Саңырауқұлақты инфекциялар




Презентация қосу
«Оңтүстік Қазақстан медициналық академиясы» АҚ
Микробиология кафедрасы

СӨЖ
Тақырыбы: Саңырауқұлақты инфекциялар және протозойлы
инвазиялар кезіндегі иммунитет механизмдері.

Тобы: В-ЖМҚБ-04-18
Қабылдаған: Қадырбаева Б.Ш.
Орындаған: Султанбек А.С.
Жоспар
I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
Саңырауқұлақты инфекциялар;
Лейшманиоз және токсоплазмоз
Протозойлы инфекциялар

III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер
Кіріспе

Саңырауқұлақ инфекциясы - патогендік
саңырауқұлақтардан туындаған теріге, тырнаққа,
шырышты қабықтарға, ішкі ағзаларға зақым.
Функционалды микроорганизмдер қоршаған ортада кең
таралған, олардың кейбіреулері адам ағзасында үнемі
кездеседі (мысалы, кандидалар - бұл ауыз қуысының,
ішектің қалыпты микрофлорасының бөлігі).
Патогендік саңырауқұлақтар тудыратын инфекциялар бар, олар
белгілі бір жерлерде ғана өмір сүреді (эндемиялық микоздар).
Мұндай жағдайларда адам ағзасындағы инфекцияның негізгі
бағыттары:
аэрогенді - патогендік саңырауқұлақтардың спораларын жұту
арқылы; инфекцияның алғашқы көрінісі пневмония болуы
мүмкін;
жанасу - терінің патогендік саңырауқұлақтармен топырақпен
тікелей байланысы нәтижесінде терінің зақымдануы.
Дененің қорғаныс деңгейінің төмендеуімен иммун тапшылығы
жағдайы (мысалы, АҚТҚ бар науқастарда) оппортунистік
саңырауқұлақ инфекциясы дамуы мүмкін. Олар денеде үнемі
болатын саңырауқұлақтардың өсуі мен көбеюімен бірге
туындайды.
Микоздардың ең көп таралған тобы - терінің, тырнақтың үстірт
микоздары. Бұл инфекциялардың қоздырғыштары адамнан адамға
да, қоршаған ортадан теріге қоздырғыштардың таралуы
нәтижесінде болады. Алайда, ауру барлық жағдайда дамымайды,
өйткені әр түрлі адамдардағы саңырауқұлақ инфекцияларына
сезімталдық әртүрлі болуы мүмкін.
Саңырауқұлақтар жылы және ылғалды жағдайда қарқынды
түрде көбейеді, бұл олардың саусақтарда, аяқтарда, тері
қатпарларында, тырнақтарда жиі орналасуына әкеледі.
Саңырауқұлақтар тудыратын инфекцияны емдеу үшін
антифункционалды дәрілер бар. Инфекция түріне, аурудың
ағымының ауырлығына байланысты, бұл препараттарды
инъекциялар, таблетка, жақпа, кремдер, өзекті қолдануға
арналған ерітінді түрінде қолдануға болады.
Негізгі белгілері:
терінің, шырышты қабықтың саңырауқұлақ зақымдануы келесі
белгілерді көрсетуі мүмкін:
терінің қызаруы;
қышу, жану;
терідегі бөртпелер;
терінің зардап шеккен жерлеріне жылау (эпидермистің кішкене
ақаулары арқылы серозды сұйықтықтың бөлінуі);
терідегі қыртыстардың пайда болуымен жарылуы мүмкін
кішкентай көпіршіктер;
пилинг терісі;
тері зақымдану аймағындағы ауырсыну, шырышты қабық;
шырышты қабаттардағы тақта (мысалы, ауыз қуысында ақ
бұдырлы бляшек, кандидозы бар қынап);
зардап шеккен жерлерде шаштың түсуі.
Саңырауқұлақ инфекциясы - әр түрлі саңырауқұлақтардың
әсерінен пайда болатын терінің, тырнақтың, шырышты
қабықтың, ішкі ағзалардың аурулары.
Саңырауқұлақтардың кейбір түрлері (мысалы, кандидоз) адам
ағзасында денсаулығына зиян келтірместен үнемі болады.
Қолайлы жағдайларда бұл саңырауқұлақтар белсенді көбейе бастайды, бұл
саңырауқұлақ инфекциясының дамуына әкеледі. Саңырауқұлақ ауруларының
дамуына ықпал ететін факторлар:
жылы және ылғалды экологиялық жағдайлар;
жеке бас гигиенасын сақтамау;
шамадан тыс терлеу;
тығыз киім, аяқ киім, нашар дем алатын;
антибиотиктерді қабылдау - олар патогенді ғана емес,
сонымен қатар қалыпты микрофлораны құрайтын пайдалы
бактерияларды да жоя алады, бұл саңырауқұлақтардың
көбеюі мен көбеюіне әкеледі;
иммундық жүйенің тиімділігі төмендейді: иммундық жүйе
әртүрлі аурулардың қоздырғыштарына қарсы тұрады,
кейбір дәрі-дәрмектерді қабылдау кезінде оның қызметі
бұзылуы мүмкін (мысалы, глюкокортикоидтар), эндокриндік
аурулармен (мысалы, қант диабеті), иммундық жүйенің
өзіне (АҚТҚ сияқты).
Емдеу негіздері:

