Ірі қара пироплазмозы - Piroplasma bigeminum деп аталатын қарапайымды қоздыратын жіті ауру

Презентация қосу

Протозооздар
патоморфологиясы:
пироплазмоз,
безноитиоз.
Орындаған:
Қабылдаған: Джангабулова А
Протозооздар- өз тіршілігі үшін
жануарлар организмінде ауру
тудыратын қарапайымдылар.
Пироплазмоз - жануарлардың анемиямен, сарғаюмен, жүрек
жұмысының зақымдануымен, күйзелуімен, тәбеттің жоғалуымен,
дене қызуының жоғарылауымен, өнім беруі және жұмыс істеу
қабілетінің төмендеуімен, сондай-ақ аурудың ауыр кезеңінде
кілегей қабығының қанталауымен, гемоглабинуриямен, өліммен
ерекшеленетін, эритроциттердің пигментсіз эндоглобулярлы
паразиттері қоздыратын трансмиссивтік ауру. Пироплазмозбен
барлық үй жануарларының түрлері (ірі қара мал, түйе, ешкі және
қой, жылқы, шошқа, ит) және жабайы жануарлар ауырады.
Қоздырушысы: ірі қара малда - Piroplasma bigeminum, жылқыда -
Piroplasma caballi, қой мен ешкіде - Piroplasma ovis, шошқада -
Piroplasma trautmanni және итте - Piroplasma canis.
Ірі қара пироплазмозы – Piroplasma bigeminum деп
аталатын қарапайымды қоздыратын жіті ауру. Ол
қызба, қаназдық, сарғыштану мен гемоглобинурия
белгілерімен қатар жүрек-тамыр, ас қорыту және
жүйке жүйелері қызметінің бұзылуымен
сипатталады.
Қоздырғышы. Романовский әдісімен бояғанда
пироплазмалардың цитоплазмасы көкшіл, ядросы қызғылт
түске боялады. Әдетте эритроцит ішінде бір, екі, кейде одан
да көбірек паразит болады. Паразит пішіні алмұрт, дөңгелек,
сақина тәрізді және ұзынша сопақ. Қосарланған алмұрт
тәрізділері жіңішке жақтарымен жалғасып, эритроцит
ішінде сүйір бұрыш түзейді. Жалғыз орналасқандарының
тұрқы 2,2-ден 6 мкм дейін, қосарланған алмұрт тәрізділерінің
тұрқы 4,5 мкм-ге дейін. Аурудың бас кезінде дара, кейіннен
жұптасқан түрлері көбірек кездеседі. Аурудың әрі дамуына
байланысты, зақымданған эритроциттердің саны тез көбейіп,
5-15%-ға жетеді (сирек жағдайларда 40%-ке дейін).
Эпизоотологиялық деректер. Пироплазмоз негізінен еліміздің Оңтүстік
бөлігінде таралған. В.calcaratus кенелері негізінен Оңтүстік Қазақстанда
кездеседі. Олар көбінесе ірі қараның қанын сорады да, басқа түлікке сирек
жабысады. Жайылымда олар 35-40 күн өмір сүріп, ұрғашылары мыңдаған
жұмыртқа салады. Олардан 2-3 апта ішінде алты аяқты балаң кенелер дамып
шығады. Олар жұмыртқадан шығысымен ірі қара денесіне жабысып,
паразиттік өмір сүре бастайды да, 3-4 апта ішінде нимфа және имаго
сатыларына жетеді. Жылы кезеңде В.calcaratus кенелері үш ұрпақ беріп
үлгереді. Осыған орай Оңтүстік өңірінде ірі қара мал арасында пироплазмоз 3
рет байқалуы мүмкін. Бірінші рет көктемде-сәуір, мамыр айларында,
пироплазмоздың бұл толқыны өлім-жітімсіз жеңіл түрде өтеді. Екінші рет
жазда шілде-тамыз айларында ауру кең етек алып, өлім-жітім көбейеді.
Үшінші рет күзде-тамыз айының аяғынан бастап, қазан айына дейін
байқалады. Бұл кезде ауру мал арасына көбірек тарайды.
Ауру белгілері. Пироплазмоздың жасырын кезеңі 14-24 күн. Бір жасқа дейінгі төлде және
