Психология туралы жалпы түсінік

Презентация қосу

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ
СЕМЕЙ ҚАЛАСЫНЫҢ ШӘКӘРІМ АТЫНДАҒЫ МЕМЕЛЕКЕТТІК
УНИВЕРСИТЕТІ

СӨЖ
Орындаған : Фазымова А.Ж.
Тексерген :Оспанова Қ.Ш.

Семей 2015
Жоспар :

1.Психология туралы жалпы түсінік
2. Психология терминінің мәні мен пайда болуы
3.Психологияның даму тарихы
4. Психологияның ғылым болып қалыптасуы
5. Қазақстан Республикасындағы психология ғылымының дамуы
6. Қазақ психологисының даму тарихы
Пәннің атауы ежелгі грек тілінен аударғанда , психология ( псюхе – «
жан » , логос - « ілім » ) жан туралы ілім дегенді білдіреді . Ке ң тарал ған
көзқарастар бойынша , алғашқы психологиялық түсінктер діни
нанымдармен байланысты болды . Шындығында , ғылымның ақиқатты
тприхы көрсеткендей , ежелгі грек философтарының ертедегі
көзқарастары адамның алғашқы білімімен тығыз байланыста болатын
практикалық таным үрдісінде пайда болады және жаратылысты – жалпы ,
жанды – жеке деп санайтын мифологиялық нанымдары бар дінге қарсы
туып келе жатқан ғылыми ой күресі барысында дамиды .
Жанды зерттеу және түсіндіру – психология пәнінің
қалыптасуының алғашқы кезеңі болып табылады . Сонымен ,
психология алғашында жан туралы ғылым ретінде анықталды .
Алайда , жан дегеніміз не деген сұраққа жауап беру о ңай
болмады . Әр түрлі тарихи кезеңдегі ғалымдар б ұл сөзге әр т үрлі
мазмұн берді . Психиканың мәніне деген ғылыми көзарастарды ң
қалыптасуы және дамуы әрқашанда философияның негізгі
мәселесінің шешіміне – материя мен сананың , рухани және
материалдық субстанциялардың арақатынасына байланысты
болды . Психология» термині ХVІ ғасырдың аяғында пайда болды.
1590 жылы ГОКЛЕНИУС-тың алғаш «психология» атты кітабы жары қ к өрді. 1594
жылы оның шәкірті Гасман осы атаумен екінші кітап шығарды. Психиканы адамны ң
рухани өмірінің көрінісі және ол барлық материалдық табиғат бағынатын заңдар ға
бағынбайды деп қарастырған идеалистік философия , адам психикасын т үсінудегі
материалдық көзқарасты көптеген ғасырларға ығыстырды . Жан туралы көзқарастар
қандай болмасын метаморфозаларды бастан өткерсе де , жанды өмірді ң қоз ғаушы к өзі
деген тұрақты болып қалды . Тек XVII ғасырда ғана Рене Декарт психологиялы қ
ілімдердің дамуының жаңа кезеңі бастады . Психолгия- психикалы қ құбылыстарды ң
(жан қуаттарының) пайда болу, даму және қалыптасу заңдылықтарын зерттейтін
ғылым. Психикалық құбылыстар бізді қоршап тұрған сыртқы дүние заттары мен
құбылыстардың мидағы әр түрлі бейнелері болып табылады.
Олар көпшілігімізге өз тәжірбиемізден жа қсы м әлім, тілімізде жиі кездесетін
ұғымдар. Бір қарағанда бұлардың мәнін әрқайсымыз тез ажырататын да
білетін де сияқтымыз. Бірақ психикалық құбылыстарды ң мәнін ғылыми
тұрғыдан түсіну арқылы ғана жан-жақты ажырату ға болады. Осы м әселені
ғылыми жолмен баяндауы, олардың өзіндік за ңдылықтарын айқындауы- с өз
болып отырған психология ғылымы қарастырады. Психология ерте замандардан
келе жатқан білім салаларының бірі. Оның дүниеге т ұңғыш келген жері
Греция. “Психология” термині гректің екі с өзінен т ұрады: оны ң біріншісі-
“псюхе” (жан), екіншісі- “логос”(сөз, ілім). Сөйтіп, б ұл с өз “жан туралы ілім”
деген ұғымды білдіреді.
Ерте замандарда пайда болып, ғасырлар бойы соқыр сенім-нанымдар мен кейбір
зиялылардың көзқарастарында насихатталып келген т үсініктер бойынша,
