Арал өңірін зерттеген ғалымдар




Презентация қосу
Арал өңірін зерттеген
ғалымдар

Дайындаған: Өмірзақов С.Е.
Тексерген: Гиззатжанова А.Г.
Әбу-Л-Қасым Ұбайдаллаһ Ибн Хордадбех ,Әбу-л-Қасым Ұбайдаллаһ ибн
Абдаллаһ ибн Хордадбех (шамамен 820 — 912/13) — араб географы, тарихшы. Иранда
 дүниеге  келіп,  Бағдадта білім алған.    Жибал  аймағында    почта  және    мемлекеттік  
хабар жүйесінің  бастығы  болған.  846/47  ж.  “Китаб  әл-масалик  уә-л-мамалик”   
(“Жолдар  мен  аймақтар  туралы  кітап”)  аталатын  еңбегін  жазып,  кейін  оны    қайта   
өңдеген  (885/86). Бізге  еңбектің  тек   қысқартылған  түрі  ғана жетті. Шығармада 
Қазақстан мен Орта Азиядағы қыпшақтар, қырғыздар,  түркештер,қимақтар, 
оғыздар т.б.тайпалардың  орналасуы  жөнінде     мағлұматтар   берілген. 
Ибн-Хордадабех     «Китаби-ал-масалик  Вал-мамлик»    саяхаттар  мен    мемлекеттер   
кітабы    атты    еңбегінде  Амударияны   -  Жейхун,  Арал    теңізін    -    Күрдер    көлі  деп 
атайды.

