Хондропротекторлар туралы түсінік

П р е з е н т а ц и я

Тақырыбы: Хондропротекторлар. Оларды алу ерекшеліктері.

Орындаған: Тангиров Н.

Тобы: ФӨТҚБ-02-18

Қабылдаған: Бақытжанова А. Б

Шымкент, 2020ж

«Фармацевттік өндірістің технологиясы» кафедрасы

ОҢТҮСТІК

ҚАЗАҚСТАН

МЕДИЦИНА

АКАДЕМИЯСЫ

ЮЖНО-

КАЗАХСТАНСКАЯ

МЕДИЦИНСКАЯ

АКАДЕМИЯ

Жоспар

Кіріспе

Негізгі бөлім

1. Хондропротекторлар туралы түсінік

2. Хондропрепараттарды өндіріп шығару формасы.

3. Хондропрепараттар

Қорытынды

Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе

Тірек-қимыл аппаратының көптеген аурулары шеміршек тінінің прогрессивті бұзылуымен бірге жүреді, бұл тек қатты ауырсынумен ғана емес, сонымен қатар қозғалғыштықтың айтарлықтай шектеулерімен бірге жүреді. Кейіннен патологиялық процестің дамуынан шеміршек бұзылуы мүмкін, бұл артикулярлы беттерде остеофиттер деп аталатын сүйек өсінділерінің пайда болуына және айта келгенде сүйектердің синтезделуіне әкеледі, одан зардап шеккен буынның қозғалу мүмкіндігін толығымен жояды. Көбінесе мұндай процестер омыртқада жүреді. Олардың көмегімен пациенттерге әрдайым дерлік хондропротекторлар деп аталатын препараттар тағайындалады.

Хондропротекторлар-негізгі компоненттері глюкозамин немесе хондроитинсульфат болып табылатын дәрілік заттар тобы. Бұл қосылыстар дәнекер тін пайда болатын құрылыс материалы болып табылады. Осылайша, оларды қолдану шеміршек тіндерін, соның ішінде омыртқааралық дискілерді қалпына келтіру процестерін белсендіруге және деградациялық-дистрофиялық процестердің дамуын тоқтатуға көмектеседі.

Хондропротекторлар

1-буын

2-буын

3-буын

жануарлардың шеміршек сығындылары немесе өсімдік шикізаты негізіндегі табиғи препараттар;

тазартылған гиалурон қышқылы, коллаген, хондроитин сульфаты немесе глюкозамин болып табылатын монопрепараттар;

коллагенді де, глюкозаминді де хондроитин сульфатымен, кейде басқа қосылыстармен біріктіретін біріктірілген препараттар.

Белсенді заттар

Хондропротекторлар алу үшін қолданылатын негізгі белсенді заттар - хондроитин сульфаты (ХС) , глюкозамин (ГА) .

Хондроитинсульфат дәрілік препарат ретінде ұсынылған компоненттер жиынтығы, негізгісі - хондроитин-4-сульфат және хондроитин-6-сульфат, әр түрлі арақатынаста болуы мүмкін. Алу тәсіліне қарай хондроитинсульфат препараты әр түрлі молекулалық массада болуы мүмкін. Препараттардың басым көпшілігі, молекулалық салмағы 14 000 - 20 000. Глюкозамин екі тұздан тұрады: глюкозамин гидрохлоридом және глюкозамина сульфаты.

Әсер ету механизмі

Ұзақ уақыт хондропротекторлардың әсер ету механизмі глюкозаминогликанның тапшылығында деп түсіндіріліп келді. Дегенмен, глюкозамин, ізбасары бола отырып, синтетикалық процестерде маңызды рөл атқарады, хондроитинсульфат үлкен молекулалы протеогликан шеміршегінің бір бөлігі болып табылады. Осы екі механизммен шеміршектің баяулату қабілетінің бұзылуы және қалпына келтіру құрылымының бұзылуы түсіндірілді.

Хондропротекторлар шеміршектің бұзылуынан туындаған буын ауруларында пайдаланылады. Оларға мыналар жатады: артроз, артрит және периартрит, остеохондроз, пародонтозе және т. б. Сондай-ақ, оларды буындардағы операциядан кейінгі қалпына келтіру кезеңінде тағайындайды. Хондропротекторларды екі топқа жіктейді − құрамы бойынша және ұрпаққа (медициналық практикаға енгізу уақытына қарай ) .

