Бүйрек физиологиясы

Презентация қосу

Бүйрек физиологиясы.
Несеп түзілуінің механизмі

Орындаған: Маратова Н.
Тобы: 206Б ЖМ
Қабылдаған: Парпиева Қ.
Нефронның құрылысы мен қанмен қамтамасыз етілуі
Несеп түзілу теориясы
Фильтрациялық-
реабсорбциялық-
секрециялық теория
Несеп түзілуінің негізінде 3
үрдіс жатады:
1. шумақтағы сүзілу
2. түтікшелердегі қайта
сорылу
3. түтікшелердегі секреция
Несеп түзілу механизмі
Несептің түзілуі бір-бірімен тығыз байланысты бір іздік
үрдістерден тұрады:
1) шумақтық сүзілу (ультрафильтрация) – қан плазмасынан су
мен төменгі молекулалық компоненттердің бүйрек шумағының
капсуласына біріншілік несептің түзілуімен жүретін үрдіс;
2) түтікшелік қайта сорылу – сүзгіден өткен заттар мен
судың біріншілік несептен қанға кері сорылуы;
3) түтікшелік секреция – иондар мен органикалық заттардың
қаннан түтікше саңылауына тасымалдануы.
Сүзілу үрдісі
Сүзілу (фильтрация)
Шумлянский-Боумен
капсуласында өтеді,
сонда шумақтық
капиллярлар арқылы
ағатын қан
плазмасынан су және
плазмада еріген заттар
(ірі мол. ақуыздан
басқа) сүзіледі.
Сүзілу үрдісі
Сүзілу бүйрек шумақтарында жүзеге асады. Фильтрат
шумақты түзетін капиллярлар эндотелийінен,
базальды мембранадан және шумақ капсуласының
эпителийі арқылы барьерден өтеді.
Базальды мембраналардың саңылауының диаметрі 2-
4 нм; саңылаулардың жалпы ауданы жалпы сүзілу
беткейінің 4-10 % құрайды.
Осы сүзгі арқылы қан плазмасынан алғашқы зәр
түзіледі. Ол арқылы су, тұздар, глюкоза, төмен
мол.ақуыздар өтеді.
Сүзілу үрдісі
Бүйректер жоғары мол. заттарды ұстап, салмағы
кішігірім және орташа молекулаларды ғана өткізетін
күшті ультрафильтрат ретінде жұмыс атқарады.
Фильтраттың құрамында қан плазмасының базальды
мембрана саңылауынан өтетін көлемі кіші барлық
бөліктер бар. Молекулалық салмағы 15000 астам
молекулалар үшін сүзгіден өту қиынға соғады. Қан
плазмасының протеиндері (және олармен
байланысқан төменгі молекулалық заттар) сүзгіден
өтпейді. Бүйректің шумақтық аппаратынан өту үшін
заттардың суда және майда ерігіштігі анықтаушы
факторға жатпайды.
Шумақтағы сүзілу келесі факторларға
тәуелді
Шумақтық капиллярлардағы гидростатикалық қысым
= 70 мм с.б. (орташа артериялық қысымы = 100 мм с.б.)
Қан плазмасының онкотикалық қысымы = 30 мм
с.б.
Шумақ капсуласындағы ультрафильтраттың
гидростатикалық қысымы (бүйрек ішіндегі қысымы)
= 20 мм с.б.
Фильтрациялық қысым:
70 – (30 + 20) = 20 мм с.б.
Шумақтағы сүзілу
Шумақтағы сүзілудің жылдамдығы
Сүзілу үрдісінің негізгі сандық көрсеткіші
– шумақтық сүзілудің жылдамдығы
(ШСЖ).
ШСЖ – бұл уақыт бірлігінде (минутте)
бүйректе пайда болатын
ультрафильтраттың (алғашқы несептің)
мөлшері.
Шумақтық сүзілудің жылдамдығы
Қалыпты ШСЖ еркектерде шамамен 125 мл/мин, әйелдерде –
110 мл/мин.
Бір тәулікте шамамен 180 л біріншілік несеп түзіледі, 25 мин
ішінде 3 л қан плазмасы сүзгіден өтеді.
Бір тәуліктің ішінде қан плазмасы шамамен 60 рет сүзіледі,
яғни тазартылады.
Соңғы несептің мөлшері тәулігіне шамамен 1,5 л тең болады,
демек алғашқы несептің көлемінен осы уақытта шамамен 178,5
л сұйық түтікшелерде қайтадан қанға сорылады.
Түтікшелердегі қайта сіңу (реабсорбция)– заттардың
түтікше саңылауынан қанға қайта сіңуі.
Қайта сіңу механизмі
1. Активті тасымалдану
а) біріншілік-активті (Na иондары)
б) екіншілік-активті (глюкоза, амин қышқылдары)
2. Пассивті тасымалдану (H2O, Cl иондары, мочевина)

