Анализаторлар физиологиясы

Презентация қосу

Анализаторлар физиологиясы
Жоспар:

1. Анализаторлар туралы түсінік.
2. Көру жүйесі.
3. Есту тепе-теңдік мүшесі.
4. Иіс сезу мүшесі.
5. Дәм сезу мүшесі.
6. Тері қабаттары мен құрылысы.
Анализаторлар немесе талдағыштар (анализаторы); (көне
грекше: ἀνάλυσις - жіктелу, талдау) — шеткі қабылдағыш бөлімдерден
басталып, ми орталықтарында аяқталатын күрделі жүйке механизмі,
яғни ол дененің сыртқы және ішкі ортасын жүйке жүйесінің орталық
бөлігімен байланыстырып түрған рефлекторлық доганың сезімтал бөлігі.
Талдағыштар үш бөлімнен түрады: 1) тітіркеністі қабылдайтын шеткі
бөлім (рецепторлар); 2) жүйкелік қозуды өткізетін аралық бөлім; 3)
қабылданған сезімге талдау жасалынатын ми жабынындағы және
қыртыс астындағы сезімтал орталық бөлім. Анализаторлардың
көмегімен адам мен жануарлар организмдері мен қоршаған орта
арасында байланыс қалыптасады. Сонымен қатар, олар организмдегі зат
алмасу процесінің қалыпты өтуі, үлпалар мен мүшелердің қанмен
жабдықталуы, әртүрлі жүйелер қызметінің үйлесімді реттелуі туралы
ақпараттармен орталық жүйке жүйесін хабардар етіп отырады.
Көру жүйесі

Вспомогательные органы
Көз алмасы
глаза

Көз алмасының Ішкі ядро Көз жас аппараты
Көз алмасының б/е
қабықшылары

Фиброзды Торлы Көз алмасының
қабықша қабықша сұйықтығы Қабақ

Колбашалар
Қасаң
Көз бұршағы
қабық Таяқшалар Көз жас безі

Склера Тамырлы
қабықша Шыны тәріздес Жас ағатын өзек
Нұрлы дене
қабықшы
Көз жасының көлі
Кірпікті
дене

