (фитоценоз, зооценоз) таби ғатта
үлкен орын алатыны - микробиоценоз- микроорганизмдер
бірлестігі. Эволюция процесі нәтижесінде
микроорганизмдер және олармен жоғары сатылы
организмдер арасында белгілі бір түр ішінде топ аралы қ
қарым-қатынастар қалыптасқан
Назарларыңызға рахмееет!!!

Ұқсас жұмыстар

Микроағзалар. Табиғатта микроағзалардың әсері

Биология ғылымының бір саласы биотехнология ғылымы туралы мағлұматтарды құрылымдап, жүйелей отырып меңгерту

Тағам өнеркәсібінде қолданылатын микроорганизмдер

Микроағзалар биотехнологиясының даму тарихы

Микробты паратизм эволюциясы және патогенді микроорганизмдердің шығу тегі

Көміртектің түзілуі және оттегінің айналымы

Дезинфекцияның әдістері

Сүтқышқылды микроағзалардың антагонистік белсенділігі

Ақуыздың өзгеруі

Микроорганизмдерді дақылдандыру

Пәндер