Теломерлер.Теломеразалық белсенділік

Презентация қосу

Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық Қазақ-Түрік
университеті

С ӨЖ
Тақырыбы:«Теломерлер.Теломеразалық белсенділік»

Орындаған: Уалхан Б.
110-топ ЖМ
Тексерген:Нурдинов Н.

Түркістан 2016ж
Жоспар:

1. Теломерлер
2. Теломерлер құрылымы
3. Теломер функциялары
4. Теломерлер мен теломераза
қызметтері
5. Теломераза жұмысы
Теломерлер
Теломерлер––клетка
клетка
ббөөлінуін есептейтін құ
лінуінесептейтін рылғғыы
құрыл
болып
болыптабылады.
табылады.
Теломерлер––ббұұлл
Теломерлер
сызыққты
сызы тыққДН
ДНҚҚ-ны
-ныңң
соңңында
со ындағғыы айма
аймаққтар,
тар,олар
олар
нуклеотидтердіңңбірізділігіні
нуклеотидтерді бірізділігініңң
ққайталануынан
айталануынанттұұрады,
рады,
Теломерлер құрылымы
ДНҚ-ның теломерлі тізбегінің, жоғарғы
ұйымдастыру сатысы спецификалық
белоктар есебінен жүреді.
Бұл белоктардың қарапайым
гистондардан айырмашылығы олар
нуклеосомды глобулаларды түзбейді.
Қысқа теломерлерде нуклеосомды
құрылым табылмаған. Ал тышқанның
ұзын теломерлері нуклеосомды ұйымға ие.
Теломерлі белоктардың белгілілері
– RAP 1 белогі (ашытқыларда) және
оның белок аналогы TRF 1
(сүтқоректілерде). Осы белоктардың
арқасында теломерлер тығыз қалыпқа
ие, яғни гетерохроматин фракциясына
қатысты.
S-фазада белок TRF 1 қандайда бір
сигналға жауап ретінде теломеразадан
диссоциацияланады-оның ұзаруы
басталады
Теломерлі белоктардың көмегімен
теломерлер ядролы матрикстің
компоненттеріне бекітіледі, сонымен
қатар, ядролы ламиналаларға да
бекітілуі мүмкін (ішкі ядролы
мембранамен байланысқан пластинкаға).
ДНҚ теломерасы бірнеше жіп түзеді,
матриксте фиксирленген; теломерлер
қысқарған сайын «жапырақшалар» саны
азаяды.
Стабилизаторлық

Механикалы
қ Теломерлер Есептеу
функциялары

Гендер
экспрессияға
әсер етуі
Механикалық функциясы
a) Теломерлер хромосоманың ядро
матриксіне фиксациялануына
қатысады. Бұл хромосоманың
ядрода дұрыс ориентациясы үшін
маңызды және бұл жағдай мейоз
кезінде байқалады.
b) Теломерлер қыздық екі елі
хроматидті жалғастырады (S-
фазадан соң хромосомада түзілетін).
Тұрақтандырғыш
a) Оладың ең маңыздылары бізге
белгілі: егер клеткада теломераза
болмаса (немесе ALT), онда
теломерлердің болуы ДНҚ-ның
генетикалы маңызды аймақтарының
репликацияланбай қалуынан сақтайды.
b) Егер де клеткада теломеразалы
белсенділік болса, онда тағы да бір
мүмкіндік пайда болады-үзілген
хромосомалар соңдарының тұрақтануы.
Гендер экспрессиясы
a)Сайленсинг теломерлермен өзара
әсерлесуші белоктар (RAPI1 немесе TFR1)
әсерінен болуы мүмкін. Бұл белоктар
теломерлі ДНҚ мен ферменттердің
әсерлесуін төмендетеді.
b) Эффект положения. Бұл ядро
қабықшасына жақындығына негізделуі
мүмкін. Олевников А.М. гипотезасы
бойынша, бұл қабықшада Са – каналы
орналасуы мүмкін, жәні Са иондарының
ағыны белоктар мен оларға жақын жатқан
гендердің өзара қатынасына әсер етеді.
Есептеу
ДНҚ –ның теломерлі аймақтары
сағат құралы ретінде іске қосылады –
репликометр. Олар теломераза
белсенділігінің жойылуынан кейінгі
клетка бөлінісінің санын санайды. Әрбір
бөліну теломердің 50-60 н.ж.
қысқаруына алып келеді. Клетка үшін
қанша рет бөлінгені емес, ал оның
критикалық қысқаруының қалғаны
маңызды.
Теломердің ДНҚ-ның басқа
аймақтарынан айырмашылығы:
теломерлер ақуыз молекулаларын
кодтамайды. Бір жағынан қарағанда бұл
«геномның мағынасыз» аймақтары.
Теломерлер клетканың әрбір бөлінуінің
нәтижесінде қысқарып отырады. Яғни
теломерлі аймақтардың ұзындығы
клетканың «жасын» анықтайды - теломер
«құйрығы» неғұрлым қысқа болса,
соғұрлым оның жасы үлкен болады.
Теломер «құйрығы» неғұрлым қысқа болса,
соғұрлым оның жасы үлкен болады деген
болжамды 15 жылдан кейін тәжірибе жүзінде
ағылшын ғалымы Говард Гук дәлелдеді. Бірақ
ересек ағзаның жүйке және бұлшықет
клеткалары бөлінбейді, ал теломерлі аймақтары
қысқармайды, олар тек қана қартайып өледі.
Теломерлер клеткалық бөлінудің счетчигі
ретінде қызмет атқарады: олар қаншалықты
қысқа болса, алғашқы клетка соншалықты көп
бөлінген.
Теломердің қартаюы теориясын
А.М.Оловников ұсынды.
Негізгі қызметтері