Меншікті
Тамырлы
қабықша
Есту тепе-теңдік мүшесі

Сыртқы құлақ Ортаңғы құлақ Ішкі құлақ

Ұлу Сыртқы есту Дабыл қуысы Есту түтігі Ұлу
жолы
Кіреберіс

Дабыл Есту
жарғағы сүйекшелері
Жартылай иірімді
түтікшелер
Иіс сезу талдағыштары адам мен жануарларда дистанттық рецепторлармен байланысты. Ол
қоршаған ортадағы биологиялық маңызды химиялық сигналдарды қабылдауды қамтамасыз
етеді. Бұл ең ерте дамып жетілген анализаторлардың бірі. Иіс сезу анализаторларының даму
деңгейіне қарай жануарлар екі топқа бөлінеді: макросматиктер және микросматиктер.
Макросматиктерге иіс анализаторы жақсы дамыған сүтқоректілер жатады, Иіс сезу
анализаторы китте, маймылда, адамда нашар дамыған олар микросматиктер. Иіс сезу
анализаторының шеткі бөлімі мұрын қуысында кеңсіріктің жоғарғы жолында иіс сезу
аумағы болып табылады. Омыртқалы жануарларда иіс сезу эпителийдің қалыңдығы 30-дан
200 мкм-ге дейін жетеді.
Дәм сезу талдағышының қызметі арқылы адам немесе жануар ауыз қуысына
түскен азықтың сапасын, сипатын анықтайды. Бұл анализатордың қабылдаушы
бөлігін түйісу (контактылық) земорецепторлар түзеді. Олар түр бүршіктерінде,
жұмсақ таңдайда, жұтқыншақтың артқы бетінде және көмекей қақпа жағында
орналасады. Сырт пішініне қарай тіл бүртіктері шатырша, жапырақша және орлы
болып бөлінеді. Шатырша бүртіктер тіл бетінен саңырау құлақ сияқты шығыңқы
тұрады, жапырақша бүртіктер қатарласа вертикаль жатқан бірнеше
қатпаржапырақ түрінде орналасады, орлы бүртіктер кілегей қабыққа тереңдей
бата жатады да, жан-жағынан сақина тәрізді ормен қоршалады. Осы бүртіктер
ішінде эпителиальды құрылым -дәм буылтығы (жуашығы) орналасады.» Дәм
жуашығы пішіні жағынан сопақша жуа тәрізді болып келеді. Ол бүйірлі ұршық
пішіндес дәм торшаларынан және цилиндр пішінді сүйеніш торшалардан
құралады да, көп қабатты эпителий бойында орналасады, Дәм сезу
торшаларының ұшында майда түктер болады. Әрбір дәм жуашығы құрамында
ондаған торшалар жинақталады да, рецепторлық торшалар афферентті және
эфферентті нервтермен көптеген синапстар түзеді. Дәм жуашығы кілегей қабық
беткейінде кішкентай саңылау түрінде ашылады. Оны дәм саңылауы дейді
Әрбір тіл бүртігінде бірнеше дәм жуашығы орналасады. Олар әсіресе орлы
бүртіктерде көптеп саналады. ТІлдің әртүрлі бөлігінде әртүрлі бүртіктер орын тебеді.
‘Мысалы, орлы бүртіктер тілдің түбінде және үстіңгі беткейінде орналасады. Күйіс
малдарында олар көбірек (8-17), жылқыда, шошқада, итте -азырақ (2-4). Шатырша
бүртіктер тілдің үстінде, бүйір беткейінде орналасады, Олардың саны да күйіс
малдарында көп болады. Жапырақша бүртіктер күйіс малдарында болмайды, итте өте
нашар дамыған. Тілдің кілегей қабығында дәм сезу рецепторларымен қатар
температураны жанасуды, қысымды қабылдайтын сезімтәл нерв ұштары да болады.
Тері

Эпидермис Терінің қосалқы
мүшелері

Дерма
Тер бездері Түтіктер Сүт бездері

Емізікті қабат
Тырнақ

Май
Торлы қабат
бездері
Көз

1 — қасаң қабық;
2 — көз алмасының алдыңғы камерасы;
3 — нұрлы қабықша;
4 — көз алмасының артқы камерасы;
5 — көз бұршағы;
6 — кірпікті дене;
7 — конъюнктива;
8 — кірпікті дене;
9 — көздің шеткі тік б/е;
10 — көздің ішкі тік б/е;
11 — меншікті тамырлы қабықша;
12 — шыны тәрізді дене;
13 — склера;
14 —торлы қабықша;
15 — көру жүйкесігнің дискісі;
16 — кру жүйкесі
Көру талдағышының негізгі мүшесі – көз алмасы. Ол бас сүйектің аддынғы
жағындағы екі ойықта – көз шарасында, орналасқан. Көру мүшесі оптикалық,
фоторецепциялық жүйелерден және қосымша қорғағыш аппараттан құралады.

Көз алмасы шар пішінді құрылым. Онын алдына қарай шығыңқы келген бөлігін
көздің алдынғы полюсі, ал артқы жағын – артқы полюсі деп атайды. Сырт жағынан
көз алмасы үш қабықпен қапталған. Ең сыртқы фибриозды қабық – ақ қабық,
ортаңғы -тамырлы қабық, және ішкі – торлы қабық.

Сыртқы қабықтың алдынғы болігін қасаң кІабықіі деп атайды. Ол түссіз, мелдір,
дөңгелек, дөңес, сағат әйнегіне үқсас келеді. Қасаң қабық арқылы көздің ішіне
жарық сэулесі сыңцырылып өткізіледі. Осы фиброзды қабықтың артқы бөлігін ақ
қабық деп атайды. Ақ қабық көз алмасының артқы жағынан шыққан көру
жүйкесінің сыр-тын қаптап, нерв қабын түзеді.

