Неофрейдизм - адамды, қоғамдық институттар құрылымындағы оның орны мен рөлін зерттеуде психоаналитикалық қағидаларға негізделген философиялық бағыт

Презентация қосу

НЕОФРЕЙДИЗМ
Неофрейдизм – адамды, қоғамдық институттар құрылымындағы
оның орны мен рөлін зерттеуде психоаналитикалық қағидаларға
негізделген философиялық бағыт. Н. өзінің тұйықталушылығы мен
келешексіздігі байқалған фрейдизмнің кейбір жағдайларын қайта
қарау нәтижесінде 30-шы жылдары пайда болды. Неофрейдистер (
К.Хорни, Г.Салливэн, Фромм) классикалық психикалық талдаудың
қақтығыс ситуацияларын тудыратын, санадан тыс болатын
механизмдер мен психика құрылымын ұғындырудың, жүйке
ауруының жыныс қозушылықтан пайда болуы және өлім инстинкті
туралы болжамдардың бірқатар тұжырымдары мен қорытындыларын
сынға алды.
НЕОФРЕЙДИЗМНІҢ НЕГІЗІН
САЛ У Ш Ы Л А Р
Неофрейдистер адам өзінің даралығын жоғалтатын, сыртқы дүниеден
және өзінен жатқа айналатын, адамдық өлшемдерден арылатын, жеке
адамның азғындауының және қоғамдық мүдде мен жеке мүдде арасындағы
қайшылықтардың себептерін аша алмайтын қазіргі батыс қоғамына сын
көзбен қарайды. Адамның жаттануының әртүрлі формаларын жою үміті
жеке адамның санасында сыни элементтерді тудыруға және өмірлік
қасиеттер мен мұраттарды қалыптастыруға жағдай жасайтын «гуманистік
психикалық талдауға» жүктеледі. Дегенмен, жеке адамды сауықтыру
арқылы қоғамды сауықтырудың психикалық аналитикалық рәсімі утопия
болып қалмақ, ал оған негізделген дерексіз – гуманистік жол – келешексіз
буржуазиялық қоғамдағы жеке адамның ұсақталуының дағдарысын
жоюға қабілетсіз
Жеке адамның ішкі тіл қақтығыстарының
туындауына елеулі түрде әсер ететін
әлеуметтік және мәдени процестерге мән
бере отырып, Н. өкілдері адамның ішкі әлемі
көкжиегін кеңейткен санадан тыс
әрекеттердің фрейдтік тұжырымдарына
сүйенеді. Классикалық психикалық талдау
адамның өмір сүру керектігі және не істеуге
тиістігі туралы мәселелерге кең жауап бере
алған жоқ. Неофрейдистер осы олқылықты
толтырғысы келеді.
ФРЕЙДИЗМ
Фрейд адам психологиясының динамикасын
түсіндіру үшін, оның психологиялық
үштүпнегізін қарастырады. Олар «Мен»,
«Жоғарғы Мен» және «Ол». Фрейд өзінің
басты идеясын жеке адамның
«психосексуалдық даму» жөніндегі теория
төңірегінде өрбітеді. Бұл теория бойынша,
адамның еркінен тыс ұдайы конфликтілер
жасап отыратын бір күш бар, соның
нәтижесінде сана мен санасыздық арасында
қақтығыстар болып тұрады.
Фрейдизмнің қазіргі жақтастары неофрейдизм
болса, Адам өзінің даралығын жоғалтатын, сыртқы
дүниеден және өзінен жатқа айналатын, адамдық
өлшемдерден арылатын, жеке адамның
азғындауының және қоғамдық мүдде мен жеке
мүдде арасындағы қайшылықтардың себептерін
аша алмайтын қазіргі батыс қоғамына сын көзбен
қарады. Мысалы, психоанализ идеяларын
жалғастырушы К.Г.Юнг инстинктер биологиялық
емес, символикалық мәнге ие деді. Өйткені
символика психиканың өзінің құрамдас бөлігі болып
табылады.
Неофрейдистер – А.Адлер (1870-1937), К.Хорни (1885-1952), Э.Фромм (1900-1980)
осы философияның түп негізгі идеялары арқылы адамдардың өмірінің әлеуметтік
құрылымын түсіндіруге тырысқан. А.Адлердің ойынша тұлғаның жүріс тұрыс
мотивтерін түсіндіру үшін оның ұмтылыстарын «санасыз өмірлік жоспарын» соңғы
мақсатын білу қажет. Осылардың арасында адам өмірінің қиыншылығын немесе
өзінің сенімсіздігін жеңуге тырысады.
Неофрейдизмнің көрнекті өкілі болып Э.Фромм
саналады. Ол психоанализ, марксизм, экзистенциализм
идеяларын біріктіруге тырысты. Ол тұлғада туа біткен
ештеңе жоқ деді, ал барлық психикалық көріністер – ол
тұлғаның әртүрлі әлеуметтік ортаға берілуінің салдары.
Фромм тұлғаның әрбір түрінің қалыптасу сипатын
әлеуметтік ортаның тікелей ықпалынан еместігін, ал
адамзаттың өмір сүруінің екі жақтығын, яғни
экзистенциалды немесе теоретикалықтан шығарады.
Фромм тарихи қайшылықтарды жоюды жаңа
гуманистік қоғам тудырумен байланыстырды.
НАЗАРЛАРЫҢЫЗҒА
РАХМЕТ

Ұқсас жұмыстар

Назарларыңызға рахмет

Гештальтпсихологияның ізашары

Білім беру парадигмасы педагогикалық қауымдастықтың қабылдаған теориялық, дүниетанымдық алғышарттардың жиынтығы

Сана және бейсаналық

Жеке тұлғаның дамуы туралы теориялар

Қазіргі заманғы сөздіктерде мәдениетке берілген анықтамалар

Этноортадағы әлеуметтік жұмыстың мәні

Европа философиясы

Тұлғаның дүниетанымын қалыптастыру

Биліктің түрлері

Пәндер