адамда тәннен тәуелсіз “жан” болады, мәңгі-бақи жасайтын жан адамны ң
барлық психикалық тіршілігінің (ойының, сезімінің, еркіні ң) иесі де, себепшісі
де.
Жан туралы осындай жалған түсініктің пайда болуына алғаш қы
адамдардың табиғат сырларын дұрыс түсіне алмауы себеп болды.
Олар дүниеде табиғатқа бағынбайтын, одан оқшау тұратын ерекше бір
сиқырлы күш бар, ал жан болатын болса, соның бір көрінісі, ұйқы
кезінде ол денеден уақытша шығып кетеді де, адам оянған кезде қайтып
келеді, егер келмей қалса, адам өледі деп тұжырымдалды. Жан туралы
осындай амнистик пікірлер кейбір тайпалардың арасында к үні б үгінге
дейін кездеседі. Мәселен, Лусан аралының (Филипины) тұр ғындары
тагалдар ұйықтап жатқан адамды еш уақытта оятпайды. Өйткені олар
ұйқы кезінде адамның жаны басқа жақта жүреді дейді.
Тасманиялықтардың тілінде жан мен көлеңкенің ұғымы бір сөзбен
беріледі, өйткені оның ойынша, жан мен көлеңке бір іспеттес нәрсе.
Абипон тайпасының индеецтері “локаль” деген сөз арқылы көлеңкенің,
жанның, дыбыс берудің, бейненің ұғымын береді.
Жан туралы осы тектес қарапайым түсініктердің пайда болуы адамдарды ң
өздерінің дене құрлысы жайында ғылыми түсінігі жоқ кездерде, яғни жан
мен тәннің толысуы бір-бірінен байланысын дұрыс ажырата алмай жан
өлгеннен кейін денеден шығып кететін, мәңгі-бақи өмір сүретін нәрсе деп
ұғынудың нәтижесі еді. Жан туралы ғылыми түсінік ежелгі гректердің
әмбебап ғалымы Аристотель (б.з.д. 384-322) есімімен байланысты. Екі
жарым мың жылға созылған осынау кезеңде психология бас қа
ғылымдармен (философия, медицина, әдебиет, жаратылыстану, т.б.) аралас,
астарласа дамып келді.
XIX- ғасырдың екінші жартысынан былай қарай ғалымдар жан
құбылыстарын (түйсік, ес, ойлау, қиял т.б.) эксперимент жүзінде
әртүрлі құрал-жабдық аспаптардың көмегімен зерттей бастады. Осы
кезден бастап, психология өз алдына дербес отау тігіп, тәжірбиелік
ғылым ретінде дамыды. Психология ғылымының тарихы да біріне-
бірі қарама-қарсы (материализм, идеализм) жоғарыда аталған екі
бағыттың үздіксіз ой-пікір тартысына толы. Мысалы, ертедегі грек
ойшыларының бірі Демокрит (б.э.д. 460-370) сол кезді ң өзінде-а қ
жанды (психика) оттың атомдарындай қозғалмалы қасиет деп
түсіндірді. Ол жанның мәңгі еместігін, оның өсіп, өшіп
отыратындығын айтып, материалистік тұжырым жасады. Сол
заманның екінші бір ойшылы, идеалист Платон /б.з.д. 427 – 347/
керісінше “жан мәңгі өлмейді, өшпейді”,- деп тұжырымдады.
Психикалық әрекетті осылайша екі түрлі көзқарас тұрғысынан
түсіну, қоғам дамуының кейінгі кезеңдерінде, әсіресе, орта
ғасырлар заманынан бермен қарай кең өріс ала бастады.
Шығыстың ұлы ойшылы Әбу Насыр әл-Фараби (870-950)
дүние- материядан құралады, ол жойылмайды, бір түрден
екінші түрге көшіп, өзгере береді, жан денеден бұрын өмір
сүрмейді, бір денеден екінші бір денеге барып орналаса да
алмайды деп материалистік тұрғыдан дұрыс пайымдаса, батыс
ойшылы Фома Аквинский (1225-1274ж.ж.) жанның мәңгі
өлмейтіндігі, оның денеден бөлек өмір сүретіндігі жайлы
пікірлерді ары қарай дамытып, осы көзқарастың кең өріс
алуына мүмкіндік берді.
Психологиялық ғылыми білімдердің тарихы екі кезеңге бөлінеді. Оның
біріншісі- шамамен 2500 жылға созылған, көш басы Аристотельден
басталатын жан дүниесі жайлы түрлі ой-пікірлердің ілкі тарихы. Осы