Ақ қабықты астарлай тамырлы қабық орналасады. Бұл қабатта көзді
қоректендіретін кан тамырлары орын тебеді. Тамырлы қабықтың қасаң қабықты
астарлай орналасқан алдыңғы бөлігін нурлы қабық деп атайды. Көздің түсі осы
нұрлы қабықтағы бояғыштарға (пигменттерге) байланысты болады. Нұрлы
қабықтың ортасында қарашық деп аталатын тесік болады. Ол арқылы жарық
сәулесі көздің ішіне өтіп, торлы қабыққа жетеді. Нұрлы кдбықта сақиналы және
сәулелі бағытта орналасқан ет талшыктары болады. Сақиналы еттер жиырылғанда
көз қарашығы тарылады, сәулелі еттер жиырылғанда – ол кеңейеді. Осының
нәтижесінде көз алмасының ішіне өтетін жарық сәулесінің шоғыры кебейіп, не
азайып отырады да, көз жарық күшіне бейімделеді – көз адаптациясы жүреді.
Көз бұлшықеттері

1 — жоғарғы тік б/е;
2 — жоғарғы қиғаш б/е;
3 — шеткі тік б/е;
4 — қасаң қабық;
5 — конъюнктива;
6 — қарашық;
7 — медиалды тік б/е;
8 — төменгі тік б/е
Қарашықтық артында екі беті дөңес линза пішінді мөлдір дене -көз бүршағы
орналасады. Ол сыртынан белдемшелі жүқа қабықпен капталады. Қабық белдеміне
циннов байламы бекиді. Бұл байлам тамырлы қабықтың құрылымы – кірпекше
еттермен жалғасады. Кірпікшелі дененің жиырылуы нәтижесінде көз бүршағының
пішіні өзғеріп, ол не қабысыл, не дөңестеліп отырады. Қасаң қабық пен коз
қарашығының арасындағы қуысты коздің алдыңгы камерасы, ал қара-шық пен көз
бүршағы арасындағы қуысты – көздің артқы камерасы деп атайды. Бұл камералар
мөлдір сүйықпен – шылауықпен толған. Көз алмасының көз бұршағының артында
жатқан қуысын шыны тәрізді дене деп аталатын түссіз, мөлдір, қоймалжың сүйық зат
толтырып тұрады. Аталған құрылымдар – қасаң қабық, шылауық, көз бұршағы және
шыны тәрізді дене, – көздің оптикалық, немесе сындырушы жүйесі, деп аталады.
Оптикалық жүйе, әсіресе көз бұршағы, көздің әртүрлі қашықтықтан айқын көруге
бейімделуін – аккомодация үрдісін, – қамтамасыз етеді.

Торлы қабықта жарық сезгіш рецепторлар – таяқшалар мен сау-ытшалар орналасады,
сондықтан оны жарық сезгіш, немесе фоторецепциялық, бөлім деп атайды.
Түнгі тіршілікке бейімделген жануарларда пигментті жасушалар мен
фоторецепторлар арасында ерекше кристалдан, немесе талшықтан
құралған жарықты кері шағылыстыратын қабат болады. Жарықтың кері
шағылысуы нәтижесінде жарық түскенде түнгі жануарлар көзі жарқырап
тұрады. Осыдан фоторецепторларға тікелей түскен сәуле ғана емес,
шағылысқан сәуле де әсер етіп, олардың қараңғыда жарықты сезіну
мүмкіндігі артады. Кейбір жануарлардың (сиыр, жылқы, мысық) қараңғыда
көзі жарқырап тұрады. Бұл көздің түбінде, тамырлы қабықтың алдында
ерекше шағылдырғыш жарғақтың (тапетум) болуына байланысты. Аталған
жарғақ күміс кристалдар сіңген талшықтардан құралады да, көзге түскен
жарықты кері шағылыстырады.