Саңырауқұлақ инфекциясын емдеу антифунгалды
препараттарды қолданудан тұрады. Инфекцияның
ауырлығына, түріне байланысты инъекциялар,
таблетка, жақпа, кремдер, дәрілік заттарды өзекті
қолдану үшін ерітінділер тағайындауға болады.
Терапия курсының ұзақтығын емдеуші дәрігер
анықтайды.
Протозойлы инфекциялар
Протозоальды инфекциялар немесе протозооздар (лат. Protosooses) -
паразиттік протозоидтар тудыратын инфекциялар.
Протозоа адамдарда, үйде және ойын жануарларында ауыр ауруды
тудырады.
Адамдарда ауру тудыратын протозоидтардың шамамен 50 түрі белгілі.
Протозоальды инфекциялармен популяцияның жеңілісі өте жоғары.
Протозоа әртүрлі мүшелер мен тіндерде паразитке түседі: қанда, ішекте,
орталық жүйке жүйесінде, бауырда, өкпеде және т.б.
Патогендер адамдарға алиментарлы жол, жыныстық жол арқылы беріледі.
Протозойлы инфекция түрлері:

Амёбиаз Криптоспоридиоз
Бабезиоз Лейшманиоз
Балантидиаз Лямблиоз
Изоспороз Саркоцистоз
Кокцидиоз Токсоплазмоз
Лейшманиоз
Лейшманиоз (W. Leishman, лат. Leishmaniasis атынан) -
паразиттік табиғи ошақтар тобы, негізінен тропикалық және
субтропикалық елдерде кеңінен таралған зоонозды, векторлық
аурулар; Ескі әлемдегі Флеботом тұқымынан және Жаңа әлемдегі
Люцомия тұқымынан москит шағуы арқылы адамдарға берілетін
Лейцмания тұқымының паразиттік протозойлары. Бұл аурудың
үш негізгі формасы бар: висцеральды лейшманиаз немесе каль
азар, онда ретикулоэндотелиальды жүйенің мүшелері әсер етеді,
тері-тері астындағы тіндер мен локтейндік лейшманиаз әсер
ететін кесек-лейшманиаз.
Токсоплазмоз

Токсоплазмоз - бұл адамдардың және жануарлардың
паразиттік ауруы, токсоплазма гондии токсоплазмасы,
көптеген жағдайларда асимптоматикалық болып табылады.
Инвазияның көзі - үй және жабайы сүтқоректілердің әртүрлі
түрлері (180-ден астам) (мысықтар, иттер, қоян;
жыртқыштар, шөпқоректілер, кеміргіштер).
Қарапайым адамдар токсоплазмоздың өткір түрінде емделусіз
өздігінен емделеді. Жүкті әйелдер мен жаңа туған нәрестелер
емделуді қажет етеді, бірақ емдеудің мақсаты аурудың өткір
кезеңі мен белгілерін жою ғана екенін түсіну керек. Аурудың
офтальмиялық формасы бар адамдарға офтальмолог емделуі
керек және зақымдану мөлшері мен формасына байланысты
тағайындалған препараттарды қабылдау керек: жедел немесе
созылмалы (прогрессиясыз). Иммунитеті әлсіреген адамдар
(мысалы, АҚТҚ-мен) аурудың белгілері шешілгенге дейін
емделуі керек, ал СПИД сатысындағы науқастар өмір бойы
токсоплазмоз бойынша ем алады
Саңырауқұлақ инфекцияны алдын-алу
жаңа зығыр киіп, күн сайын шұлық ауыстырыңыз;
ылғал киім киюге болмайды (мысалы, купальник, спорттық киім);
жеке гигиена ережелерін сақтаңыз, басқа адамдардың сүлгілерін,
киімдерін, төсек-орындарын, аяқ киімдерін пайдаланбаңыз;
тым тар аяқ киім киюге болмайды;
шомылғаннан кейін қолдарыңыз бен аяқтарыңызды құрғатыңыз;
спорт залдарында, бассейндерде жалаң аяқ жүруге болмайды;
антибиотиктерді дәрігердің нұсқауымен ғана қолданып жүру керек
Қорытынды
Қорыта келе, саңырауқұлақтар тудыратын аурулар адамнан
адамға оңай беріледі. Бұл, әсіресе иммунитеті нашар қала
тұрғындары үшін өзекті мәселе. Аяқты қысатын аяқкиім кию,
қоғамдық моншаға, бассейнге түсу саңырауқұлақтар тудыратын
аурулардың таралуына себепші болуы мүмкін. Жоғары
ылғалдылық кезінде саңырауқұлақ теріге бөгетсіз
енеді.Саңырауқұлақтар тудыратын аурулар аллергиялық
реакциялардың дамуына себепші болуы немесе аллергиялық
ауруларды, мысалы, бронх демікпесін асқындыруы да мүмкін.
Сондықтан әрдайым инфекцияны алдын-алу ережелерін
ұстанған жөн.
Пайдаланылған әдебиеттер

1. Жеке микробиология. 1 бөлім. Ғ.т. Алимжанов – Алматы, эверо 2016
2. Жеке микробиология. 2 бөлім. Медициналық вирусология. Ғ.т.
Алимжанов – Алматы, эверо 2016
3. Медициналық микробиология, вирусология, иммунология – медиа,
2016
4. Арықпаева ү.т. Медициналық микробиология т.1. қарағанды, 2012
5. Арықпаева ү.т. Медициналық микробиология т.2. қарағанды, 2012
Назарларыңызға рақмет!

Ұқсас жұмыстар
Лейшманиоз және токсоплазмоз
Микоз қоздырғыштары
ЖИТС және АИТВ
Терінің іріңді және вирустық дерматоздары
Жалдан түбіртек саңырауқұлағының қалпақшаң сының астыңғы жағы қою сарғылт - жасыл
Сұр шірік
Жеміс дақылдарының бактериалды күйігі
Скротальды ісіну
Көшеттік жылыжай Гүлзар жылыжайы Көкөністік жылыжай
Мелассадан лимон қышқылын алу
Пәндер