ДНҚ инденцификациясы

Презентация

Такырып:ДНК бөліктерін идентификациялау үшін іздеу, бөліп алу әдістері.

Биологи жане Биохимия Кафедрасы

Орындаған: Алкарова З. А

Тобы: В-ЖМҚ(А) -02-20

Қабылдаған: Дарипбек А.

Жоспар

1. Кіріспе

2. Негізгі бөлім

2. 1 ДНҚ инденцификациясы

2. 2ДНҚ бөліп алу

2. 3 ДНҚ бөліп алу әдістері

3. Қорытынды

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Днк инденцификациясы

ДНҚ сәйкестендіру немесе ДНҚ теру, кез-келген ағзаның генетикалық даралығын оның дезоксирибонуклеин қышқылының (ДНҚ) ерекшеліктерін талдау негізінде анықтау. Саусақ іздері сияқты "профильді" теру арқылы алынған ДНҚ-ны жеке басын анықтау үшін пайдалануға болады. Теру генетикалық ақпаратты тасымалдаушы ретінде ДНҚ-ның екі сипаттамасына негізделген: 1) ДНҚ құрайтын элементтердің (нуклеотидтердің) тізбегі бірдей (бірдей) егіздерден немесе клондалған организмдерден басқа әр жануар немесе өсімдікте жеке сипаттамаларға ие; 2) барлық соматикалық жасушалардың (дене жасушаларының) ДНҚ-сы әр адамда бірдей.

ДНҚ сәйкестендіру үшін тірі немесе өлі организмнен кез-келген биологиялық материалды қолдануға болады, мысалы, қан, ұрық сұйықтығы, сілекей, шаш тамырлары, тері немесе өсімдіктердің жапырақтары немесе тұқымдары. ДНҚ-ның жойылмауы маңызды. Іс жүзінде жеке басын немесе генетикалық туыстық (жақындық немесе қашықтық) дәрежесін анықтау үшін генетикалық теру кезінде бірнеше биологиялық үлгілерден алынған ДНҚ профильдері салыстырылады және ықтималды және статистикалық талдауды қолдана отырып нәтиже бағаланады.

Теру процедурасы келесі негізгі кезеңдерден тұрады: биологиялық материалдан ДНҚ бөлу (экстракция) ; алынған ДНҚ - ны арнайы ферменттердің көмегімен әртүрлі ұзындықтағы фрагменттерге "кесу"; фрагменттерді бөлу және өлшемі бойынша құру; алынған ДНҚ фрагменттерін ұқсас ДНҚ тізбектерінің радиоактивті зондтарымен будандастыру (байланыстыру) ; фрагменттердің кеңістіктік таралуын радиоавтография әдісімен бекіту, яғни. рентген пленкасында. Радиоактивті зондтармен байланысты зерттелген ДНҚ фрагменттері рентген пленкасын бір-бірінің астында орналасқан қара жолақтар түрінде жарықтандырады, сондықтан ДНҚ радиоавтографы дүкендердегі тауарлар пакеттеріндегі штрих-кодтарға ұқсайды.

ДНҚ бөліп алу

Рестриктазалар-бұл геномдық ДНК молекуласынан зерттеуге қажетті бөлікті кесетін ферменттер.

Алғаш рет E. Coli бактериясынан бөліп алған. Олар ДНК молекуласынан әртүрлі рестрикциялық сайттарын кесу қабілетіне ие. Рестрикциялық сайттары-азотты негіздер полиндромдар, тура және бірдей оқылатын тізбектер. Казіргі кезде 100 астам рестриктаза белгілі, ДНК молекуласын селективті кесуге мүмкіндік береді.

ДНК бөліктерін бөліп алу үшін электрофорез әдісі қолданылады, яғни рестрикт бөліктерді электр тоғының көмегімен зарядталмайтын

арнайы агарозды н/е полиакриламидті гельде жүргізеді.