Әбу Әли Ахмед ибн Русте Әбу Әли Ахмед ибн Омар ибн Русте (т.-ө. ж. б.) — 9 ғ-
дың  2-жартысы  мен  10  ғ-дың  басында өмір сүрген араб географы.  Тегі  — парсы. 
Оның “Китаб  әл-алак  ән-нафиса” (“Асыл алқалар кітабы”) аталатын е ңбегіні ң бізге 
тек  7-томы  ғана  жеткен. Шығармада Таяу және  Орта  Шығыс, Шығыс Еуропа
 халықтарының тарихы жөнінде құнды деректер келтірілген. Ибн-Рустенің Амудария 
мен  Арал  теңізі  туралы  жазғандары  неғұрлым  нақты,  оның  мәліметтері  бойынша, 
Арал  теңізінің  көлемі  80  фарсах  (бір  фарсах-6  шақырым).  Теңіздің  басты 
жағалауындағы  Жоталары  Сиякух  (қара  таулар)  деп  аталады.  Ал  оң  жақ  жағалауы 
батпақты,  онда  қалың  орман  өскен.  Демек  аталмыш  Сиякух  –  үстіртің  тік  жарлы 
құздары  болуы  мүмкін.  Өйткені  оның  батыс  жағалауы  қазір  де  биік  келеді,  кейбір 
нүктелердің биіктігі 190 метрге жетеді.
Исхақ Әл-Истахри, Әбу Исхақ ибн Мұхаммед әл-
Фариси әл-Истахри (  шамамен  850, Иран-934)-
географ.  930-933  ж. Әбу Зеид әл-Балхидің 920  ж. 
жазылған  географиялық  шығармасын  қайта 
өңдеген. Иран, Арабия, Сирия, Мысыр т.б. шығыс
 елдеріне  жасаған  саяхаттары  негізінде  к өптеген 
шығармалар жазған.  Еңбектерінің  белгілісі  -  “Сууар 
әл-ақалим”  (“Аймақтардың  шет  жақтары”)  атты 
түсініктеме жазулары  бар карталар мен  атластар 
жинағы.  Кітапта Орта Азия мен Қазақстан қ-
ларының  аттары  аталып,  олардың  орналасқан  жері, 
топографиясы, жол қатынасы  туралы  нақты деректер
 келтіріледі.  Араб  географы Әл-Истахри Арал  теңізін 
«Хорезм  көлі»  деп  атаған  және Сырдария жөнінде 
мәліметтер  келтірген.  Истахри  былай  дейді:  «Бұл 
көлдің  айналасы  100  фарсах.  Суы  тұзды,  к өлге 
Жейхун,  Илаш  Сырдария  және  басқа  өзендер 
құяды».
Иван Муравин  1740-1741 жылдары Сырдария мен 
Арал  маңын  алғаш  зерттеген  ғалымдардың 
бірі,тұңғыш  рет  Арал  теңізінің  шығыс 
жағалауларын  өте  дәлдікпен  арнайы  түсірілімге 
түсіріп,  карта  жасаған.  Жалпы  Арал  теңізі  жайлы 
соңғы  толық  зерттеулер 1946–1950 жылдар 
аралығында  болған.  Ондағы  мәліметтер  бойынша 
теңіз көлемі 66 мың шаршы шақырымды  құрап, ең 
ұзын  бөлігі  424  шақырым,  ал  ендігі  бөлігі  292 
шақырым,  орташа  тереңдігі 16,1 метр,  ең  терең 
жері 68 метр деп  сипатталып  жазылған.  Содан 
қалған  бүгінгі  теңізде  шамамен 15-20 мың шаршы 
шақырымға жуық  қана су айдындары бар көрінеді. 
Теңіздің  осындай  тартылуына  орай  өңірде  алғаш 
рет 2001 жылы  Арал  теңізінің  табаны  қала  орны 
болған  деген  болжам  жасалды,  ал  бұл  күндері  осы 
болжам шындыққа айнала бастағандай.
Л.С.Берг  (1876-1950)  еңбектері  де  табиғат 
құбылыстарын  тұтас  бірлікте  алып  қарауымен 
ерекшеленеді.  Қазақстан  жеріндегі  зерттеу 
қызметін  әуелде  Солтүстік  Қазақстанның  тұзды 
көлдерін  (Теке,  Қызылқак,  Сілетітеңіз) 
бақылаудан  бастаған.  Ол  1900-1903  жылдары 
Арал  теңізін  мұқият  зерттеді.  Аралға  таяу 
Қызылқүмды, Арал маңы  Қарақұмын,  Үлкен 
және Кіші Борсық  құмдарын аралап көрді. Оның 
«Арал  теңізі»  (1908  ж.)  атты  еңбегінде  теңіз  бен 
оның  айналасындағы  жерлердің  жер  бедері, 
геологиялык  тарихы,  гидрологиясы,  жануарлар 
дүниесі  мен  өсімдіктері  жанжақты  сипатталды. 
Осы  және  басқа  зерттеулердің  нәтижелеріне 
сүйеніп,  Л.С.Берг  Қазақстан  аумағын 
ландшафтылық  аймақтарға  және  морфологиялык 
облыстарға  бөлді.  Батыс Сібір ойпаты,  Торғай 
далалық  өңірі, Түркістан ойпаты,  Үстірт,  Тянь-
Шань  жүйесі,  Қазақтың  қатпарлы  өлкесі  (
Сарыарқа),  Орал  тау  жүйесі,  Алтай-Саян  тау 
жүйесі  сияқты  географиялық  облыстар  Берг 
еңбектерінде дәлелденіп берілген.
Алексей Иванович Бутаков (19 ақпан 1816 жылы, Ресей,
Кронштадт — 10 шілде 1869 жылы, Германия, Швальбах
) —  орыс  теңізшісі,  контр-адмирал. Арал теңізін тұңғыш 
зерттеп,  картаға  түсірген  саяхатшы-географ.  1840  —  42 
жылдары  “Або”  кемесімен  дүние  жүзін  айналып  шығу 
саяхатына  қатысты.  1848  —  49  жылдары  Арал  теңізін 
зерттеу  және  картаға  түсіру  үшін  ұйымдастырылған  теңіз 
экспедициясын  басқарды.  Теңіздің  барлық  жеріні ң 
тереңдіктері  өлшенді, көптеген пункттердің координаттары 
анықталды,  жаға  сызығы  түгелдей  картаға  түсірілді.  Арал 
теңізінің орталық  бөлігінен  жергілікті тұрғындарға б ұрын 
белгісіз  болып  келген  аралдарды  ашты.  Бутаковты ң 
зерттеулерінің  нәтижесінде Ресей Теңіз министрлігінің 
Гидрография департаменті 1850  ж.  Арал  теңізінің  тұңғыш 
картасын  басып  шығарды.  Бутаков  пен А.И. Макшеев
 теңіздің толық гидрогр. сипаттамасын жариялады. 1853 — 
55 және 1862 — 63 жылдары Сырдарияның төм. ж әне орта 
ағысын  зерттеп,  картаға  түсірді.  1858  —  59  жылдары 
Әмударияның  атырауын  зерттеді.  Арал  теңізінде  және  
Сырдария   мен   Әмударияда жүргізген  зерттеулері  үшін 
Бутаков Орыс  география  қоғамының  мүшесі  және Берлин
 география  қоғамының  құрметті  мүшесі  болып  сайланды. 
Бутаков  орыс  үкіметінің  тапсыруымен  Арал  флотилиясын 
құрды.  1863  жылдан  өмірінің  соңына  дейін  Балты қ  (Балт) 
флотында  әскери  қызмет  атқарды.  Бутаков  есімімен  Арал 
теңізінің солтүстік-шығысындағы шығанақ аталған.
Александр Иванович Воейков (
20.05.1842,  Ресей,  Мәскеу  қаласы  – 
9.02.1916,  Санкт-Петербург 
қаласы)орыс климатологы және 
географы,  Ресейдегі  климатология 
ғылымының  негізін  салушы,  Санкт-
Петербург  ҒА-ның  корреспондент 
мүшесі  (1910),  философиялық 
ғылының  докторы  (1865)  және 
физикалық  географияның  құрметті 
докторы  (1980),  Санкт-Петербург 
университетінің  професоры  (1885). 
1913  жылы  Оңтүстіктегі 
құрғақшылықтың  басты  себепшісі 
Арал теңізі деп есептеп, осы бір орасан 
үлкен  су  қоймасын  біржола  құртуды 
ұсынады. 
Толстов Сергей Павлович –                                                         
алғашқы  қауымдық  құрылыс,  ерте  дүние,  орта 
ғасыр тарихы мен археологиясына, дін тарихы және 
сол  елдердің этногенезі жайлы  300-ден  аса  еңбек 
жазған.  Көп  томды «Дүние жүзі
елдері» басылымының редакторы және 
авторларының  бірі.  Хорезм  археологиялық-
этнографиялық  экспедициясын  ұйымдастырушы  (
1937),  басшысы  (1969 жылға  дейін)  болды. Сыр 
 бойындағы Бәбіш  –  Молда  ,Шірікк– Рабат,оның   
маңындағы  Ірікбай, Бестамқала, Бөрлі 1, 2, Шағырлы
 1,  2, Іңкәрқала, Сырлытам, Қарақалпаққала, 
Аралбайқала, Қызылқала,  т.б  ондаған  көне  қалалар 
мен  елді  мекендерге  қазба  жұмыстарын  жүргізіп, 
тарихи қалыптасуын  анықтауға  үлес  қосты. КСРО
 Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1949).
Еңбек Қызыл Ту, «Құрмет Белгісі» ордендерімен 
марапатталған.
Северцов Николай Алексеевич(1827 – 
1883)  –  Ресей  зоогеографы  және 
саяхатшысы.  1857  –  79  ж.  Орта  Азия 
мен  Қазақстан  жерін  зерттеп,  алқап 
орографиясы,  геологиясы,  өсімдігі  мен 
жануарлары  жөнінде  бай  деректер 
жинады,  оның  табиғатына  алғаш  рет 
кешенді-геогр.  сипаттама  берді.  Ол 
әуелде  Арал  теңізі  мен  Сырдарияның 
төменгі  сағасына  сапар  шекті.  Осы 
зерттеулер  нәтижесінде  Н.А.Северцов 
Қазақстан  жерінде  жануарлардың 
таралуы жайында ғылыми ой-пікірлерді 
кеңейтті.
Хорезм археолог- этнограф экспедициясы Сжетский, С.П. Толстов, 
М.А. Итина, О.Л. Вишневская