Түтікшелердің проксималдық бөлімде міндетті
түрде қайта сіңетін заттар:
- Глюкоза - Амин қышқылдары - Су
- Витаминдер - 4/5 NaCl, тұздар
Түтікшелердегі қайта сорылу
Шумақтық фильтрат құрамында еріген заттармен
бірге нефрон капсуласынан (Боумен капсуласы)
шығып, иірімделген түтікшелер арқылы, Генле ілмегі
арқылы, дистальды түтікшелер арқылы жинақтаушы
түтікшелерге тасымалданады.
2 млн түтікшелердің әрқайсысының ұзындығы 3-5
см.
Түтікшелердің жалпы ауданы 7-8 м² тең.
Түтікшелердегі қайта сорылу
Қайта сорылу
Глюкоза мен амин қышқылдары белсенді тасымал
жолымен (концентрациялық градиентке қарсы)
сіңіріледі.
Натрий иондары электр-химиялық градиентке қарсы
жолмен қайта сорылады. Na+, K+, АТФ-аза
ферменттерінің қатысуымен және АТФ энергиясының
шығындалуымен жүзеге асады.
Хлор иондары натрийдің белсенді тасымалынан
түзілетін электрохимиялық градиент бойынша қайта
сорылады, яғни (+) зарядталған Na иондары
электростатикалық өзара әрекеттесуымен өзімен бірге
(-) зарядталған CІ иондарын тартады.
Қайта сорылу
Су қайта сорылу пассивті транспорт, диффузия және осмос
заңдары бойынша қайта сіңіріледі.
Глюкоза, натрий, калий, кальций проксимальды
түтікшелерде біріншілік зәрден ұлпа сұйықтығы мен қанға
сіңіп, ұлпа сұйықтығының осмостық қысымын жоғарылатып,
түтікшелердегі несептің осмостық қысымын төмендетеді.
Сөйтіп су осмостық қысымның айырмашылығынан
біріншілік зәрден ұлпа сұйықтығына және қанға өтеді.
Аталған үрдіс органикалық және бейорганикалық
қосылыстардың белсенді тасымалымен қатар жүреді.
Заттарды шығару табалдырығы
Түрлі заттардың шығару табалдырығы әр түрлі және ол
ағзаның қызметтік жағдайы өзгергенде өзгеріске ұшырайды.
Табалдырықты заттарға амин қышқылдары, ұсақ
молекулалық ақуыздар, дәрумендер, натрий, калий,
кальций, хлор иондары жатады.
Табалдырықты емес заттардың (креатинин, инулин,
сульфаттар) қан плазмасындағы концентрациясы өте төмен
болғанымен, бүйрек түтікшелерінде қайта сорылмайды.
Кері сіңірілу механизмі түрлі заттарда бірдей болмайды.
Түтікше жасушалары арқылы тасымалдың 2 түрін
ажыратады: пассивті және активті.
Заттардың пассивті тасымалы түтікшелер
саңылауы мен бүйректің интерстициялық ортасы
арасындағы жоғары электр химиялық градиентке
негізделеді.
Активті тасымал жасушалық метаболизм
бақылайтын арнайы эндотермиялық үрдіс және
заттардың электр химиялық (біріншілік белсенді
тасымал) және концентрациялық (екіншілік белсенді
тасымал) градиентке қарсы жүретін үрдіс.
Бүйректің айналдыра-кері ағызу
жүйесі
Судың тасымалы проксимальды түтікшелердегі зәрдің осмостық
қысымын ұлпа сұйықтығы мен қанның осмостық қысымымен
теңестіреді. Сөйтіп, біршама мөлшерде тұз сіңірілгенімен,
проксимальды түтікшелердегі зәр қандікіндей изотониялық
болады.
Генле ілмегінде қайта сорылуының ерекше механизмі –
бұрылысты-ағысқа қарсы жүйе болады (соның нәтижесінде
зәрдің изотониялығы өзгереді).
Бұл жүйенің мәні – Генле ілмегінің проксимальды және
дистальды түтікшелер бір-біріне жанаса орналасып, өзара
байланысты тұтас бір механизм ретінде қызмет атқарады.
Айналдыра-кері ағызу жүйенің
қызметі
Генле ілмегінің проксимальды бөлімінің эпителийі суды
өткізеді, ал Na+ иондарын өткізбейді. Сондықтан осы бөлім
арқылы өткенде несеп қоюланады және ілмегінің соңында
концентрациясы жоғары болады.
Ал дистальды бөлімінің эпителийі Na+ иондарын белсенді түрде
кайта сорады, яғни натрийді түтікшедегі несептен бүйректің
ұлпааралық сұйықтығына өткізеді, бірақ суды кері қарай
жібермейді.
Сондықтан ілмектің бұрылатын жерінде гипертониялық несеп
Генле ілмегінің дистальды бөлімінің соңында изотониялық
немесе гипотониялық болады (қан плазмасымен
салыстырғанда).
Айналдыра-кері ағызу жүйесі
Сонымен, Генле ілмегі концентрациялатын
механизм ретінде, суды және Na+ иондарын көп
мөлшерде қайта сорылуға әкеліп, қызмет атқарады.
Дистальды түтікшелерде натрий, калий, судың
және басқа заттардың қайта сорылу жалғасады.
Бірақ осында олардың қайта сорылу мөлшері
өзгермелі болады (факультативті реабсорбция),
өйткені осы заттардың қандағы мөлшерімен
байланысты және олардың ағзадағы тұрақты
концентрациясын сақтауда маңызды реттеуші
механизмі болып есептеледі.
Жинақтаушы түтікшелерге сұйық несеп көп
мөлшерде түседіде, осы жерде ол несептің сорылу
нәтижесінде концентрацияланады. Сөйтіп бүйрек
түбекшелеріне бір тәулікте 1,0 – 1,5 л соңғы несеп
түседі.
Жинақтаушы түтікшелерде судың қайта сорылу
бүйректің милық затындағы ұлпааралық сұйықтың
жоғары осмостық қысымы арқасында өтеді.
Түтікшелердегі секреция