кезең ішінде психология басқа ғылымдармен, әсіресе, философиямен
қосақтаса дамып келеді. Оның екінші тарихы 1879 жылдан басталады.
Осы жылы неміс ғалымы В.Вундт (1832-1920ж.ж.) Лейпцигте тұңғыш
лаборотория ұйымдастырып, мұның дербес эксперименттік ғылым
болуына себепкер болды. Психология даму тарихы жо ғарыда атал ған
ғұламалармен қатар Герофил, Эразестрат, Гиппократ, Гален , Әбуәлі Ибн
Сина, Декарт, Гоббс, Спиноза, Локк, Гартли, Дидро, Вольф, т.б.
оқымыстылардың есімімен тығыз байланысты. Психикалық
құбылыстың табиғи ғылыми негзін жасауда, оны материалисік тұр ғыдан
түсіндіруге орыстың ұлы ғалымдары И.М.Сеченовтың (1829-1905ж.ж.)
рефлекстер жөніндегі пікірлері мен И.П.Павловтың (1849-1936ж.ж.)
жоғарғы жүйке қызметі туралы ілімнің маңызы зор болды.
(1849-1936ж.ж.) жоғарғы жүйке қызметі туралы ілімнің маңызы зор болды.
Психология өз алдына ғылым ретінде ХІХ хасырдың 60 ж. б өлініп шы қты. О ған себеп
болған ғылыми-зерттеу мекемелері-психологиялық лабораториялар ж әне институттар,
жоғары оқу орындарындағы кафедралар сонымен қатар пихикалық құбылыстарды о қып-
білуге байланысты экспериментті насихаттау жұмыстары.
1879ж Лейпцигте Вундт алғаш рет дүние жүзінде экспериментальды психологиядан
лаборатория ашты. ХҮІІІ ғ .” Психология” терминін неміс философы Христиан Вольф
кіргізді. Психологияның ғылым ретінде даму жолдары нақты кезе ңдерден т ұрады
1-ші кезең ( б.з.дейінгі 5ғ. ).Психология жан туралы ғылым ретінде. Жан
туралы ғылыми түсінік ежелгі гректердің әмбебап ғалымы Аристотель
(б.з.д. 384-322) есімімен байланысты. Екі жарым мы ң жыл ға созыл ған
осынау кезеңде психология басқа ғылымдармен (философия, медицина,
әдебиет, жаратылыстану, т.б.) аралас, астарласа дамып келді. XIX-
ғасырдың екінші жартысынан былай қарай ғалымдар жан құбылыстарын
(түйсік, ес, ойлау, қиял т.б.) эксперимент жүзінде әртүрлі құрал-жабды қ
аспаптардың көмегімен зерттей бастады. Осы кезден бастап, психология өз
алдына дербес отау тігіп, тәжірбиелік ғылым ретінде дамыды. Психология
ғылымының тарихы да біріне-бірі қарама-қарсы (материализм, идеализм)
жоғарыда аталған екі бағыттың үздіксіз ой-пікір тартысына толы. Мысалы,
ертедегі грек ойшыларының бірі Демокрит (б.э.д. 460-370) сол кезді ң
өзінде-ақ жанды (психика) оттың атомдарындай қозғалмалы қасиет деп
түсіндірді.
Ол жанның мәңгі еместігін, оның өсіп, өшіп отыратындығын айтып, материалистік
тұжырым жасады. Сол заманның екінші бір ойшылы, идеалист Платон (б.э.д. 427-347)
керісінше “жан- мәңгі өлмейді, өшпейді”,- деп тұжырымдады. Психикалы қ әрекетті
осылайша екі түрлі көзқарас тұрғысынан түсіну, қоғам дамуының кейінгі кезе ңдерінде,
әсіресе, орта ғасырлар заманынан бермен қарай кең өріс ала бастады. Шы ғысты ң ұлы
ойшылы Әбу Насыр әл-Фараби (870-950) дүние- материядан құралады, ол жойылмайды,
бір түрден екінші түрге көшіп, өзгере береді, жан денеден б ұрын өмір с үрмейді, бір
денеден екінші бір денеге барып орналаса да алмайды деп материалистік т ұр ғыдан д ұрыс
пайымдаса, батыс ойшылы Фома Аквинский (1225-1274ж.ж.) жанны ң м әңгі өлмейтіндігі,
оның денеден бөлек өмір сүретіндігі жайлы пікірлерді ары қарай дамытып, осы
көзқарастың кең өріс алуына мүмкіндік берді.
2-ші кезең Психология сана туралы ғылым ретінде. Х ҮІІ-Х ҮІІІ ғасырларда ғы
философтар психиканы түсінудің методологиялллық алғы шарттарыны ң