 1937  жылдан Арал  өңірінде  Хорезм  археолог-  этнограф  экспедициясы 
зерттеу  жүргізді.Зерттеу  жұмысы  барысында  Арал  өңірінде  са қ 
тайпаларының 4 түрі өмір сүргені белгілі болды:
1.Жаңадария бойында – апасиактар;
2.Қуаңдария бойында – тохарлар;
3.Сырдария мен Қуаңдария аралығында – аугасилер;
4.Іңкәрдария бойында – сакравактар.
И.А. Стрельбицкий Арал теңіздің морфометриялық
сипаттамаларын тұңғыш рет анықтады.
А.А. Тилло 1874 ж. геодезист А.А. Тилло теңіз деңгейін
өлшеп, солт.-батыс жағасына қада орнатты
Птолемей Арал теңізінің географиялық орнын дұрыс
анықтап жазған.
Явардия капитаны 1915 жылы қос өзен атырабына сапар шеккен
Бекович-Черкасский Явардия капитаны Бекович-Черкасский
сондай-ақ саяхатшы- климатолог А.И. Воейков
Оңтүстіктегі құрғақшылықтың басты
себепшісі Арал теңізі деп есептеп, осы бір
орасан үлкен су қоймасын біржола құртуды
ұсынгады. 
География «Арал теңізінің проблемалары» атты
ғылымының докторы мақаласында «бекерден- бекер теңізге құйып
С.Б.Теллер жатқан суды пайдалан отырып, 4 млн гектар
жерді суаруға, 4 млрд сомның өнімін алуға
болады» деп жазады.
А.И. Симонов пен И. П. Арал теңізінің жойылуы нәтижеде реогондағы
Гоптарев 5 млн гектар жер біржола жарамсыздыққа
ұшырайды екен деген қорытындыға келді
Әбілғазы Хиуа тарихшысы жер дүмпуінен Варихш
көлдер жүйесі Аралға ауып теңізге айналды,
деген болжам айтады.
НАЗАРЛАРЫҢЫЗҒА
РАХМЕТ!

Ұқсас жұмыстар
Қазақстанның экологиялық апаты
Семей ядролық полигоны ауданында
Жетісуды зерттеген орыс ғалымдары
Арал теңізі туралы
Арал проблемасы
Қазақстанды зертт еген ғалымдардың еңбектерін талдау
"Жас географ" сайыс сабағы
Қазақстан территориясындағы тас дәуірінің тұрақтары
Қоршаған орта
Балқаш көлінің қазіргі экологиялық жағдайы
Пәндер