Рухани креоционизм консепциялары

Тақырыбы: Креационизм және оның негізгі түрлері: теизм, үздіксіз жарату концепциясы, инволюциялардың концепциялары, деизм, томизм и агностицизм, рухани креационизмнің концепциялары.

әл- Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті

Биология және биотехнология факультеті

Қабылдаған: Қалимагамбетов А. М. б. ғ. к.

Орындаған: Әлімқұлова З. М

Тастанбекова А. А

Жоспар

Кіріспе

II. Негізгі бөлім

III. Қорытынды

ІV. Пайдаланылған әдебиеттер

Креоционизм теориясы

Креоционизм негіздері: Теизм, Деизм

Рухани креоционизм консепциялары.

Креоционизм консепциялары

Креационизм (латынша "creatio" - жаратушы) - теологиялық және әлемдік концепция, ол органикалық формалардың, адамның, жер планетасының барлығы Құдай немесе жаратушының күшімен пайда болады деген көзқарас.

Креационизм (латынша "creatio" - жаратушы) деп аталады.

Жер бетіндегі тіршілік мәңгілік әрі оны жаратушы күш бар деген.

Биология ғылымына креационизм XVII-XVIII ғ. ғ енді.

Креационизмнің негізгі 2 көзі бар:

2) эволюция тұрғысынан түсіндіре алмайтын көптеген ғылыми деректер.

1) христиандық діннің Құдай тарапынан шыққан жазбалары, ол жоқтан әлемді жаратты, одан кейін жануарлар мен адамды жаратты деген.

Бірқалыпты емес идеялық ағым.

Кейбіреулер Құдай әлемді б. эрамызға дейін 4004ж 23 қазан күнінен бастап жарата бастады, ал алтыншы күні адамды жаратты деп ойлайды.

Соңғы онжылдықта « саналы жоба» деген идея кең таралуда. Олардың ойлары бойынша Жер б. з 4 млрд жыл бұрын пайда болды, жануарларың біреулері өліп, кейбіреулері пайда болған. Яғни, Жаратушы бұл үрдістерді алдын ала жобасында жазып қойған деп ойлаған.

Қазіргі заманғы креационизм

Теизм (грекше theos - Құдай) - Құдайдың барлығы мен оның дүниеге, адамға қарым-қатынасын негіздеп түсіндіретін діни таным.

Теизм Құдайды мәңгілік деп, мінсіздігі, құдіреттілігі, рақымдылығы сияқты ізгі сипаттарымен танитындықтан, ондағы негізгі түсініктер монотеистік діндердің бәрімен үндес деп біледі.

Христиан догматына тән ерекшелігі ретінде теизмдегі Құдайды Рух, абсолютті болмыс, шексіз тұлға, рухани-тұлғалық шындық деп танитынын айтуға болады.

Теизм

Теизмді термин ретінде ағылшын философы Р. Кедворт (1617-1688) енгізді. Ағартушылық дәуірде христиан дүниетанымының негіздері сынға ұшыраған кезеңде, христиандықтың Құдай жайлы ілімін қорғап, дәлелдеуге бағытталған діни көзқарас ретінде пайда болды.

Теизм

қарсы монистік тұжырымдама.

Теизм Құдай және оның болмысын ақыл-парасат арқылы тануға болады деп біледі, сонымен қатар мистикалық танымды да жоққа шығармайды.

Деизм

Деизм - құдайды бейнесіз әлемнің алғы шарты ретінде мойындайтын ілім.

Деизмнің философиялық негізі - томизм және агностицизм болып есептеледі.

Деизм заманауи креационизмнің дамыған түрі.

Биологияда бұл әр түрлі катастрофизм формаларында ұсынылған.

Катастрофизм - көптеген жарату актілерін үйрену.

Катастроф теориясы организм дүниесінің қалыпты түрде организмде жаңа топтың пайда болуына әкеледі.

Қазіргі таңда катастрофтың жаңа формалары ашылуда.

Жорж Кювье

Катастрофизм теориясының принциптерін ең алғаш палеонтолог Жорж Кювье ұсынған.

Бұл антиэволюциялық көзқарастардың яғни, жаратушы күштің құрған организмі - алуан түрлі және де шүбәсіз деген. Ал организмнің дамуы бағытында организм дүниесі деградацияға ұшырап, соңында дүниенің өлімі туады.

Рухани креационизмнің концепциялары

Бұл рухани креационизмнің концепцияларын діни теориясын - Жаратушы күштің бастапқы және соңғы мақсаты ретінде қарау.

Атап айтқанда адамның ата-тегі биологиялық мән. Ал адамның санасы, жігерлігі Жаратушының күші.

Томизм

Томизм - Фома Аквинский негізін салған католиктік философиядағы жетекші бағыт. Фома Аквинский 1225-1226 жылы туылып 1274 жылы қайтыс болады.

Негізгі еңбегі: «Теологияның жиынтығы» т. б. Аристотельдің іліміне сүйене отырып, белсенді форма (реттілік принципі) мен тұрақсыз және қалыптаспаған материяның (болмыстың әлсіз түрі) арасындағы байланысты түсіндіру арқылы Иисус Христостың бойындағы құдайлық (идеялдық) және адамдық (материалдық) қасиеттерін теориялық жолмен негіздеуге тырысады.

Оның ілімінше, материя формадан бөлек өмір сүре алады. Бұл, Фоманың айтуынша, ешбір материалдық дене жоғары формадан, яғни жаратушы құдайдан тәуелсіз өмір сүре алмайды, содай-ақ құдай - таза рухани жан деген сөз. Тек табиғат дүниесіндегі заттар үшін ғана форма мен материяның бірлігі қажет. Аквинскийдің пікірінше, құдайдың табиғатын түсіндіретін ілім, сондықтан шіркеу оны уағыздаушы ретінде азаматтық қоғамнан жоғары тұрады. Демек, өкімет билігі құдайдан жердегі тіршілік о дүниедегі болашақ рухани (діни) билікке бағынуы керек.

Фома Аквинский 1225-1226 жж

Агностицизм - (гр. ἄγνωστος - мойындамаушылық) - объективті әлемді, ақиқаттың объективті белгісін мойындауды жоққа шығаратын, оларды жай елес етіп түсіндіру арқылы ғылымның рөлін шектейтін, табиғи, соның ішінде әлеуметтік процесс заңдылығы мен заттың мәнін түсіну мүмкін емес деп есептейтін философиялық ілім.

Агностицизм ұғымын XIX ғасыр діни сайыстарда ғылыми көзқарасты айқындаушы ретінде 1869 жылы Т. Гексли енгізген. Агностицизмнің қайнар көздері - скептицизм, Зенонның апориялары. Д. Юм ілімі, И. Канттың антиномиялары агностицизм негізгі көзі болып табылады.

Т. Гексли