Өкпе вентиляциясының бұзылыстары

СРО

Қазақстан Республикасы Ғылым және Білім министерлігі Семей қаласы Шәкәрім университеті

Тақырыбы:Тыныс алу потофизиологиясы, Гипаксия.

Орындаған:Рахымғажы. Ж. Е Тобы:ВМ 701 Тексерген:Нуркенова. М. К

Жоспар:

Кіріспе Негізгі бөлім

Тыныс алу жұйесінін потофизологтясы

Гипаксия, Церкуляторлық гипаксия, гемиялық гипаксия

Гипаксияның жіктелуі

Тыныстық гипаксия

Қандық гипаксия

Тіндік гипаксия

Қорытынды:

Тыныс алу жүйесінің патофизиологиясы тыныс алу жүйесі-ағзамен сыртқы ортаның газ алмасу процесін қамтамасыз ететін тыныси алу жолдарының жиынтығы. Өкпемен тыныс алу жолдарының қанды оттегімен қанықтыруын және одан шығуын керекті дәрежеде қамтамасыз ете алмай қалуын сыртқы тыныс алу жеткіліксіздігі деп атайды. Өкпе вентиляциясының бұзылыстары. Ол гиповинтиляция және гипервинтиляция болып бөлінеді. Өкпенің гипервинтиляциясы тыныстың минуттық көлемі мен өкпенің өмірлік сыйымдылығы көтеріліумен сипатталады. Ол: - паталогиялық -физиологиялық гипервинтиляция болып бөлінеді. Өкпенің гиповинтиляциясы өкпеде ауа алмасуының азаюы. Ол мына жағдайларда пайда болуы мүмкін: 1. Өкпе және тыныс жолдарының дерттері 2. Кеуде қуысы тұтастығы бұзылғанда 3. Т ыныс алуды реттейтін нервтердің жарақаттануында т. Б газдардың диффузиясының бұзылыстары. Өкпе ұяшықтарымен капиляр мембраналардың газдары екі бағыттаөткізуін өкпенің диффузиялық қабілеті дейді. Оның бұзылыстары мына жағдайда бұзылады: альвеолалар мен қылтамырлардың мембраналарының өкпе қабынуы, пневмосклероз дерттері кезінде, қалыңдауынан; қызмет атқаратын альвеоллалармен капиллярлардың өкпе бөлшегін алып тастағанда, үлкен деңгейде бүліністер кездескенде, азаюынан; қанның өкпе альвеоллаларындағы ауамен жанасу уақыты қысқаруынан газдар керекті мөлшерде альвеолла мен капиляр мембраналары арқылы өтіп үлгермейді. Газдардың диффузиясының бұзылыстарының нәтижесінде қанның газдық құрамы өзгереді, гипоксемия, гиперкапния дамиды. Өкпе перфузиялық бұзылыстары өкпеде қан айналымның бұзылыстары мына жағдайларда дамуы мүмкін: жүрек қызметінің жеткіліксіздігі кезінде болады.

Гипоксия - жасушалардың оттегі жетіспеушілігінен туатын ұлпалардың декструктивтік өзгерістеріне әкелетін патологиялық процесс. Оттегінің ұлпаларға тасымалдануының бұзылуында және тыныс алу жүйесінің клеткаларының оттегін шығаруы бұзылуында пайда болады.

Ұйқы кезіндегі функциональды салмақ интенсивті жұмыс істеп тұрған ағзалардың орташа гипоксия дамуы мүмкін. Бұл гипоксия организмнің қалыпты физиологиялық беімделу реакциясын қалыптастырып, оның дамуын жоғарылатады.

Эмоциясына байланысты гипоксия түрлері:

- экзогенді

- респираторлы

- циркуляторлы

- гемикалық

- біріншілік - ұлпалық

- салмақ түсудегі гипоксия

- аралас этиологиялы гипоксиялар.

Гипоксияның көрінісі, оның пайда болу жылдамдығына, узақтылығына, сатысына, организмнің реактивтілігіне байланысты.

Экзогенді гипоксия - тыныс алу ауасында О2 мөлшерінің азаюында пайда болады.

А) Нормобариялық гипоксия - атмосфералық қысым қалыпты жағдайда (шахтада, құдықта, ауасы тар кіші бөлмеде көп болған кезде) .

Б) Гипобариялық гипоксия - атмосфералық қысым төмендеген жағдайда (таулы аймақта) . Негізгі түздіруші фактор өкпе гипервентиляциясы және көмір-қышқыл газын көп мөлшерде болу кезінде түзілетін - гипокампния мен газды алкалоз.

Циркуляторлы гипоксия - қан айналу жүйесінің жетіспеушілігіндегі ағзалар және ұлпалардағы қан және оттегі жетіспеушілігінде дамиды. Қан қысымының жүйелі төмендуінде көптеген ағзаларда қан және О2 жетіспеушілігі түзіледі.

Жергілікті циркуляторлы гипоксия қантамырларының атеросклерозы кезінде дамиды. Даму аймағына байланысты клиникалық көріністері әр-түрлі жүректің ишемиялық ауруы, ишемиялық инсульт, перифериялық артериялар ауруы. Артериялық қанда О2 нормада, веналық қанда О2 төмен болады.

Гемикалық гипоксия - қанның оттегілік көлемі азайғанда дамиды (анемия, сүйек миында эритропоэз төмендегенде, эритроциттер гемолизінде, бүйрек ауруларында) . Артериялық қанда О2 көлемінің азаюымен сипатталады. Эритропениялар тек қана гемоглобиннің төмендеуімен ғана емес, сапасының өзгеруімен сипатталады, кең таралған түрі - орақ клеткалы анемия, талассемия (ген деңгейінде зақымданулар) . Жүре пайда болған карбоксигемоглобин (гемоглобиннің көміртегі оксидімен қосындысы) . Метгемоглобинемия анилин, бензол, кейбір дәрілер (амидопирин, сульфиниламид, фенацетин) әсерінен пайда болады. Артериялық қанда О2 көлемінің азаюымен сипатталады.

Біріншілік - ұлпалық гипоксия - оттегінің клеткамен сіңірілуі бұзылғанда дамиды. Мысалы: цианидтермен уланғанда цианидтер тыныс алу тізбегінің соңғы ферментін жояды. Организм жоғарғы физикалық жұмыс істегендегі гипоксия.

Әр-түрлі этиологиялы гипоксия - жиі кездеседі. Мысалы: қатерлі ісік кахексиясында пайда болатын ұлпалық гипоксия респираторлық, циркуляторлық, гемикалық гипоксиялармен қатар жүреді.

Тыныстық гипоксияның даму механизмдері Альвеоладағы р. О 2 төмендеуінен өкпеден өтетін қан О 2 жеткілікті қаныға алмай, артериялық гипоксемия дамиды, осыған байланысты артерио -веноздық айырмашылық сәл төмендейді. Ал гемоглобин жеткілікті, оксигемоглобиннің түзілуі және қанның оттектік сыйымдылығы қалыпты. l Компенсация механизмі: қан ағысының көлемдік жылдамдығының артуы. Қ. ж. 1 минут - 100 мл қан - 4 мл О 2 тіндерге береді. Т. г. 1 минут - 100 мл қан - 3 мл О 2 тіндерге береді, гипоксия К. м. 1 минут - 133 мл қан - х Х = 3, 99 мл О 2 қалыпты жағдайға жақындатады. l