Кенелер, түрлері және жұқпалы аурулар

Презентация қосу

Қазақстан Республикасы Білім және Ғылым Министрлігі
Алматы Аграрлық колледжі

Тақырыбы: Кенелер, түрлері және жұқпалы аурулар

Орындаған: Сапарбаева Н.
Тексерген: Койшибаева Г.

Алматы 2012
Кенелер (Acarina) - өрмекші тәрізділердің 3 отрядын біріктіреді. Денелері 0,05 тен
13 мм жетеді, тойынған қан сорғыш кене денесі 30 мм дейін ұлғаяды. Дене
бөліктері біртұтас болып біріккен. Дернәсілдеріның 3 жұп, нимфалары мен
имагосының 4 жұп аяқтары бар. Денесімен қозғалмалы қосылған
педипальпалары күрделі ауыз мүшесін, (басқа ұқсас) құрайды. Хелицерларының
сырт пішіні әртүрлі, педипальпалары кене қармалағыштарын құрайды. Сезім
мүшелері - денесіндегі көптеген қылтанақтары, лира тәрізді мүшелері мен
көздері. Тармақталған кеңірдек тәрізді тыныс мүшелерімен, ал кейбір түрлері
терісі арқылы тыныстайды. Кенелер дара жынысты буынаяқтылар. Оларда
жыныстық диморфизм айқын байқалады. Кене отрядтары: шөпші кенелері, ең
жабайы сатыдағылары. Ол жер шарының жылы аймақтарының орманды
жерлерін мекендейді. Бұлар өте ұсақ топырақ бетіндегі жыртқыштар.
Акариформдық кенелер денесі екіге протеросомаға, (алдыңғы жұп аяғы мен ауыз
аппараты) және гистеросомаға (құрсағы мен артқы жұп 2 аяғы) бөлінген;
паразитиформдық кенелер денесі құрсақ пен баскеудеден тұрады. Оның 4 жұп
аяғымен ауыз аппараты, (басы) бар. Акариформдық кенелер құрамында қора,
қышыма қотыр, жүн, қауырсын, су, өрмек сауыттылар, берішкенелері бар.
Тоғышарформдық кенелер құрамына иксодид, аргазид және гамазидтер енген.
Кенелер дерматиттер, қотыр ауруларын туғызады. Қан сорғыш кенелер көптеген
ауру қоздырушыларын тасымалдайды, (энцефапиттер, туляремия, сібір жарасы
т.б.). Кенелер көптеген таспа құрттардың аралық иелері, (аноплоцефалидтер).
Кенелер сонымен қатар дәнді дақылдармен өнімдерінің зиянкестері.
Кенелер - өрмекшітәріздестерге жататын ұсақ жәндіктер. Олар топырақта, орман төсемінде, әр
түрлі ұяларда, іңдерде, өсімдіктерде, тұщы суларда, теңіздерде тіршілік етеді. Сондай-ақ
паразиттік жолмен тіршілік ететін кенелердің 20 мыңнан астам түрі бар деп есептеледі.
Бұлардың тұрқы 0,05-13 мм шамасынан аспайды. Тек қанға тойған кене мөлшерінің 30
миллиметрге дейін жетуі мүмкін. Көпшілік кенелердің медициналық және малдәрігерлік салала
мәні бар. Олар бірқатар қауіпті ауруларды жануарлардан адамға тасымалдауға бейімделген.
Сондықтан адам мен үй хайуанаттарын ауруға шалдықтырады. Астық және ұн қорын ысырап
етіп, бүлдіретін де кенелер тобы бар. Кейбір кенелердің паразиттік тіршілік ету әсерінен мәдени
өсімдіктердің түсімі кемиді. Тіпті өсе алмай қалады. Дегенмен құраған өсімдік қалдықтарын
шіріту арқылы топырақ құнарлылығын арттыратын да кенелер болады.
Кенелердің сан алуан топтары бар: жайылым кенесі, су кенесі, астық кенесі, қамба кенесі,
өрмеккене, берішкене, мамықкене, шашкене. Кенелердің дене бөлігі - өрмекшілерден өзгеше. Тек
қарапайым құрылымы кенелерде ғана болмаса, өзгелерінде үш бөлік: бас, көкірек, құрсақ
тұтасып бітіскен. Сондықтан кене денесінен бұл бөліктерді ажырату қиын. Кененің дернәсілі
алты аяқты. Ал ересек кенелерде сегіз аяқ болады. Тек берішкене ғана төрт аяқты.
Тұтқыаяқтардың негізі біріге келіп, денеге жалғасады. Сөйтіп қимылдайтын ауыз мүшесі
түзіледі. Бұл сырттай қарағанда кененің «кішкене басы» тәрізденіп байқалады. Бірақ бұл
дененің бас бөлігі болып саналмайды. Кененің ауыз мүшесі қорегіне байланысты түрліше
құралады. Қатты затпен қоректенетін кененің аузы - кеміруші, сұйық затпен қоректенетіндердікі