Түтікшелердің эпителийі қайта сорумен қатар, секрециялық қызмет
атқарады. Соның нәтижесінде түтікшелер арқылы ағзадан
сүзілмейтін заттар (ағзаға енгізілген бояу, диодраст, пенициллин)
шығарылады.
Түтікшелердің эпителийінде бірнеше биологиялық белсенді заттар
түзіледі: гиппур қышқылы, аммиак, ренин, урокиназа,
аминқышқылдар. Олар ағзадағы зат алмасуға қатысады.
Соңғы несептің құрамы
Несепнәр ақуыз катаболизмнің нәтижесінде пайда болады.
Бір тәулікте 100 г ақуыздан 30 г несепнәр түзіледі.
Қандағы несепнәрдің қалыпты концентрациясы 5 ммоль/л.
Несеп қышқылы нуклеин қышқылдарынан түзіледі.
Қандағы несеп қышқылының мөлшері 0,25 – 0,30 ммоль/л., тәулігіне
несеппен 0,7 г шығарылады.
Креатинфосфаттан бұлшықетте креатин түзіледі, ол креатининге
айналады. Қандағы креатинин мөлшері – 60-100 мкмоль/л., тәулігіне
несеппен 1,5 г шығады.
Аммиак бүйректе бірқатар амин қышқылдарының (глутамин)
дезаминдену нәтижесінде пайда болады, ол сутегі иондармен қосылып,
аммонийге айналады. Қандағы аммиактің мөлшері 0,03-0,08
мкмоль/л., несеппен 0,3 – 1,2 г шығарылады.
Қорытынды
Бүйректің басты қызметі – организмдегі су-
электролиттік алмасуды реттеу. Су-
электролиттік алмасу реттелген жағдайда,
организмдегі қанның көлемі мен осмостық
қысымы және денедегі сұйықтық өз қалпын
сақтайды. Сондай-ақ, бүйрек организмдегі
қышқылды-сілтілі тепе-теңдіктің негізгі
реттегіші болып саналады.

Ұқсас жұмыстар

Ас қорыту жүйесі мен зәр шығару жүйесінің патологиясы

Қоздырғыш тіндердің физиологиялық қасиеттері

Аталық жыныс безі

Асқорыту бездерінің гормондары

Қалқанша маңы безі

Бүйрекүсті безі гормондары

Эндокринді және эндокринді емес функциялары бар ағзалардың физиологиясы және олардың организм жұмысына әсері

Эндокринді жүйе гормондары

ГОРМОНДАРЫ КІРІСПЕ

Несеп шығару жүйесі мүшелерінің ауруы кезіндегі мейіргерлік күтім

Пәндер