Торлы қабықтың келесі қабаты таяқшалар мен сауытшалардан құралады.
Сауытшалар күндізгі көру аппараты, олар күшті жарқыраған жарықпен ғана
тітіркенеді, ал таяқшалар түнгі көру аппараты, олар әлсіз, қарауытқан
сәулелердің әсерімен тітіркенеді. Таяқшалардың жалпы саны 130 млн.,
сауытшалар саны 9 млн. Үй құстарында (тауық, үйрек) сауытшалар көп
болады. Торлы қабықтың ортаңғы бөлімінде сауытшалар, ал шет жағында
таяқшалар көбірек шоғырланады. Фоторецепторлар екі буыннан – ішкі жөне
сыртқы, – тұрады. Сыртқы, пигментті қабатқа жақын орналасқан буында
жарыққа сезімтал көру пигменті болады, ал ішкі буында жасушалардағы
қуат алмасуын қамтамасыз ететін ядро мен митохондриялар орналасады.
Фоторецепторлар буындары бір-бірінен мембранамен бөлінеді. Бұл
мембрана арқылы 16-18 жіңішке жіпшелерден – фибриллалардан, құралған
шоғыр өтеді. Ішкі буыннан өсіңділер басталады. Олар арқылы қозу
фоторецепторлардан олармен түйісетін қос өрісті (биполярлы) жасушаларға
беріледі.
Көз жас аппараты

1 — қас;
2 — үстіңгі қабақ;
3 --- кірпіктер;
4 — көз-жас безі;
5 — жас емізікшесі;
6 — жас нүктесі;
7 — көз жас көлі;
8 — көз жас қоймасы;
9 — төменгі қабақ;
10 көз жас өзегі;
11 — мұрынның жас ағатын өзегі
Қос өрісті жасушалар туйінді (ганглиозды) жасушалармен жалғасады.
Соңғы жасушалар өсінділері көру жүйкесін құрайды. Әрбір қос өрісті
жасушалар көптеген таяқшалармен байланысады. Әр бір сауытша тек бір
ғана қос өрісті жасушамен байланысады, сигналды соған ғана береді.
Демек, қатар жатқан таяқшалардан шыққан сигналдар бір-бірімен
тоғысса, қатар жатқан сауытшалар сигналдары жеке-жеке беріледі.

Көру талдағышының өткізгіш жолын көру жүйкесі құрайды. Бұл жүйке
арқылы импульстер латеральдық имек дене ядроларымен төрт
төмпешіктің алдыңғы екі төмпешігіне бағытталады. Ал соңғы
құрылымдар нейрондарының аксонымен импульстер үлкен ми жарты
шарлары қыртысының шүйде бөлігіне орналасқан көру талдағышының
орталығына беріледі.

Жарық сезгіш жасушаларда қозу үрдісі фотохимиялық реакция
нәтижесінде пайда болады. Таяқшаларда жарыққа сезімтал родопсин, ал
сауытшаларда – йодопсин деген заттар болады. Родопсин мен йодопсин
белок тектес жоғары молекулалы қосылыстар. Жарық әсерімен родопсин
ретинен (А дәрумендерінің альдегиді) және опсин белогына ыдырайды
да, өзінің қызыл түсін жоғалтып, алдымен сары түске айналады, артынан
түссізденіп кетеді. Қараңғыда ретинолдың (А дәрумендері) қатысуымен
родопсинді қайта синтездеу үрдісі жүреді. Ретинол жетіспеген жағдайда
бұл реакция тежеліп, қараңқыға бейімделу үрдісі бұзылады, ақшам
соқырлық байқалады.
Көру рецепторлары аталған пигменттерінің фотохимиялық
реакциялары салдарынан қозады. Көру пигменттері ыдыраған
кезде бөлінген иондар торлы қабық рецепторларын тітіркендіріп,
көру жүйесінде импульстер пайда болады.