жергілікті малда пироплазмоз әдеттегіден жеңілдеу өтеді.
Ауруға шалдыққан ірі қара малының ең алдымен дене ыстығы 41-42°С дейін көтеріледі де, осы
деңгейден төмендемей тұрып алады. Ауырған мал қатты күйзеледі. Жемге сылбыр қарап, қатты
шөліркейді. Сауын сиырдың сүті азаяды.
Тамыр соғуы минутына 100-120-ға дейін шапшаңдап, жүрек соғуы, тыныс алуы жиілейді. Ішектің
жиырылып-созылуы аурудың алғашқы 1-2 күндері күшейеді, көздің кілегей кабығы алғашқыда
қызарады, сонан соң бозарып, сарғыштанады. Екінші күннен бастап-ақ ауру мал басын
салбыратып, күйзеледі, көзінен жас жиі ағады. Жем мен суға сылбыр қарайды, кейде мүлде жем
жемейді. Мес қарынның қозғалысы сирейді. Несеп алғашында сары түсті, аурудың жіті түрінде 2-
күннен бастап-ақ қызыл түске боялады. Гемоглобинурияға несеп шығарудың жиілеуі қосылады, 3-4
күннен соң ауру белгілері ең жоғарғы дәрежесіне жетеді. Бұл мезгілде мал қатты күйзеледі, жем-
судан бас тартып, жатып алып тісін қайрайды. Мес қарын қозғалуын мүлде қояды немесе өте баяу
қозғалады. Жүрек соғу ырғағы бұзылады. Несеп қоңырлау-қызыл түсті, жиі және аз мөлшерде
шығады. Осы белгілері 5-7 күнге созылып, мал өлім-жітімге ұшырауы мүмкін. Егер күтімі жақсы
болып, ауырған малға мезгілінде мал дәрігерлік көмек көрсетілсе, ауру белгілері бірте-бірте қайтып,
мал пироплазмоздан айыға бастайды. Бірақ ауырып сауыққан малдың қаны бірден толыға қоймай,
2-3 айдан кейін ғана бұрышы қалпына келеді.
Өлекседегі өзгерістер. Кілегей және сірі қабықтары бозарыңқы,
сарғыш тартқан және ұсақ нүкте тәрізді қанқұйылған. Сөл бездері
ұлғайған. Талағы қызыл-қышқыл түсті, үлкейген, үстіңгі жағы
қанталаған, ұлпасы жұмсарып босаңсыған. Бауыры үлкейген, қоңыр-
қызыл түсті, ал кейде сары балшық түстес. Бүйректері үлкейген қыртыс
қабаты мен жұмсақ қабатының шекарасы байқалмайды. Қуығы әдетте
қоңыр-қызыл, сирек жағдайда қоңыр-сары түсті несепке толы.
Жалбыршағы әдетте қатты, ішіндегі жемі құрғақ жентектелген. Өкпесі,
өлексенің жатқан жағынан ісінген. Бронхтарында көпіршіген қызғылт
түсті сұйық зат бар. Жүрек, әсіресе жүрекше үсті нүкте және сызықша
тәрізденіп қанталаған. Жүрек еті оңай жыртылады, түсі қоңыр, әр
жерінде қанталаған ошақтар бар. Жүректің ішкі жағы қанталаған,
ішінде қан ұйыған. Өлекседе қан аздық, талақтың үлкеюі, қуығы қызыл
түсті қанға толуы және жалбыршықтың тығындалуы байқалады.
Дайындаған қан жағындысынан ауру қоздырғышы табылады.
Диагнозы. Пироплазмоздың эпизотологиялық
деректерін ескереді. Ауырған малдың
жайылымда болуы және аталған кенелердің
мал денесінен табылуы, өткен жылдарда осы
аймақта аурудың кездесуі еске алынады. Ауру
малды тексеріп, қарағанда дене қызуының
көтерілуі, қан аздық, кілегей қабықтарының
сарғыштануы және гемоглобинурия сияқты
белгілерді байқауға болады.
Безноитиоз (лат. Besnoitia) - малдың жұқпалы,
созылмалы ауруы. Індеттің қоздырғышы - бір
жасушалы қарапайым жәндіктер. Оны тұнғыш
рет 1912 ж. Францияда К.Бенуа мен В.Робин
