Аспан денелерінің химиялық құрамын және тығыздығын анықтау

Аспан денелерінің физикалық табиғатын зерттеу. Аспан денелерінің химиялық құрамын және тығыздығын анықтау.

Орындаған: Ақан Маржан

Астрономия (көне грекше: ἄστρον «жұлдыз»: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар, метеориттер: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар, метеориттер жатады. Сондай-ақ, ғаламшараралық, жұлдызаралық ортаны, пульсарларды: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар, метеориттер жатады. Сондай-ақ, ғаламшараралық, жұлдызаралық ортаны, пульсарларды, қара құрдымдарды: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар, метеориттер жатады. Сондай-ақ, ғаламшараралық, жұлдызаралық ортаны, пульсарларды, қара құрдымдарды, тұмандықтарды: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар, метеориттер жатады. Сондай-ақ, ғаламшараралық, жұлдызаралық ортаны, пульсарларды, қара құрдымдарды, тұмандықтарды, галактикаларды: ἄστρον «жұлдыз» + νόμος (номос), «заң» ) - ғарыштық денелердің құрылысы, дамуы, олар құрайтын ғарыштық жүйелер және тұтас Ғалам туралы ғылым. Астрономия ғарыш кеңістігіндегі жекелеген денелерді немесе денелер жүйелерін, олардың құрылысын, пайда болуын және динамикасын, сондай-ақ, оларда болып жатқан құбылыстарды зерттейді. Аспан денелеріне жұлдыздар (соның бірі - Күн), планеталар (соның бірі - Жер), планеталардың серіктері; мысалы, Жер серігі - Ай, сондай-ақ кометалар, метеориттер жатады. Сондай-ақ, ғаламшараралық, жұлдызаралық ортаны, пульсарларды, қара құрдымдарды, тұмандықтарды, галактикаларды, квазарлард және т. б. зерттейді.

Астрофизика аспан объектілерінің құрылымын, физикалық қасиеттерін және химиялық құрамын зерттейді. Осылайша, астрофизика астрономияның бір бөлігі болып табылады, физикалық қасиеттері мен күннің, планеталардың, кометалардың немесе жұлдыздар мен тұмандықтардың химиялық құрамын зерттеумен айналысады. Астрофизиканың негізгі эксперименталды әдістері - қарапайым астрономиялық бақылаулармен қатар спектрлік анализ, фотография және фотометрия. Спектроскопиялық талдау астрохимия, аспан денелерінің химиясы деп аталатын өрісті құрайды, өйткені спектроскоптың негізгі нұсқаулары зерттелетін астрономиялық объектілердің химиялық құрамына қатысты. Фотометриялық және фотографиялық зерттеулер кейде астрофотография мен астрофотометрияның арнайы салаларында ерекшеленеді. Астрофизиканы физикалық астрономиямен шатастыруға болмайды, оның атымен аспан денелерінің қозғалыс теориясын, яғни аспан механикасы деп те атайды. Сонымен қатар астрофизика аспан денелері, Күн және планеталар бетінің құрылымын, осы денелердің телескопиялық бақылауларынан мүмкіндігінше зерттеуді қамтиды. Астрофизиканың өз атауы 1865 жылдан бері бар және оны Целлнер ұсынған. Астрофизикалық обсерваториялар әлі күнге дейін өте аз елдерде бар. Осылардың ішінде Фогельдің жетекшілігіндегі Потсдам обсерваториясы және Янсеннің жетекшілігіндегі Мейдон ерекше танымал. Пулковода астрофизикалық бөлім де құрылды, оны Хассельберг басқарады.

Астрофизика бөлінеді: а) практикалық (бақылаушы) астрофизика, онда астрофизикалық зерттеудің практикалық әдістері және соған сәйкес аспаптар мен құрылғылар жасалады және қолданылады; б) физикалық заңдар негізінде бақыланатын физикалық құбылыстарға түсініктемелер берілген теориялық астрофизика.

Аспан денелерінің химиялық құрамын және тығыздығын анықтау

Әдетте, спектрде қандай да бір химиялық элементтің сызықтарының болуы оның зерттелген денеде бар екендігін көрсетеді. (Ерекшеліктер бар, мысалы, жұлдыздар спектрлерінде байқалатын, бірақ олардың арасындағы кеңістікте пайда болатын жұлдызаралық жұту сызықтары деп аталатындар. ) Шығаратын газ қабатын оптикалық жұқа деп санауға болатындықтан, оның өзіндік сәулеленуі оған толық сіңеді, спектрлік сызықтың жарықтығы көру сызығындағы қозған атомдардың санына пропорционалды. Атомның сәуле шығарғыштығын, сондай-ақ оның берілген спектрлік сызықтағы жұтылу коэффициентін эксперименталды немесе теориялық жолмен табуға болады: ол атом қозған күйде бола алатын уақытқа кері пропорционалды.

Берілген спектрлік сызықта шығарылатын немесе жұтылатын энергияны өлшеу арқылы атомдардың саны және сол арқылы сәулеленуді тудыратын зат бөлігінің массасы есептеледі. Егер бұл масса белгілі өлшемдермен бақыланатын объектінің жалпы массасының негізгі үлесі болса, онда оның тығыздығын табу оңай. Осылайша мөлдір газ тәрізді тұмандықтардағы шығаратын зат концентрациясын анықтауға болады. Мөлдір емес. Біз (оптикалық қалың) заттарды (мысалы, жұлдыздарды) көрмейміз: барлық шығаратын қабаттар. Сондықтан олардың тығыздығын осылай анықтау мүмкін емес. Алайда, заттың тығыздығы, дәлірек айтқанда, ондағы қысым жеке спектрлік сызықтың пішініне әсер етеді, әсіресе оның центрінен алыс (қанаттар деп аталатын жерлерде) . Мұның көмегімен тығыздықты анықтауға болады. Шамамен, көрсетілген әсер сирек кездесетін газда пайда болатын спектрлік сызықтар бірдей температурадағы тығыз ортаға қарағанда әлдеқайда тар болатындығына дейін азаяды.

Сондықтан заттың тығыздығын анықтау үшін алдымен оның химиялық құрамын зерттеу қажет.

Ғарыш объектілерінің басым көпшілігінің спектрлерінде сутегі сызықтары байқалады. Бұл сутегі табиғаттағы ең көп таралған химиялық элемент екендігін көрсетеді, бұл әр түрлі аспан денелерінің химиялық құрамын сандық талдаумен расталған.

Ұқсас жұмыстар

Астрофизиканың міндеті

Манометр тобына

Аспан денелері

Астрономия пәні. Аспан координаталар жүйесі

Нейтрондық әдістердің нәтижелерінің ұңғымаға әсері

Жердің магнит өрісі

Күн жүйесі жайындағы түсініктің дамуы

Зертханалық зерттеулерге зәрді алу

Физика концепциясы

Ареометр - сұйықтықтың меншікті салмағын немесе тығыздығын тез арада анықтауға арналған құралғы

Пәндер