Құрылымы жағынан йодопсин родопсинге жақын, ол ретинен
мен фотопсин белогының қосындысынан түрады. Фотопсин үш
турлі болады, сондықтан сауытшалар әр түрлі ұзындықтағы
сәулелер толқынына (күлгін, жасыл, қызыл) реакция беретін
жасушалар болып жіктеледі. Осы үш түрлі сауьггшалардың әр
түрлі комбинацияда қозуы нәтижесінде түрлі рең түйсігі пайда
болады.

Егер көзге ұзын толқынды сәулелер әсер етсе, онда тек осы
толқынды қабылдайтын сауытшалар қозып, қызыл түс түйсігі
пайда болады. Жарық әсерінен сауытшалардың екінші түрі қозса
– жасыл түс түйсігі, ал үшінші сауытшалар қозса – күлгін түс
түйсігі туындайды. Аралық түстер осы үш түрлі сауытшалардың
әр түрлі деңгейде қозуының нәтижесінде пайда болады. Мысалы
қызыл сары түс түйсігі қызыл сауытшалар күшті, жасыл
сауытшалар жеткілікті деңгейде, ал күлгін сауьггшалар әлсіз
деңгейде тітіркенгенде пайда болады. Ал осы үш түрлі сауытша
бірдей деңгейде қозса – ақ түс қабылданады.
Сыртқы, ортаңғы және ішкі құлақ

1 — завиток;
2 — балғашық;
3 — төс сүйекшесі;
4 — үзеңгіше;
5 — жарты шеңберлі өзектер;
6 — ұлу;
7 — кіреберіс;
8 — сыртқы есту жолы ;
9 —қалқанның шиыршығы;
10 — ішкі құлақ;
11 — ортаңғы құлақ;
12 — дабыл жарғағы;
13 — сыртқы есту жолы;
14 — қалқан бүртігі;
16 — құлақ шеміршегі;
17 — есту түтігі;
18 — сыртқы құлақ
Құрылысы: есту мүшесі - құлақ. Құлақ 3 бөлімнен тұрады: сыртқы, ортаңғы. және ішкі
құлақ.

Сыртқы. құлаққа құлақ қалқаны, мен сыртқы дыбыс жолы жатады. Құлақ қалқаны ауадағы
дыбыс тербелістерін құлақтың ішіне бағыттайды. Сыртқы дыбыс жолдарының ішкі шеті жұқа, тығыз,
керілген дабыл жарғағымен бітеді. Сыртқы дыбыс жолдары арқылы дыбыс толқындары дабыл
жарғағына, содан соң ортаңғы құлаққа өтеді. Дабыл жарғағы сыртқы құлақты ортаңғы құлақтан бөліп
тұрады.
Дабыл жарғағы мен есту сүйекшелері