клеткалық бөлінудің счетчигі
Теломерлер ретінде қызмет атқарады.

ДНҚ-ның сызықтық молекулаларына
теломерлерді тігу арқылы, ДНҚ-ның
Теломераза сызықтық молекулаларының
соңдарын қайта құру.
Теломераза бұл ұзартушы фермент.

Теломераза қызмет
атқарып жатқан
клеткалар (жыныс, ісік)
еш қашан өлмейді.
сперматозоид

ісік клеткасында жұмыртқа

Теломераза жұмысы
Қарапайым (сомалық) клеткаларда
теломераза жұмыс істемейді. Сондықтан
клетканың әрбір бөлінуінен кейін теломерлер
қысқарып отырады, нәтижесінде оның өліміне
әкеп соқтырады.
1997 жылы Колорадо Университетінің
ғалымдары теломераза генін алды.
Ал 1998 жылы Далластағы Техас
университетінің Оңтүстік-Батыс медициналық
орталығының зерттеушілері адамның тері
клеткаларына, көру және қантамырлардың
эпителилеріне теломераза генін енгізді.
Мұндай генетикалық
модефицирленген клеткаларда
теломераза ферменті жұмыс
қалпында болады – ДНҚ-ның
соңына нуклеотидті тізбектерді
тігіп отыруының арқасында клетка
бөлінісінің нәтижесінде теломерлер
ұзындығы өзгеріске ұшыраған жоқ.
Осы әдіс арқылы ғалымдар
қарапайым клеткалар өмірін бір
жарым есеге ұзартуға қол жеткізді.
Сонымен қатар бұл фермент –
қатерлі ісік клеткаларының
туылуының басты факторларының
бірі. Ісік клеткаларының
жойылмауы теломераза ферментінің
жұмыс істеуінің арқасында.
Өлмейтін ағза теориялық тұрғыдан
көп жыл жасауы мүмкін, бірақ ол
сөзсіз ісік ауруынан өледі.
Пайдаланылған әдебиеттер
С. Ж. Стамбеков, В. Л. Петухов. Молекулалық
биология. Новосибирск-2003г.
Жимулев Н.”общая молекулярная генетика”
Новосибирск 2006ж 269-273
Российский онкологический журнал, 2003ж
Молекулярная биология клетки Б.Албертс,
Молекулярлық биология және генетика Сәтбай
Әбилаев Шымкент 2008ж.

Ұқсас жұмыстар

Теломералар - эукариотты хромосомалардың шеткі ұштары

Теломерлер құрылымы

Теломерлер мен теломераза қызметтері

Теломерлі аймақтың молекулалық механизмі

ДНҚ теломеразалар

ҚАРТАЮ ЖӘНЕ ӨЛІМ

Нуклейн қышқылдары ДНҚ

Жасушаның тұқым қуалау апараттары

Қартаю процесінің себебі

Нәруыздың құрылысы

Пәндер