Қазақстан Республикасындағы экологиялық және жер құқықтарының негіздері

Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылық министрлігі

Жәңгір хан атындағы Батыс Қазақстан аграрлық-техникалық университеті

Кафедра: «Қазақстан тарихы және ӘГП»

Экологиялық және жер құқығының негіздері

Орындаған: ВМ-25 топ студенті

Мәдібек Х

Қабылдаған: Балжанова Г. Ж

Орал-2017

Экология терминін ғылымға 1866 жылы неміс биологы Эрнст Геккель (1834-1919) енгізген. Экология тірі организмдер мен коршаған ортаның тығыз байланыста, қарым-қатынаста тіршілік етуі жайындағы ілім. Қоршаган орта - табиғи объектілердің, өзара қарым-қатынастағы атмосфералық ауаны, жердің озон қабатын, суды, топырақты, жер қойнауын, жануарлар мен өсімдіктер дүниесін, сондай-ақ климатты қоса алғанда жиын-тығы.

ҚР-ның экологиялық құқығы - айналадағы табиғи ортаны қорғауға байланысты қоғамдық қатынастарды реттейтін құқықтық ережелердің жиынтығын зерттейтін оқу пәні немесе ғылым саласы.

Экологиялык құқықтын окытатын пәні:

Экологиялық қатынастар субъектілеріне мыналар жатады:

Экология құқықтарының қайнар көздері белгілері бойынша үшке бөлінеді:

Экологиялық құқық бұзушылықтың түрлері «Әкімшілік құқық бұзушылық туралы” ҚР Кодексінің 19 тарауында «қоршаған ортаны қорғау, табиғи ресурстарды пайдалану саласындағы әкімшілік құқық бұзушылық” берілген. Мұнда барлығы 67 құқық бұзушылықтың құрамы берілген.

Экология заңдарын бұзу дегеніміз - белгіленген экологиялық тәртіпті бұзатын және табиғи ортаға зиян келтіретін заңға қайшы кінәлі әрекет немесе әрекетсіздік айтамыз.