1 — балғашықтың басы;
2 — үзеңгіше сүйекшенің қысқа аяғы;
3 — үзеңгіше сүйекшенің ұзын аяғы;
4 — төсше сүейекше;
5 — есту түтігі;
6 — дабыл жарғағы
Ортаңғы. құлақ дабыл жарғағынан кейін басталады, ол самай
сүйегінің ішінде орналасқан. Ортаңғы құлақтың ішінде ауа болады. Ортаңғы құлақ қуысы есту түтігі
арқылы жұтқыншақпен жалғасады. Адам есінегенде, жұтынғанда есту түтігінің өзегі жұтқыншаққа
ашылады, жай уақытта жабық болады. Ортаңғы құлақтың қуысында бірімен-бірі буын арқылы
байланысқан 3 дыбыс сүйекшелері (балғашық, төс, үзеңгі) орналасқан. Үшеуін косқандағы салмағы
шамамен 0,05 г. Сүйекшелердің сырты сілемейлі қабықшамен қапталған. Балғашық, төс, үзеңгі деген
атаулар пішіндері осы заттарға ұқсайтындықтан қойылған. Балғашық сүйегінің жіңішке шеті дабыл
жарғағымен бітісіп кеткен. Жуандау шеті буын арқылы төс сүйекшесімен, ол үзеңгі сүйекшесімен
қозғалмалы байланысады. Бұл сүйекшелер ортаңғы құлақтың қуысы арқылы дыбыс толқынын
өткізеді. Дабыл жарғағының тербелісі алдымен осы үш сүйекке, содан соң ішкі құлаққа беріледі.
Ортаңғы құлақ куысындағы қысым атмосфера қысымымен бірдей. Қысым кенеттен төмендеп немесе
жоғарылап кетсе, құлақ бітеліп уақытша естімей қалады (әсіресе бұл ұшқанда байқалады). Мұндай
жағдайда жиі-жиі жұтыну керек. Адам жұтынғанда ортаңғы құлақ куысындағы қысым атмосферадағы
ауа қысымымен теңеседі.
Ішкі құлақтағы куыстар мен иірім өзекшелерден тұратын
күрделі жүйені шытырман (лабиринт) деп атайды.
Мұндағы шытырманның сыртқысы - сүйекті, ал ішкісі - жарғақты шытырман деп аталады.
Шытырмандар - есту мен тепе-теңдік мүшелері. Сүйекті шытырманның ішінде жарғақты шытырман
орналасады. Жарғақты шытырманның қабырғалары жалпақ эпителиймен қапталған
жұқа дәнекер тақташадан (пластинка) түзілген. Жарғақты шытырманның ішінде лимфа сұйықтығы
болады. Оралма тәрізді ширатылған ұлу-дене - есту мүшесі. Бұл ұлудененің куысы сұйықтыққа толы
болады. Ұлуденедегі сезімтал жасушалар дыбыс толқынынкабылдап, козуды есту жүйкесіне өткізеді.
Қозу есту жүйкесі арқылы ми қыртысының самай бөлігіндегі есту орталығына жеткізіліп, талданып
жинақталады.
Тері негізінен үш қабаттан тұрады. Терінің сыртқы қабаты -
эпидермис (лат. ері - сырты, үсті, derma - тері), ортаңғы қабаты - нағыз тері (дерма), ішкі қабаты -
шелді қабаты деп аталады. Соңғы кезде шелді қабатпен нағыз тері қабатын біріктіріп, бір қабат
деп санауда.
Терінің эпидермис қабаты - көп қабатты жалпақ эпителий (жабын) ұлпасынан тұрады.
Оның қалыңдығы атқаратын қызметіне сәйкес түрліше болады. Үнемі механикалық күш түсетін
жерлерде (алақанда, табанда) эпидермис едәуір қалың (0,5-2,3 мм). Көкіректе, құрсақта, санда,
білекте, мойында эпидермис қабатының қалыңдығы 0,02—0,05 мм-ден аспайды.
Эпидермистің өзі екі қабаттан тұрады. Оның сыртқы қабаты мүйізді қабат деп аталады. Бұл
қабаттағы тіршілігін жойған жасушалар қайызғақ түрінде үнемі түлеп түсіп отырады. Қайызғақ
көбіне шаштың арасынан айқын көрінеді. Эпидермистің мүйізді қабаты теріні сыртқы ортаның
зиянды әсерлерінен қорғайды, ауру қоздырушы ағзаларды өткізбейді. Мүйізді қабаттан шаш,
түктер, тырнақтар пайда болған. Эпидермистің ішкі қабатын - өсуші қабат дейді. Бұл қабатта