ДНК бөліктерін анық көру мақсатында оны бромды этидий арқылы бояйды. Электрофорез әдісінің нәтижесі өте жоғары, 2-50 000 негізге дейінгі аралықта ДНК молекуласының бөліктерін ажыратуға болады. Электрофорез процесінен кейін агарозды н/е полиакриламидті гельдегі ДНК молекуласының бөліктерін бөліп алғаннан кейін оларды секвенирлеуге болады

ДНҚ-ны бөліп алу

әдістері экстракция әдістері әртүрлі, олардың жетеуі бар және олардың әрқайсысының оң және теріс жақтары бар. Экстракцияның келесі әдістерін анықтайды:

· кремний (кремний диоксиді) ;

· ион алмастырғыш шайыр;

· қағаз сүзгілер;

· магниттік бөлшектер;

· гельді сүзу;

· Органикалық еріткіштер;

· микроцентрофус колонкасы.

Әдістердің бірін таңдау көптеген факторларға байланысты және белгілі бір критерийлерге негізделген:

· талдауға бөлінген уақыт мөлшері;

· қойылған міндет;

· күтілетін нәтиже (қажетті тазарту дәрежесі, алынған үлгінің мөлшері және т. б. ) . ) ;

· процедура үшін алғашқы таңдалған материал;

· алынған молекуланы одан әрі қолдану (ПТР, синтез, клондау) .

Genotek зертханасында ДНҚ-ны оқшаулау толығымен автоматтандырылған: робот қателеспейді және шаршамайды. Бөлу процесі бірнеше қадаммен жүреді:

Жасушаның барлық құрамы - ДНҚ, ақуыздар, липидтер және қант ерітіндіге түсуі үшін біз жасушалар мен жасуша ядроларының мембраналарын бұзамыз. Ол үшін SDS детергентімен (сілекей үшін) немесе гуанидин тиоцианатымен (қан үшін) лизис буферін қолданыңыз. Детергент мембраналарды бұзады, ал ерітіндінің буферлік компоненті рН-ны ДНҚ үшін оңтайлы деңгейде ұстайды. Натрий лаурил сульфаты (SDS) кәдімгі сусабынның бөлігі болып табылады, бірақ гуанин тиоцианаты улы болып табылады және теріге тиген кезде сілтілі күйік тудырады. Оның агрессивті денатурациялық қасиеттері испан тұмауын зерттеуде қолданылады: белсенді емес вирустық бөлшектер зерттеушілер үшін қауіпсіз болады.

Ақуыздардан арыламыз. Ерітіндіге енгізілген ДНҚ онымен байланысты ақуыздардан босатылуы керек. Сонымен қатар, ДНҚ - ны - "жалаңаш" ДНҚ-ға шабуыл жасайтын ферменттерді инактивациялау қажет. Лизис буферінің тағы бір компоненті жасуша ақуыздарының бұзылуына жауап береді - K ақуызы, Энгодонтий альбум тұқымының микроскопиялық саңырауқұлақтарынан алынған фермент. Атаудағы К әрпі кератинді, тырнақ пен шаш ақуызын ыдырату қабілетін көрсетеді.

Ұқсас жұмыстар

Прокариот ДНҚ - ның репликациясы

Генетикалық ақпараттың берілуінің молекулалық негіздері. ДНК – репликациясы

Мезельсон-Сталь тәжірибесі, прокариоттардың және эукариоттардың ДНҚ репликациясы, ДНҚ денатурациясы және ренатурациясы

Нуклейн қышқылдары ДНҚ

ДНҚ репликациясы туралы қысқаша мәлімет

Нәруыздың құрылысы

Рекомбинантты ДНҚ молекуласын құрастыру технологиясы

Максам Гилберт тізбектеу

Нуклеотид құрылысы

ДНҚ зерттеу әдістері. ДНҚ диагностикасының тура және көлденең әдістері. ДНҚ – фингерпритинг

Пәндер