Витаминді коферменттер

«Биология және биохимия кафедрасы»

Тақырыбы:Коферменттердің құрылымы және биологиялық функциялары. Тұқымқуалайтын энзимопатиялар. Медицинадағы ферменттердің рөлі.

Презентация

Орындаған: Сарыбас Балжан

Қабылдаған: Кулайша Мамбеткулова

Тобы: Впқа -01-19

Жоспар

I. Кіріспе:

Коферменттердің жіктелуі және құрылысы

Жеке коферменттердің биологиялық қызметтерін түсіндіру

II. Негізгі бөлім:

Медицинадағы және фармациядағы изоферменттер және мүшеспецификалық ферменттер туралы түсінік беру

Тұқым қуалаушы энзимопатиялар және ферменттердің фармациямен медицинадағы ролі туралы түсінік беру.

III. Қорытынды

Пайдаланған әдебиеттер

Коферменттер

Коферменттер немесе Коэнзимдер (лат. Ко - «бірге» жəне фермент) - құрамында белок жоқ органикалық қосылыстар, олар апорферментепен тығыз байланысқан. Ферменттің мықты байланысқан кофакторы - простетикалық топ. Көптеген ферменттердің активтігі үшін екі фактордың да - металл иондарының да, простетикалық топтың да (немесе коферменттердің) болуы қажет.

Коферменттер - толық молекулалы заттар, олар жоғары температураға төзімді келеді жəне ферменттің белоктық бөлігінен оңай ажырайды. Мысалы, диализ кезінде осылай болады. Олар сөзсіз қажетті кофактор ретінде ферменттердің катализдік жұмысына қатысады.

Витаминді коферменттер

Коферменттерге активті тобы бар витаминдер - тиаминпирофосфат (В1 витаминінің туындысы), никотинамидті коферменттер (РР витамині бар) жатады. В2, В6, В12, витаминдері жəне басқа да витаминдер кіреді. Сондықтан да витаминнің жеткіліксіз болуы коферменттердің синтезін бұзады, соның салдарынан тиісті ферменттердің түзілуі тежеледі. Осыдан кейін зат алмасу бұзылады жəне адам мен жануарлар организмі бірқалыпты тіршілік ете алмайды.

I. Витаминдық коферменттер:

1. (НАД, НАДФ)

2. Флавиндік(ФАД, ФМН)

3. Тиаминдық(ТМФ, ТДФ, ТТФ)

4. Кобамидтық (метилкобаламин, дезоксикобаламин)

5. Пиродиксиндік(ПАЛФ, ПАМФ)

6. Фолаттық(ТГФК)

7. Хинондық(убихинон, пластохинон)

Витамінсіз коферменттер

Витаминдік емес коферменттер де бар. мысалы, металлпорфириндер (цитохромдағы гемдер), нуклеотидтер (УДФ-глюкоза), пептидтер (глутатион), т. б. осындай коферменттер. Мұндай коферменттер зат алмасудың аралық өнімдерінен түзіледі жəне əрқашан да организмде болады.

II. Витаминдік емес коферменттер:

1. Нуклеотидтер(УДФ-глюкоза, көмірсутектердің,

спирттердің нуклеотидтық туындылары ж/е т. б)

2. Моносахаридтердің фосфаттары(глюкоза-1, 6-дифосфат, 2, 3-дифосфоглицерат)

3. Металлпорфириндер(гемдер, хлорофилдер)

4. Пептидтер(глутатитон)

1. коферменттер

НАД+ және НАДФ+ (НАД+ , НАДФ+ ) . Бұл коферменттердің активті бөлігі никотинамид (РР витамині) болып табылады.

2. ФАД және ФМН флавиндік коферменттер. Бұлардың пайда болу көзі-рибофлавин. ФАД және ФМН коферменттері әртүрлі апоферменттермен баиланысады да, флавопротидті ферменттер-флавиндік дегидро геназа түзеді. Қазіргі кезде флавопротеидтердің саны 80 шамасына жетеді

3. Тиаминдық коферменттер(ТПФ, ТДФ, ТТФ)

H3C олар апоферменттпен мықты баиланысқан болады және простетикалық топ деп саналады. ТПФ молекуласындағы активті бөлік-тазол сақинасының - CH тобы сол топтың көмегімен ол субстаратпен байланысады.

