Электрокардиография: анықтамасы, құрылымы, тіркеу жүйесі және диагностикалық маңызы

С. Ж. Асфендияров атындағы Қазақ Ұлттық

Медицина Университеті

№4 Ішкі аурулар кафедрасы

Алматы - 2009 ж

Жоспары:

Электрокардиография. Анықтамасы.

құрылысы.

Аппараттардың жұмыс істеу тәртібі.

ЭКГ-ні тіркеу жүйесі.

Электрокардиограмманы талдау.

диагностикалық маңызы.

Электрокардиография.

Диагностикалық мағынасы

Электрокардиография

Электрокардиография - дегеніміз жүрек бұлшық етінде түзілетін биоэлектрлік көріністердің графикалық тіркеу әдісі. Жүректің жиырылу кезінде оның қозуы пайда болады, сол кезде жүректің бұлшық ет клеткалары, олардың мембраналарының физикалық-химиялық құбылыстары байқалады.

дамуына Голландия оқымыстысы Эйнтховеннің үлесі көп. Ол алғаш рет 1903 жылы гальванометрдің көмегімен жүректің биотоктарын тіркеген, теориялық және практикалық негізін жасаған ғалым.

Электрокардиографтың құрылысы

Қазіргі заманғы электрокардиографтар келесі бөлімдерден тұрады:

1. қабылдағыш құрылым.

2. күшейткіштер.

3. күштің жоғарлылығын өлшеуге арналған гальванометр;

4. тіркеуші құрылыстың құрамы лентаны жылжытатын механизм және уақытты көрсететін белгі;

5. аппараттың қоректену блогы, қоректену үзілмей токпен жалпы сеттен немесе аккумулятордан келеді.

Аппараттардың жұмыс істеу тәртібі

Жүрек бұлшықетінің қозуы кезінде пайда болатын көріністердің әр түрлі ауытқуы, зерттеушінің денесінде орналасқан электродтармен қабылданып, электрокардиографқа беріледі. Бұл аздаған күш катод шамдарының жүйесінен өтеді, оның ұзақтығы 600-700 рет көтеріледі. Жүректің электрлік диполінің бағытымен жүректің оралымы кезінде өзгеріске түседі, ал гальванометрдің тілі күштің ауытқуын көрсетеді, бұл ауытқу қозғалғыш лентада қисық болып тіркеледі. Гальванометрдің ауытқуын жазып алу әр түрлі әдістермен орындалады.

ЭКГ-ні тіркеу жүйесі

ЭКГ 12 шықпа бойынша тіркеледі. 3-стандарттық немесе классикалық, 6-көкіректік және 3 -бір полюстік күшейтілген аяқ-қолдан тіркелу қолданылады. Кейде арнайы қоспаларда қолданылады:өңештен және Небо бойынша.

Үш стандарттық шықпаны төмендегідей ажыратады: І, ІІ, ІІІ. І-ші тармақтық ЭКГ-сі екі қолдың иығында орналасқан электродтары арқылы, ал ІІ оң қол мен сол аяқтан, ал ІІІ сол қол мен сол аяқтан жазылады. Стандарттық шықпалар ЭКГ-сы дененің екі нүктесімен потенциалдардың айырмашылығының нәтижесі болып табылады.

Электрокардиограмманы талдау

1. жүрек ырғақтығының дұрыстығын анықтайды;

2. жүрек ырғағының жиілігін есептейді;

3. ЭКГ вольтажын анықтау;

4. жүректің электр осінің орналасуын анықтау;

5. ЭКГ-нің бөлек элементтерінің биіктігі мен ұзақтығын анықтау.

диагностикалық маңызы

Электрокардиография жүйке қан-тамыр жүйесін функционалдық зерттеуде қолданылады. зерттеу мен функционалдық байқаудың үйлесімділігі жасырын коронарлық жетіспеушілікті анықтауға, функционалдық және органикалық бұзылыстар арасындағы нақтылы диагноз жүргізуде, өтпелі ырғақтың бұзылыстарын анықтауға жәрдемдеседі.