Мәдени революцияның міндеттері




Презентация қосу
Қазақстанның 1920-1940
жылдардағы қоғамдық-саяси
жағдайы

ИСА АРУЖАН 14 Ш
1920 жылдары КСРО-да социалистік құрылыс мәселелері
жөнінде терең идеялық-саяси күрес өріс алды. Бұл
күрестегі басты мәселе - КСРО-дағы социалистік
құрылыстың үлгісі жөнінде еді. Ол уақытқа
1920 жылда дейін социализмнің екі үлгісі: бірі коммунизмге «секіріп
өту» мүмкіндігі болған, шаруаларға одан әрі қысым жасау,
ры күш қолдану мен террорға сүйенген әскери-коммунистік
демократияны дамыту; екіншісі - өндірушілердің
1920 жылдары КСРО-да социалистік материалдық ынтасын арттыру қағидасына, тауар-ақша
құрылыс мәселелері жөнінде терең
идеялық-саяси күрес өріс алды. қатынастарын жан-жақты дамыту идеясына негізделген
ЖЭС-тік үлгісі болған еді. Алайда олар
социализм құрылысының қарқыны мен әдістері,
пролетариат диктатурасының кеңес қоғамындағы әр түрлі
таптар мен топтарға деген көзқарасы жөнінде әр қилы
түсінікте болды. Бұл уақытта Лениннің өзінде де бұл
мәселені шешуде қандай да бір аяқталған, жүйеге
келтірілген ұстаным болған жоқ.
Т. Рысқұлов бастаған бастамашылары
партиялық және мемлекеттік қызметтер
1920 жылы жергілікті халықтар коммунистерінің саяси хал-ахуалды ортаазиялық
республикаларды бірыңғай Түркістан АКСР-іне біріктіру жолымен өзгерту, түркі
халықтарының Коммунистік партиясын құру әрекеті орталық өкімет орындарының
араласуымен сәтсіз аяқталды. Партияның өлкелік комитеті таратылып, реформаның Т.
Рысқұлов бастаған бастамашылары партиялық және мемлекеттік қызметтерден кетуге
мәжбүр болды. Өздерінің «қателіктерін» ресми түрде мойындаған соң тек екі жылдан
кейін ғана олар республика басшылығына қайтып оралды.
Депортация
Депортация (лат. deportatio - шығару)
— мемлекеттен тұлғаны мәжбүрлеп шығару.
Депортация жиі басқа бір мемлекетке шығып
кеткен шетел азаматтарына немесе
азаматтығы жоқ адамдарға қатысты
қолданылады
Термин 18-19 ғасырларда Франция қылмыстық
заңнамасында жер аударудың ерекше түрін
атауда қолданылған. Алғаш рет Гвианада саяси
сенімсіз адамдарға қолданылып, 1791 жылы
күдіктілерге арналған заңға тіркелді.
Мәдени революцияның
міндеттері
1. Қазакстанда мәдени революцияны түпкілікті жүзеге асыру үшін бірқатар міндеттерді шешу қажет болды:
2. жергілікті жерде нақты мәдени база жасау үшін сауат ашу және саяси білім тарату шараларын жүзеге асыру;
3. Қазақстандағы оқу-ағарту мекемелерін бір жүйеге келтіру, оқытуды бірыңғай оқу бағдарламасымен жүргізу;
4. рухани өмірге жаңа мазмұн беру үшін қазақ социалистік музыка мәдениетін дамыту;
5. кеңестік мемлекеттердің тұтас аумағында бірыңғай мәдени кеңістік жасау үшін өлкеде өнердің жаңа түрлерін
— театр, кино, бейнелеу өнерін, т.б. қалыптастыру;
6. Қазақстанда ғылымды дамыту үшін ғылыми мекемелер жүйесін
құру;
7. жергілікті халықтың қоғамдық және жеке өмірдегі рулық және діни наным-сенімдерін жойып, кеңес адамының
жаңа өмір салтын енгізу;
8. социалистік қоғам құру міндеттерін шешу үшін ұлттық кадрларды даярлау;
9. Қазақстанда орта арнаулы және жоғары білім жүйесін құру.
Мәдени революцияның
міндеттері
Осылайша 1920—1930 жылдары партияның мәдени саясатының мазмұны партиялық
және мемлекеттік органдар, қоғамдық ұйымдар, сондай-ақ рухани саладағы мекемелер
мен ұйымдар қызметі арқылы жаңа кеңестік сана қалыптастыру ісіне бағытталды.
Мәдени саясат дегеніміз — түпкі мақсаты. Біртұтас социалистік мәдениет қалыптастыру
үшін партия, бір жағынан — шығармашылық саласын халыққа жақындата түсуге, екінші
жағынан — халықтың жалпы білімі мен мәдени деңгейін көтеруді ұсынды. Мұндай
көзқарас әр түрлі ұлттық мәдениеттер қызметінің өрісін айтарлықтай тарылтты. Көп ұлтты
мемлекеттің рухани саласын бірегейлендіру беталысы кейінірек ондағы қарама-
қайшылықтардың шиеленісуіне алып келді.

Ұқсас жұмыстар
ЖЫЛДАРДАҒЫ ИРАН
КАПИТАЛИЗМ СОЦИАЛИЗМ
Қазақ жұмысшыларының аздығы
Еуропалық қайта өрлеу және жаңа заман кезеңіндегі мәдениет
Ғылыми революциялар
ТЕХНОЛОГИЯЛАР ЖӘНЕ ӘЛЕУМЕТТІК
ҰЛЫ ФРАНЦУЗ РЕВОЛЮЦИЯСЫ
Медицина социологиясы
Біріккен Нидерландтың Тәуелсіздік алуы
Жібек мәдени жолы еті
Пәндер