Педиатрияда қолданылатын дәрілік препараттар

Тақырыбы: Педиатрияда қолданылатын дәрілік препараттар.

Орындаған: Даулетбекова А. Т.

Тобы: В-ПҚ-02-21

Қабылдаған: Адильбекова А. Т.

Презентация

«ПЕДИАТРИЯ-2» КАФЕДРАСЫ

Шымкент, 2022ж.

Жоспар:

Кіріспе

Негізгі бөлім

1) Жаңа туылған және жасына дейінгі балаларға арналған дәрілік түрлер туралы жалпы түсінік;

2) Жаңа туған және жасына дейінгі балаларға арналған дәрілік түрлерге қойылатын талаптар;

3) Дәрілік заттарды енгізу ережесі.

Қорытынды

Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе

Балаларға арналған дәрі-дәрмектер - бұл балалар практикасында баланың жасына сәйкес келетін дозаларда, емдік әсері мен қолданудың қолайлылығын қамтамасыз ететін мөлшерде қолдануға рұқсат етілген дәрілік заттар.

Фармацевтік технологияда балалар дәрілерінің проблемасын шешуде екі негізгі факторды ескеру керек:

Балаларорганизмінің психосоматикалық және физиологиялық ерекшеліктері;

Дәрілік түрге системаның барлық компоненттері оның терапевтік активтігі үшін жауапты күрделі физикалық-химиялық ретінде биофармацевтік көзқарас.

Қазіргі уақытта балалардың жасының жіктелуі :

Нәрестелер (өмірдің алғашқы 4 аптасы)

Емшек жасы (1 айдан 12 айға дейін)

Ерте жас (бір жылдан 3 жасқа дейін)

Мектепке дейінгі жас (3 жастан - 7 жасқа дейін)

Мектеп жасы (7- 18 жасқа дейін) .

Негізгі қойылатын талаптар:

Жоғары терапиялық тиімділігі және биожетімділігі жоғары

Тазалық (жаңа туған нәрестелер үшін) ;

Тұрақтылық;

Пирогенділігі (жаңа туған нәрестелер үшін) ;

Аллергенді әсердің болмауы;

Уыттылық емес.

Микробиологиялық тазалық

пайдалану ыңғайлылығы

Жағымды органолептикалық қасиеттері

Төмен компонент

балаға жағымды психофизиологиялық әсер етуі керек (дәрілік заттың түрі, түсі, дәмі, әсері, иісі) - инъекцияларды қолданбаған жөн.

Балалар тәжірибесімен айналысуға рұқсат етілген дәрілік заттар құрамында ұлпалардың өсуіне немесе дамуына әсер ететін, иммунитетті төмендететін, улы емес, құрамында консерванттар мен бояғыштар болмауы керек. Мысалы, тетрациклиндер балалардағы тіс эмальын бұзады, сүйектің өсуіне әсер етеді; стрептомицин мен гентамицин уыттылық тудыруы мүмкін. Бір жасқа дейінгі балаларға алкоголь бар дәрілерді қабылдауға тыйым салынады.

Балаларға арналған дәрілік препараттарды тағайындау ерекшеліктері.

Балаларға арналған дәрі-дәрмектер «сәбилерге арналған» деп белгіленген жеке рецепт бланкілерінде тағайындалады және баланың нақты жасы мен салмағын көрсетеді.

Рецепт қабылдаған кезде улы және күшті заттардың дозасын, сондай-ақ тағайындалған ингредиенттердің үйлесімділігін тексеру қажет, антибиотиктер, сульфаниламидтер және басқа дәрілік заттардың комбинациясының ұтымдылығын ескеру қажет.

Суппозиторийлерде және клизмаларда тағайындалған улы және күшті заттардың дозалары ауызша қабылдауға арналған дозалармен салыстырылады.

Балалардың дәрілік формаларын мөлшерлеу бірқатар факторларды ескере отырып жүзеге асырылады, оларға мыналар кіреді:

дәрілік заттардың фармакокинетикасы және фармакодинамикасы;

баланың жасы мен салмағы;

аурудың сипаты мен ауырлығы;

бауырдың, бүйректің, жүректің жағдайы;

баланың жеке сезімталдығы;

баланың өмір сүру жағдайлары, әсіресе тамақтану;

климаттық және географиялық жағдайлар медициналық тарихы факторлары (немесе баланы немесе ананы осы дәрі-дәрмектің көмегімен асқынулар, аллергиялық көріністер және т. б. ) .

Балалар практикасында дәрілік түрлер ретінде сұйық дәрілік түрлер, қатты дәрілік түрлер және ұнтақтарды пайдаланады.