негізін қалады,оның психологияның өз алдына білімнің жеке саласы ретінде
қалыптасуына ықпалы тиімді. Р.Декарт (1596-16650 ) жануарлар мен адам
психикасына әр түрлі қаруды белгілейді.оның теориясы бойынша
,жануарлардың жаны жоқ олардың мінез-құлқы,сыртқы әсерге рефлекс болып
табылады.Д.Локк(1632-1704) сенсуализмнің –ақыл-ой ж үйесінде сезім
мүшелері арқылы өтпейтін еш нәрсе жоқ дейтінді уағыздайтын философиялы қ
бағыттың аса көрнекті өкілдерінің бірі.Ғалым психикалық іс-әрекет
механизмін ассоциациялардан ,яғни жеке түсініктер мен идеялар арасында ғы
байланыстардан көреді.Д.Локк сананы өзімен-өзі тұйықтап,сана туралы ілімде
іс жұзінде декарттық тұрғыда қалып қойды
3-ші кезең.Психология іс-әрекет туралы ғылым ретінде.
1913жылы американ психологы Д.Уотсонның психологияны мінез-құлық
жөніндегі ғылым деп қарастырған кітабы жарық көрді .Зерттеуші
интроспекция әдісін субъективті деп жоққа шығарды :оның нәтижесінде
алынған деректерді Уотсон тек бақылаушының өзі үшін ғана нақтылы
нәрсе деп есептеді. Бихевиоризм сана жөніндегі декарттық –локктік
концепцияның дәрменсіз екенін атап көрсетті.Бихевиористердің пікірі
бойынша психология сананы ,оның мазмұны мен қызметін зерттеуден бас
тартуға тиіс.Ғылым тек объективті түрде байқауға болатын және әр кім
үшін белгілі,яғни мінез –құлықты зерттеуі қажет.Зерттеу п.әні өзгерді
сананың орнына мінез-құлық алынды/,сөйтіп жаңа ғылыми тіл пайда
болды .
“Сана” ,“түйсік” “қабылдау ”, “ерік ”деген және басқа
терминдер ғылыми мазмұны жоқ сөздер ретінде жоққа
шығарылды. “Стимул” (сыртқы орта қоздырғышы ) “реакция ”
(организмнің қозуға қайтаратын жауабы)және стимул мен
реакция арасындағы
“байланыс”( ассоциация, коннексия )негізгі психологиялық
ұғымдарға айналды. Сондықтан да бихевиоризмді көбінесе
стимул-реактивті теория немесе С-Р ассоциационизмі деп
атайды.Психологиялық зерттеулердің мақсаты –ортаға
бейімделуге бағытталған мінез-құлықтың принциптерін
зерттеу.
4-ші кезең. Психология ғылым ретінде психиканың фактілерін,
заңдылықтарын және механизмдерін зерттейді.
Сыртқы әсердің адамның ішкі ерекшеліктері арқылы өңін өзгертуі
көптеген жағдайларға оның жас мөлшеріне,білім деңгейіне,белгілі бір
сыртқы әсерге бұрыннан қалыптасқан қарым-қатынасына
,белсенділік деңгейіне және,ең бастысы,қалыптасқан д үниетанымына
тәуелді.Сонымен психиканың мазмүны реалды,бізге тәуелсіз және
өмір сүретін заттардың ,құбылыстардың ,оқиғалардың ақиқат
бейнесі (яғни ,объективті дүниенің бейнесі ) болып табылады.Бірақ
бұл бейнелер әр адамда оның өткен өмір тәжірибесіне
,мүддесіне,сезіміне, дүниетанымына тағы басқаларға байланысты
өзіндік өзгешелікпен пайда болады.Сондықтан да бейнелеу
субъективті.
Осылардың бәрі психика дегеніміз-объективті дүниені
субъективті бейнел ендіру деуге әбден болады.Психикалық
бейнелеудің дұрыстығын мойындаудың принциптік маңызы
зор.Себебі нақты осы қасиет ақиқатты танып-білуді,оның
объективті заңдылықтарын анықтауды және одан кейінгі
жерде оларды адамның теориялық және практикалық
қызметінде қолдауды мүмкін етеді.
Психика-қоғамдық –тарихи практикамен
тексеріліп,құпталған дүниенің шынайы да дұрыс
бейнеленуі.Негізгі психологиялық теорияларға
бихевиоризм,гештальтпсихология, психоанализ,іс-әреке
теориясы,гуманистік психология.
Қазақстанда психология ғылымының даму
тарихы