ТПФ апоферментпен байланысып, декорбаксилаза түзеді. ТПФ - коферменті в1 витаминінің туындысы, оның тиазол сақинасында күкірт бар. Ол апоферментпен мықты баиланысқан.

4. Кобамидтік коферменттер.

Бұлардың пайда болу көзі-витамин В

Цианкобаламиннің орталық бөлігінің (1) және оның екі туындысы-коб- амидтік коферменттердің: метилкобаламин(2) мен 5’- (3) құрылыс нобайы. R’-5’-дезоксиаденозил; R-5, 6-

5. Пиридоксиндік коферменттер.

Бұл коферменттердің негізі В6 витамині, коферменттің құрамында бір-біріне ұқсас үш қосылыс: пиридоксин, пиридоксаль және пиридоксиамин кіреді.

В6 витаминнің негізгі активті туындысы пиридоксаль-5-фосфат болып саналады.

Липой қышқылы коферменті құрамында дисульфидтік топ бар, ол топ тотығып екі сульфгидрилдік топ (-SH) құрайды да, дигидролипой қышқылына айналады.

Липой қышқылы өзінің карбоксил тобы арқылы лизиннің ε-амин тобымен апоферментпен пептидтік байланыс жасайды және декарбоксилаза ферменті түзіледі.

В1 дәрумені (антиневриттік)

В1 дәрумені - тиамин. Антиневриттік дәрумен. 1912 жылы Функ алғаш рет кристалл түрінде бөліп алып, В1 дәруменінің құрамында аминотоптан басқа күкірт атомы болғандықтан, тиамин депаталады.

В1 дәрумені -тиаминохлорид

В1 дәруменінің биологиялық белсенді түрі тиаминдифосфат (ТДФ) болып табылады. ТДФ күрделі екі ферменттік жүйенің - пируват және а - комплекстің құрамына кіреді. полимерфттік комплекс ацетил -SkoA және СО2 түзілетін пирожүзім қышқылының тотыға декарбоксилденуін катализдейді.

В2 дәрумені -рибофлавин.

Өсу дәрумені 1953 жылы Кун бөліп алған. Рибофлавин молекуласының негізгі гетероциклді қосылыс- изоаллоксизиннен тұрады. Ондағы 9-Nтомына бес атомды рибитол байланысқан.

Рибофлавин

В2 дәруменінің биологиялық белсенді түрі флавинмононуклеотид (ФМН) және (ФАД) . ФМН- рибофлавиннің фосфатпен комплексі, ал ФАД рибофлавиннің аденил қышқылымен комплексі болып табылады.

В2 гипервитаминоз белгілері

Бойдың өспей қалуы, бойдың буылтып қалуы, терінің өзрегуі, ангулярлық стоматит.

В3 витамині (пантотен қышқылы, антидерматиттік) Бұл витамин 1933 жылы белгілі болды, кристалды түрде тек 1939 жылы алынады, 1940 жылы химиялық құрылымы анықталып жасанды түрде синтезделеді. Пантотен қышқылы химиялық құрылымы жағынан пантой қышқылы мен β-аланиннен түзілген дипептид: Д(+) α, g- диокси - β, β - диметилбутирил - β- аланин: Пантотен қышқылы барлық жан-жануар, өсімдіктер клеткалары мен микробтар құрамында кездеседі (грек. пантотен - барлық жерде) және биологиялық активтілігі тек оң жаққа бұрушы Д(+) оптикалық изомеріне тән. В3 витамині май тәрізді қоймалжың, ашық сары түсті, су мен сірке қышқылында еритін, жылдам тотығатын, сілтілер мен қышқылдардың әсерінен пептидтік (-СО-NH-) байланысы гидролизге түсетін зат.

В5 немесе РР дәрумені- никотин қышқылы.

Антипеллагралық дәрумен. 1937 жылы Эльвегей бауыр сығындасынан бөліп алған. Никотин қышқылы карбоксильді тобы бар пиридиндік қатардың қосылысы никотинамид оның амиді.

Никотин қышқылы Никотинамид

Биологиялық белсенді түрі (НАД) және (НАДФ*Н+) . Олар тотыққан субстраттан флавопротеидке протондар мен электрондарды тасымалдайды көптеген дегидрогеназа ферменттері болып саналады.