тапты. Безноитиозбен мүйізді ірі қара, жылқы,
есек, солтүстік бұғысы ауырады. Аурудың
бірнеше түрі бар, Қазақстанда оның бір-ақ түрі
Besnoitia besnoiti кездеседі. Бұл ауру
шетелдерден Санта-гертруда сыйырымен (1956
ж.) келген.
Аурудың таралуы
Безноитиоз Балқаш көлі, Іле, Талас, Шу, Сырдария, Амудария өзендерінің бойында,
қамысты көлдердің маңында байқалады. Бұл жерде шыбын-шіркей, маса, сона көп
болады. Олар малды шағып, сау малға ауру жұқтырады. Көбінесе 2 жастағы ірі қара
ауырады. Безноитиозбен адам ауырмайды.
Ауру белгілері
Аурудың белгілері 30-45 күнде білінеді. Малдың дене қызуы көтеріліп, жемшөпке
тәбеті шаппайды, тамыры жиі соғады. Бұдан әрі танаудың, көмекей мен
кеңірдектің, көздің, қынаптың кілегей қабықтары қабынады. Малдың тұмсығында,
әукесінде, желіні мен ұмасында, көбінесе аяқтарында домбыққан ісік білінеді. Буаз
сиырдың іш тастауы мүмкін. Бұқаның жыныс бездері қабынып, қабылетін жояды.
Біраздан соң малдың жемшөп жеуі жақсарады, бірақ барған сайын жүдеп, көтерем
болады. Оның терісі 3-5 есе қалыңдап, қыртыстанады да, жарылып ашық жараға
айналады. тері қайызғақтанады, жүні ойдым-ойдым, кейде түгелдей түседі.
Өлекседегі өзгерістер. Өлген немесе амалсыздан сойылған малда өте зілді және
ауруға тән өзгерістер негізінен тері мен тыныс алу жолдарының жоғарғы бөлігі
кілегейлі қабықтарда болады. Бас, мойын, артқы аяқтар мен ұма терілерінің 2-3 есе
қалыңдағаны, қатпарланғаны, адырбұдырланғаны,түктердің түсіп сирегені
байқалады. Теріні тіліп көргенде дәнекер өрмемен қоршалған көптеген сарғыш
түсті түйірлер түріндегі қоздырушының цисталары көрінеді. Танау қуысы,
жұтқыншақ көмей, кеңірдек, ірі бронхылардың кілегейлі қабықтарындағы цисталар
шоғырлары ұнтақ ботқасының жұқа жағындысына ұқсайды. Цисталар әрдайым
көз склерасында кейде эндокард астында байқалады. Олар қынаптың кілегейлі
қабығын да бұқа енінің қамшысының және күпегінің қабықтарын да
зақымдайды.Цисталар кеулеп 2-3 см дейін қалыңдаған және қатпарланған ұма
терісінде өлшемі 13 см дей ойылымдар кездеседі.Цисталар фуксинмен қызыл түске
боялатын қалың қабатты құрылымдар, оларда азды көпті гистоциттер,
лимфоциттер, фибробласттар шоғырлары қаумалайды, олар талшықты дәнекер
өрменің өсуіне әкеледі.
Диагноз. Көздің кілегейлі қабығы мен склерасында
тері кесінділерінде табылған безноитий
цисталары ауруға диагноз қоюға мүмкіндік береді.
Безноитиоздан өлген немесе лажысыздан сойылған
малға диагноз қою қиын емес. Бензоитиозды ең
алдымен саркоптоздан ажырату керек.
Назарларыңызға рахмет!

Ұқсас жұмыстар

Жылқы нутталиозы

Жануарлар пироплазмидоздары

Малдың негізгі пироплазмидоздары және олармен күрес шаралары

Ауру белгілері туралы

Аурудың анықтамасы

Ауру белгілері

Парамфистоматоз ауруынын балау, емі, және алдын алу

Сібір жарасы,Туберкулез

Жеке індеттану

Мониезиоз - Moniezia туыстығына, Anoplocephalidae тұқымдастығына жататын құрттардың ересек сатысы қоздыратын гельминтоз

Пәндер