Республикадағы психология ғылымы, әсіресе, соғыста ң кейінгі жылдарда
елеулі кдрқынмен дами бастады. Оған да бірнеше с әтті жа ғдайлар себеп
болды. Мәселен, 1946 жылы КазПИ-де республика бойынена тұңғыш
психология кафедрасы құрылды. 1946 жылғы БК(б)П Орталық Комитетіні ң
орта мектептерде логика мен психологияны о қыту ж өніндегі қаулы-сына
сәйкес Қазак университетінде логика және психология м ұғалімдерін
даярлайтын бөлім ашылды. 1951-1953 жылдар арасында осы б өлімді ж үзге
жуық адам бітіріп шықты. 50-ші жылдары республика үшін психолог кадр-
ларын даярлауда профессор Т.Тәжібаевпен бірге согыс жылдары Саратовтан
Алматыға келген профессор И.Л.Стычинский (1896-1969) зор үлес қссты.
Қазақстандағы психология ғылымының өркен жаюьша шама-шар қынша үлес
косқан ғалымдардың алгашқы тобына Адбдолла Темірбеков (1904-1972) пен
Елеш Суфиевті (1919-1980) жатқызуға болады. . Қазақстандағы ғылыми
психологияның дамуына елеулі үлес коскандарды ң бірі — Мәжит Мүқанов
(1920-1985). 1988 жылдан бастап елімізде психологиядан мамандар даярлау ісі
қолға алынды. Қазіргі кезде әл-Фараби атындағы Қазақ университетінде,
Қараганды, Алматы, Шыгыс Қазакстан, Қостанай, Атырау,
Тараз университеттері мен Петропавл, Ақт өбе педагогикалы қ
институтында психолог кадрлары даярланып жатыр.
Мектептерге «психология» маманының штаты енгізілгенмен
күні бүгінге дейін ол дербес пән ретінде оқытылмайды. Ал
психологияның басқа салаларындағы зерттеулерді ұлт
мүддесінг жақындатуымыз керек. Мәселен, біздегі ауыл-село
мектептерінің әлсуметтік-психологиялық мәселелері, мал
шаруашылығы түрлі салаларына қажетті мамандиқтыц
психологиялық ерекшеліктері, жетімдер үйлері мектеп «п-
интернат, гамназия, лицей, медресе, колледж оқушыларыны ң
психологиялык ерекшеліктері, акыл-есі кенже дамы ған
балаларды оқытьш тәрбиелеу, талантты, дарыңды
шәкірттердің психолгиясын зерттеу, үгп тілділік пен
көпшілділіктің психологиялық астарларын іздестіру, ұлт
(қазақ) мектептері оқу бағдарламаларының психологиялық
аспектілері,
оларға тиісті өзгерістер енгізу, кешкі және сырттай о қитын орта
мектептердің, кәсіптік-техникалық училищелерді ң оқу
мазмұнын аныктау, орта, арнаулы, жоғары оқу орындарында ғы
жүргізіліп жатқан тәлім-тәрбие жүмыс-тарының, әсіресе
бакалавриат пен магистратурада оқудың психологиялық
астарларын зерттеу — алда тұрған өмірше ң ғылыми
проблемалар болып табылады.
Қазақ психологиясының даму тарихы

