Сыртқы тыныс алу патологиясы




Презентация қосу
ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ
БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТІРЛІГІ

Семей қ. Шәкәрім атындағы Мемлекеттік Университеті
Ветеринарлық медицина кафедрасы

БӨЖ
Тақырыбы: Сыртқы тыныс алу патологиясы

Орындаған:Көшербаев Б
ВМ 305
Тексерген:
Нуркенова М.
ЖОСПАР:
Кіріспе
Негізгі бөлім

Сыртқы тыныс алу.
Сыртқы тыныс алу жүйесі.

Пневмония.
Қорытынды.
СЫРТҚЫ ТЫНЫС АЛУ
Сыртқы тыныс алу деп организмнің оттегін өабылдап, қөмір
қышқыл газын қалыпты деңгейде сыртқа шығарып т ұратып
өкпедегі өтетін үдерістің жиынтығын айтады. өкпеде негізінен
үш үдеріс өтеді:
1. атмосфералық ауа мен өкпе ұяшықтарындағы ауаның
алмасауы (өкпенің вентилляциясы);
2. олардағы ауадан капиллярлардағы қанға оттегінің, к өмір

қышқыл газының кері бағытта өтуі (газдардың диффузиясы);
3. өкпе капиллярлары арқылы қанның айналымы ( өкпені ң
перфузиясы).
Осы үш үрдістің қалыпты арақытынастары ар қылы қанда ғы

газ құрамы әдеттегі деңгейде ұсталып тұрады. Сыртқы тыныс
жүйесінде қандайда болмасын дерт дамыса, ол осы үрдістерді
бұзып, сыртқы тыныс алу жеткіліксіздігіне әкеледі.
СЫРТҚЫ ТЫНЫС АЛУ ЖҮЙЕСІ
Өкпе вентилляциясының бұзылыстары.
Өкпе вентилляциясының б ұзылыстары гипервентиляция, гиповентилыция

немесе біркелкі емес винтеляция түрлерінде болады.
Өкпенің гипервентилляциясы тыныстың минөттік көлемі (ТМК) мен

өкпенің өмірлік сиымдылығы (ӨӨС) көтерілуімен сипетталады. Әдетте, ол
организмнің оттегіге көтерілген м ұқтажды ғын аластау ға ба ғыттал ған
серпіліс. Бұндай физиологиялық гипервентиляция, оттегіні ң жеткіліксіздігін
жоюмен бірге тоқталады.
Патологиялық гипервентиляция оттегіге қосымша м ұқтажды қпен немесе СО2

шығуы қажеттілігіне байланысты емес. Ол ми ж әне оны ң қабы қтарыны ң
аурулары кездерінде, миға қан құйылғанда, гипоксемия (анемия, таулы қ
немесе биіктік аурулары), артериялық қысымны ң т өмендеуі кездеріндегі
тыныс алу орталығының рефлекстік қозуы нәтижелерінен дамуы м үмкін.
Гипервентиляция компенсациялы қ серпіліс ретінде өкпені ң тынысты қ бетіні ң

азайғанында, мысалы өкпенің қабынуы, немесе ісіну кездерінде пайда
болады. Бұл жағдайларда әрдір тыныс алу кезіндегі ауаны ң к өлемі
азайғанына қарамай, оның минөттік көлемі қалыпты де ңгейде немесе с әл
жоғары деңгейде ұсталып тұруы дем алудың жиілеуі н әтижесінде болаады.
Бірақ ұзақ гипервентиляция гипокапния мен алкалоз ға әкеледі, осыны ң
әсерінен тыныс алу орталығы тежеледі. Б ұл жа ғдайда гипервентиляция
гиповентиляциямен ауысады.
СЫРТҚЫ ТЫНЫС АЛУ
ЖЕТКІЛІКСІЗДІГІ
Сыртқы тыныс алу жеткіліксіздігінде қанның газдык
қурамы өзгереді және алқыну пайда болады.
Қанның газдык құрамының өзгерістері гипоксемия,
гиперкапния және гипокапниямен сипатталады.
а) Гипоксемия деп артериялық қанда оттегінің (02)

90-80 мм с. б.-нан азаюы есептеледі.
б) Гиперкапния деп артериялық қанда С02 улесінің

қысымы (рС02) 40-45 мм с. б. -ден жогары болуы
есептелед1.
в) Гипокапния — артериялық қанда
рС02 темендеуі оның организмнен артық,
шығарылуынан болады.
ПНЕВМОНИЯ
Пневмония (гр. pneumon — өкпе), өкпе қабынуы —
өкпе тінінің қабынуынан немесе басқа аурулардың
асқынуынан болатын өкпенің жұқпалы ауруы. Ол
көбіне қызылша, көкжөтел, тұмау, бронхит, демікпе
сияқты тыныс ауруларын немесе әсіресе жас балалар
мен қарт адамдарда болатын қатаң аурулардан кейін
пайда болады. Сонымен қатар ол СПИД-пен ауырған
кезде де болуы мүмкін.
Ауруды әр түрлі вирустар (аденовирус, риновирус),

бактериялар (пневмококк, стафилококк, стрептококк)
қоздырады. Аурудың дамуына дененің қатты
мұздауы, ауыр жұмыс пен жүйкелік-психик. күш
түсу, улану, т.б. факторлар әсер етеді.
ЭТИОЛОГИЯСЫ

1. Бактериялар (пневмококк -70-96%, алтын сары
стафилакокк- 0,5-5 %, Фридлиндер пневмобацилласы
-3-8 %, көкшіл- ірің таяқшасы- 3-8 %, стрептакокк -1-
4% ).
2. Вирустар ( А2 –грипінің вирусы – 77,1% , Б-
грипінің вирусы -16,4%, С- грипіні ң вирусы 1%,
аденовирус – 3,6% , парагрипп вирусы- 1,2% , тыныс
синцитий вирусы-1,5%).
3. Орнитоз -0,6% .
4. Микоплазма- 0,5-1,5% .
5. Риккетсиялар, патогендік гриптер .
6. Аллергия.
7. Табиғи және химиялық факторлар: салқын тию,
күйік, сәуле, улар.
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
7.1.1 Кожабеков З.К., Отенов А.М. Малды ң патологиялы қ
физилогиясы.
Оқулық, Алматы. «Ана тілі», 1992ж. 285б.
7.1.2 Қожабеков З.К. Мал аурулары. Алматы, Қайнар,1989ж. 384 б.

7.1.3 Патологическая физиология сельско-хозяйственных животных.

С.И.Лютинский . М., 2002.-496с
7.1.4 Практикум по патологической физиологии с/х животных.

С.И.Лютинский и В.С.Степин
7.1.5 Жаров А.В., Налетов Н.А., Стрельников А.П. и др. Вскрытие и

патологоанатомическая диагностика болезней с/х животных.
М., Колос,1982.
 
Назарларыңызға рахмет!

Ұқсас жұмыстар
Оксигенотерапия көрсеткіштері
Жылу реттеу патологиясы
Жасуша патологиясы
Жетіліп және шала туылған балалар ерекшеліктері
Кеңірдек бифуркциясы
Оксигенотерапия туралы түсінік
Өкпедегі газ алмасу
Зат алмасудың типтік бұзылу патологиясы
Ашығу патологиясы
Жүктілік патологиясы
Пәндер