Сұйық күйде қолданылатын пероральді балалар дәрі түрлеріне қойлатын талаптар:

мектеп жасында дейінгі балалар үшін басым жағдайда пероральды, дәмі түзетілген, сұйық күйде қолданылатын дәрі түрлері жасалуы тиіс - шырындар, ерітінділер, суспензиялар, эмульсиялар, ерітуге арналған ұнтақтар мен гранулалар және т. б.

пероральды балалар дәрі түрлерінің дәмі мен иісі Тенцова А. И. ұсынған бес балды система бойынша органолептикалық анықталу керек:

Дәріханалардың рецептурасын зерттеуге қарағанда, 70°/0-ке жуық балаларға арналған дәрілік түрлер - сұйық дәрілер ретінде қолданылады. Сұйық дәрілік түрлердің бірқатар артықшылықтары бар болғандықтан, оларды балалар практикасында колдану қолайлы. Бірақ сұйық дәрілік түрлердің жағымсыз дәмі мен иісі аурудың асқынуына себеп болады. Сондықтан, дәрінің дәмін жақсарту мен оған тартымды сырткы көрініс беру - осы дәрілік түрге қойылатын талаптардың бірі болып табылады.

Дәрінің жағымсыз дәмін белгілі корригенттер көмегімен түзетуге болады. Корригенттер ретінде таңқурай, қара қарақат, щие, лимон мен қант шырыны, лимон қышқылы, натрий хлориді және әртүрлі тамақ эссенциялары колданылады. Корригенттерге бірқатар шарттар қойылады: олар дәрінің дәмі мен иісін жақсартуы және сыртқы көрінісін тартымды етуі, сонымен қатар әрекеттесуші затпен жақсы араласуы, терапевтік активтілгі мен тұрақтылығын төмендетпеуі қажет.

Балалар практикасында кең қолданылатын әдістердің бірі дәріні тік ішек арқылы енгізу болып табылады.

Терапевтік әсердің тездігі, дәріні енгізгенде ауыртпауы, дозаның дәлдігі, жағымсыз иіс пен дәмді бүркеу жағынан ректальді педиатрияда алдынғы орындардың бірін алады.

Қатты дәрілер үшін қойлатын талаптар:

мектеп жасындағы балалар үшін сұйық дәрі түрлерінен басқа қатты дәрі түрлері де жасалу керек: таблеткалар, дражелер, капсулалар, еритін таблеткалар, шайнау үшін таблеткалар, тіл астына қойлатын таблеткалар; қатты дозаланған жұтуға арналған дәрі түрлері бірнеше дозаларда, кіші көлнемдерде, жұтуды жеңілдететін жылтыр қабықшалармен қапталуы тиіс; жеке жағдайларда таблеткаларды бірнеше дозаларға бөлетін кертік салынуы керек.

Сонымен қатар ұнтақ - концентараттар мен гранулалар жасау мақсаты алға қойлады, оларға қолдану алдына су қосылады. Бұл технологиялық операциялар кей жағдайларда дәрі түріне енгізіліп тұрақтандырғытардың, консерванттардың және т. б. заттардың мөлшерін азайтады, демек бала организміне түсетін толықтырғыштардың жалпы салмағын төмендетеді.

Парентеральды енгізу жолдары:

а) инъекциялық

тері астына

тері ішіне

Бұлшық етке

көктамырға

артерияға

Іш пердесіне

сүйек ішіне

жұлын-ми сұйықтыққа: субарахноидалды, субдуралды, эпидуралды

шырышты қабық астына

б) ингаляциялық

в) дене қуыстарына

г) электрофорез тәсілі арқылы (зақымдалмаған тері және шырышты қабық арқылы)

д) теріге және шырышты қабыққа қолдану арқылы

Пероралды енгізу жолы

Артықшылығы:

ыңғайлы, мед. қызметкердің көмегі қажет емес

қарапайым

қауіпсіз

препараттың стерилдігін

қажет етпейді

препараттар жергілікті және жүйелік әсер етеді

Кемшіліктері:

Емдік әсері баяу дамиды (60-90 минут)

Жедел жағдайда қолдануға тиімсіз

Д. з. сіңірілуіне тағам,

ортаның рН әсер етеді

Барлығы бауырлық тосқауылдан өтеді, аш ішек арқылы барлық заттар бауырдың қақпа венасына түседі, бұл жерде аздап бұзылысқа ұшырайды, содан соң - жүйелік қанға түседі

АІЖ бұзылысқа ұшырайтын және айқын тітіркендіргіш әсер шақыратын д. з. қолданылмайды

Құсуда, диареяда және науқас ес-түссіз жатқанда қолдануға болмайды