Елімізде психология ғылымының қалыптасы мен дамуы 3 кезе ңнен
тұрады. Олар кеңес үкіметі орнағанға дейін қазақ психологиясы бұл осы
ғылымның ілкі бастауы (15-20ғ), оның екінші кезе ңі ке ңестік марксистік
психология деп аталады(1920-1990ж), 3ші кезең егемен т әуелсіз Қаза қстан
жағдайында қалыптасып жатқан ғылыми психология дамуыны ң жа ңа кезе ңі
болып есептеледі.(1991-2001). Жан құбылыстары туралы әр кезде өмір
сүрген қазақ ойшылдары да аз айтпаған. Асан қайғы, Шалкиіз, М ұхаммед
хайдар Дулати, Өтейбойдақ Тлеуқабылұлы, Қадырғали Жалайри,
Ақтамберді тағы басқа ақын-жыраулар мен ғұлама – ойшылдарды ң
шығармаларында көшпенді ата-бабаларымызды ң жан дүниесі әр қырынан
сөз болғаны байқалады. Қазақстандағы психология ғылымы, әсіресе ұлы
Отан соғысынан кейінгі жылдарда елеулі қарқынмен дами бастады.
Мәселен, 1946 жылы қазақ педагогикалық институтында т ұңғыш ре
психология кафедрасы, 1947 жылы қазақ университетінде логика ж әне
психология мұғалімдерін даярлайтын арнаулы бөлім ашылды .
Соңғы 50 жыл ішінде көптеген ғылыми еңбектер,
оқулықтар мен оқу құралдары жарық көрді. Солардың
қатарына М. Мұқановтың «Ақыл-ой өрісі»,
Қ.Жарықбаевтың «Қазақ психологиясының тарихы», Т.
Жүкештің «Ұлттық психологияның сипаты»тағы басқа
толып жатқан еңбектерді жатқызуға болады. Қазіргі кезде
психологиялық зерттеулердің кешенді тақырыптары қолға
алынып, оларды ұлт өміріне орайластыра жүргізудің маңызы
артып отыр.
Пайдаланған әдебиеттер тізімі :
1. Намазбаева Ж.И. Психология Алматы 2005 жыл 7-10бб.
2. Сәбет БАП – БАБА Жалпы психология Алматы 2005 ж.
3. Қ.Жарықбаев Жантану негіздері Алматы , 2002 жыл

Ұқсас жұмыстар

ЖАЛПЫ ПСИХОЛОГИЯ ПӘНІ ЖАЙЛЫ

Психология түсінігі мен тарихы

Психологияның зерттеу әдістері

ПСИХОЛОГИЯ пәні

ЖАЛПЫ ПСИХОЛОГИЯ ПӘНІ

ЖАЛПЫ ПСИХОЛОГИЯ ПӘНІ ТУРАЛЫ

Психодиагностиканың ғылыми-теориялық негізі

Кәсіби таңдау мен кәсіби бағытталудағы психодиагностика

Психикалық құбылыстар

Педагогтың кәсіби өзін-өзі тануы мен өзіндің дамуы

Пәндер