Бірінші белгісі бойынша препараттар төмендегідей болып бөлінеді:

Құрамында хондроитинсульфат (хондроитинкүкірт қышқылы) бар препараттар. Ол буындар үшін негізгі құрамы болып табылады. Ол шеміршектің одан әрі бұзылуына кедергі жасайды, ауырсыну қарқындылығы төмендетеді . Оның негізінде жасалатын негізгі препараттар − Хондроксид, Хондролон, Мукосат, Артрон.

Жануарлардың сүйек кемігінен және шеміршегінен тұратын препараттар - Алфлутоп, Румалон.

Мукополисахаридтер - Артепарон.

Кешенді қосылыстардан тұратын препараттар- Терафлекс, Артрон кешені.

Бір мезгілде хондропротекторлы және қабынуға қарсы қасиеті бар препараттар − Артродар.

Хондропрепараттарды өндіріп шығару формасы.

Хондропротекторлар буын ішіне, бұлшықет ішіне енгізуге арналған ерітінділер, таблеткалар, жақпа және гельдер, суда сұйылтуға арналған ұнтақтар түрінде шығарылады. Әрбір дәрілік түрдің артықшылықтары мен кемшіліктері бар, оларды терапевтік схеманы жасау кезінде дәрігер міндетті түрде ескереді. Патологияның түрі, оның ағымының ауырлығы, гиалинді шеміршектің бұзылу дәрежесі, дамыған асқынулардың саны да маңызды.

Жақпа. Жақпа, кремдер, гельдер өндірушілері хондропротекторлардың теріге, жұмсақ тіндерге буын қуыстарына еніп, жеткілікті емдік концентрацияда жинақталу қабілеті туралы мәліметтер берген жоқ. Әзірге жергілікті қолдануға арналған құралдардың қалпына келтіретін әсері клиникалық зерттеулердің нәтижелерімен расталмаған. Сондықтан дәрігерлер пациенттерге жүйелі дәрі - дәрмектерді тағайындайды.

Таблеткалар. Таблеткаларды қабылдау бірлескен патологияны емдеудің ең ыңғайлы және қауіпсіз әдісі болып табылады. Осындай дәрілік түрдегі хондропротекторлар айқын уыттылығымен ерекшеленбейді, асқазан-ішек жолына өте сирек теріс әсер етеді. Бірақ таблеткалардың белсенді ингредиенттері жүйелі қан ағымына енгеннен кейін бүкіл денеге қанмен тасымалданады, зақымдалған буынға аз мөлшерде түседі.

Инъекциялар. Әдетте инъекциялық ерітінділерді бұлшықет ішіне енгізу қолданылады. Негізгі компоненттер асқазан-ішек жолын айналып өтіп, бірден қанға енеді. Бұл препараттардың биожетімділігін арттыруға мүмкіндік береді. Бірақ дәрі - дәрмектерді енгізудің ең тиімді әдісі-буын ішіндегі. Белсенді ингредиенттер зақымдалған шеміршек аймағына бірден түседі, максималды терапиялық әсер етеді.

Қолдану тәсілі бойынша хондропротекторлар бөлінеді:

Ішке қабылдауға арналған препараттар Оларға жататындар: Структум, Артра, Терафлекс, Формула - С, Пиаскледин. Олардың емдік әсерлері емдеу басталғаннан кейін 3 ай өткен соң байқалады, ал жарты жылдан кейін аурудың тұрақты жеңілдеуі білінеді. Олар қосалқы әсері жоқ болуымен ерекшеленеді.

Инъекциялық препараттар. Бұл топқа Адгелон, Алфлутоп, Хондролон, Нолтрекс және т. б. жатады. Инъекциялық препараттар ішке қолдануға қарағанда әлдеқайда жылдамырақ әсер етеді, бірақ емдеу курсы ұзағырақ және әр 6 ай сайын емдеу курсын қайталап отыру қажет.

Ішкі буын сұйықтығын алмастырушылар

Бұл препараттар гуалурон қышқылы негізінде жасалады. Оларға мыналар жатады: Остенил, Синокром, Ферматрон және Синвиск. Олар тікелей ірі буындарға енгізіледі және ішкі буын сұйықтығының орнын алмастырады. Емдеу курсы 3 - 5 инъекция қамтиды, бірақ кейде біреуі жеткілікті. Қайтадан жүргізу курсы тек 6 айдан кейін ғана жүгізіледі.

Емдеу үшін хондропротектор пайдаланылатын негізгі аурулар

Коксартроз. Буынның физиологиялық тозуы және оның функционалдық қызметтерін шектелуі кезінде болатын ауру. Оны емдеу үшін құрамына хондроитинсульфат және глюкозамин кіретін хондропротекторлар тағайындалады.