бірқатар тірі жасушалар орналасқан. Ондағы жасушалардың үнемі бөлінуі арқылы тері қалпына
келіп отырады. Өсуші қабаттағы жасушалардың бөлініп көбеюі тырнақтардың да, түктердің де
өсуіне септігін тигізеді. Терінің екінші қабаты - нағыз тері қабаты (дерма). Дерма «тері» деген
ұғымды білдіреді. Сондықтан да тері ауруларын емдейтін дәрігерді дерматолог деп атайды.
Терінің дерма қабаты дәнекер ұлпадан түзілген. Оның қалыңдығы 1-2,5 мм. Дерманың
эпидермиске жанаса орналасқан сыртқы қабатын - емізікшелі (сосочковый), ішкі жағын - торлы
(сетчатый) қабат дейді. Дерманың емізікшелі қабаты тығыз талшықты дәнекер ұлпадан тұрады.
Бұл қабатта қантамырлары, лимфа тамырлары, жүйке талшықтары өте жиі орналасқан.
Эпидермисті қажетті қоректік заттармен осы қабат қамтамасыз етіп тұрады. Емізікшелі
қабаттағы тарақ, емізік тәрізді өскіндерге байланысты әр адам терісінің сыртқы бедері түрліше
болады.
Жануарлар терісі
Тер бездерінің пішіні түтікке ұқсас, оның өзегі терінің сыртына
кішкене тесікшелер - шұрықтар түрінде ашылады. Тер бездері алақанда,
табанда, қолтықта, тақымда көп шоғырланған. Тер бездері арқылы
термен бірге ыдырау өнімдері бөлінеді. Тер бездерінен бөлінген тер дене
температурасының тұрақтылығын сақтайды. Балаларда тер бездері
нашар дамыған.
Майлы бездердің өзектері түктердің түбіріне ашылып, түктерге, теріге
май бөледі. Майлы бездерден бөлінген май теріні құрғап кетуден
сақтайды, теріге суды өткізбейді. Терінің жұмсақтығы мен серпімділігін
қамтамасыз етеді. Майлы бездер баста, бетте көбірек болады. Теріде
болатын ерекше жасушалар күннің ультракүлгін сәулелерінің әсерінен
пигмент (меланин) бөліп, терінің түсі қараяды. Оның қорғаныштық мәні
бар.
Тері шелмайы қабаты (гиподерма) да дәнекер ұлпадан тұрады,
онда майлы қосылыстар көп болады. Мұнда жиналған майлы заттарды
ағза қажет кезінде пайдаланады. Терінің бұл қабаты ағзаны суықтан
және сыртқы ортаның механикалық әсерлерінен қорғайды. Шаш, түктер,
тырнақ - эпидермистің қосалқы мүйізді түзілістері. Алақанда, табанда,
ерінде түктер болмайды. Бас терісінде қалың өскен түктер - шаш деп
аталады. Шаштың теріден сыртқа шығып тұрған бөлігі - сояуы
(қылшығы), терінің астында түбірі мен жуашығы орналасқан. Түктің
жуашығы мен түбірінің сыртын түк қалтасы қоршап тұрады. Түк
жуашығымен қантамырлар, жүйкелер және түкті тікірейтетін
бұлшықеттер байланысқан. Түк қалтасына майлы бездердің өзегі
ашылып, шашты (түктерді), теріні майлап тұрады.
Тырнақ — саусақ ұштарының сыртында орналаскан жалпақ мүйізді
түзіліс. Тырнақ та шашқа ұқсас үнемі өсіп отырады.
Пайдаланылған әдебиеттер

Негізгі әдебиеттер:
Л.Ф. Гаврилов, В.Г. Татаринов «Анатомия», стр. 248-261
Р.П. Самусев, Ю.М. Селин «Анатомия», стр. 6307-332
В.Я. Липченко «Атлас нормальной анатомии человека»

Қосымша әдебиеттер:
М.Г. Привес, Н.К. Лысенко «Анатомия человека», стр. 401-433
Р.Д. Синельников «Атлас анатомии человека», том 2

Ұқсас жұмыстар

Анализаторлардың ортақ қасиеттері

Ауырсыну сезімталдығының өтуі

Иттердің анатомиясы мен физиологиясы

Дәм қабылдағыштары

Жоғарғы дәрежелі жүйке әрекеті

Талдағыштардың морфологиялық ерекшеліктері

Иіс сезу талдағыштары

Көру анализаторы

Көру мүшесі

Сенсорлық жүйелер

Пәндер