Ықтималдықтар теориясының тарихи дамуы: Муаврдан Колмогоровқа дейін

Ықтималдықтар теориясының даму тарихы

Муавр

(1667-1754)

Кездейсоқ құбылыстарды қарастырғанда жиі кездесетін қалыпты заңдардың қарапайым түрлерін ашты.

Пуассон (1781-1840)

Үлес сандар заңдарын зерттей отырып, кездейсоқ шамалар бағынатын үлестірімнің жеке бір түрін атау теоремасына қолданды.

В. Я. Буняковский шәкірті

П. Л. Чебышев

(1821-1894)

Ықтималдықтар теориясына жаңа бағыт беріп, оның зерттеу аясын кеңейтті. Жаңадан әдістер тапты.

П. Л. Чебыщевтің шәкірті

А. А. Марков (1856-1922)

Бір-біріне тәуелді кездейсоқ шамаларды қарастырды. Сөйтіп, ықтималдық идеяларының басқа да ғылым салаларына қолданылу мүмкіндігін кеңейтті.

Әдейі характеристикалық функция әдісін тауып, орталық шекті теорияны жалпы шарттар орындалғанда дәледеп шықты.

А. М. Ляпунов

(1857-1978)

А. Н. Кломагоров

(1903 жылы туылған)

Өлшем теориясы мен нақты айнымалылар функциясының негізінде құрылған ықтималдықтар теориясының жылпы аксиоматикасын атақты академик 1924. ж. жасап, өзінің әйгілі «Основные понятия теории вероятностей» монографиясында жарияланған бұл теорияның түбімен өзгеруіне жол ашылды.

Ұқсас жұмыстар

Салыстырмалылық теориясының негізгі принциптері мен тарихи дамуы

Фармакологияның тарихи дамуы: ежелгі дәуірден қазіргі заманға дейін

Күнтізбелік жүйелердің тарихи дамуы мен типологиясы: Шумерден Григорианға дейін

Италиядағы бухгалтерлік есептің тарихи дамуы: ортағасырдан XIX ғасырға дейін

Мектептегі білім берудің тарихи дамуы: ежелгі кезеңнен бүгінгі күнге дейін

Жоғары оқу орындары педагогикасында тұтас педагогикалық процесс теориясының дамуы

Фотоаппарат пен объективтердің тарихи дамуы: Жозеф Нисефор Ньепстен цифрлық дәуірге дейін

Лингвистикалық аударма теориясының пәні мен объектісі және дамуы

Ықтималдық теориясының тарихи қалыптасуы және негізгі ұғымдары

Жасуша теориясының дамуы және жасушаның құрылымы мен қызметі

Пәндер