шаншып-соруға бейімделеді. Кене жабынындағы қылтанақтары арқылы сезеді. Терісі немесе
демтүтіктері арқылы тыныс алады. Кенелер - дара жынысты жәндіктер, жұмыртқа арқылы,
кейбіреуі тірілей туып көбейеді. Кененің дамуы басқа өрмекшітәріздестерден ерекше.
Жұмыртқадан үш жұп аяғы бар дернәсіл пайда болады. Ол жыныс жүйесі жоқ, сегіз аяқты
нимфага айналады. Нимфадан ересек кене шала түрленіп дамиды.
Caption text
Нимфа (гректің «нимфе» деген сөзіне негізделеді) - қуыршақ сатысынан
өтпей, шала түрленіп дамитын буынаяқтылардың дернәсілі. Мысалы,
кенелердің дернәсілі қуыршақсыз түрленіп, ересек кенеге біртіндеп
ауысады. Жайылым кенелері адам терісінде, жабайы жануарлар мен
ауыл шаруашылық малдарында паразиттік тіршілік етеді. Кене және
оның дернәсілі даму барысында әр түрлі жануарларды иеленеді. Соған
байланысты бір иелі, екі иелі және үш иелі кенелер болады. Дернәсіл
ересек кене болғанға дейін бір жануарды иемденсе - бір иелі; ал дернәсіл
мен нимфа бір жануарда, ересек кене басқа жануарда паразиттік етсе -
екі иелі; дернәсіл кезінде бір жануарда, нимфаға айналған соң екінші
жануарда және ересек кенеге айналған соң үшінші жануарда паразиттік
етсе - үш иелі кенелер тобына жатады. Мысалы, ит кенесі - үш иелі
жәндік. Оның дернәсілі қанға тойып алып, жерге түседі, түлейді де
нимфаға айналады. Лимфа қорегін басқа жануардан табады. Бұдан соң
нимфа ол иесінде тіршілігін тоқтатып, жерге түседі. Жыныстық жүйесі
жетілген, ересек кенеге айналады. Ересек кене тағы бір жануарға
жабысады. Сөйтіп кене даму барысында үш жануарды иемденеді.
Тайгалық кене адамға ең қауіпті ауру - энцефалит (ми ауруы) ауруын
жұқтырады.
Табиғатта тайга кенесі әр түрлі жануарлардың денесінде орнығады. Сорған
қаны арқылы бір жануардан екінші жануарға энцефалит қоздырғышын
таратады. Бірақ бұдан жануар ауырмайды. Осылай табиғатта ауру қордасы
пайда болады. Кене энцефалитінің вирусы - тасымалдаушы жәндік арқылы
таралатын қоздырғыш. Кене дернәсілі, нимфасы және ересек түрі белгілі бір
аумақта бір жануарлардан екінші жануарларға ұзақ уақыт айналымда
болады. Жұқпа қоздырғышы сақталатын осындай аумақ қандай болса да,
бір аурудың табиғи қордалы деп аталады. Тасымалданатын аурулардың
табиғи қордасы туралы теорияны академик
Евгений Никанорович Павловский және оның шәкірттері жасады.
Қазақстанда бұл салала академик Илларион Григорьевич Галузо (және
профессор М. М. Ременцова) көп үлес қосты. Адам үшін қышыма кене - өте
қауіпті жәндік. Оның мөлшері 0,2-0,5 миллиметрден аспайды. Сондықтан
ұлғайтқыш әйнек арқылы ғана толық көруге болады. Қышыма кене
адамның терісіне еніп, денені қышытады. Бұл құбылыс оның түлеген кездегі
қабыршақтары мен бөлінді заттарының денеге сіңуінен болады. Қышыма
кене мал денесінде жайлап, адамға көбінесе жылқыдан жұғады. Қышыма
кененің әрекетінен денеде қотыр пайда болады. Адам немесе мал қотырлан
мазасызданіп, арып-талып, әлсірейді. Қотырды денеге дәрі-дәрмек жағу
арқылы ем дейді. Малдардың қотырын емдегенде ерекше газ камерасына
ұстайды. Бұл үшін малдың басын сыртта қалдырып, мойнынан қатты
қысып тұратындай тетік жасайды. Ал паразитті өлтіретін улы затпен
ыстайды.

Ұқсас жұмыстар

Денесінің сыртқы бөлшектенуі

Риккетсиялар ұсақ полиморфты грам теріс бактериялар

Байланыс механизмі бар аурулар

Қоздырғыш тасымалдаушылардың мінездемесі

Вирустардың организмге енуі, таралуы, орналасуы. Инфекция түрлері және оларға сипаттама. Иммунитеттің механизмдері

Кене ( Acarіna )

Жалпы індеттану

Трансмиссивті инфекция қоздырғыштары

Мақта, күнбағыс, қызылша аурулары

Инвазиялық аурулар

Пәндер